Mijn schoonbroerke Jens heeft zich overslapen en dus beginnen Eefje en ikzelf alvast met het verplaatsen van de stelling van spant 4 naar spant 3. Vandaag staat op het programma het voltooien van spant 3 en het plaatsen van de horizontale balken tussen spant 4 en spant 3. Afhankelijk van fysiek en uur zien we dan daarna wel wat we nog extra kunnen doen vandaag.

Als Jens toekomt staat de stelling al op haar plaats en zijn we klaar voor het plaatsen van de grootste vertikale balk, bijgenaamd Gust 2, in spant 3. Ikzelf bedien de kraan terwijl Eefje en Jens de balk naar zijn plaats begeleiden. Dit verloopt veel vlotter dan we verwacht hadden en voor we het goed en wel beseffen staat de balk op zijn plaats! Daarna is het de beurt aan de twee balken die horizontaal in spant 3 lopen zodat de vertikale balken degelijk verankerd zitten. De balk schuift met de kraan vlot naar zijn plaats. De balk mooi inschuiven in de voorziene inkepingen op de vertikale balken is iets moeilijker. Terwijl ikzelf de kraan bedien om de balk naar zijn plaats te schuiven, begeleiden Eefje en Jens de balk elk op een hoek van de stelling zodat hij mooi op zijn plaats komt.

Zover zo goed, nu nog vastzetten. Omdat er bouten zijn die dwars door deze balk, een centrale vertikale balk en de tegenoverliggende horizontale balk moeten en deze laatste er nog niet ligt, moet deze balk tijdelijk verankerd worden met enkele sergeanten. Door de sergeanten kruislings op de buitenste balk vast te zetten, eentje links bovenaan en eentje rechts onderaan dus, blijft de balk mooi op zijn plaats zitten. We nemen onze tijd om dit huzarenstukje teweeg te brengen, maar uiteindelijk lukt dit ook prima. Daarna is het de beurt aan de tegenoverliggende balk. Tussen de twee horizontale balken worden de vertikale balken geklemd zodat deze op hun plaats blijven zitten. Als de tweede balk op zijn plaats ligt, kunnen de sergeanten verwijderd worden en hebben we spant 3 klaar tot en met de vloer van de eerste verdieping.

Vervolgens willen we de balken die spant 4 en spant 3 met mekaar verbinden leggen. Dit zijn 5 identieke balken, maar uiteraard liggen die nog niet bovenaan klaar voor het oprapen. Eventjes enkele balken herleggen en dan kunnen de balken richting hun definitieve bestemming verplaatst worden. We plaatsen eerst de twee balken aan de rechterzijde van het huis, gevolgd door de centrale balk en als laatste de twee balken aan de linkerkant. Om de balken mooi in evenwicht te houden en ze zo perfect tussen de spanten te laten schuiven gebruiken we twee touwen die we aan het uiteinde om de balk leggen zodat deze met de kraan mooi horizontaal gelift kan worden en zodoende makkelijk tussen de spanten schuift. Eefje bestuurt de kraan terwijl Jens en ikzelf de balken elk op een hoek begeleiden en op hun plaats trekken/duwen/kloppen totdat ze in de vooraf vastgenagelde ijzers schuiven.

Deze 5 balken gaan er al bij al heel vlot tussen en na een kleine twee uur werk tellen we 8 extra balken die al op hun plaats staan! En volgens de waterpas staan ze nog perfect waterpas ook!

Het werk vlot goed en omdat ons broertje zich een beetje schuldig voelt vanwege het verslapen blijft hij wat langer om te helpen. We beginnen dus ook aan spant 2vandaag.

Mijn tweede schoonbroer, Niels en zijn vriendin zijn ondertussen ook toegekomen om een handje toe te steken en met een paar extra handen zijn we ervan overtuigd dat we spant 2 ook nog op zijn plaats krijgen vandaag.

Alvorens we aan spant 2 beginnen, plaatsen we eerst de binnenste van de achterste balken van de garage. Zo krijgen we iets meer tegengewicht voor spant 2.

