Als extra erbij heerlijke courgette uit de oven, afgewerkt met wat noten en radijsjes.

Klinkt lekker? Lees dan snel verder!

Ingrediënten

• courgettes (van bij de lokale boer of bio)
• olijfolie
• zwarte peper
• rozemarijn
• een grote watermeloen
• plantaardige braadboter
• zwarte peper
• verse rucola
• radijsjes
• noten (ik gebruikte pecannoten, maar je kan ook je eigen favoriete noten gebruiken)

Voorbereiding

Snijd de courgettes in de vorm van frietjes van ongeveer 7 – 10 cm lang en een doorsnede van een 0,5 cm. Verwarm ondertussen de oven voor op 180°C.

Snijd de radijsjes in dunne schijfjes. Voorzie 1 tot 2 radijsjes per persoon.

Snijd de watermeloen middendoor en snijd daarna van elke helft een schijf van een goeie 2cm dik af. Snijd elke schijf middendoor, zodat je 4 halve schijven krijgt. Zo heb je 4 steaks voor 4 personen.

Bereiding

Neem een grote ovenschotel en giet wat olijfolie op de bodem. Vul de bodem met een laagje van de courgettefrietjes. Overgiet opnieuw met een beetje olijfolie en kruid met zwarte peper en rozemarijn.

Vul de ovenschotel zo laagje per laagje en zet de schotel dan in het midden van de oven gedurende 15 minuten.

Laat in twee braadpannen een klontje boter smelten totdat de boter bruist. Zet het vuur dan omlaag tot een matig vuur en leg in elke pan de twee helften van een schijf watermeloen. We gebruiken twee pannen op twee vuren om de 4 steaks gelijktijdig te kunnen bakken.

Kruid de meloensteak met zwarte peper. De hoeveelheid peper die je gebruikt is uiteraard naar eigen smaak. Je kan er een echte ‘pepersteak’ van maken als je wil. Na 3 minuten draai je de steaks om in de pannen, kruid eventueel ook de andere zijde bij met zwarte peper en laat opnieuw 3 minuten doorbakken.

Idealiter time je de bereiding van de steaks zodat deze ongeveer samen met de courgettes gaar zijn, dus leg je ze in de pan ongeveer 6 minuten voor het belletje van de oven gaat.

Serveren en afwerking

Leg een van de steaks op een plat bord en flankeer deze met een ruime schep van de courgettefrietjes.

Garneer de steak met de verse rucola en meng de noten en radijsjes met de courgettefrietjes.

En nu smullen maar!

Ingrediënten

• plantaardige braadboter
• rabarber (ongeveer 3 stelen)
• zwarte peper (van de molen)
• look (twee verse teentjes of lookpoeder)
• bruine suiker (ja, die zoals je ook wel eens op pannenkoeken doet)
• snijbonen (600g)
• rijst (1 koffiekop)
• enkele radijsjes (2 per persoon ongeveer)

Voorbereiding

Was de rabarberstengels zodat alle zand er af is en snijd deze daarna in kleine blokjes. Afhankelijk van hoe dikke stengels je hebt, kun je ze eerst overlangs in de lengte snijden alvorens er blokjes van te maken. Of je kan de blokjes ook bewust wat groter maken. Dat is uiteindelijk een kwestie van smaak.

Verwijder de schil van de teentjes look en snijd deze heel fijn of gebruik een lookpers.

Was de snijbonen en verwijder de twee puntjes aan het uiteinde zodat het steeltje en het kleine puntje weg zijn. Leg de snijbonen aan de kant, we gaan ze pas snijden tijdens de bereiding.

Snijd de radijsjes in dunne schijfjes en zet aan de kant voor de afwerking.

Bereiding

Laat een flinke klont plantaardige braadboter smelten in een stoofpot en voeg er de look aan toe. Kruid met zwarte peper van de pepermolen en voeg dan de blokjes rabarber toe. Gebruik niet alle blokjes van de rabarber, maar laat er een deel over voor de garnering. Zorg dat je voldoende overhoudt per persoon.

Voeg een eetlepel bruine suiker toe aan de stoofpot en een heel klein beetje water. Het water zal ervoor zorgen dat de rabarber niet aanbrandt of uitdroogt. Laat verder stoven op een zeer zacht vuurtje en roer af en toe een keer om zodat de rabarber de smaken van je kruiden goed kan opnemen.

