Om de koude buiten te houden, plakken we een stuk karton voor het gat van de verluchting. Zo kan de koude ’s nachts niet ons huis binnen dringen ’s avonds.

Vanmorgen zijn we al vroeg uit de veren en als onze twee meisjes naar de crèche zijn gebracht, vliegen we er meteen met ons tweeën in. Eerst wordt het laatste stuk muur bovenaan helemaal ingesmeerd met de vloeibare folie zodat de volledige wind in principe waterdicht wordt en het water niet in de muur kan indringen. Als er dan later scheurtjes in onze tadelact zouden komen, dan heeft dit alvast geen dramatische gevolgen voor het stro in de muren.

Na twee uur drogen zijn we klaar om een tweede laag van de vloeibare folie aan te brengen. Gelijktijdig wordt er in de hoeken Fermacell afdichtband aangebracht. Hiervoor wordt eerst vloeibare folie gesmeerd en de afdichtband dan in de nog natte folie ingewreven. Tenslotte wordt over de afdichtband nog een keer vloeibare folie gesmeerd. Hierdoor zijn de hoeken perfect waterdicht en kan er geen water via de hoeken indringen in de muur.

Daarmee is deze fase van de voorbereiding van de afwerking van de douchewanden klaar en dus kunnen we nu beginnen met de kalkpleister aan te brengen. Maar gezien we vandaag onvoldoende tijd hebben om dit helemaal klaar te krijgen, profiteren we deze namiddag wat van het mooie weer.

Maandag vliegen we er dan in om hopelijk op 1 dag de volledige laag kalkpleister aan te brengen.

Allereerst wordt er een kader gemaakt uit hout uit panlatten, met latjes die ongeveer om de 25 tot 30 cm uit mekaar staan. Deze wordt dan tegen de leemmuur vastgeschroefd op de plaatsen waar we weten dat er hout achter de leem staat. Zo kan de muur perfect uitgevlakt worden met behulp van dit kader.

Zoals je op de foto hierboven kan zien wordt om zeker te zijn dat het houten kader niet meer kan bewegen dit nog extra vastgezet met PU-schuim. Dit wordt achter de latten gespoten en zet dan automatisch uit, zodat dit niet meer krom kan gaan staan.

Als het houten kader helemaal klaar is, worden de H2O-platen er tegen geschroefd. Net als voor de andere muren worden die weer om de 25 tot 30 cm vastgeschroefd zodat deze perfect vlak staan. Om te weten waar het hout zit, trekken we onderaan een klein krijtstreepje om deze te markeren. Als de H2O-plaat dan op zijn plaats gezet is, kunnen we met behulp van de waterpas vanaf dit merkteken mooi recht naar boven een lijn trekken zodat we weten waar we kunnen schroeven.

Tussen de platen worden de voegen ook net als voor de andere muren weer gelijmd met de speciaal hiervoor ontwikkelde voegenlijm van Fermacell.

Ron het raampje wordt ook alles met H2O afgewerkt. Eerst zetten we de zijkanten, erbij letten dat we bovenaan net genoeg ruimte laten om de horizontale H2O-plaat hierboven tussen te kunnen schuiven. Om zeker te zijn dat deze bovenste plaat niet kan verzakken, schroeven we uiteraard ook die vast met enkele schroeven.

Als alle H2O-platen geplaatst zijn, zorgen we nog dat alles netjes afgeplakt is. We moeten immers wachten tot de lijm in de voegen hard geworden is alvorens we de voegen en de schroefgaten kunnen opvullen met voegengips. Dat zal een werkje voor morgen worden.

Net als op de badkamer en op zolder beginnen we eerst met het kader voor de schacht in mekaar te zetten. Hiervoor wordt eerst verticaal gemeten hoe hoog het plafond is en dan zagen we 4 panlatten exact op deze lengte. Dit zullen de verticale steunlatten van het kader worden.

Per wand van de schacht maken we dan een ‘ladder’ door tussen de twee verticale latten korte latten te schroeven van dezelfde lengte. De lengte van de korte latten komt overeen met de breedte van de wand van de schacht min de breedte van de twee verticale latten. De afstand tussen de korte latten wordt gelijk verdeeld afhankelijk van de hoogte, maar is nooit meer dan 50cm. Daarna wordt eerst de eerste wand tegen de muur vastgeschroefd. We zetten een schroef om de 45cm, dus net onder of boven de tussenlatten.

