Een deel van de grindmatten is te zeer beschadigd om opnieuw gebruikt te worden en deze worden dan ook vervangen door nieuwe grindmatten. Waar de matten rond de putdeksels moeten komen te liggen worden deze zo nipt mogelijk uitgesneden en er netjes rond gelegd.

Vooraan op de inrit worden de nieuwe matten gelegd. Daar is het het belangrijkste dat alles goed op zijn plaats ligt, want daar heeft de inrit het meeste te lijden onder het binnenrijden met de auto. Waar de inrit aansluit aan de tuin worden de matten als een heuse legpuzzele in mekaar gepuzzeld om zoveel mogelijk van de kapotte matten te kunnen recupereren.

De kiezelsteentjes zelf worden er met de kruiwagen en de schup verdeeld en daarna met de hark netjes verdeeld over de hele oppervlakte. Het is zo uiteraard heel wat meer werk dan met de bobcat, maar je bent dan wel zeker dat je de ondergrond niet beschadigt.

Vandaag waren het eindelijk de laatste loodjes voor een perfecte inrit: beton rond de putdeksels zorgt ervoor dat deze stabiel liggen en blijven. We zullen hier dus zonder problemen over kunnen rijden zonder ons zorgen te moeten maken of ze al dan niet op hun plaats blijven liggen.

De trap aan de ingang wordt ook terug op zijn plaats gezet en daarmee is het werk achter de rug.

De toegang wordt wel nog even afgespannen, want we moeten nog minimum een week wachten voordat we met de auto over onze inrit mogen rijden. Een goeie raad die we zeker gaan opvolgen.

In ieder geval zijn we zeer tevreden met het eindresultaat. Nu wordt het weer sparen om de rest va de voortuin op dezelfde manier te laten aanleggen. We weten nu wat het ongeveer zal kosten, dus kunnen we ons weer een extra doel voorop stellen.

De deksels op de putten voor controle van de afvoer en de regenput lagen immers zo los dat als je er verkeerd over reed met de auto het kon gebeuren dat deze omhoog sloegen tegen je auto aan. Het was dus een kwestie van er heel voorzichtig over rijden of de putten proberen te vermijden. Als je weet dat we ook een waardevolle oldtimer hebben staan thuis, weet je dat dit niet langer kon blijven duren. Gezien de oorspronkelijke aannemer niet thuis gaf zijn we dan maar in zee gegaan met een nieuwe aannemer met goede reputatie: van Logten & Co.

Wilco, de zaakvoerder, was eerst eens komen kijken hoe erg de schade was en op het eerste zicht leek het nog mee te vallen, maar bij start van de werken werd al heel snel duidelijk dat er toch serieus wat meer problemen onder de oppervlakte zaten. Het blijkt dat de fundering en ondergrond van onze inrit compleet waardeloos was. Op sommige plekken zat er slechts 2cm stabilisé, waar dat 15cm voorgeschreven wordt. Het wordt dus een serieuze extra hap uit ons te spenderen budget voor dit jaar, maar het is nu niet anders. We zullen later wel zien wat we bij de vorige aannemer kunnen proberen recuperern gezien hij toch wel echt slecht werk geleverd heeft.

Bij deze een beschrijving van de werken tot nu toe:

DAG 1

De steentjes en de matten worden verwijderd om te zien wat er onder verborgen zit. Nu pas zien we hoe erg het gesteld is met onze inrit en de oorspronkelijke raming van de kosten was dus helaas iets te optimistisch. Jammer, maar we gaan toch verder met de werken. Een aantal andere plannen zullen we gewoon even moeten uitstellen.

DAG 2

De oude onderlaag wordt volledig afgegraven en in containers gesmeten om af te voeren.

DAG 3

Er wordt een nieuwe en dikkere laag fundering gelegd die stevig aangestampt wordt met de drilmachine. Dit zorgt voor een stevige onderlaag.

DAG 4

Gisteren was de 4de dag van de werken en werd er een stevige laag stabilisé gelegd. Deze nieuwe laag verschilt van de vorige in enkele belangrijke aspecten:

• Ze is overal 15 cm dik
• Ze werd stevig aangedrild (dus de aangevoerde stabilisé was zelfs een pak meer dan de uiteindelijke 15cm)
• Ze werd op professionele wijze mooi vlak afgewerkt

En hoe gaat het nu verder?

Nu de stabilisé op zijn plaats ligt mogen we gedurende 20 dagen niet meer op onze oprit komen. Daarom wordt deze met een lint afgespannen en wordt de omheining aan de andere kant van het huis deels verwijderd. We kunnen immers onze voordeur niet meer bereiken en moeten nu langs de achterdeur naar binnen. Een klein ongemak dat we er graag bijnemen in afwachting van onze perfecte inrit.

Na ongeveer een week komen de werkmannen terug om de matten met de kiezels weer op hun plaats te leggen, maar ook daarna zullen we nog niet met de auto over de inrit mogen rijden om beschadiging te voorkomen.

Bij de aanleg vorige keer werd ons dat niet gezegd waardoor we onze inrit meteen in gebruik genomen hadden. Bovendien had de aannemer voor het verdelen van de kiezel er zelf al met een bobcat over gereden terwijl dat nu met de hand zal gaan gebeuren.

Bovenop de stabilisé laag worden eerst de honinggraatmatten gelegd. Deze hebben zoals de naam het zegt de vorm van een honinggraat waardoor deze een heel sterke structuur hebben. Zo sterk zelfs dat je er met de graafmachine overheen kan rijden zonder dat er al grind in ligt! En ondanks het feit dat deze matten zo sterk zijn, kun je ze toch makkelijk met een stanley mes bijsnijden. De moderne techniek staat werkelijk voor niets. Onderaan zijn de matten voorzien van een worteldoek zodat er geen onkruid langs onder naar boven kan komen.

Als laatste stap worden de matten opgevuld met grind. Met het graafmachientje is dat snel gedaan zodat tegen dat ik thuiskwam van het werk de oprit al helemaal klaar was en ik dus helaas geen foto’s heb van de werken in uitvoering. Maar het eindresultaat is er eentje dat gezien mag worden!

Zo is er alweer een groot werk achter de rug. Doordat de steentjes in de honinggraatmatten liggen blijven deze vast liggen en kun je er moeiteloos met de fiets of een rolstoel bijvoorbeeld over rijden. Bovendien hoef je niet om de zoveel jaar opnieuw je steentjes aan te vullen omdat de helft weggereden of weggezakt is.

Ook voor onze oprit hebben we een ecologische keuze gemaakt. Onze inrit zal bestaan uit witte kiezel, maar in plaats van deze los op de inrit te kappen zal deze in speciale matten in de vorm van een honinggraat liggen.

Alvorens er met de inrit kan begonnen worden, moet eerst de regenpijpen ondergronds aangesloten worden. Gezien het graafmachientje toch beschikbaar is hebben we ervan geprofiteerd om dat met het machientje te laten graven ipv met de hand. Dat gaat een stuk sneller en is ook veel minder vermoeiend!

Vandaag is er dan eerst een deel zand afgegraven waarna er een laag steengruis werd gelegd die moet zorgen voor een stevige ondergrond. Deze eerste laag steengruis werd ook al een eerste keer stevig aangestampt en dat geeft al meteen een heel ander uitzicht.

De boordstenen en de matten liggen al klaar en de “stabilisé” zal morgenvroeg om 7u geleverd worden. Uitslapen zal er dus niet in zitten, vrees ik…