De meeste mensen nemen vakantie om uit te rusten, wij nemen regelmatig vakantie met de bedoeling om aan ons strohuisje te werken. Dit keer gaan we de “kornissen” van het dak afwerken. Mijn excuses, maar ik ken hiervoor geen Nederlands woord. De betekenis zal wel duidelijk worden in de volgende blogberichten waar we gaan uitleggen wat we juist gaan doen. Intussen kun je eventueel via deze link proberen achterhalen wat we ermee bedoelen…

Als voorbereiding zijn we vandaag alvast begonnen met het opstellen van de stelling zodat we morgen er meteen kunnen invliegen.

Eerst snijden we alle shingles voor de nok volgens de handleiding. De shingles zijn per drie in een strook geleverd en hebben op twee plaatsen een gleuf van waaruit de shingles schuin uitgesneden worden. Zo heb je een rechthoekig stuk dat eruitziet als de rest van de shingles en dat in het zicht blijft en een schuin afgesneden stuk dat gebruikt wordt om onder de volgende shingle te stoppen en waar ze vastgenageld worden.

Ik kruip weer de ladder op en leg eerst langs weerszijden van de nok de laatste rij en dan meteen de nokshingles erover.

Ik merk al gauw dat het belangrijk is om de shingles voldoende te laten overlappen zodat ze netjes naar beneden gedrukt worden. Zo sluit alles prima aan en we hebben er toch ruim voldoende, dus we kunnen ze vrij dicht tegen mekaar leggen.

De laatste shingles van de nok snijden we af op lengte zodat ze mooi aansluiten met de rand van het dak en daarmee liggen alle shingles op hun plaats.

Als laatste moeten we nu nog de “boezemplanken” tegen de oversteek bevestigen, maar die zijn relatief zwaar en dus gaan we hiervoor weer de hulp van Papa Jef inroepen. Tenslotte zorgen deze voor de perfect afwerking en dus hebben we liefst dat die echt perfect liggen.

Na het ontbijt zetten we onze twee dochters achter de TV en vliegen Eefje en ik er samen weer in om verder te werken aan ons tuinhuis.

We beginnen met de vloer van het zoldertje. Deze bestaat uit planken met een tand en groef systeem dat we nog kennen van de vloerplanken in ons strohuisje. We zetten om te beginnen de eerste plank vast en meten dan na om zeker te zijn dat we netjes gelijk blijven werken tot aan het andere uiteinde van de vloer. Soms vergt dat wat extra kracht om de planken mooi te laten aansluiten, maar mooi gelijk werken is belangrijk weten we uit ervaring.

Voor de allerlaatste plank moeten we enkele centimeters van de vloerplank afzagen om deze netjes te laten passen. Eerst wordt het te verwijderen stuk afgetekend en dan met de cirkelzaag afgezaagd. Tenslotte wordt de laatste plank ingeschoven vanop de zijkant. Om dat te vergemakkelijken gebruiken we een balkje om tegen de vloerplank te houden en dan met de hamer deze er netjes tussen te kloppen. Nog even vastnagelen en de zoldervloer is klaar.

Nu is het tijd om aan het dak te beginnen. Ook voor het dak zijn er planken voorzien van een tand en groef. Er zijn 2 planken waarbij er enkel een tand voorzien is en dat zijn dus de planken waarmee we onderaan het dak mee moeten beginnen.

We zetten aan elk uiteinde van het tuinhuis een ladder en houden de eerste plank ongeveer op haar plaats. Dan schroeven we die aan het ene uiteinde vast met 1 schroef. Vervolgens leggen we in het midden de waterpas om te controleren dat de plank perfect horizontaal ligt en schroeven we ze ook aan het andere uiteinde vast. We zorgen er gelijk ook voor dat de onderzijde van de plank gelijk loopt met het uiteinde van de kepers van het dak. Dan wordt de plank van links naar rechts vastgeschroefd op alle kepers en zo is het fundament van de eerste dakzijde gelegd.