Als de eerst wand tegen de muur vastgeschroefd is, wordt het kader van de tweede wand op zijn plaats gezet. Opnieuw worden de meter en waterpas gebruikt om ervoor te zorgen dat deze op de perfect afstand tegen de muur vastgeschroefd wordt. Tenslotte worden de twee wanden op de hoek tegen mekaar geschroefd om uiteindelijk een stevig kadrement te krijgen dat perfect haak op de muur staat.

Als het kader op zijn plaats staat wordt deze eerst bekleed met OSB. De OSB-platen worden van onder naar boven geplaatst en telkens exact op maat gezaagd, gelijk met de breedte van de wand.

We werken plaat per plaat naar boven. Voor het laatste stukje wordt net als bij de gewone muren de OSB-plaat op maat gezaagd en voorzien we deze aan de onderkant van een hoek ipv de normaal aanwezige groef door aan de achterkant van de OSB-plaat in te zagen totdat er enkel de inkeping overblijft.

Daarna herhalen we het proces voor de tweede wand, er goed op lettende dat de OSB-platen exact even breed als de wand, inclusief de eerder geplaatste OSB-plaat is. Zo krijgen we een perfecte hoek.

Na de OSB moet de schacht nog bekleed worden met Fermacell, net als de andere binnenmuren. Dit is zoals altijd het meest vervelende werkje, want het doorzagen van de Fermacell platen zorgt voor het nodige stof. Een stofmasker is hiervoor dus absoluut geen overbodige luxe!

De laatste plaat bovenaan de schacht is niet zo makkelijk om exact te laten passen. We kiezen er daarom voor om tussen de laatste plaat en de bovenste plaat een kleine opening te laten en deze laatste plaat mooi te laten aansluiten met het plafond. Het is met de voegengips immers makkelijk om de spleet tussen twee platen perfect op te vullen.

Nu de schacht helemaal bekleed is met Fermacell kan deze met voegengips en primer afgewerkt worden en daarna kunnen we hier de leemfinish op de muren zetten, zodat deze zolderkamer ook weer een stukje meer afgewerkt kan worden.

Daarmee zit de zondag er op en gaan we traditioneel weer genieten van onze wekelijkse frieten!

Het moet gezegd dat naarmate we vorderden de techniek verbeterde zodat we kunnen stellen dat het laatste stukje muur echt wel heel strak staat (naar onze normen uiteraard). We hebben ons dan ook voorgenomen om eerdat we verhuizen de minder perfecte muren nog eens onderhanden te nemen en met een extra dun laagje leem ook deze nog ‘strak’ te zetten. Het geheim zit ‘m in het volgende:

1. Zorg dat je bij het aanbrengen van de 2de laag zo weinig mogelijk “lijnen” zichtbaar hebt. Dwz dat je met je spaan zodanig de leem uitstrijkt dat je altijd overlapt met een deel dat al mooi gelijk is terwijl je de spaan mooi evenwijdig tegen de muur aan strijkt. Zo krijg je al een heel goeie basis.
2. Sponsen, sponsen,sponsen! Hoe vaker je sponst hoe strakker de muur komt. Je hoeft hiervoor zelfs niet eens zoveel druk uit te oefenen op de spons zo blijkt. Gewoon herhalen totdat je het gewenste resultaat bekomt met een spons die voldoende nat is, maar dan ook weer niet doornat, want dan veeg je alle leem weer weg en krijg je een eerder ruw resultaat.
3. De kers op de taart krijg je door als de muren opgedroogd zijn deze nog eens af te borstelen met een zachte borstel. Hierdoor verdwijnen de laatste ruwe korrels die tijdens het sponsen ontstaan. Dit laatste moeten we nog wel doen, dus dit gaan we later nog bevestigen (of misschien ook tegenspreken).

Zaterdag zijn we dan begonnen met de afwerking van een aantal binnenmuren.

We zijn begonnen met alle schroefgaatjes in de fermacell platen te dichten met een “toefke” fermacell voegengips dat we met een spateltje mooi glad uitstrijken zodat de schroef mooi dichtgestopt is en je een gladde muur krijgt. Ook de naden tussen de platen worden op die manier opgevuld zodat de muren volledig gelijk worden, klaar om zodra de voegengips uitgehard is (ten vroegste na 4-6u) met Terrafino contact primer behandeld te worden.