Net als in de andere spanten beginnen we met de vertikale hoeken te plaatsen. Eerst links en daarna rechts. Daarna de balken in het midden, eerst de kleine aan de rechterkant en als (voorlopig) laatste plaatsen we Gust 3 op zijn plaats.

Daarna plaatsen we de horizontale balk aan de binnenkant van spant 2 op zijn plaats. Bij het vastzetten merken we echter dat alles niet waterpas staat. Hm, hoe moeten we dit oplossen? De balken in de haak duwen wil namelijk niet echt lukken. Even later realiseer ik me dat we nog twee vertikale balken op de hoeken vergeten te zetten zijn. We bekijken of we deze er kunnen tussen zetten om de vertikale balken zo waterpas te krijgen. Helaas, no go… Duwen, trekken, kloppen met kleine en zware hamer, het helpt allemaal niet. De horizontale balk zal er eerst weer tussenuit moeten.

We leggen deze even aan de kant op de stelling en plaatsen daarna eerst de hoeken die nog ontbraken. Hiermee lukt het wel om alles mooi waterpas te krijgen. Oef!

De horizontale balk kan weer op zijn plaats gelegd worden. Het begint alweer serieus donker te worden ondertussen en we moeten ons reppen willen we alles nog rond krijgen voor de zon onder is. Met vereende krachten gaan we aan de slag en even later ligt ook de tweede horizontale balk op zijn plaats en zijn we klaar om alles vast te zetten met de bouten. Terwijl Niels en ikzelf de bouten aandraaien beginnen Eefje en Nadia alvast met het opruimen van de werf en zorgen ze dat de vertikale balken verankerd worden aan de dragende horizontale balken. Zo zijn we zeker dat deze niet uit het lood kunnen komen tijdens de nacht. De horizontale verbindingsbalken zullen immers morgen pas op hun plaats gelegd kunnen worden.

De zon is al onder en het wordt al serieus donker als de laatste nagels om het verankeringskruis op zijn plaats te houden ingeslagen moeten worden. De eer van de laatste nagel op zijn plaats te kloppen gaat naar mij, bijgestaan met maar liefst 3 “lichtassistenten”…

Het was weer een lange dag en we keren vermoeid maar tevreden naar huis, maar niet zonder onze helpers te bedanken voor het harde werk!

We weten nu dus perfect welke investering we moeten doen en wat de voor- en nadelen zijn. Ons dak ligt niet ideaal georiënteerd om het maximale rendement uit onze zonnepanelen te halen, maar het dak of het huis heroriënteren is helaas geen optie. Rekening houdend met de actuele subsidies, groene stroomcertificaten en geschatte opbrengsten op basis van oriëntering van het dak en het aantal zonnepanelen zou de investering op 12 jaar terugverdiend moeten zijn. Vanaf het 13de jaar wordt er dus geld verdiend op elektriciteit.

De verkoper was zo vriendelijk om ons het rekenblad door te sturen zodat we alles nog eens goed kunnen narekenen alvorens definitief te beslissen. Het lijkt er op dat dit een haalbare investering wordt.

Dus: laat de zon maar schijnen: dan droogt de beton van de fundering alvast beter en krijgen we later een goed rendement van onze zonnepanelen…

De tweede betonmixer is al aanwezig terwijl we nog even op de betonpomp moeten wachten. Lang moeten we niet wachten, gelukkig ligt de betoncentrale van Paesen vlakbij… Het beton storten kan beginnen…

Het opstellen van de betonpomp op zich is al een spectaculair evenement op zich om gade te slaan. De beton wordt in de betonmixer ter plaatste gemixed, anders zou hij te veel bewegen tijdens het transport en is het onmogelijk om de vrachtwagen onder controle te houden.

Al gauw stroomt de beton uit de pomp naar beneden en de fundering loopt gestaag vol met vloeibaar beton. De korven  die we op voorhand klaargehangen hadden blijven helaas niet op hun plaats en worden door de betonstroom meegenomen. We halen de korven er dus maar even terug uit om ze later als de beton gestabiliseerd is er weer in te steken op de juiste plaats. Terwijl Papa Jef de sluis van de betonpomp een beetje in toom houdt, span ik de koorden opnieuw aan zodat we dadelijk de korven mooi op hun plaats kunnen zetten.

