Het wapennet ligt nog maar net op zijn plaats of de betonmixer is er ook al. Raf is precies op tijd om te komen helpen om het beton met kruiwagens naar de kuil te rijden om het daar te storten. Met 4 kruiwagens en evenveel kruiers kunnen we net snel genoeg volgen om het beton van de mixer naar de kuil te brengen en het daar met de kruiwagen te storten.

Terwijl we bezig zijn komt Chris ook nog toe om even een handje toe te steken en met nog een man meer gaat het nog vlotter.

De vloerplaat ligt perfect dankzij het professionele werk van de mannen van Lucon Floors en we kunnen samen genieten van de verse koffie en koffiekoeken.

Ons tuinhuis wordt geleverd tijdens de paasvakantie, dus heeft het beton ruim de tijd om uit te harden. Zo zijn we alvast zeker van een perfecte fundering waardoor het opbouwen van het tuinhuis een stuk gemakkelijker zal zijn.

Gisteravond ben ik er dan maar even ingevlogen om de laatste centimeters uit te graven met de schop en deze proberen zo vlak mogelijk uit te graven zodat de fundering overal minimum 15cm dik zal zijn. Als er iets is wat we geleerd hebben van de problemen met onze inrit is het dat een goede fundering heel belangrijk is!

Ziezo, we zijn nu klaar om de mannen van Lucon Floors te ontvangen. Morgenvroeg om 6u zullen ze hier zijn om de wapennetten op hun plaats te leggen. De betonmixer wordt immers tegen 6u30 verwacht. Dat wordt dus pijnlijk vroeg opstaan morgen, zaterdag…

De deksels op de putten voor controle van de afvoer en de regenput lagen immers zo los dat als je er verkeerd over reed met de auto het kon gebeuren dat deze omhoog sloegen tegen je auto aan. Het was dus een kwestie van er heel voorzichtig over rijden of de putten proberen te vermijden. Als je weet dat we ook een waardevolle oldtimer hebben staan thuis, weet je dat dit niet langer kon blijven duren. Gezien de oorspronkelijke aannemer niet thuis gaf zijn we dan maar in zee gegaan met een nieuwe aannemer met goede reputatie: van Logten & Co.

Wilco, de zaakvoerder, was eerst eens komen kijken hoe erg de schade was en op het eerste zicht leek het nog mee te vallen, maar bij start van de werken werd al heel snel duidelijk dat er toch serieus wat meer problemen onder de oppervlakte zaten. Het blijkt dat de fundering en ondergrond van onze inrit compleet waardeloos was. Op sommige plekken zat er slechts 2cm stabilisé, waar dat 15cm voorgeschreven wordt. Het wordt dus een serieuze extra hap uit ons te spenderen budget voor dit jaar, maar het is nu niet anders. We zullen later wel zien wat we bij de vorige aannemer kunnen proberen recuperern gezien hij toch wel echt slecht werk geleverd heeft.

Bij deze een beschrijving van de werken tot nu toe:

DAG 1

De steentjes en de matten worden verwijderd om te zien wat er onder verborgen zit. Nu pas zien we hoe erg het gesteld is met onze inrit en de oorspronkelijke raming van de kosten was dus helaas iets te optimistisch. Jammer, maar we gaan toch verder met de werken. Een aantal andere plannen zullen we gewoon even moeten uitstellen.

DAG 2

De oude onderlaag wordt volledig afgegraven en in containers gesmeten om af te voeren.

DAG 3

Er wordt een nieuwe en dikkere laag fundering gelegd die stevig aangestampt wordt met de drilmachine. Dit zorgt voor een stevige onderlaag.

DAG 4

Gisteren was de 4de dag van de werken en werd er een stevige laag stabilisé gelegd. Deze nieuwe laag verschilt van de vorige in enkele belangrijke aspecten:

• Ze is overal 15 cm dik
• Ze werd stevig aangedrild (dus de aangevoerde stabilisé was zelfs een pak meer dan de uiteindelijke 15cm)
• Ze werd op professionele wijze mooi vlak afgewerkt

En hoe gaat het nu verder?