Met zo “toefkes” op de schroefgaten te zetten en voegen op te vullen hebben we ons ook al een paar avonden kunnen amuseren en vanavond hadden we weer zin in “iets nieuws”.

Daarom zijn we alvast op de slaapkamer begonnen om onze eerste binnenmuur van contact primer te voorzien. Hierbij gaan we als volgt te werk:

1. Afplakken met schilderstape van alles wat niet met leem/contact primer besmeurd mag worden: raamkozijnen en houten balken die zichtbaar blijven bv.
2. Met een borstel eerst langs de rand van de te behandelen muur de contact primer aanbrengen. Zo voorkom je dat je met je rol helemaal tot tegen de afplaktape aan moet schilderen en toch nog erover heen schildert.
3. Met de verfrol de contact primer uitrollen over de oppervlakte van de muur.

Dit gaat aardig goed vooruit, al moeten we wel zeggen dat je maar een zeer kleine oppervlakte kan doen per keer dat je de contact primer op je verfrol aanbrengt. De primer wordt immers relatief dik op de muur aangebracht om zodoende de muren voldoende structuur te geven en er zeker van te zijn dat later de leemfinish er goed aan hecht.

Morgen proberen we nog een keer enkele foto’s te nemen van onze vorderingen, maar nu is het weer de hoogste tijd om in ons bed te kruipen…

Terwijl ik buiten de dompelpomp in de regenput hang en via enkele buizen een waterweg aanleg naar de riolering om het overtollige water uit onze regenput te pompen (deze loopt immers al over en er wordt nog wel wat regen verwacht de komende dagen), beginnen Eefje en Jens alvast beneden in de berging om de buitenmuur met OSB te bekleden. Zo is alles klaar voor de mannen van Jeva om volgende week het sanitair verder af te werken.

Ik begin alvast met in de muur van de gang glaswol te stoppen zodat ook deze muur geluidwerend zal zijn. Tegen dat ik daarmee klaar ben, hebben Eefje en Jens beneden in de berging de OSB-muur afgewerkt en samen beginnen we dan met de muur van de gang dicht te maken. Eerst met OSB, hetgeen heel vlot loopt tot de laatste rij OSB waarin we de balken die over de traphal lopen moeten uitsparen.

Om dit te vergemakkelijken leggen we tegen de balken een lange lat waarop we markeren waar de balken uitgehaald moeten worden. Deze lat wordt dan als meetlat gebruikt om de OSB af te tekenen. Zo is het een stuk eenvoudiger om de OSB-platen correct uit te zagen waar nodig. Het is daarna nog wat wringen, maar uiteindelijk past alles perfect in mekaar. We merken wel al dat het bovenste stuk Fermacell een uitdaging gaat worden, want daar raken we vanop onze verhoogde stelling net niet aan. Voorlopig nog zorgen voor later.

Na een korte pauze beginnen we aan de Fermacell en ook dit loopt heel vlot tot we aan de bovenzijde toekomen. Om het ons iets “makkelijker” te maken, meten we eerst de ruimte tussen de laatste rij platen en de balken op en plaatsen we eerst deze smalle strook. Daarna hoeven we dan enkel nog simpelweg de ruimte tussen de balken op te vullen. “Simpelweg” is wel niet zo simpel als je er niet aankunt natuurlijk. Na even overleggen hebben we een idee: buiten ligt nog een lange ladder. Als we die nu eens keer schuin omhoog zetten in de gang? Moet lukken en klinkt eenvoudig. Totdat je merkt dat de ladder wel erg recht omhoog staat en je er dus toch niet zo stabiel op staat.

Maar met het nodige hang- en vliegwerk lukt het uiteindelijk.

Jens en ik wisselen af op de ladder, want dat is best vermoeiend werk terwijl Eefje ervoor zorgt dat we alles netjes aangereikt krijgen en de plaatjes mooi op maat gezaagd worden.

Tegen de avond is de gang helemaal klaar en hebben we onze wekelijks frietje weer verdiend!

Volgende week donderdag komt onze loodgieter om de sanitaire leidingen af te werken. Daarna zullen we eindelijk de overige binnenmuren allemaal kunnen dichtmaken en dan kunnen we aan de definitieve afwerking met leemfinish beginnen.