We hadden een plank over van de zoldervloer en uit deze plank knutselen we twee “stootblokjes” om de planken van het dak waar nodig met het nodige hamergeweld te laden aansluiten. Door een stootblokje te gebruiken met aan één kant een groef om op de tand van de onderliggende plank te zetten en aan de andere kant een vlak uiteinde om op te slaan kunnen we waar nodig stevig hameren zonder de tand van de onderliggende plank te beschadigen.

We zetten alle planken één voor één vast van links naar rechts er goed op lettende dat ze overal goed aansluiten. We beginnen hieraan door telkens onze ladder te verschuiven om langs buiten de planken vast te nagelen. Op een gegeven moment kunnen we niet meer hoog genoeg komen om te nagelen en dus moeten we langs binnen verder werken.

We gebruiken een ladder met enkele planken op om de afstand tussen de zolder en de tegenoverliggende steunbalk te overbruggen. Zo hebben we een loopvlak om op te staan en hoeven we geen ladders meer te verplaatsen en kunnen Eefje en ik samen werken om de planken van de ene kant naar de andere kant vast te nagelen. Dat gaat alvast een stuk vlotter omdat er heel wat minder trap op trap af gegaan moet worden.

We werken zo stevig verder tot we alle planken aan één zijde van het dak op hun plaats hebben liggen.

Het is ondertussen alweer avond geworden en dus de hoogste tijd om frietjes te gaan eten en te stoppen met werken voor vandaag.

Je ziet het op bovenstaande foto niet, maar aan de achterzijde moet het dak nog volledig gelegd worden. Dat zal werk worden voor volgende week woensdag wanneer ik een dagje vakantie heb om verder te werken aan ons tuinhuis.

Bovendien hebben deze screens nog enkele voordelen: je kan niet meer van buiten naar binnen kijken, maar het zicht naar buiten is quasi onveranderd.

Wat we wel al regelmatig gezien hebben is dat vogels in ons stro in het dak komen zitten om daar ofwel stro te komen pikken of om te nesten. Met als gevolg dat er regelmatig een beetje ‘vogelpoep’ op de ramen belandt. Dat willen we natuurlijk niet hebben op onze screens die binnenkort door het ramenhuis geplaatst zullen worden.

Daarom hebben we vandaag de oversteek van het dak langs onder helemaal afgewerkt met onderdakdoek. Zo kunnen de vogels er niet meer onder en zijn onze ramen beschermd.

Eefje en ikzelf hadden woensdagavond de stelling alvast opgebouwd en daarbij merkten we dat we dat duidelijk niet meer gewoon zijn. De eerlijkheid gebiedt me op te zeggen dat ik best wel wat wiebelig op de stelling stond tijdens het opbouwen, net als Eefje. Het was dan ook al behoorlijk lang geleden dat we nog op een stelling gestaan hadden, en al zeker niet zo hoog.

We besloten daarom om voor het vast schieten van het onderdak wat extra hulp in te roepen. Na een paar telefoontjes vinden we Raf bereid om ons een handje te komen helpen.

Het doek afrollen en in één keer vast schieten zien we niet zitten, zeker gezien dat we de stelling geregeld een stukje gaan moeten opschuiven. Dus meten we de breedte tussen 3 planken en snijden we stukken doek op maat alvorens we die mee naar boven nemen om vast te schieten.

De zon brandt behoorlijk en dus wordt er ook regelmatig gepauzeerd om een glas water te drinken. Ik kan me nog nauwelijks voorstellen dat ik nog niet zo gek lang geleden dagen aan een stuk in de volle zon stond te werken om ons huis te bouwen. Niet te geloven eigenlijk hoe snel dat de tijd gevlogen is.

In ieder geval zijn we blij dat dit toch wel lastige werkje weer achter de rug is en nu kunnen de mannen van het Ramenhuis komen om onze screens te plaatsen. Ze hebben het daar wel behoorlijk druk, maar we hopen dat ze nog voor het bouwverlof van juli kunnen langskomen.