Nu de stabilisé op zijn plaats ligt mogen we gedurende 20 dagen niet meer op onze oprit komen. Daarom wordt deze met een lint afgespannen en wordt de omheining aan de andere kant van het huis deels verwijderd. We kunnen immers onze voordeur niet meer bereiken en moeten nu langs de achterdeur naar binnen. Een klein ongemak dat we er graag bijnemen in afwachting van onze perfecte inrit.

Na ongeveer een week komen de werkmannen terug om de matten met de kiezels weer op hun plaats te leggen, maar ook daarna zullen we nog niet met de auto over de inrit mogen rijden om beschadiging te voorkomen.

Bij de aanleg vorige keer werd ons dat niet gezegd waardoor we onze inrit meteen in gebruik genomen hadden. Bovendien had de aannemer voor het verdelen van de kiezel er zelf al met een bobcat over gereden terwijl dat nu met de hand zal gaan gebeuren.

Gisterenavond was het dan tijd voor poging twee. Dit keer raakt de bouwkraan wel op zijn plaats. Bij aankomst in Zolder beslissen de weergoden om het even te laten gieten en aangezien het al halftwee was ondertussen wordt er beslist om de volgende morgen de bouwkraan definitief op zijn plaats te zetten.

Wij zijn om 7u30 alweer present op de werf en beginnen alvast met het verdelen van de rest van de worteldoek. Ondertussen komt ook ons (schoon)broerke, Jens toe om te helpen. En met ons gedrieën is de rest van de worteldoek snel op zijn plaats gelegd. De wind zou graag onze worteldoek ergens anders neerleggen, maar daar steken we een “plankske” voor.

Net als we klaar zijn met het leggen van het laatste stukje worteldoek komt de vrachtwagen van Paesen toe met de bestelde kiezel. Even overleggen met de chauffeur en we laten de kiezel zo veel mogelijk naar opzij kiepen, want we moeten ruimte laten zodat de bouwkraan nog op zijn plaats getrokken kan worden.

In afwachting dat Papa Jef ons komt vervoegen om de bouwkraan op zijn plaats te zetten, beginnen Jens, Eefje en ikzelf alvast met kiezel in kruiwagens te scheppen en deze dan op de worteldoek te kiepen en te verdelen in een laag van ongeveer 5cm dik. We scheppen zo veel mogelijk aan de kant van de inrit zodat we ruimte maken en de kraan op zijn plaats getrokken kan worden. Het is hard werk, maar we schieten goed op en even later is ook Papa Jef ter plaatse. Hij helpt eerst even mee met scheppen en kruien totdat er voldoende ruimte is voor de vrachtwagen om te passeren en de kraan op zijn plaats te trekken.

Ai, de vrachtwagen krijgt de zware bouwkraan niet van plaats. Gelukkig heb ik het telefoonnummer van de boer enkele huizen verderop en hij wil ons graag verder helpen. Met de traktor gaat het als een fluitje van een cent en de kraan schuift mooi naar zijn plaatsje op de werf. Terwijl Papa Jef aan de slag gaat om de kraan perfect waterpas te zetten verdelen wij de kiezel verder over de worteldoek. Het werk schiet goed op en tegen de middag zitten we al ruim over de helft!

We trakteren onze helpers op een lekker stukje “Limburgse vlaai” en bieden ook de buren een stukje aan. Ze hebben ons immers ook al flink geholpen gehad de voorbije dagen.

Na de middagpauze wordt de laatste kiezel verdeeld en helpen Jens en ikzelf Papa Jef om de kraan op te stellen. De draagarm wordt opengeplooid en verankerd. Ziezo de kraan is klaar om omhoog gezet te worden. Hiervoor hebben we elektriciteit nodig, dus wordt de stroomgroep opgestart en de kraan aangesloten. Helaas, geen beweging te krijgen in de kraan. We controleren even de stroomgroep en hier lijkt alles normaal te werken. Toch even het verhuurbedrijf bellen om wat extra uitleg bij de stroomgroep te vragen en zeker te zijn dat we niks verkeerd doen. Nope, alles zoals het zou moeten.