Morgen gaan we kijken voor de planchetten voor het plafond en volgende week gaan we nog een keer voor een grote bestelling langs Ecomat:

• nog een 20-tal Fermacell-platen (eindelijk de laatste!)
• primer voor de voorbereiding van de binnenmuren
• de leemfinish in verschillende kleuren

Tijdens het bouwverlof zijn ze bij Ecomat drie weken gesloten, en we willen niet het risico lopen dat we zonder materiaal vallen, want uiteraard wordt er in ons strohuisje gewoon verder gewerkt!

Eefje heeft ook enkele staaltjes meegekregen van de mogelijk kleuren leemfinish en dus wandelen we hiermee eens door het huis om te beslissen welke kleur we waar gaan gebruiken. Geen eenvoudige beslissing, dat kan ik je wel zeggen. We willen tenslotte zeker zijn dat we over 10 jaar (en meer) nog altijd overtuigd zijn van de juiste kleurkeuzes, nietwaar!

Voor de living geraken we er niet meteen helemaal uit, dus parkeren we deze even tot later. We zullen de staaltjes een keer meenemen als we de vloer definitief gaan kiezen in de loop van de week. Zo kunnen we de kleuren nog een keertje afstemmen op de gekozen laminaat.

Daarna beginnen we met het bekleden van de OSB-muur van het WC’ke met Fermacell en tegen dat we daarmee klaar zijn is het alweer tijd om naar huis te gaan. Maar alvorens we vertrekken, klokken we toch nog eerst even het gat voor het inbouwpotje van de schakelaar naast de WC. Potje erin, draad naar buiten et voila. Muur WC: check!

Door het aanhoudende regenweer werd er buiten niet verder gewerkt aan de afvoer van de regenput en ook aan het sanitair binnen is nog steeds niets gebeurd. Vandaag hebben we dan uiteindelijk beslist om toch maar voor een andere “sanitairman” uit te kijken, want zolang het sanitair in de badkamer niet afgewerkt is, kunnen we de laatste binnenmuren niet afwerken en schuift dus alle werk maar naar achter.

Intussentijd hebben we de muur van de keuken waarin we ons “window of truth” gaan voorzien al met OSB en fermacell bekleed en zitten hierin de inbouwdoosjes voor de elektriciteit al klaar. Ook in onze slaapkamer is de muur aan de kant van de gang zo goed als klaar. Voordat we nu echt verder kunnen moeten we weer wat materiaal gaan aanschaffen:

• de fermacell is op, dus die moeten we gaan bijhalen
• de OSB is op, dus die moet bijbesteld worden
• de schuine plafonds van het dak gaan we met planchetten bekleden, dus die moeten ook stilletjesaan besteld worden

Allez, de lening zal weer deftig aangesproken worden de komende dagen…

Allereerst hebben we ons in de badkamer bezig gehouden met alles een keer goed uit te meten voor ons badkamermeubel. Uiteindelijk hebben we nu een goed idee van hoe we het er willen hebben uitzien, maar concreet zijn we hier behalve wat aantekeningen op de muur nog geen stap vooruit. ’t Blijkt namelijk dat we eerst een klokboor van de juiste diameter nog moeten gaan halen en ’s zondags zijn er nu eenmaal geen winkels open.

We verplaatsen ons dan naar de studio/atelier waar we alvast de leidingen van het water van het pompbakje in de hoek willen aansluiten. De gaten lagen er al en met wat creativiteit krijgen we ook de leidingen mooi op hun plaats, maar na consultatie van Jef van Anja blijkt dat we ook hier wat werkmateriaal ontbreken. Er is een speciale schaar nodig om deze namelijk perfect op de juiste lengte te kunnen snijden. Dat zullen we dus ook even moeten uitstellen…

We verplaatsen ons terug naar de badkamer waar we aan de muur voor het bad alvast twee H2O-platen tegen de OSB-wand bevestigen. We waren begonnen met de verkeerde schroeven en dan lukt het maar moeilijk. Gelukkig herinnerde Eefje zich nog dat we ergens normaliter een doos schroeven hebben staan die hiervoor speciaal voorzien waren. Met deze schroeven van Fermacell gaat het een stuk vlotter!

Moraal van het verhaal: voordat je ergens aan begint, zorg dat je het juiste werkmateriaal voorhanden hebt!!