Terwijl de “pompbediende” de slang van de betonpomp beweegt en geleidelijk aan de fundering helemaal met beton vult, zorgen wij ervoor dat de korven weer op hun plaats komen en leggen we betonijzers in de sleuven. Met een stuk hout duwen de betonijzers naar beneden zodat ze goed in het beton zitten. We letten erop dat de ijzers de korven verbinden met de sleuven zodat er geen breuken in het beton kunnen komen.

Goed anderhalf uur en 41 kuub beton later is de fundering helemaal gevuld met beton en heeft Papa Jef de plankjes waar later de bekisting mee vastgezet zal worden op hun plaats gelegd. Zo, dat ging verbazend snel!

Ik krijg ondertussen een telefoontje van mijn schat van een vrouw. Ik ben blijkbaar met mijn slaapkop vanmorgen 3 dingen vergeten: mijn lunch, mijn drinken en mijn vrouwke een kusje geven. Foei (vooral voor dat laatste)! Vermits ik namiddag nog een afspraak heb met de verkoper van Eternit, gaat ze me mijn boterhammekes komen brengen. Zie je wel, dat ik een schat van een vrouwke heb!

Terwijl we op Eefje wachten, reinigen we ons werkmateriaal en plooien we de resterende 12 korven die als dak van de korf in de zuilen gaan dienen. Met behulp van deze korven worden de zuilen die later deze week op de betonnen fundering gezet worden met mekaar verbonden.

We zijn net aan de laatste korven bezig als mijn vrouwke toekomt met mijn boterhammekes. Ik geef haar dan ook een welverdiende knuffel en een dikke kus!

Om 10u nog geen nieuws van Paesen, maar Papa Jef verwittigt me dat hij tegen 11u op de bouwwerf kan zijn. Ik rijd dus alvast naar ginds zodat we samen aan de voorbereidingen kunnen beginnen.

Er moeten immers nog een aantal dingen uitgegraven worden: een sleuf voor de installatie van de energiebocht moet nog uitgegraven worden. Deze moet een meter onder de grond liggen, dus daar hebben we nog wel wat graafwerk aan. Terwijl Papa Jef het uitgraven van de sleuf voor zijn rekening neemt, graaf ik een klein greppelke in de buitenste fundering waarin we de aardingslus leggen en deze dan terug afdekken met aarde. De aardingslus mag immers het betonijzer niet raken.

Ik moet ook nog de wachtbuizen gaan halen bij Paesen, dus eventjes naar Peer om deze te gaan ophalen. De buizen hebben een doormeter die perfect aansluit aan de opening van de energiebocht: 2 keer 110mm, 2 keer 50mm en nog eentje van 70mm. De lengte van de harde PVC buizen varieert tussen 4m voor de smalle en 5m voor de twee dikste buizen. Net iets te lang om in onze camionnette te steken, maar gelukkig is de magazijnier zo vriendelijk om alle buizen op 3m af te zagen. Zo hebben ze de perfecte lengte om tot buiten de fundering gelegd te worden en passen ze netjes in de camionnette.

Terug aangekomen op de werf, heeft Papa Jef de aardingslus ondertussen al in de grond gelegd en weer bedekt met aarde. Zo zijn we meteen klaar voor het plaatsen van de energiebocht en de wachtbuizen erop aan te sluiten. We stoppen eerst de wachtbuizen in de uiteinden van de energiebocht en laten deze daarna in de sleuf zakken. Aan de uiteinden wordt er terug zand in de sleuf gesmeten, zo voorkomen we dat de buizen niet op hun plaats blijven liggen en dat er beton in de sleuf loopt wanneer de beton in de fundering gegoten wordt. We graven de energiebocht zelf ook weer helemaal in, zodat deze enkel nog omhoog steekt waar later de elektriciteitskast en nutsleidingen in het huis toe zullen komen.