We testen de stroomgroep door er een boormachine op aan te sluiten en deze werkt. Dus er wordt stroom gegenereerd. De verlengkabel van de kraan naar de stroomgroep een keer vervangen, maar nog steeds geen oplossing. Na het nameten van de spanning op verschillende punten blijkt het probleem ergens in de kraan te zitten. Helaas is er geen elektricien in ons midden en dus moeten we rondbellen om een elektricien of onderhoudstechnicus voor bouwkranen te vinden die ons kan depanneren. Dat blijkt niet zo evident te zijn, want die technici van tegenwoordig werken enkel maar aan kranen die ze ook zelf verkopen. Uiteindelijk vinden we iemand die wil komen kijken, maar hij kan pas morgen langskomen. Jammer, maar helaas. Murphy heeft beslist dat we vandaag iets vroeger dan voorzien naar huis kunnen.

Thuis worden de vrijwilligers voor morgen verwittigd. Hopelijk loopt morgen wel alles van een strodakje…

Nu moeten we wel toegeven, dat we weer geluk hadden met de vrachtwagenchauffeur van Paesen. We hadden namelijk gedacht van de beton mooi glad te strijken met een lange plank vanop de kant. Dat lukt dus niet! Als je een betonplaat mooi gelijk wil trekken, moet je er met je voeten in gaan staan (met rubberen laarzen aan je voeten uiteraard) en ze dan gelijk trekken zodat het ongeveer waterpas is. Daarna wordt het perfect afgewerkt met een vlakke plank aan een steel.

Niks van dat alles hadden wij uiteraard beschikbaar op de werf. Gelukkig had onze chauffeur dit wel voorhanden en heeft hij ons een handje toegestoken om onze betonplaat perfect glad te krijgen. ’t Zijn echt toffe mannen daar bij Paesen!

We moeten ons nieuw domicilieadres nog officieel gaan laten registreren en vermits het nog vroeg is rijden we even naar het gemeentehuis van Meeuwen-Gruitrode om ons als (tijdelijke) nieuwe inwoners te laten registreren. We waren wel eventjes vergeten dat onze stroomgroep ook vandaag tussen 8u en 9u geleverd werd. Terwijl we onderweg zijn rinkelt mijn GSM, maar ik ben net te laat met opnemen. ‘k Zal straks wel terugbellen, eerst even onze paparassen op ’t gemeentehuis in orde brengen. Onderweg terug naar huis vraagt Eefje wanneer onze stroomgroep weer geleverd werd. Ikke: “Oeps, dat was tussen 8u en 9u vandaag.” Het begint me te dagen dat dat telefoontje vermoedelijk van de chauffeur met de stroomgroep is…

Snel even terugbellen om te zeggen dat we er aan komen. We moeten een paar keer terugbellen eerdat we de chauffeur terug aan de lijn krijgen. Hij heeft de stroomgroep op aangeven van onze buurman, Marcel, neergezet aan de straatkant, net voor het hout. Daar staat hij niet in de weg, dus dat is OK. Weer eens geluk gehad dus…

Terug op de werf beginnen we alvast met het verdelen van de worteldoek aan de achterkant van het huis. Zo hoeven we dat alvast morgen niet meer te doen als de kiezel gebracht wordt. Het leggen van de worteldoek gaat heel vlot en het is net geen middag als het deel dat we al kunnen leggen op zijn plaats ligt. We leggen er nog wat planken op om zeker te zijn dat hij op zijn plaats blijft liggen en nemen daarna een namiddagje vrijaf. Er valt zo dadelijk toch niets meer te doen.

We parkeren onze “mobiele werfkeet” weer bij ons moeder in Zolder en rijden dan weer naar huis. Daar ligt ook nog wel wat huishoudelijk en ander werk op ons te wachten: gras maaien, was sorteren, was plooien, poetsen, … Allemaal dingen die we ergens tussen het werk op de bouw in moeten passen.