Woensdagavond hebben we dan een rustdagje ingelast om eerst dit werk goed voor te bereiden. Per verdieping hebben we 3 plannetjes opgesteld:

• eentje met een overzicht van alle stopcontacten: hierop duiden we aan waar we hoeveel stopcontacten willen hebben, hoe deze in kringen verdeeld moeten worden en hoe deze kringen van en naar de centrale elektriciteitskast lopen
• eentje met een overzicht van alle lichtpunten: hierop duiden we aan waar we lichtpunten willen hebben, hoe deze met de elektriciteitskast verbonden worden en met welke draad
• eentje met een overzicht van alle schakelaars: hierop duiden we aan hoe we de schakelaars via een grote lus met mekaar verbinden en terug naar de elektriciteitskast laten lopen

Deze plannetjes hadden we maandagavond al een keer overlopen met Gert van E.V.I. bvba en samen met de extra informatie die we daar meekregen konden we de plannetjes nu verder uitwerken zodat we weten welke draad waar gelegd moet worden. Zo vullen we elk plan aan met de draden zoals ze in een kring gelegd moeten worden van de elektriciteitskast tot het laatste aansluitingspunt en voorzien we alle kringen van een logische nummering die we zullen overnemen op de gelegde kabels.

We beginnen met het indelen van de stopcontacten in kringen, ermee rekening houdend dat er maximum 8 aansluitpunten mogen zitten op één kring. Een aansluitpunt kan 1 of meer stopcontacten bevatten. Dus dit wil niet zeggen dat er maximaal 8 stopcontacten op een kring zitten. Als je twee stopcontacten in 1 doosje zet (een dubbel stopcontact zoals dat heet) wordt dit maar als één aansluitpunt beschouwd. Daarboven zijn er een aantal apparaten die verplicht apart op een kring moeten aangesloten worden:

• de wasmachine
• de droogkast
• de warmwaterpomp
• de vaatwasser
• de (microgolf)oven
• de stopcontacten die buiten geplaatst worden

We komen zo uit op 13 kringen op het gelijkvloers, 2 kringen op de eerste verdieping en nog eens 2 kringen op zolder.  Dat belooft!

Stopcontacten worden aangesloten via een “3G 2,5mm²” draad. Dat wil zeggen dat er 3 draden door de buis lopen: geel/groen, blauw en bruin van elk 2.5mm² dik. De geel/groene draad is voor de aarding, de andere twee leveren de spanning.

Donderdag zijn we dan begonnen met het effectief leggen van de stroomkringen voor de stopcontacten op de benedenverdieping. Er waren door de schoonfamilie al een paar kringen gelegd, alleen waren deze nog niet helemaal van de nodige labeling voorzien en dus beginnen we met het labelen van de aanwezige kringen. We doen dit door aan de uiteinden 2 draden een halve centimeter te strippen zodat het koper vrij komt. Aan één uiteinde houden we de twee draden tegen mekaar en creëren we zo een kortsluiting, aan het andere uiteinde gebruiken we een weerstandmeter om na te gaan of we het juiste uiteinde beet hebben. Als het toestel een signaal geeft, hebben we de juiste draad en worden meteen de twee uiteinden gelabeld. Zo weten we perfect welke draad van waar naar waar loopt, hetgeen ons werk later bij het aansluiten zal vergemakkelijken.

Daarna gaan we aan de slag om alvast de eerste kring op de eerste verdieping te leggen. De draad is immers al naar boven naar de studio getrokken en moet vanaf daar enkel nog verder verdeeld worden. We rollen de draad eerst volledig af over de totale benodigde lengte. Hierbij houden we rekening met het feit dat we telkens als we een aansluitpunt voorzien, we daar wat extra draad voorzien om deze makkelijk uit de muur te trekken.

De draad wordt dan langs de muur geleid, tussen het stro waar mogelijk en anders door de binnenmuur. Als de draad langs het stro loopt, zetten we hem vast met speciaal hiervoor voorziene klemmetjes. Deze klikt op de draad en wordt met een nagel vastgeslagen zodat de draad mooi op zijn plaats blijft zitten. Waar de draad door de binnenmuur moet, boren we met een “speedboor” van 24 mm aan de vloerzijde en in het midden van de verticale planken een gat waar we de kabel door geleiden. Met onze boorkes van “den Aldi” gaat dat niet echt vlot, dus voor we aan de volgende reeks gaten beginnen zullen we eerst eens gaan shoppen voor een stevigere versie.

Foto’s om het bovenstaande wat te verduidelijken kunnen jullie dit weekend verwachten.