We hebben gekozen voor de fix screens van Renson in een kleur die mooi past bij ons strohuisje. Dit systeem zorgt ervoor dat het licht nog kan binnen schijnen, maar dat de warmte van de zon buiten blijft. Als extra voordeel kun je ook niet meer van buiten naar binnen kijken, maar kunnen wij wel nog naar buiten kijken.

Omdat we heel veel ramen hebben om van screens te voorzien in ons strohuisje, pakken we het plaatsen van de screens aan in fases. In deze eerste fase plaatsen we de screens aan de zijgevel met de ramen die het langst in de volle zon staan. Zo kunnen we alvast aan tafel zitten in de eetkamer zonder dat de zon letterlijk staat de branden in onze rug of gezicht, naargelang aan welke kant van de tafel je zit.

Met de hittegolf van de afgelopen dagen merken we alvast een voelbaar verschil in de eetkamer. Het huis warmt wel nog altijd behoorlijk op door het grote glasoppervlak van de achtergevel, maar dit gaan we aanpakken in een volgende fase. De centen voor dit jaar zijn namelijk op.

De screens zijn automatisch te bedienen via de Somfy afstandsbediening waarop we 16 kanalen hebben voorzien. Zo is het systeem alvast klaar voor de toekomst wanneer we ook de achtergevel van screens zullen voorzien.

We kunnen met dit systeem elk raam apart of alle ramen gelijktijdig bedienen. Ideaal!

Bovendien hebben deze screens nog enkele voordelen: je kan niet meer van buiten naar binnen kijken, maar het zicht naar buiten is quasi onveranderd.

Wat we wel al regelmatig gezien hebben is dat vogels in ons stro in het dak komen zitten om daar ofwel stro te komen pikken of om te nesten. Met als gevolg dat er regelmatig een beetje ‘vogelpoep’ op de ramen belandt. Dat willen we natuurlijk niet hebben op onze screens die binnenkort door het ramenhuis geplaatst zullen worden.

Daarom hebben we vandaag de oversteek van het dak langs onder helemaal afgewerkt met onderdakdoek. Zo kunnen de vogels er niet meer onder en zijn onze ramen beschermd.

Eefje en ikzelf hadden woensdagavond de stelling alvast opgebouwd en daarbij merkten we dat we dat duidelijk niet meer gewoon zijn. De eerlijkheid gebiedt me op te zeggen dat ik best wel wat wiebelig op de stelling stond tijdens het opbouwen, net als Eefje. Het was dan ook al behoorlijk lang geleden dat we nog op een stelling gestaan hadden, en al zeker niet zo hoog.

We besloten daarom om voor het vast schieten van het onderdak wat extra hulp in te roepen. Na een paar telefoontjes vinden we Raf bereid om ons een handje te komen helpen.

Het doek afrollen en in één keer vast schieten zien we niet zitten, zeker gezien dat we de stelling geregeld een stukje gaan moeten opschuiven. Dus meten we de breedte tussen 3 planken en snijden we stukken doek op maat alvorens we die mee naar boven nemen om vast te schieten.

De zon brandt behoorlijk en dus wordt er ook regelmatig gepauzeerd om een glas water te drinken. Ik kan me nog nauwelijks voorstellen dat ik nog niet zo gek lang geleden dagen aan een stuk in de volle zon stond te werken om ons huis te bouwen. Niet te geloven eigenlijk hoe snel dat de tijd gevlogen is.

In ieder geval zijn we blij dat dit toch wel lastige werkje weer achter de rug is en nu kunnen de mannen van het Ramenhuis komen om onze screens te plaatsen. Ze hebben het daar wel behoorlijk druk, maar we hopen dat ze nog voor het bouwverlof van juli kunnen langskomen.

Dus hebben we Niels en Jens gevraagd om even een handje toe te steken om de stelling 3 verdiepingen hoog te zetten aan de achtergevel. Het zolderraam begint immers pas op 6m van de grond en daar geraak je met 2 stellingen op mekaar dus niet aan. Eefje en ikzelf hadden donderdagavond alvast de eerste 2 verdiepingen gebouwd, dat lukt nog net. Maar 3 hoog dat riskeer ik liever niet met een hoogzwangere vrouw.

Rond 10u komen Niels en Jens toe en na een koffietje wordt meteen de derde verdieping op de stelling gezet. Dat gaat alvast heel vlot.

Het zolderraam wordt lichtjes geschuurd en de dorpel wordt weer helemaal blank geschuurd. Daarna alles afstoffen en afplakken en dan kan ik aan de slag met de bijts van Sikkens. Na het verven wordt de afplaktape meteen weer verwijderd en de stelling afgebroken. Voor de rest van de ramen achteraan moet de stelling immers helemaal anders opgebouwd worden.