We halen nog snel een extra rij pannen van het dak zodat er iets meer ruimte is op het dak om te staan/zitten. Ondertussen wordt er binnen alvast begonnen met de leem te spuiten tegen de resterende stromuren. Het gaat zoals altijd met de mannen van ’t Leemniscaat goed vooruit en iets na de middag zijn alle muren binnen van een laag leem voorzien en mooi “gekamd”. Ik moet toegeven, we zijn toch wel een beetje jaloers van het resultaat. Er is toch wel een verschil te zien tussen het werk van de vakmannen en ons eigen werk. Dat wordt een flinke uitdaging om in de afwerking met de 2de laag ervoor te zorgen dat het verschil niet meer zichtbaar is!

Daarna wordt er buiten op het dak gewerkt. Met de zon van vandaag is het “lekker warm” op het dak, dus ik benijd de mannen op ’t dak niet echt op dat moment. Er wordt nog altijd goed doorgewerkt en voor we het goed en wel beseffen is de laatste traskalk tegen het huis gespoten.

Ik rep me nog snel langs de bakker voor een stukje echte Limburgse vlaai te gaan halen voor de mannen.

Na het stukske vla nemen we voorlopig afscheid. In maart komen de mannen nog een laatste keer terug om de bepleistering met traskalk langs buiten af te werken. Wij beginnen alvast met het huis op te ruimen in afwachting dat Niels langskomt. Hij komt na het werk langs om ons te helpen de pannen weer op het dak te leggen, want ik krijg Eefje nog altijd niet zo ver dat ze mee op het dak gaat…

En daarmee zit de dag voor vandaag er weer op. Morgen gaan we het huis verder opruimen en zorgen dat de zolder helemaal vrij is, want dit weekend gaan we samen met Papa Jef het plafond op zolder aanpakken.

We beginnen met de schuine kanten aan de onderkant van de sprong in het dak. Hiervoor hadden we die verstekzaag nodig, want aan beide kanten moet deze balk in een hoek van 45° doorgezaagd worden zodat hij schuin tussen de twee verticale steunbalken gezet kan worden. We bevestigen de balk aan de buitenkant met hoekijzers aan de draagbalk van het skelet en schroeven hem met een paar lange schroeven vast aan de verticale balk in het midden.

De onderste driehoek wordt opgevuld met pakketjes stro en daarbovenop wordt een strobaal verticaal gezet met een kleine strobaal ernaast. De hoek links nog opvullen en deze hoek kan aangedrukt worden. Ook hier zagen we een verstek van 45° op de aandrukbalk aan de linkerkant, zodat deze mooi aansluit op de schuine steunbalk.

Voordat we verder omhoog werken, wordt eerste de bovenste hoek gemaakt, net als in de andere punten van het dak.

De tijd vliegt en het is alweer de hoogste tijd voor ons wekelijks frietje…

Maar eerst moest er nog plastiek gespannen worden om het stro te beschermen. We hebben immers al kunnen vaststellen dat als de wind goed staat de regen perfect onder de oversteek door waait de zolder op. We doen dit door een strook plastiek van ongeveer 70cm breed af te snijden en deze dan aan één kant vast te nieten op een lange lat. Deze lat wordt dan bovenaan tegen de balk van het houtskelet gespijkerd zodat de plastiek ophangt. Daarna wordt de plastiek opgespannen en aan de onderkant vastgespijkerd met enkele kleine latjes ertussen.