We hebben nog altijd geen nieuws van Paesen en dus bel ik nog een keertje om te informeren hoe het zit met de levering. Ik leg er de nadruk op dat er een afspraak gemaakt is om morgenvroeg om 8u beton te komen leveren en dat we voor dan nog ijzerkorven moeten kunnen plooien en plaatsen. De medewerker van Paesen belooft me dat hij ervoor zorgt dat het ijzer vandaag nog geleverd zal worden.

Net als we beginnen te vrezen dat het wel eens heel laat kan worden vandaag, komt er een bestelwagen aangereden met de betonijzers. De sympathieke chauffeur verzekert me dat hij er persoonlijk voor zorgen zal dat ook de ijzernetten nog geleverd gaan worden. We verspreiden de betonijzers taktisch langs de randen van de fundering zodat we ze er morgen terwijl de beton gegoten wordt makkelijk kunnen inleggen. We zijn bijna klaar als de chauffeur er alweer is met een kleine vrachtwagen met daarop de verwachte ijzernetten. Met ons gedrieën sleuren we de netten van de vrachtwagen en we kunnen eindelijk beginnen aan het plooien van de ijzerkorven.

We hebben in totaal 24 ijzerkorven nodig. Twee voor elke sokkel. De eerste twaalf korven worden geplooid in de vorm van een U met een afmeting van 70cm x 60cm x 70cm. Deze zullen met de benen omhoog in het beton van de fundering geplaatst worden en zorgen voor de verbinding van de fundering met de sokkels. De sokkels worden op een door Papa Jef bedacht en gelijktijdig vernuftig en eenvoudig systeem op hun plaats gehangen. Klaar om morgen perfect uitgelijnd te worden voordat de beton gestort wordt. De korven worden opgehangen aan enkele panlatten die ondersteund worden door enkele blokken hout. Zo kunnen we de korven makkelijk op hun plaats schuiven en kunnen we de beton nog onder de latten gelijk strijken. Zoals gezegd, gelijktijdig simpel en vernuftig! Per korf leggen we ook 4 plankjes klaar met 3 spijkers in. Deze leggen we morgen met de spijkers naar beneden in de beton van de fundering. Deze kunnen dan gebruikt worden om de bekisting van de sokkels aan vast te nagelen zodat deze perfect op zijn plaats blijft. Het is immers van kapitaal belang dat deze sokkels op de juiste plaats blijven liggen!

Papa Jef knipt de roosters met een heel grote kniptang op de juiste breedte. Het plooien van de korven doen we eerst door een kleine inkeping te slijpen op de plaats waar ze geplooid moeten worden en ze daarna aan de inkeping te plooien. Dit gaat heel makkelijk, maar maakt de verbinding wel iets minder stevig. Onze toekomstige buurman, Marcel, suggereert om een plank op het ijzer te leggen en dan het ijzer te plooien, gebruik makend van deze plank. Dat blijkt ook te lukken en heeft als voordeel dat de hoeken van de korf niet breekbaar worden.

We zijn ongeveer klaar met het plooien van de korven en ze op hun plaats te hangen als er een vrachtwagen van Grondwerken Vanheel toekomt om de graafmachine die er nog stond op te halen. Best spectaculair om te zien hoe de graafmachine heel precies op de dieplegger gemanouvreerd wordt.

Het is ondertussen 18u en dus alweer de hoogste tijd om naar huis te gaan en onze knorrende maag het zwijgen op te leggen.

Morgenvroeg om 7u30 zijn we alweer present om de laatste voorbereidingen af te ronden en daarna de beton te gieten.

Terwijl Eefje gaat solliciteren in Sittard, ga ik naar onze bouwgrond waar we afgesproken hebben om 9u met onze architect, Peter Vos, Papa Jef en Nonkel Marcel. Ik ben om kwart voor 9 ter plaatse en blijkbaar zijn mijn collega’s al ter plaatse.