We zetten twee torens van twee verdiepingen, elk aan een uiteinde van een raam en deze worden met extra stellingsplanken met mekaar verbonden. Zo hebben we een platform over de hele lengte en kan ik in één keer alles schuren en verven.

Het is ondertussen middag en dus wordt er gestopt voor de lunch.

Na de lunch moeten Niels en Jens ons weer verlaten, maar ik kan met de stelling zoals ze er nu staat normaliter mijn plan trekken en dus vlieg ik er maar meteen in. Het weer ziet er immers allesbehalve veelbelovend uit en ik wil toch minimum de ramen van de eerste verdieping afgewerkt hebben.

Schuren, afstoffen, afplakken, verven, … Het wordt al een routine ondertussen en tegen een uur of vier is alles geschilderd.

Terwijl Eefje met ons Lien even gaat winkelen leg ik alvast de planken een stuk naar beneden zodat ik morgen meteen kan beginnen om de dorpels van de eerste verdieping een tweede laag te geven en daarna de bovenkant van de ramen te schilderen.

Ik ben nog maar net klaar als het weer begint te regenen. Gvdmm! Ik hoop maar dat de verf net voldoende tijd gehad heeft om te drogen en de regen te trotseren… In ieder geval zit het werk er voor vandaag op. Morgen zullen we nog een laatste keer er moeten invliegen om de laatste ramen af te werken en een tweede laag te zetten op de dorpels van vandaag. De dorpel van het zolderraam is niet bepaald iets waar ik naar uit kijk, maar ja.

Als ik opsta heeft Eefje op de dorpels van de eerste verdieping aan de zijgevel het verfoplossende middel aangebracht. Perfect getimed van mij dus om samen te ontbijten terwijl het oplosmiddel zijn werk doet.

Na het ontbijt vliegen we er meteen samen in. Eerst weer de verf afschuren, eerst met het plamuurmes en daarna nog even naschuren met het schuurmachientje. Dan schuur ik gelijk even de ramen zelf zodat we direct kunnen beginnen met zowel de dorpels als de ramen van de nodige bescherming te voorzien. Terwijl ik schuur gaat Eefje snel naar de doe-het-zelf zaak om extra plakband te halen om de ramen af te plakken. De rollen die we nog op voorraad hebben zullen immers niet toekomen.

Als Eefje terugkomt heb ik de ramen al voorgeschuurd en is het raam beneden al zo goed als geschilderd.

We plakken samen de overige ramen af en met z’n tweeën op de stelling werken we meteen ook  het raam en de dorpel boven af.

Nu moeten we wachten tot de eerste laag droog is om dan op de dorpel een tweede laag te kunnen aanbrengen. Terwijl we wachten geven we dan gelijk maar de deuren en het raam van de carport een beschermend laagje.

De stelling wordt al deels afgebroken en verplaatst naar het enkele raam aan dezelfde gevel. Dit moet immers ook nog geschuurd en geschilderd worden.

Dit klusje is nog maar net geklaard als er toch een bui voorbijkomt. Gelukkig is het geen stortbui!

We sluiten de dag af door de tweede verdieping van de stelling af te breken zodat deze klaar staat om enkel de dorpel nog een tweede laagje te geven.

En dan is het tijd voor ons wekelijks frietje. Ja hoor, dat is een traditie die we nog altijd in ere houden…

Als de laatste dorpel voldoende gedroogd is voorzien we die ook nog snel van zijn tweede laagje en daarmee is de zijgevel helemaal klaar om de winter te doorstaan.

In de voormiddag begin ik alvast met het maaien van ons “gras” van de achtertuin. Om te voorkomen dat ons onkruid weer te hoog opschiet doen we alsof er al gras staat en maaien we dat regelmatig kort. Met het natte weer van de afgelopen weken is dat helaas er niet van gekomen, waardoor het vandaag iets meer werk was dan gewoonlijk.

De dorpels van de ramen hebben erg te lijden gehad onder de weersomstandigheden en moeten dus dringend een nieuw laagje beschermende bijts krijgen. Omdat de oorspronkelijke laag er op sommige plaatsen bijna afgesleten is door zon en regen worden de dorpels eerst helemaal afgebeten.

Hiervoor worden de dorpels ingesapt met een afbijtmiddel van V33. Dit is een dikke gel die op enkele minuten tijd alle verfresten afbijt. Daarna worden de dorpels met een plamuurmes afgestoken en tenslotte met lauw water en een stijve borstel geschuurd. Daarna moeten we in principe 24u wachten alvorens we terug kunnen schilderen.

Terwijl we wachten begin ik alvast met een tweede projectje dat al een tijdje op onze agenda staat: het maken van een houten plantenrekje om in de keuken voor het raam te zetten.