Daarna zetten we aan de rechterkant twee balken rechtop om de schuine balk te ondersteunen waarop het stro moet rusten. Dit loopt niet meteen van een leien dakje, maar met het nodige puzzel- en hamerwerk staan ze uiteindelijk op hun plaats. Als de balk zo op zijn plaats staat, beseffen we dat we eigenlijk maar heel weinig stro uitsparen door meteen van beneden schuin omhoog te werken en we beginnen dus met een stromuur vanaf de vloer van de zolder, rechts van de verticale balk. Als de eerste twee rijen stro op hun plaats liggen wordt er weer eerst gezorgd dat de bovenste hoek opgevuld wordt.

Tegen die tijd is het alweer stikdonker en begint stillekesaan de vermoeidheid zijn tol te eisen.

Tradititiegetrouw belonen we ons weer met een frietje en “nen Bicky” alvorens we naar huis gaan. Morgen wordt er weer verder gewerkt totdat het hout op is, want we hebben ondertussen al wel gemerkt dat er nog wat extra aandrukbalken besteld gaan moeten worden…

Dinsdagavond was de beurt aan het stukje muur van een halve meter boven het raam van de carport aan de voorgevel. Hiervoor worden er eerst aan beide zijden twee balkjes van 46cm geplaatst. Deze worden zijdelings vastgeschroefd op de steunbalken en zullen er voor zorgen dat de horizontale balken waarop het stro zal rusten op hun plaats komen.

Daarna worden de horizontale balken tussen de steunbalken geplaatst en met de zware hamer naar boven gemept tot ze mooi aansluiten tegen de korte balkjes. Daarmee zijn we meteen zeker dat deze ook mooi waterpas is en schroeven we de balken met enkele stevige schroeven vast in de verticale balkjes.

De hoogte komt mooi overeen met de breedte van een strobaal, of toch ongeveer… De balen tussen de balken klemmen blijkt niet zo evident en dus kruip ik op de stelling om vanop die hoogte de balen “nen goeie sjot” te kunnen geven. Zo lukt het wel. En als er twee balen op hun plaats staan, zetten we in het midden aansluitend nog twee verticale balkjes. Ook deze worden langs onder vastgeschroefd tegen de horizontale balken en daarmee voorkomen we dat de horizontale balken in het midden gaan doorbuigen.

We sluiten de avond af met het opvullen van het linker vak met twee extra strobalen om het muurtje compleet te maken.

Woensdagavond wordt de hoek tussen de achtergevel en de rechter zijgevel gemaakt. Dit hebben we al eerder gedaan en dus valt dat qua moeilijkheidsgraad wel mee. Het is wel belangrijk dat deze hoek mooi verticaal staat, want aansluitend hierop zal het raam met de schuifdeur naar het terras achteraan geplaatst worden. Daarna is het de beurt aan het stukje muur boven de voordeur.

We gebruiken hier dezelfde techniek als voor het stukje muur boven het raam van de carport.

Het grootste verschil is dat de ruimte boven de deur maar 28,5 cm breed is in plaats van een halve meter. We moeten dus een aantal balen op maat splitsen en dan deze ertussen klemmen. Niet evident, want vlak boven de stelling is er het plafond en dus is het best een uitdaging om het stro op zijn plaats te “sjotten”.

Donderdag en vrijdag werd er door andere verplichtingen niet gewerkt. We vonden het heel spijtig, want het muurtjes bouwen gaat eigenlijk best goed vooruit en bijgevolg zijn we gemotiveerd om verder te werken.

De zaterdag was net als de voorbije weken ook Papa Jef weer van de partij om verder te werken aan de raamkozijnen. Een preciesiewerkje dat ik graag aan hem overlaat.

Terwijl Eefje op school de kindjes leert schilderen zorg ik ervoor dat de afvoer door de balk op de hoek tussen de muur van de garage en de voorgevel geleid wordt en zo omhoog naar de studio. Zo zal later het water van de het pompbakje in de studio ook mooi naar beneden naar de centrale afvoer kunnen lopen.

Papa Jef steekt even een handje toe om het gat van 40mm te boren door de balk zodat ik gewoon de buis er moet doorsteken en alles netjes aan mekaar lijmen.