Terwijl de rabarber stooft gaan we de snijbonen in fijne reepjes snijden. Daardoor krijgt de rabarber wat extra tijd om te garen. Als alle snijbonen gesneden zijn, voegen we ze toe aan de stoofpot en roeren alles goed om.

Breng voldoende water aan de kook om de rijst te koken en kook de rijst gaar. Als je de verhouding goed ingeschat hebt zal ongeveer al het water geabsorbeerd zijn door de rijst.

Haal ook de stoofpot van het vuur, want deze zal ook perfect gegaard zijn op de tijd die nodig is om de rijst te koken. (We willen dat de snijbonen beetgaar zijn, d.w.z. niet te zacht maar met nog wat beet!)

Serveren en afwerking

Schep eerst een portie rijst op een plat bord en flankeer met een flinke schep van de snijbonen met rabarber. Giet zeker ook wat van het kookvocht over de bonen voor extra smaak.

Leg enkele schijfjes radijs op de rijst en enkele blokjes van de rauwe rabarber op de bonen.

Probeer bij het eten zeker alle smaken te combineren in je mond, dus schep met je vork een beetje van de rijst, bonen, rauwe rabarber en radijsjes en laat je smaakpapillen verrast worden door deze bijzonder combinatie van smaken!

Afhankelijk van hoe snel je overweg kan met het snijmes duurt de voorbereiding tussen een kwartier en een half uur. De bereiding zelf zal ongeveer zolang duren als het duurt om risottorijst te koken.

Ingrediënten

• risotto
• snijbonen
• mango (nog een beetje hard, dus niet ‘plat rijp’)
• aubergine of courgette
• gele en rode paprika
• je favoriete chocoladekorrels

Voorbereiding

Alvorens we beginnen met koken, zorgen we dat alle groenten gewassen en gesneden zijn. Zo ligt alles klaar om ze op het juiste moment toe te voegen aan de bereiding.

• snijd de snijbonen schuin in smalle reepjes
• schil de mango en snijd het vruchtvlees in kleine blokjes (ongeveer 1cm³ of kleiner)
• snijd de paprika’s en de aubergine / courgette in heel fijne blokjes

Bereiding

Kook de risotto gaar in water met een snuifje zout. Laat niet alle water inkoken zodat de rijst een beetje vochtig blijft.

Doe een flinke klont plantaardig bakboter in een stoofpot en laat deze smelten op een zacht vuur. Doe de snijbonen in de pot, kruid met enkel wat zwarte peper (ik gebruik peper van de molen en geef de molen een draai of 8).

Laat gedurende 8 minuten stoven en voeg dan de aubergine (of courgette) samen met de paprika toe.

Laat opnieuw twee minuten verder stoven en voeg dan als laatste de mangoblokjes toe aan de stoofpot.

Laat nog een paar minuten sudderen op een zacht vuur.

Serveren en afwerking

Leg een bolletje risotto in het midden van en plat bord en leg daarrond een ruime kroon van de bereide snijbonen.

Voor de fijnproevers werken we af met chocoladekorrels die we sprenkelen over de snijbonen.

Smullen maar!

Omdat het hout op was en we moesten wachten tot na het bouwverlof om opnieuw hout te kunnen bestellen heeft het werk aan de kornissen even stil gelegen. Voordat het hout kan gebruikt worden is het immers goed om dit voldoende te laten uitdrogen. Zo voorkom je dat het extra krimpt en er extra ruimte tussen de planken komt.

Ikzelf ben vandaag wat ziekjes met een stevige ‘kopvalling’ en Eefje heeft pas een ingegroeide nagel laten behandelen. Dus topfit waren we geen van twee, maar ondanks dat zijn we er uiteraard samen met Papa Jef die wel in topvorm was in geslaagd om de kornis van het grote dak aan de rechter gevel helemaal af te werken.

De kornis en het laatste raam worden ook meteen van twee lagen beschermende verf voorzien. Zo kan morgen de stelling afgebroken worden en verplaatst voor het laatste stuk kornis aan het lage dag.

Foto’s van de afgewerkte kornissen houden jullie te goed voor morgen als ook het laatste stukje afgewerkt zal zijn.

Voor de beton mag gegoten worden eerst nog even de buis waar de elektriciteitsdraad voor ons robot grasmaaier door moet afwerken. Ik steek ook nog snel een extra wachtdraad erdoor zodat we als we in de toekomst nog extra elektriciteit nodig hebben deze draad alvast klaar ligt. Hetzij om meteen te gebruiken, hetzij om als trekdraad te gebruiken om nieuwe draden door te trekken.