Om dit plantenrekje te maken gaan we wat overschotten van schalieplanken die nog onder het huis liggen gebruiken. Die liggen daar al een hele tijd en zijn dus behoorlijk vuil geworden, maar het hout is nog gezond en is dus nog perfect bruikbaar voor dit projectje.

Ik begin met de planken op lengte te zagen: 4 van 1m85, 10 van 1m en 6 van 23cm. Daarna gebruik ik onze “multi-tool” om de planken weer proper te schuren.

Zelfs met het schuurmachientje duurt het schuren toch behoorlijk lang en voor ik het goed en wel besef is het al 19u. Hoog tijd om iets te eten dus…

Na het eten worden de dorpels geschuurd met relatief ruw schuurpapier (korrel 120), met de hand dit keer. In plaats van klassiek schuurpapier gebruiken we hiervoor een speciaal schuursponsje dat herbruikbaar is. Milieuvriendelijk en goedkoop. Ideaal!

Na het schuren worden de dorpels grondig afgestofd en dan zet Eefje er alvast de eerste laag bijts op. Zo is het hout toch al beschermd tegen de regen die we morgen alweer verwachten.

We gebruiken deze keer op aanraden van papa Jef bijts van Sikkens. We hopen dat deze iets beter tegen de weerelementen zal bestand zijn, want de vorige was na 2 jaar al bijna helemaal van de dorpels afgesleten.

Donderdag komt Mathias van het Leemniscaat weer langs om het laatste stukje leem te spuiten op zolder (het stuk dat wij niet konden doen doordat de “real mean leemmachien” het begeven had) en om de sprong in het dak te voorzien van de eerste laag traskalk.

Als voorbereiding moesten wij nog volgende ondernemen:

• afplakken van de ramen binnen en buiten om ze tegen de leem te beschermen tijdens het spuiten
• weghalen van een rij dakpannen op het kleine dak zodat we de panlatten eronder als “ladder” kunnen gebruiken bij het spuiten van de traskalk

Gisteren hebben Eefje en ik ons geamuseerd met het afplakken van de ramen. Iets waar we al iets handiger in zijn ondertussen, maar echt snel gaat dat nog altijd niet.

Vandaag kwam Jens ons dan een handje toesteken om de pannen van het dak te halen. Met onze ladder geraken we niet hoog genoeg, dus bouwen we eerst een stelling net onder het kleine dak. Jens en ik kruipen dan het dak op om de pannen af te halen en geven ze dan naar beneden door naar Eefje die ze netjes opstapelt.

Na een goed anderhalf uurtje is langs de sprong een rij van telkens 2 pannen breed weggehaald zodat we een mooi stukje “ladder” beschikbaar hebben op het dak.

Daarmee zijn we helemaal klaar voor de mannen van het Leemniscaat morgen.

We beginnen dan met volle moed aan het afwerken van de muren op de benedenverdieping. Doordat de leem hier en daar al wat uitgehard is laat deze zich niet zo makkelijk uitstrijken om de muren te effennen. Daarom gebruiken we een plantenspuit om de leem terug een beetje te bevochtigen zodat we eerst de bulten eruit kunnen strijken alvorens de kuilen op te vullen met extra leem. Het is best zwaar werk, zeker na de lange dagen van de voorbije twee weken en dus krijgen we niet alles helemaal klaar tegen de zondagavond.

Op maandagavond wordt er dan ook nog verder gewerkt op de benedenverdieping. De zijkanten rond de ramen (links, rechts en boven) moeten nog gebeuren. Eefje begint hier alvast aan terwijl ik buiten de “real mean leenmachien” zuiver maak met de tuinslag, geleend van onze buurman, Marcel. We willen de machine immers in de staat dat we ze gekregen hebben teruggeven. Er gaat liefst 500 liter water door van onze regenton tegen dat deze klus geklaard is en er heeft zich een serieuze plas water gevormd onder de machine. Aangezien ze door de overvloedige regen van de voorbije weken al wat ingezakt is, wil ik verder inzakken voorkomen en dus wordt er een grachtje gegraven naar de riolering zodat het water kan weglopen.

Tegen dat ik daarmee klaar ben is het alweer donker en heeft Eefje binnen de ramen bijna helemaal klaar. Ik spring nog even bij voor de laatste loodsjes en dan is het alweer de hoogste tijd om naar huis te rijden. Morgen moeten we er immers allebei weer vroeg uit.

Vrijdagmorgen kwam Papa Jef de dorpels voor de ramen en deuren brengen, inclusief een extra staaltje voor de verfwinkel. Omdat we liefst ook de dorpels ongeveer in dezelfde kleur krijgen als de ramen en deuren, brengen we dit balkje binnen zodat onze verfspecialist ook voor dit hout een verf kan mengen om de kleuren op mekaar af te stemmen. Geen eenvoudige taak, want het is weer een andere kleur hout.