Daarna leg ik de laatst dakpannen van het sierdakje op hun plaats. Er was nog één halve pan die gelegd moest worden en de 3 kantpannen moesten nog vastgezet worden. Alleen waren de schroeven om de pannen mee vast te zetten op en na op 3 verschillende plaatsen geweest te zijn zonder schroeven te vinden, lossen we het dan maar anders op. Vastschroeven met een paar stevige inox schroeven en dan met de siliconenspuit afdichten in plaats van met het rubbertje dat er normaal onder zit. Een creatief idee van Papa Jef.

Na het dak sla ik enkele metalen plaatjes in een hoek van 90° zodat dit L-ijzers worden die kunnen dienen om balken mee vast te zetten. Onze voorraad L-ijzers was op, dus het was de hoogste tijd dat we er nieuwe maakten!

En daarmee is het de hoogste tijd om de muur voor de trap te beginnen opvullen met stro. De lijm van de afvoer zal nu voldoende gehard zijn zodat het stro er onder, boven en langs geklemd kan worden zonder te riskeren dat de buizen lossen.

Eerst worden er weer twee balken verticaal geklemd en dan het stro tussen de balken geklemd, net als voor de andere muren. Ik ben net bezig met de eerste rij stro als mijn vrouwke terugkomt van lesgeven en mij een handje komt toesteken.

Met twee gaat het werk uiteraard iets vlotter en voor we het goed en wel beseffen is het alweer de beurt aan de laatste rij strobalen van deze muur. De gevreesde verticale strobalen. We willen het dit keer proberen om met onze voet de balen er tussen te drukken vanop de stelling. Maar omdat de trap in de weg staat, moet eerst deze even aan de kant gezet worden.

Daarna de stelling voor de muur en zo gaat het inderdaad een stuk vlotter om de strobalen op hun plaats te duwen.

Niels komt ook even langs op de werf om samen met Papa Jef te bespreken hoe hij zelf een mechanisme in mekaar gaat lassen om daarop een katrol te bevestigen om het glas voor de ramen mee omhoog te hijsen.

We sluiten onze werkdag af met de trap weer op zijn plaats te zetten en de werf op te ruimen.

Zondag hebben we een rustdagje ingelast om de batterijen op te laden voor de volgende werkweek. We gaan daarin proberen om de muren van de garage af te werken tegen het volgende weekend.

Maar aan de andere kant is er dit weekend toch wel wat werk verricht. Papa Jef, Mario en Jens zijn ons weer een handje komen toesteken en mede daardoor is het sierdakje afgewerkt, inclusief dakgoot. Paesen heeft de overtollige pannen en onze europaletten opgehaald zodat er voor het huis nu heel wat extra ruimte is.

De raamkaders voor de eerste verdieping zijn allemaal klaar ondertussen en we weten welke ramen er nog gemaakt moeten worden. Dat schiet dus goed op. Goed nieuws, want zodra deze klaar zijn, kunnen we ons glas bestellen.

Maar eerdat we alles winddicht krijgen moeten er nog heel wat buitenmuren gebouwd worden. We gaan dus nog flink moeten doorwerken de volgende weken…

Maandag en dinsdag zijn we begonnen met het stro in het gedeelte boven de carport/terras vooraan eerst er weer uit te halen, daarna de strobalen rechter te maken en ze opnieuw tussen de schotten te schuiven. Op die manier moeten we minder stro tussen de balen steken en winnen we wat tijd.

Als ik woensdagvond thuis kom van het werk, is Eefje alvast begonnen met de OSB-platen op hun plaats te leggen. Straffer nog: de vloer aan de linkerkant van de studio ligt al bijna dicht! Ik help nog even met de laatste rijen op hun plaats te leggen en enkele extra nagels door de OSB-platen te slaan zodat ze goed vast liggen. Daarna leggen we de schaliebord planken van het andere gedeelte van de vloer aan de kant op de afgewerkte OSB-vloer zodat de tussenschotten vrij zijn om stro tussen te steken. Alvorens we naar huis gaan, verhuizen we ook nog 50 strobalen van het gelijkvloers naar de studio. Zo ligt alles al klaar voor de volgende dag.