Als alle karweitjes opgeknapt zijn sorteren we nog even onze facturen en offertes en dan is het tijd voor een avondje rust op de zetel. Morgen zal het immers weer een zware dag zijn…

Maandagmorgen om 8u stipt wordt er immers het beton geleverd voor de bodemplaat en dus moet tegen dan de bekisting en het wapennet klaar zijn. Een beetje druk dus om alles tijdig klaar te krijgen…

Onze bereidwillige buur heeft ons zaterdagmiddag en zelfs zondagmiddag even een handje toegestoken. En gelukkig maar, want alleen was het toch echt niet makkelijk! We bellen ook even naar Papa Jef om raad te vragen, want eventjes zien we ’t niet meer zitten. Doordat de sokkels een beetje midden in de bodemplaat zitten, is het immers niet gewoon een rechthoek maken, maar eentje met hindernissen…

We laten het uiteindelijk niet aan ons hart komen en zijn dus vandaag vroeg in de morgen alweer terug in Zolder om de bekisting verder af te werken en de wapennetten erin te leggen.

We beginnen met twee planken aan boven mekaar vast te schroeven door middel van een klein plankje aan de achterkant. Dit plankje dient als verbindingsstuk en versteviging. Daarna wordt zo de plank van 20cm hoog perfect waterpas op de juiste hoogte geplaatst tegen en/of tussen de sokkels. Er wordt gezaagd, geschroefd en getimmerd om alle planken mooi op de juiste lengte te krijgen en ze daarna op hun plaats te zetten.

Om zeker te zijn dat de planken niet weggeduwd worden door de beton, slaan we op de hoeken en in het midden nog een plankje schuin tegen de geplaatste planken. Dit plankje wordt in de grond ingegraven en zorgt er zo voor dat alles verankerd zit en niet naar achter kan. En om helemaal 100% zeker te zijn, smijten we daarna nog een hoop zand tegen de planken als extra weerstand.

Dit werkt prima voor de planken die aansluiten op de sokkels, maar achter de sokkels moeten we de oppervlakte van de plaat nog naar achter verlengen en dus moeten we daar twee keer een hoek maken. Dit doen we door de eerste plank op zijn plaats te zetten, mooi op lengte en daarna via een L-ijzer de achterste plank ertegen te bevestigen. Aan de andere kant plaatsen we ook met behulp van een L-ijzer de andere plank ertegen en we zorgen dat alles mooi aansluit op het frame rond de sokkels. Dan alles mooi op hoogte en waterpas zetten en uiteindelijk verankeren, net zoals de rest van het kader.

Het werk wordt een paar keer onderbroken door bezoekers. Zo komt Dries die ons woensdag een handje komt toesteken bij de opbouw van het skelet alvast eens met vrouw en kinderen een kijkje nemen op onze werf. Even later komt ook Michael ook langsgefietst met vrouw en kinderen. Dit bezoekje blijkt heel nuttig te zijn, zo lees je enkele zinnen verderop hier… Verder ook nog enkele fietsers die gepasseerd zijn en eventjes komen piepen. Enfin, de verhalen dat een strowerf nooit verveeld omdat er altijd wel volk passeert zijn dus waar. Dat hebben we vandaag en gisteren aan den lijven ondervonden. ’t Was bij momenten net alsof het een “Open Werf” dag was.

Enfin, zo rond 17u zondag is de bekisting klaar. Maar nu, hoe krijgen we die wapennetten mooi op hun plaats?

Probleem 1: Ze passen niet echt perfect in onze rechthoek en dus moeten ze op maat “geknipt” worden. Weer eventjes Papa Jef storen op zondag. Oef, we kunnen zijn kniptang ophalen om daarmee alles mooi op de juiste lengte te knippen. Probleem 1 opgelost.

Probleem 2: De netten moeten in twee niveaus klaar gelegd worden zodat de beton er gewoon tussen kan stromen. Hm, geen stenen op onze bouwgrond, dus niks voorhanden om deze omhoog te leggen. Gelukkig hebben we vandaag wat bezoek gehad op onze werf. Zo stelde Michael voor om bij hem thuis enkele snelbouw bakstenen te komen afhalen die hij nog op overschot had. Als we deze met een bijtel en hamer splitsen hebben we meteen voldoende stenen om alles mooi op zijn plaats te leggen. Probleem 2 opgelost.