Op zaterdag komt Niels ook een handje toesteken en terwijl Eefje boven op zolder het laatste raam van verf voorziet, bouwen Niels en ik de smalle stromuur op de hoek van de schilderatelier. Zo is deze hoek helemaal klaar en kunnen we later de muur op zolder ook verder afwerken.

Op zondag zijn we alvast begonnen met het tweede laagje verf. Dit gaat iets minder makkelijk omdat de verf minder snel droogt, waardoor we moeten jongleren met de ramen om deze te kunnen laten drogen terwijl we een volgend raam schilderen. De ruimte in de schilderatelier is net groot genoeg om zo twee ramen gelijktijdig te kunnen doen, maar we moeten toch af en toe wachten totdat de verf droog is. Intussen houden we ons bezig met triplex platen onder de balken te kloppen tussen twee ramen. Zo zijn deze alvast klaar om ook daarin stro te kunnen stoppen als we zover zijn.

Na het ontbijt vertrekken we weer richting ons strohuisje, want vandaag gaan we zo veel mogelijk gebruik maken van het licht om ramen te schilderen. Alvorens we kunnen beginnen moeten er voor de verandering weer wat dingen verhuisd worden. Zo wordt de ruimte waar onze slaapkamer zal komen helemaal leeg gemaakt zodat we de afgewerkte ramen daar tijdelijk aan de kant kunnen zetten.

De schilderatlier / fotostudio zal gebruikt worden om de ramen te schilderen en we kunnen dus zeggen dat de ruimte echt gebruikt zal worden voor wat ze voorzien is: schilderen! Afgelopen vrijdag hebben Eefje en Papa Ronny deze ruimte alvast voorbereid door ze van de rest van de eerste verdieping af te schermen met plastiek. Zo werd er een aparte stofvrije ruimte gecreëerd. Daarenboven verkleint dit ook de ruimte om te verwarmen met het gehuurde warmtekanon. We hebben dit gehuurd omdat volgens de voorschriften van onze beits, deze enkel tussen 10°C en 25°C gebruikt kan worden en de huidige temperaturen liggen nu eenmaal een stukje lager.

Alvorens we beginnen met schilderen, worden de ramen stofvrij gemaakt door met de stofzuiger het zaagsel en schuurstof op te zuigen.

We markeren ook de latjes die nog los in de ramen liggen, want het is belangrijk dat deze nadat ze geschilderd zijn weer perfect op de juiste plaats gelegd worden. We spreken een duidelijk en eenvoudig systeem af: We nummeren de ramen van eenzelfde kader van links naar rechts en markeren de latjes dan met Links 1, Rechts 1, Boven 1 en Onder 1 door met een nagel L1, R1, B1 en O1 in te krassen. Dit zal nadat het latje geschilderd werd nog perfect leesbaar blijven, dus is het uiteraard belangrijk dat je dit krast op een plaats waar je dit later niet meer ziet! Voor het tweede raam, wordt uiteraard de 1 door een 2 vervangen, dat spreekt voor zich.

Dan worden eerst de losse latjes geschilderd zodat deze al kunnen beginnen drogen terwijl het raam zelf geschilderd wordt.

Voor het raam zelf, beginnen we aan de achterkant, gevolgd door de zijkanten. Daarna wordt het raam omgedraaid en schilderen we de voorkant. Als het raam zo helemaal klaar is, wordt het even aan de kant gelegd om verder te drogen en beginnen we aan het volgende raam. Als het raam en de latjes droog genoeg zijn, wordt alles weer in mekaar gepuzzeld en in de “wachtzaal” aan de kant gelegd.

Het schilderen gebeurt in 3 stappen:

1. Met de verfborstel de beits uitstrijken over het hout.
2. Met een pluisvrije doek (we hebben hiervoor een lelijk oranje laken opgeofferd) de overbodige verf afstrijken. Zo voorkom je dat deze gaat doorlopen en lelijke druipranden creëert.
3. Met de droge borstel nog een keer nastrijken voor een perfect eindresultaat.

Ook heel belangrijk: regelmatig de verf opnieuw omroeren. Anders riskeer je dat het pigment naar de bodem zakt en je naarmate je naar het einde van je pot verf toekomt je verf donkerder is dan waar je mee begonnen bent.

We hebben ons dus de gewoonte aangekweekt om telkens als we verf op onze borstel doen eerst even de verf opnieuw om te roeren.

Het werk vordert goed en tegen 20u zijn er twee ramen helemaal klaar en zijn van het derde raam de losse latjes al geschilderd.