Eefje is deze week wel echt in vorm, want tegen dat ik de donderdagavond thuis komt, zit alle stro al bijna in de vloer. Er is echter ergens iets mis gelopen, want als we in de garage kijken, zien we dat er een plank die het stro moet ondersteunen losgekomen is. Om deze terug vast te kunnen nagelen, moet een deel van het stro er weer uit. Zucht… een beetje dubbel werk, dus. We stellen ook vast dat er op enkele plaatsen nog een serieuze bult naar beneden steekt. We vrezen in eerste instantie dat alle stro er weer uit moet om alles eerst netjes te herstellen, maar gelukkig heeft Eefje een beter idee. We halen het extra stro er langs beneden uit en zorgen daarna dat het dampzeil weer strak getrokken wordt en plakken daarna alles mooi luchtdicht af.

Op vrijdag wordt verder gewerkt aan de vloer van de studio/atelier. Onze lamp begeeft het, waardoor we deze nog niet helemaal dicht krijgen en dus zal hieraan zaterdag verder gewerkt moeten worden.

Op zaterdag is Jens ons weer een handje komen toesteken. Zo kon ik samen met Jens het laatste stuk van ons dak afwerken terwijl Eefje de laatste OSB-platen op de studio op hun plaats vastnagelde.

Jens en ik willen daarna de goot onder het sierdakje op zijn plaats hangen, maar de weergoden willen niet echt meewerken. Omdat het de hele tijd blijft regenen en omdat we volgende week de laatste hand willen leggen aan de afvoer van het sanitair, wordt er dan maar het stro in de keuken en eetkamer verhuist. Een deel van het stro verhuist naar de zolder, een deel naar de eerste verdieping. De balen naar de zolder brengen doen we met behulp van een klimtouw. We maken dit touw vast aan de strobalen en trekken ze dan via de vide naar omhoog. Dat gaat vlot, maar is toch wel vermoeiend. Echt superlicht, is zo’n strobaal nu eenmaal niet, he…

Na hard zwoegen hebben we de strobalen uit de keuken en eetkamer verhuist zodat de OSB-platen waaronder de afvoer van de keuken zit vrijgemaakt zijn. Deze moeten immers verwijderd worden zodat we de afvoer eronder kunnen vastmaken. De afvoer onder de keukenvloer was niet vastgemaakt aan een tussenschot waardoor deze ondertussen geen verval meer had.

De zaterdagavond gaan we naar de vuurfeesten in Bree, waar Niels moest optreden met de Sambaband.

Zondagmorgen ga ik een matchke tennissen terwijl Eefje alvast begint aan het losmaken van de OSB-platen in de keuken. Als ik op de werf toekom heeft ze dan ook al wat werk verricht, maar alleen is het niet simpel om de OSB-platen los te krijgen. Met zijn tweeën lukt het uiteindelijk beter.

Onze techniek: eerst de nagels eruit halen en dan met zijn tweeën gelijk op de OSB-plaat naar voor springen om ze er zo tussenuit te schuiven. Plezant, maar stikvermoeiend!

Als alle OSB-platen die over de afvoer liggen verwijderd zijn, gaan we aan de slag om de afvoerbuis mooi langs het tussenschot te leggen en vast te maken met haken, zoals we dat eerder ook al deden met de afvoerbuizen onder de vloer van de gang en de berging.

Daarmee zit het werk van deze week er weer op. Volgende week gaan we proberen om de afvoer helemaal af te ronden en de vloer in de gang, de berging en keuken van OSB te voorzien. Daarmee zijn we dan helemaal klaar om de buitenmuren af te werken. We zullen flink moeten doorwerken als we tegen oktober willen verhuizen…