Probleem 3: Die netten wegen eigenlijk toch wel wat veel om met ons tweeën te dragen en op hun plaats te leggen. Net als we naar Papa Jef willen vertrekken om de kniptang te gaan halen, komen Papa Ronny en Jens toe om een kijkje te komen nemen op de werf. Jens biedt spontaan zijn hulp aan. En terwijl wij naar Papa Jef rijden voor de kniptang, gaan Papa Ronny en Jens eventjes iets eten in afwachting dat wij terugkomen.

Omstreeks 19u zijn we allemaal ter plaatse op de werf en worden meteen de handen uit de mouwen gestoken. (In mijn geval niet zo moeilijk, want een T-shirt was ook vandaag ruim warm genoeg!) Een goeie 2 uur later, net voordat het donker wordt ligt het laatste net op zijn plaats. Een beetje moe maar voldaan parkeren we de cammionette weer in Zolder bij ons moeder en na een welkom stukje taart (onze schoofzak is allang verteerd ondertussen) rijden we weer naar huis.

Nog eventjes deze blog schrijven en dan ons bed in, want morgen moeten we er weer heel vroeg uit…

zaterdag

• bekisting plaatsen voor betonplaat
• stroomgroep bevestigen bij Interrent (Genk)
• worteldoek ophalen bij Paesen
• een extra kruiwagen kopen

zondag

• rustdag (tenzij de drang te groot wordt…)

maandag

• beton storten in de bekisting voor de betonplaat van de garage
• stroomgroep (laten) leveren
• bouwkraan opstellen
• worteldoek verspreiden
• wachtbuizen riolering waar mogelijk

dinsdag

• voormiddag: kiezel storten en verdelen over de worteldoek

woensdag

• Als alles tot hier toe volgens plan verlopen is, wordt er op deze dag effectief begonnen met de constructie van het houtskelet…

Kandidaat-helpers kunnen zich melden op 0475 / 71 27 64

Deze levering omvat alle balken van de dragende structuur van het houtskelet en alle montagestukken die erbij horen.

Eigenlijk hadden we deze levering pas volgende week maandag verwacht, dus groot was mijn verrassing toen ik vanmorgen een telefoontje kreeg van Tom Lenaerts van Omniplex met de mededeling “De vrachtwagen met jullie hout staat momenteel op de werf. De chauffeur vraagt waar hij het hout moet afleggen.”

Ik deel hem mee dat hij de linkerkant van de werf moet vrijhouden voor het plaatsen van de bouwkraan en als toegang voor eventuele andere vrachtwagens (ik denk aan een levering kiezel bijvoorbeeld…).

Als ik na het werk eventjes langs de werf passeer vind ik dan ook een boel hout klaar om gemonteerd te worden, netjes gestapeld vooraan en rechts van de werf.

Het wordt nu natuurlijk wel heel erg spannend, want alvorens we met het oprichten van het skelet kunnen beginnen moeten er nog een aantal dingen gebeuren:

1. Bekisting plaatsen en beton gieten voor de bodemplaat van de garage.
2. Worteldoek leggen en daarna kiezels erover gieten om de funderingen af te dekken en te voorkomen dat onkruid en ongedierte langs de vloer binnendringt.
3. Bekijken of er al rioleringsbuizen moeten voorzien worden op voorhand.
4. Aanstellen van de EPB-verslaggever en veiligheidscoördinator (offerte is zonet binnengekomen)

Het beloven alvast spannende dagen te worden…

We hebben hiervoor 3 kuub beton besteld met 350kg cement per kuub. Deze betonmix is iets vaster van struktuur en droogt sneller. Dit laatste is ook belangrijk, vermits we over een goeie week met de bouw van ons houtskelet willen beginnen!

Omdat de helpende handen overdag moeten werken, bestellen we de betonmixer tegen 17u, zonder betonpomp dit keer. We gaan de beton met kruiwagens in de sokkels gieten met wat werkvolk erbij. Enfin, dat was het plan…

De betonmixer is stip om 17u aanwezig op de werf, maar helaas hebben we op dat moment maar 1 werker en 1 kruiwagen present op de werf. De werker ben ikzelf en de kruiwagen is de kruiwagen van Papa Jef die hij voor ons op de werf achter gelaten had. De planning was om snel even een nieuwe kruiwagen te kopen voor op de werf, maar helaas was de bouwhandel uitzonderlijk op vrijdag 1 april gesloten. Goei mop, echt waar!