De betonmixer rijdt netjes langs ons huis tot van achter. Niet zo simpel als het eruit ziet, want er was maar enkele centimeters extra ruimte om tussendoor te rijden.

Na een goeie twee uur ligt de betonvloer er helemaal in en traditioneel wordt er bij het einde van werken in ons strohuisje getrakteerd met een stuk lekkere taart.

Morgen is de beton al voldoende uitgehard om er op te lopen en tegen het weekend mag de bekisting er ook af.

We hadden hier al een tijdje gewoon wat kiezel liggen om het een beetje proper te houden, maar dat was verre van ideaal. De steentjes vrij houden van onkruid was een behoorlijke klus en bovendien was het echt niet leuk om tussen deze steentjes te zitten met een terrasstoel.

Er wordt dus maar heel sporadisch buiten genoten van ons terras en daarom hebben we beslist om aan de afwerking van ons terras te beginne. Zo hopen we volgende zomer toch wat meer van ons terras te kunnen genieten.

We waren alvast begonnen om alle kiezelstenen naar voor te verhuizen. Zo hebben we nu alvast een gangpad van de carport naar de inrit die vrij is van onkruid. Eerst hebben we een strook onderdak gelegd die we nog hadden liggen. Die kan dan dienen als stevige worteldoek. Daar bovenop komen dan de steentjes in een dikke strook van ongeveer een meter breed. Voorlopig blijft het pad zo alvast gevrijwaard van onkruid.

Nadat alle steentjes verhuisd waren wouden we dan alles gelijk afgraven zodat we een perfecte vlakke bedding zouden hebben om dan een betonvloer als fundering te laten gieten. Hm, dat bleek toch echt niet zo simpel, want dit lag ongelooflijk ongelijk.

Dan maar een belletje doen naar de man die destijds onze fundering voor het huis gegraven heeft. Die kon dat wel voor ons doen, maar niet op zeer korte termijn. Dus hebben we Lucon Floors moeten verwittigen dat we het gieten van de betonvloer moesten uitstellen. Ze hadden daar gelukkig begrip voor. Harald van Lucon Floors is zelfs even gepasseerd om ons raad te geven hoe we het beste laten afgraven voor een ideale betonvloer die netjes afloopt richting het gras. Zo zal bij regen het water niet richting het huis, maar naar het gras stromen. Zeker geen onbelangrijk detail om rekening mee te houden.

Afgelopen week is dan eindelijk de fundering uitgegraven en nu was het aan ons om de bekisting voor de betonvloer te plaatsen.

Omdat Eefje dit schooljaar weer moet werken op zaterdag begin ik er in mijn eentje aan, maar dat wil echt niet goed lukken. Ik geef er dan ook de brui aan en wacht tot Eefje thuis komt om met ons twee opnieuw te proberen. Eefje weet me terug te motiveren en samen lukt het ons wel om op zaterdag al een deel van de bekisting te plaatsen.

Ik ben in de Brico ruwe planken gaan halen van 10cm breed en 3m lang. Die maken we eerst per twee aan mekaar vast zodat we een hoogte van 20cm krijgen. De betonvloer moet immers 15cm dik worden en dus is 10cm niet genoeg.

De twee planken worden met zelf gemaakte pikketten aan mekaar gezet. De pikketten worden ongeveer 15cm langerdan de hoogte van de twee planken op mekaar gezaagd met een scherpe punt. Dan met 4 schroeven vastgezet, twee per plank. We hebben moeten ondervinden dat 2 schroeven, 1 per plank, onvoldoende is. Op die manier verschuiven de planken namelijk bij het in de grond kloppen van de pikketten om de planken op hun plaats vast te zetten.

Bij een tweede poging merken we ook dat het onbegonnen werk is om de plank met de piketten meteen op hun plaats in de grond te kloppen. Dus maken we eerst met een langer pikket een gat waar de pikketten van de planken in de grond moeten. En dan gaat het uiteindelijk vlot.

Op zaterdag kunnen we niet de volledige bekisting afwerken. Het was wat zoeken in het begin waardoor we wel wat tijd verloren hebben. Bovendien zorgde de regen er ook voor dat we moeten vluchten naar de garage om daar alles te monteren.

Vanmorgen dus op tijd uit ons bed om verder te werken aan de bekisting. Na een stevig ontbijt samen met de dochters vliegen we er dan ook meteen weer in.

Iets na de middag gaat de laatste plank op zijn plaats en is onze bekisting compleet voor inspectie.

