Zo is Eefje terwijl ik werken was op maandag alvast afdichtingstape gaan halen en heeft ze alle spleten in de OSB-vloer van de berging afgeplakt. Zo kon ik ’s avonds de overgang van de vloer naar de muur afplakken en daarna samen met Eefje de ondervloer leggen in de berging.

Op dinsdag willen we dan alvast beginnen met de laminaat in de berging, maar het vlot niet zo goed – vooral omdat ikzelf eigenlijk te moe was.

Als ik op woensdagavond thuiskom heeft Eefje een leuke verrassing voor me klaar. Ze heeft helemaal alleen al een goeie meter van de laminaat vloer gelegd. Zo ben ik meteen gemotiveerd om er weer in te vliegen en we werken voort totdat de hele vloer, behalve het stuk op het verhoogje voor de wasmachine, klaar is.

Vandaag is het valentijn, maar dat houdt ons niet tegen om verder te werken in de berging. We verplaatsen eerst de wasmachine en werken dan het laatste stukje vloer op het verhoog af. We beginnen met het luchtdicht afplakken van de naden en de gaten waar de gasleiding en afvoer naar boven komen worden met PU-schuim opgevuld en ook afgeplakt met de luchtdichte tape. Daarna leggen we de ondervloer en de laminaat en hiermee is de vloer in de berging helemaal klaar.

Morgen gaan we onze rekken omhoog hangen en dan is onze berging helemaal klaar voor gebruik en kunnen we eindelijk onze rommel netjes opbergen.

Vanmorgen kwam Papa Jef dan weer langs om een handje te komen toesteken. Hij heeft thuis alvast de treden en steunen voor de trap van de studio/atelier naar de gang van het 1ste alvast klaar gemaakt.

Terwijl ik het laatste stukje laminaat in de keuken op zijn plaats leg, plaatst Papa Jef de trap op de studio/atelier. Hiervoor worden eerst in de laag leem tegen de draagbalk van het skelet gleuven uitgeslepen tot tegen de balk zodat de steunen rechtstreeks op de balk bevestigd kunnen worden. Daarna wordt er met een speciaal machientje een uitsparing gefreesd uit zowel de steun als uit de plank die als trede gaat dienen. Tenslotte worden de treden bevestigd met houtleem en met een “koekje” dat in de sleuven zit om de trede op zijn plaats te houden. Om de lijm te laten drogen wordt er een lat gespannen tussen de trede en het plafond zodat er voldoende druk wordt uitgeoefend en alles perfect in mekaar blijft zitten.

Om de keuken te kunnen opmeten gaan Papa Jef en ik daarna ons fornuis oppikken bij Elektro Schroeyen in Eversel. Als we dit op zijn plaats zetten in de keuken kunnen we perfect opmeten hoe breed de kasten gemaakt moeten worden. Ons fornuis, een Boretti met 6 vuren, blijkt helemaal niet zo licht te zijn en dus hebben we de grootste moeite om het in ons camionnetteke te laden. Dat belooft niet simpel te worden om het fornuis op zijn plaats te krijgen.

Ik doe een paar telefoontjes, maar blijkbaar is er niemand te bereiken vandaag. Het ziet er naar uit dat Papa Jef en ik deze klus onder ons getweeën gaan moeten klaren. We gebruiken riemen om onder de palet te schuiven en met deze riemen het fornuis te tillen en zetten het dan op een klein karreke met wieltjes dat we gelukkig nog hadden staan. Onder het karreke hebben we een stevige plaat multiplex gelegd, want in zand rijdt zo’n karreke niet goed, zeker niet met het gewicht van het fornuis er nog eens op. Dan leggen we voor de plaat een tweede plaat en rijden we het fornuis plaat per plaat een stukje verder tot achter aan de schuifdeur.

Daar wordt het fornuis uitgepakt en zo maken we het al een stuk lichter door de gietijzeren platen er af te nemen en alle schalen uit de oven te verwijderen. Daarna tillen we het met zijn tweeën naar binnen op twee styrofoam platen van de ondervloer. Nu kunnen we het netjes naar zijn plaats schuiven. Klus geklaard!