Gelukkig is de chauffeur van Paesen bereid om een handje toe te steken. De eerste 4 sokkels worden rechtstreeks van de vrachtwagen gelost via de betongoot. Dat gaat nog makkelijk en snel. Daarna moet er met de kruiwagen gereden worden. Niet zo simpel, want zo’n kruiwagen beton is best zwaar… Terwijl ik de goot leegschraap en overtollige beton wegschep naar een eventuele volgende sokkel, kruit de chauffeur met de kruiwagen.

Mijn schoonbroerke, Jens, is ook aanwezig op de werf, maar aangezien we maar met 1 kruiwagen zitten kan hij niet meteen helpen.

Onze buurman, Marcel, hanteert de spatel en zorgt dat de sokkels mooi glad afgestreken worden. Zoals het gezegde zegt: “Een goeie gebuur is beter dan een verre vriend.”

Even later komt ook Raf toe, met een extra kruiwagen en nu gaat het echt goed vooruit. Na een klein uurtje werken zijn alle sokkels netjes gevuld en afgestreken.

Morgen wordt een super zonnige dag voorspeld. Ideaal weer dus om de beton te laten uitharden en voor ons om te genieten van ons laatste weekend vrijaf voordat het serieuze werk begint tijdens de paasvakantie!

De tweede betonmixer is al aanwezig terwijl we nog even op de betonpomp moeten wachten. Lang moeten we niet wachten, gelukkig ligt de betoncentrale van Paesen vlakbij… Het beton storten kan beginnen…

Het opstellen van de betonpomp op zich is al een spectaculair evenement op zich om gade te slaan. De beton wordt in de betonmixer ter plaatste gemixed, anders zou hij te veel bewegen tijdens het transport en is het onmogelijk om de vrachtwagen onder controle te houden.

Al gauw stroomt de beton uit de pomp naar beneden en de fundering loopt gestaag vol met vloeibaar beton. De korven  die we op voorhand klaargehangen hadden blijven helaas niet op hun plaats en worden door de betonstroom meegenomen. We halen de korven er dus maar even terug uit om ze later als de beton gestabiliseerd is er weer in te steken op de juiste plaats. Terwijl Papa Jef de sluis van de betonpomp een beetje in toom houdt, span ik de koorden opnieuw aan zodat we dadelijk de korven mooi op hun plaats kunnen zetten.

Terwijl de “pompbediende” de slang van de betonpomp beweegt en geleidelijk aan de fundering helemaal met beton vult, zorgen wij ervoor dat de korven weer op hun plaats komen en leggen we betonijzers in de sleuven. Met een stuk hout duwen de betonijzers naar beneden zodat ze goed in het beton zitten. We letten erop dat de ijzers de korven verbinden met de sleuven zodat er geen breuken in het beton kunnen komen.

Goed anderhalf uur en 41 kuub beton later is de fundering helemaal gevuld met beton en heeft Papa Jef de plankjes waar later de bekisting mee vastgezet zal worden op hun plaats gelegd. Zo, dat ging verbazend snel!

Ik krijg ondertussen een telefoontje van mijn schat van een vrouw. Ik ben blijkbaar met mijn slaapkop vanmorgen 3 dingen vergeten: mijn lunch, mijn drinken en mijn vrouwke een kusje geven. Foei (vooral voor dat laatste)! Vermits ik namiddag nog een afspraak heb met de verkoper van Eternit, gaat ze me mijn boterhammekes komen brengen. Zie je wel, dat ik een schat van een vrouwke heb!

Terwijl we op Eefje wachten, reinigen we ons werkmateriaal en plooien we de resterende 12 korven die als dak van de korf in de zuilen gaan dienen. Met behulp van deze korven worden de zuilen die later deze week op de betonnen fundering gezet worden met mekaar verbonden.

We zijn net aan de laatste korven bezig als mijn vrouwke toekomt met mijn boterhammekes. Ik geef haar dan ook een welverdiende knuffel en een dikke kus!