Onderweg hadden we nog één extra probleempje om op te lossen. Dat was het docking station voor onze robotmaaier. Die hangt deels over het uitgegraven vak en daar kon de grondwerker dus ook niet met de graafmachine alles gelijk maken. Dat moest dus nog met de schup afgewerkt worden. En omdat de bekisting hoger komt dan de rand van het gras hebben we besloten om hieronder de bekisting even te onderbreken. De bekisting loopt dus niet door onder het docking station. De beton mag wat ons betreft hier dus gewoon tot tegen het gras lopen. Onder het docking station zie je later toch niet dat het hier niet mooi recht loopt.

Morgen komt Harald van Lucon Floors eens langs om ons werk te inspecteren. Benieuwd of alles in orde is zodat er woensdag beton kan gestort worden.

Eefje werkt weer stevig verder aan de ramen en tegen de avond zijn op 1 raam na alle ramen helemaal beschermd met 2 lagen Jotun Demidekk. Dit is echt een super product.

De ramen van de achtergevel had Eefje al helemaal klaar toen ik begon om het laatste stukje bovenaan de nok verder op te schuren met de schuurmachine. Van wespen was er geen spoor meer, dus kon ik zonder problemen helemaal tot in de nok verder werken.

Na het schuren was het dan ook tijd om de kornissen met een eerste laag Jotun houtolie. In mijn enthousiasme om te proberen om de volledige kornis van een eerste laag te voorzien was het me niet opgevallen dat ik wat spatten gemorst had op de door Eefje mooie afgewerkte dorpels en raamkozijnen. Oeps…

Maar met een vochtige doek zijn die verfspatten gelukkig heel makkelijk terug te verwijderen en dit zonder de afgewerkte laag te beschadigen. Super! De demidekk is echt een geweldig product. Zelfs na een paar uur drogen geeft deze al meteen een perfecte beschermende laag voor het hout. Het is alsof het hout met een laagje rubber bedekt is. Waterafstotend en zo blijkt zelfs afwasbaar!

Zo hoog boven de grond in de hoogwerker heb ik ook even tijd om te genieten van het uitzicht.

We werken allebei super hard verder en dit tot de zon ondergaat. We zijn allebei bekaf, maar tevreden met het behaalde resultaat.

Nog één raam, de voordeur en de garagepoort blijven nog over om te behandelen met de Jotun demidekk. De kornissen van de achtergevel moeten nog een tweede laagje krijgen en dan kan de hoogwerker terug. Dat wordt werk voor morgen. Nu roept de zetel…

Terwijl Eefje met de ladder aan het werk gaat om de ramen van de achtergevel op het gelijkvloers te schilderen, kruip ik weer in de hoogwerker. Dit keer niet om te schilderen, maar om met de schuurmachine de wangen van de kornissen op te schuren.

Als ik in de buurt van de nok begin te komen merk ik dat er van tussen de spleet tussen de twee dragende balken van het houtskelet regelmatig grote wespen tevoorschijn komen.

Gezien ik in de hoogwerker me niet vlot uit de voeten kan maken als de wespen boos worden besluit ik wijselijk om weer naar beneden te gaan en bellen we de wespenverdelger.

Hij kan deze middag voor 16u nog langskomen. Dat is alvast een meevaller!

Het is ondertussen ook een beetje regenachtig geworden en ik heb al een tijdje geen wespen meer gezien, dus waag ik me eraan om toch een beetje verder op te rukken richting de nok van het dak.

Rond 15u komt de wespenverdelger van Bosbei langs. Ik ben bijna bang dat hij voor niets is langsgekomen omdat ik al eventjes geen wespen meer gezien heb, maar hij merkt meteen op dat hij de wespen wel nog heeft zien naar buiten vliegen en dat het om de hoornaar gaat. De reden dat ik ze al een tijdje minder actief zie is dat er regen aankomt en dan trekken de wespen zich terug in het nest omdat ze net als vele andere insecten niet vliegen als het regent.

Hij maakt ook gebruik van onze hoogwerker om naar boven te gaan om het wespennest te verdelgen. Daarvoor wordt er een giftig poeder in alle spleten rond het nest gespoten. De wespen zullen dit gif dan mee het nest in nemen en zo zal uiteindelijk de koningin gedood worden, waarna ook de andere wespen uitsterven. Dit kan wel enkele dagen duren, dus hij raadt me wel aan om voorlopig nog niet te dicht in de buurt van het nest te komen.