Ik kan meteen zien dat ze niet aan hun proefstuk toe zijn, want alle benodigd materiaal is voorhanden:

• balken van 6 vierkant, aangescherpt zodat ze als piquetten kunnen dienen. Er zijn korte en langere voorzien, zodat deze kunnen gebruikt worden afhankelijk van hoe diep ze geslagen moeten worden.
• een heel grote hamer, piquetten kloppen met een korte hamer dat lukt echt niet
• een verzameling nagels en schroeven
• meters en meters koord
• een waterpas en een pasdarm
• een rolmeter waarmee we afstanden van meer dan 20m kunnen opmeten

We beginnen met het uitzetten van de bouwlijn aan de kant van de straat. Omdat ons huis op dezelfde hoogte moet komen als onze buurman, gebruiken we zijn voorgevel als referentiepunt. Er wordt een touw gespannen, evenwijdig met de straat om de bouwlijn af te bakenen. Na de bouwlijn aan de straatkant, meten we eerst de lijn langs de linkergevel uit. Deze is het belangrijkste om de minimum afstand ten opzichte van onze buur te bewaken. We stellen vast dat we een half metertje naar rechts moeten opschuiven met de hoekpunten die we op de bouwlijn hadden uitgezet.

We beginnen nu met het bouwen van een referentiekader rond de volledige bouwgrond. Deze wordt zo recht mogelijk gebouwd, zodat we hierop onze referentiepunten kunnen uitmeten en dan touwen spannen tussen het kader om de lijnen uit te zetten. Zodra we het kader hebben, wordt het funderingsplan gebruikt om de lijnen exact uit te meten. We beginnen met het uitmeten van de 4 bouwlijnen. Om zeker te zijn dat deze loodrecht op mekaar staan, meten we de twee diagonalen na met behulp van de rolmeter. Als de twee diagonalen exact even lang zijn, dan kun je gerust zijn dan de hoeken recht op mekaar staan. Door de toepassing van de stelling van Pytagoras (A kwadraat + B kwadraat = C kwadraat, waarbij A en B de rechte zijden en C de schuine zijde van een driehoek voorstellen) weten we ook exact hoe lang deze diagonaal moet zijn. Nonkel Marcel heeft dat al op voorhand uitgerekend, zodat wij gewoon moeten weten ter controle.

Oeps, een afwijking van 3 centimeter. Blijkbaar staat het referentiekader niet helemaal exact parallel en we moeten dus een beetje corrigeren. Even later staan de bouwlijnen perfect correct en we krijgen al een goed zicht op de oppervlakte van ons toekomstig droomhuis.

Hoog tijd voor de middagpauze! Want de tijd vliegt als je bezig bent. Echt waar!

Na de middagpauze gaan we verder met het uitmeten van de sleuven. Het referentiekader wordt hier gebruikt om de lijnen perfect uit te meten en een koord te spannen dat de lijn weergeeft. Met de schup wordt een lijn getrokken naast een plank die we perfect onder het koord leggen met behulp van de waterpas. Terwijl Papa Jef en Nonkel Marcel verderwerken, begeef ik me naar Paesen in Peer, want er moeten een aantal dingen dringend besteld / afgehaald worden:

De volgende dingen moeten immers geplaatst worden voordat de funderingen gegoten worden:

• de “energiebocht”
• de aardingslus
• de wachtbuizen voor de nutsleidingen
• plastiek in de sleuven, zodat het zand niet mengt met de beton wanneer deze gestort wordt

Verder zorg ik ook dat de nodige ijzers en beton besteld worden zodat alles binnen de vooropgestelde timing geleverd wordt.

Ik begeef me dus, gewapend met het funderingsplan naar Paesen. De energiebocht, aardingslus (50m in ons geval) en een rol plastiek van 300 vierkante meter neem ik meteen mee. Omdat ik niet helemaal zeker ben wat de diameter van de wachtbuizen betreft, spreek ik af dat ik die de maandagmorgen kom ophalen nadat ik Peter terug gesproken heb. Het ijzer voor de wapening en beton wordt voor me uitgerekend en ze zullen proberen om dat maandag te leveren. Da’s mooi. Veel sneller dan we verwacht hadden!

