Bovendien hebben deze screens nog enkele voordelen: je kan niet meer van buiten naar binnen kijken, maar het zicht naar buiten is quasi onveranderd.

Wat we wel al regelmatig gezien hebben is dat vogels in ons stro in het dak komen zitten om daar ofwel stro te komen pikken of om te nesten. Met als gevolg dat er regelmatig een beetje ‘vogelpoep’ op de ramen belandt. Dat willen we natuurlijk niet hebben op onze screens die binnenkort door het ramenhuis geplaatst zullen worden.

Daarom hebben we vandaag de oversteek van het dak langs onder helemaal afgewerkt met onderdakdoek. Zo kunnen de vogels er niet meer onder en zijn onze ramen beschermd.

Eefje en ikzelf hadden woensdagavond de stelling alvast opgebouwd en daarbij merkten we dat we dat duidelijk niet meer gewoon zijn. De eerlijkheid gebiedt me op te zeggen dat ik best wel wat wiebelig op de stelling stond tijdens het opbouwen, net als Eefje. Het was dan ook al behoorlijk lang geleden dat we nog op een stelling gestaan hadden, en al zeker niet zo hoog.

We besloten daarom om voor het vast schieten van het onderdak wat extra hulp in te roepen. Na een paar telefoontjes vinden we Raf bereid om ons een handje te komen helpen.

Het doek afrollen en in één keer vast schieten zien we niet zitten, zeker gezien dat we de stelling geregeld een stukje gaan moeten opschuiven. Dus meten we de breedte tussen 3 planken en snijden we stukken doek op maat alvorens we die mee naar boven nemen om vast te schieten.

De zon brandt behoorlijk en dus wordt er ook regelmatig gepauzeerd om een glas water te drinken. Ik kan me nog nauwelijks voorstellen dat ik nog niet zo gek lang geleden dagen aan een stuk in de volle zon stond te werken om ons huis te bouwen. Niet te geloven eigenlijk hoe snel dat de tijd gevlogen is.

In ieder geval zijn we blij dat dit toch wel lastige werkje weer achter de rug is en nu kunnen de mannen van het Ramenhuis komen om onze screens te plaatsen. Ze hebben het daar wel behoorlijk druk, maar we hopen dat ze nog voor het bouwverlof van juli kunnen langskomen.

Gisteren hebben Eefje en ik verder gewerkt aan de voorbereiding van de werken van vandaag. Zo werd het kleine dak helemaal vol gelegd met stapeltjes dakpannen. Onderaan werd ook een rij pannen uitgelegd om zo de juiste afstand tussen de pannen voor het laatste stuk dak uit te meten. Alvorens het dak verder dicht te leggen wilden we dat toch even laten controleren door Papa Jef.

Als we vanmorgen iets na 8u toekomen op de werf, staat Papa Jef al op het dak en ik rep me dus naar boven om mee te helpen. Ik sta net boven als ook Jens toekomt om een handje toe te steken. Eefje en Jens beginnen met in de garage onderdak tegen het plafond te nieten en daaronder schaliebord te leggen zodat we eerdaags ook hier het stro tussen de planken kunnen klemmen. De garage wordt als buitenruimte beschouwd en daarom wordt het plafond hier geïsoleerd met stro, net als de vloer in de rest van het huis.

Papa Jef bevestigt ondertussen dat de pannen onderaan juist uitgemeten werden en begint alvast met de pannen die de aansluiting met de muur maken uit te leggen. Ook bovenaan wordt ter controle een rij pannen uitgelegd zodat we zowel boven als onder hetzelfde aantal pannen hebben. Net als op de andere daken wordt alles met de meter exact uitgemeten en gebruiken we weer de smetkoord om de controlelijntjes op de panlatten te trekken.

Terwijl Papa Jef het lood en de nokpannen legt, begin ik alvast met het uitleggen van de stapeltjes pannen van onder naar boven, er goed op lettend dat alles mooi uitgelijnd wordt op de referentielijntjes.

Terwijl ik rustig verder werk, begint Papa Jef met het uitfrezen van de uitsparingen voor de balken van het plafond van onze studio/atelier. Eefje en Jens zijn ondertussen begonnen met het verder afwerken van enkele buitenmuren. Er zijn immers nog heel wat muren te bouwen…

Iets na de middag zijn alle pannen die ik kan leggen gelegd en leg ik weer stapeltjes pannen klaar om een van de volgende dagen alles uit te leggen. Vandaag kan ik even niet verder omdat onze halve pannen op zijn en de extra bestelde pannen nog niet geleverd werden.

We besluiten de dag met het op hun plaats leggen van de twee uiterste draagbalken van het plafond van de studio/atelier en keren dan moe maar tevreden weer naar huis.

Daarna zijn we alvast begonnen met het verder verankeren van ons sierdakje. Zoals gisteren al gezegd zal dit een goeie 500 kg gaan wegen en dus zorgen we best dat er voldoende tegengewicht gecreëerd wordt om dit op zijn plaats te houden. We zouden niet willen dat een bezoeker dit op zijne kop krijgt, he…

Het enige wat we nu nog moeten doen om alles definitief te verankeren is de verticale balken extra verstevigen door een balk tussen de twee draagbalken van het houtskelet te zetten en de grote balken hieraan verankeren. Dat wordt werk voor morgen, want we willen vandaag de muur van de slaapkamer eerst afwerken.

Zo gezegd, zo gedaan en met goeie moed beginnen we met het aandrukken van de balen stro aan de rechterkant van de achterste muur. Gdvdmm! Die balk wil niet echt luisteren. De klassieke truuk met de krik onder het balkje tegen de zijkant gaat niet omdat we gewoon te weinig ruimte hebben en dus proberen we allerlei technieken uit:

1. Balk boven de draagbalken van het skelet, schuine hoek tussen dit balkje en het dak en dan de krik eronder. No go, het balkje blijft niet op zijn plaats van zodra er druk op komt te staan.
2. Een autokrik aan elke kant tussen de aandrukbalk en de draagbalk van het plafond van het houtskelet. Een balk erboven om te zorgen dat de krik in het midden druk kan zetten en draaien maar. Helaas, dit lukt ook niet omdat de ene krik zoveel druk niet aankan en omdat  de andere niet mooi in het midden geplaatst kan worden.
3. We overwegen even om het stro in te slijpen en aan  te drukken met een balk, maar dit levert hetzelfde probleem als daarvoor. Geen plaats om aan te drukken.
4. Uiteindelijk komen we tot de conclusie dat we de bovenste strobalen best bijscheren zodat ze iets smaller zijn, waardoor de  aandrukbalk lager komt te liggen en er voldoende ruimte zal zijn om onze potkrik tussen de balk en de draagbalk van het plafond te zetten. Boven de krik nog een balkje zodat we de twee aandrukbalken mooi gelijktijdig kunnen aandrukken. We moeten er wel ook even aan denken om onze wilgentakken enkele centimeters in te korten, anders zijn deze te lang om door de strobalen gestoken te worden.

Yes! Deze laatste poging loopt perfect en na bijna 3 uur zwoegen is dit stukje muur eindelijk aangedrukt! We passen dezelfde techniek toe voor het stukje muur in de hoek en dan is het alweer de hoogste tijd om op te ruimen en huiswaarts te keren.

Morgen gaan we het kader voor de buitendeur van de keuken uittimmeren zodat we die muur kunnen afwerken en daarna de muur erboven in de slaapkamer kunnen afwerken.