We vinden het eigenlijk wel jammer dat we het nest moeten laten verdelgen, want de hoornaar is eigenlijk best een nuttig beestje. Maar we moeten toch onze eigen veiligheid laten voorgaan.

Zo gezegd zo gedaan. We laten het schuren voorlopig voor wat het is en concentreren ons dan maar op het schilderen van de ramen van de achtergevel.

Eefje werkt verder aan de ramen van het gelijkvloers en ik begin alvast met het afplakken en opschuren van de ramen van de eerste verdieping.

Terwijl ik alvast aan het avondeten begin, kruipt Eefje op haar beurt in de hoogwerker en geeft de ramen op het eerste alvast een eerste laagje verf.

Morgen krijgen ze een tweede laag en gaan we zien of de wespen al voldoende uitgestorven zijn om verder richting nok te werken.

Eefje neemt het raam van de studio aan de voorgevel voor haar rekening. Haar petekind geeft vandaag zijn jawoord en gezien wij dat ook mee mogen helpen vieren zal het vandaag niet zo laat worden als de afgelopen dagen (enfin, toch niet om te werken…)

Terwijl Eefje alvast vertrekt samen met de dochters werk ik nog verder aan de kornissen van de voorgevel. Het besturen van de hoogwerker gaat al een stuk makkelijker. Oefening baart kunst, he.

Tegen half drie heeft het laatste plankje een tweede laag beschermende houtolie gekregen en dan komt Papa Jef even langs om te helpen om de hoogwerker terug aan de achtergevel op te stellen.

Met de hoogwerker aan de trekhaak gaat dat een heel stuk makkelijker dan met duwen!

Even testen dat alles perfect opgesteld staat en ik zowel links als rechts aan het uiteinde geraak en in het midden helemaal tot in de nok en dan is het ook voor mij tijd om me klaar te maken om te vertrekken naar de bruiloft.

Eefje heeft gisteren het zolderraam van de achtergevel al een nieuwe laag beschermende olie gegeven en vanmorgen heeft ze aan de achtergevel de rest van de ramen van de eerste verdieping aangepakt.

Daarna wordt de hoogwerker naar de voorgevel verhuisd. Dit keer niet op mankracht, maar door hem achter de camionnette te hangen. Dat gaat alvast een stuk gemakkelijker. We hebben daarvoor even een stuk omheining moeten verwijderen, maar die zetten we later wel weer terug.

Iets na de middag is de kornis aan de voorkant van het huis ook helemaal dicht. We hebben onvoldoende hout op voorraad om ook de zijkant af te werken en dus wordt er met een ander groot karwei begonnen.

De balken waren door de blootstelling aan de weerelementen helemaal zwart geworden. Door ze eerst eens flink op te schuren zien ze er weer zo goed als nieuw uit.

Terwijl Papa Jef in de hoogwerker de balken te lijf gaat met de schuurmachine, neemt Eefje de ramen van de zijgevel onder handen. Eerst wordt alles netjes afgeplakt en dan krijgen ze een nieuwe beschermende laag dekkende houtolie. We hebben gekozen voor een dekkende houtolie omdat we dan niet eerst alle hout moeten schuren maar meteen kunnen beginnen met schilderen. We kozen voor dezelfde kleur als het ijzerwerk van de screens. Zo wordt het houtwerk van de ramen iets donkerder, maar de kleur past perfect bij de gele tint van de muren.

Als ik thuiskom van het werk zijn de balken vooraan en de plankjes aan de linkerkant van een eerste laag voorzien en is Eefje bezig met het avondeten.

Na het avondeten is het mijn beurt om me nuttig te maken en dus kruip ik in het bakje van de hoogwerker. Terwijl Eefje de ramen een tweede laag geeft, geef ik de plankjes aan de rechterkant een eerste beschermende laag en de balk een tweede beschermende laag.

In de hoogwerker sta je vol zelfvertrouwen en dus vordert het schilderwerk redelijk goed. Ik werk dan ook verder tot het begint donker te worden en tegen dan ben ik helemaal tot aan de nok geraakt en werk ik nog een stukje naar beneden in de andere richting om daar alvast met de tweede laag te beginnen.

Als het te donker wordt om nog duidelijk te zien waar ik aan’t schilderen ben is het tijd om er voor vandaag mee op te houden. Morgenvroeg begin ik er opnieuw aan om de voorgevel af te werken. Daarna zal Papa Jef passeren om te helpen om de hoogwerker terug achteraan te plaatsen. Dan kunnen we ook aan de achtergevel met hetzelfde karwei beginnen.