Ik begeef me terug naar onze bouwgrond, net op tijd om te zien dat alle lijnen, inclusief de vierkanten voor de sokkels uitgetekend zijn. Onze grondwerker, Jef Vanheel komt ook net toe en neemt de planning voor morgen even met me door. Omdat Eefje en ikzelf morgen op leemcursus zijn bij Casa Calida, zal Papa Jef zorgen dat hij er is om dit mee op te volgen en op film vast te leggen. De grondwerker komt al tegen 7u30!  Hij vroeg wel om in het kader aan de voorzijde enkele extra openingen te voorzien zodat de graafmachine daar makkelijker tussen kan manouvreren. Eventjes een belletje naar Papa Jef en hij zal zorgen dat hij er is om 7u.

Als ik weer thuis ben, krijg ik een telefoontje van Paesen. De korven op maat maken duurt anderhalve week. Dat is voor ons uiteraard geen optie, dus moeten we iets anders bedenken. Even overlegd met Papa Jef  en we laten de wapennetten volledig bezorgen en zullen ze zelf op maat snijden en plooien zodat we korven krijgen. Dit doen we op maandag en de beton laten we dan op dinsdag leveren. Paesen verwittigd een uurtje op voorhand voor het ijzer, zodat we tijdig op de bouw aanwezig kunnen zijn. De beton zal op dinsdag rond 8u geleverd worden.

We zijn weer een stapje dichter bij ons droomhuis. ’t Spannendste nu zal de aansluiting van de elektriciteit en werfkast zijn zodat we onze bouwkraan van de nodige stroom kunnen voorzien…

Eefje is even ter plaatste geweest om een kort filmpje te maken van de graafwerken, we gaan dat binnenkort een beetje inkorten en dan in een formaat gieten dat geschikt is voor het web zodat jullie kunnen meegenieten. Aangezien we thuis voorlopig geen internetverbinding ter beschikking hebben, zullen jullie hier eventjes moeten op wachten.

Vandaag wordt de grond opgehoogd met gele zand zodat we op dezelfde hoogte komen te zitten als onze buren.

Vrijdag staat het afpalen van de grond op de agenda en we hopen dan vrijdagnamiddag of maandag de funderingen uitgegraven te hebben zodat deze ten laatse woensdag vol beton gestort kunnen worden. De beton moet immers voldoende kunnen uitharden willen we aan ons skelet beginnen bouwen op 11 april!

Ondertussen gaat de verhuis onverminderd voort. Het huisje in Leuven is bijna leeg en het klinkt er al behoorlijk hol. Één van de nadelen van een bakstenen huis. Daar zijn we over een half jaartje ook weer vanaf, want in een huis uit stro en leem klinkt het nooit hol. Zelfs als het leeg is…

We willen een keer gaan informeren naar prijzen voor dakpannen, zonnepanelen, onderdak en alle materiaal benodigd om dit allemaal op ons dak te leggen en ervoor te zorgen dat dat daar mooi op blijft liggen… Het is behoorlijk druk bij Paesen, want de parking voor de deur staat zo goed als vol! Ondanks de drukte worden we toch dadelijk geholpen en krijgen we alle informatie die we nodig hebben. Er wordt ons zelfs een gratis offerte uitgerekend zodat we al een idee hebben van welk budget we opzij moeten zetten voor de dakpannen en bijbehoren. Leveringstermijn is maximum 14 dagen, dus dat valt ook al goed mee.

Enkel voor de zonnepanelen kunnen ze ons niet dadelijk verder helpen, want dat loopt rechtstreeks via de leverancier, Eternit. We hebben gekozen voor dakpannen en zonnepanelen van Eternit omdat dat ons het efficiëntste en eenvoudigste systeem lijkt om op ons dak te monteren. Bovendien zijn de pannen die we op het oog hebben, samen met de panelen ook nog eens de mooiste uit het gamma (enfin, toch naar onze smaak).

Daarna rijden we naar Zolder, waar we afgesproken hebben met onze grondwerker, Jef Vanheel. We zijn nog iets te vroeg, dus eerst even een broodje eten. De innerlijke mens moet uiteindelijk ook op tijd versterkt worden! Daarna bellen we naar onze grondwerker om te melden dat we er zijn. Hij vertelt ons dat hij rond half twee ter plaatse kan zijn. Geen erg, we rijden al naar onze grond om er al eens over te lopen. Bij aankomst staat onze toekomstige buurman buiten en we geraken spontaan aan de babbel. Even later worden we ook vergezeld door zijn vrouw. Alvast twee heel sympathieke mensen, dus van één ding zijn we al zeker: links van ons wonen goeie geburen!

Even later komt ook onze grondwerker ter plaatse. Iets vroeger dan gepland, maar hij is toch maar gewoon direct afgekomen. Ook dit is een heel sympathieke man. We bespreken even wat er moet gebeuren. Omdat onze grond iets lager ligt dan de buren, raadt hij ons aan om deze eerst aan te hogen totdat we op gelijke hoogte zitten alvorens de sleuven voor de fundering uit te graven. Aangezien eerst de zwarte grond moet afgegraven worden, zouden we anders veel te laag komen te zitten. Hij heeft volgende week niet meteen tijd om dit uit te voeren, dus spreken we af dat hij alvast een offerte maakt en ons belt van zodra hij deze klaar heeft. We kunnen dan daarna concrete afspraken maken wanneer de grond afgegraven en weer opgehoogd zal worden.

We hadden oorspronkelijk afgesproken om volgende vrijdag de grond te gaan uitzetten, dat zullen we dus even moeten uitstellen. Da’s op zich nog wel mogelijk, we hebben immers nog tijd alvorens het 11 april is en we aan ons houtskelet willen kunnen beginnen.

Alvorens we wegrijden maken we nog even een babbeltje met onze toekomstige geburen. Uiteraard wordt er weer verteld over stro en leem en dat vinden ze alvast fantastisch. Terwijl we staan te keuvelen komen er nog enkele kennissen met de motor aangereden en we stellen ons ook maar meteen voor als de nieuwe buren. Voor we het goed en wel beseffen worden we uitgenodigd voor de koffie op het terras. We hebben nog wel wat tijd dus gaan we graag in op de uitnodiging om verder kennis te maken.

Onze buren hebben ook een mobilhome en die naar achter naar de garage rijden is blijkbaar geen sinecure. Onze buurman is dus heel blij als hij hoort dat onze inrit aan hun kant komt, zo hoeft hij niet te vrezen voor een muur waardoor het binnenrijden met de mobilhome nog moeilijker zou geworden zijn.

Na een gezelllige babbel nemen we afscheid met een goed gevoel. Het gaat hier zeker fijn wonen zijn!

Vandaag, donderdag, afspraak bij Peter Vos om samen met onze schrijnwerker van dienst, Papa Jef, het stappenplan te doorlopen voor het bouwen van ons droomhuisje. We hadden afgesproken om 20u bij Peter die ons blijkbaar al stond op te wachten bij de deur, want zo snel werd de deur nog nooit open gedaan…

De projector en het scherm staan al klaar, samen met 5 stoelen. Aha, er wordt nog volk verwacht zo blijkt! Peter stelt ons voor aan Ward en Katleen, collega-strobouwers, die ongeveer even ver staan als ons in de realisatie van hun droom: een eigen huis uit strobalen en leem. Ze gaan vlakbij ons in de buurt bouwen, namelijk in Beringen. Samen kijken we naar een uitgebreide presentatie van alle stapjes die we moeten doorlopen voor het bouwen van ons eigen huis uit strobalen, heeeeeel veel hout en uiteraard leem… Peter begint met het toelichten van de funderingen: voor Ward en Katleen wordt dat een betonplaat, voor ons worden dat betonsleuven. Daarbovenop komen in beide gevallen de betonnen sokkels waarop het houten skelet zal rusten.

Alles wordt in detail toegelicht aan de hand van duidelijke voorbeeldfoto’s, voorzien van de nodige deskundige uitleg van Peter.

Werkelijk alles komt aan bod:

• afpalen van de funderingen
• uitgraven en volstorten van de funderingen
• hoe de bewapening in het beton voorzien moet worden
• hoe je best de sokkels op de fundering plaatst
• de grondbedekking met wortelmatten en kiezels om onkruid tegen te gaan onder het huis
• het opbouwen van het skelet, stap voor stap
• het opvullen van dak en vloer met stro
• het opvullen van de muren met stro
• hoe stro best aanpersen
• hoe gaatjes opvullen
• hoe best te werk gaan om het huis zo luchtdicht mogelijk te maken
• enzovoort, enzovoort, …

Het is best veel en we worden een beetje overrompeld, maar Peter stelt ons gerust. We krijgen de documentatie nog mee zodat we dit rustig kunnen bekijken op het moment dat we het nodig hebben. Een hele opluchting!

Na de presentatie wordt er nog wat verder gekeuveld en gegevens uigewisseld. Zo heeft Papa Jef er mogelijks nog twee klanten bij voor een volgend project en nemen we ons voor om mekaar een handje toe te steken waar we kunnen.

Er wordt ook meteen een afspraak vastgelegd om de fundering uit te zetten op onze bouwgrond: volgende week vrijdag om 9u zijn we present! Peter zal ons ter plaatse begeleiden bij het uitzetten aan de bouwlijn zodat we daarna onze plan kunnen trekken om de rest zelf te doen.

Voor we het goed en wel beseffen is het alweer ruim na 22u als we weer richting thuis vertrekken met het besef dat er ons nog veel werk te wachten staat en dat we dringend werk moeten maken van een aantal bestellingen…

We kwamen toevallig in contact met deze collega-strobouwers via “Papa Jef” die samen met ons de uitdaging zal aangaan om het houten skelet zelf te bouwen. Yep, jullie lezen het goed. Wij gaan proberen om dat helemaal zelf te doen!

We werden warm onthaald en even rondgeleid in “Casa Pixie”.

We herkenden meteen de stijl van onze architect, Peter Vos, en waren meteen gecharmeerd. Net als in ons toekomstige huis uit stro is er ook in dit huis ruim licht voorhanden en werden er enkel ecologische materialen gebruikt.

De heer des huizes gaf ons meteen al enkele goeie tips mee om mee rekening te houden tijdens de werken waarmee we ongetwijfeld een boel tijd gaan kunnen uitsparen. In ieder geval zullen we alles strikt moeten opvolgen als we onze zeer ambitieuze timing willen halen: september 2011 willen we ons huisje immers bewoonbaar hebben. Dat wil zeggen:

• Benedenverdieping afgewerkt met living en keuken.
• Op de bovenverdieping moet minium badkamer en slaapkamer klaar zijn.
• De fotostudio / schilderatelier moet in die mate afgewerkt zijn dat erin gewerkt kan worden.

De kinderkamers en garage voor de oltimer mogen dan later helemaal afgewerkt worden.

Bij deze hebben we alvast een “TO DO” lijstje op onze blog staan met dingen die we zeker niet mogen vergeten om alles zo vlot mogelijk te laten verlopen.

Naarmate de werken / plannen vorderen zal dit lijstje concreter worden, maar voorlopig onthouden we dat we er zo snel mogelijk moeten voor zorgen dat alles wat met de bouwgrond te maken heeft in orde komt:

• Afgraven waar nodig zodat de sondering kan gebeuren voor meting van de benodigde fundering
• Uitgraven van de sleuven voor de fundering
• Beton en betonpomp bestellen voor de fundering (zeker dat laatste niet vergeten, want dat is blijkbaar niet automatisch)
• De nodige sleuven uitgraven voor het plaatsen van leidingen voor de nutsvoorzieningen
• De beruchte “energiebocht”
• Plaatsing van de werfkast en de daarbijhorende aanvragen bij Infrax en onze toekomstige energieleverancier zodat we elektriciteit hebben op de bouw

Eerste mijlpaal die we ons gesteld hebben is 11 april 2011, start van het houtskelet. Alle bovenstaande moeten we dus tegen dan in orde hebben. Dat wordt alvast best spannend om dit in orde te krijgen…