Naast de plintjes heeft hij ook nog een mooie extra kast geplaatst, inclusief pompbak en hangkast zodat Eefje nu haar verfborstels op de studio zelf kan uitwassen in plaats van op de badkamer. Da’s niet alleen heel wat makkelijker, dat zorgt er meteen ook voor dat de afvoer van de badkamer niet kan verstopt geraken met verfrestjes…

Om de hangkast te kunnen omhoog hangen hadden we nog wat extra creativiteit nodig, want op de hoogte waar ze normaal bevestigd moet worden zat er geen hout in de muur, maar enkel stro. Gezien een stromuur niet gemaakt is om gewicht te dragen moesten we daar dus een oplossing voor vinden. De oplossing was gelukkig niet te moeilijk. De draagbalk voor het dak zat iets lager in de muur, dus volstond het om op de rug van de kast een extra balkje te voorzien dat met enkele stevige schroeven tot in deze draagbalk kan vastgezet worden. Daarmee hangt de kast stevig op zijn plaats en kan die niet van de muur tuimelen.

Het enige wat ik nu nog moet doen is de schakelaar voor het licht die eerst op de muur hing in de kast bevestigen en onderaan de hangkast een lamp plaatsen om het geheel netjes af te werken.

Onderaan zijn de kasten netjes afgewerkt met plinten zoals je kan zien op de foto hieronder.

De plinten worden in stukken geplaatst en naadloos aan mekaar gezet. Langs de achterkant worden ze met klemmen op de pootjes van de kast vastgezet, zodat ze in geval van nood ook weer verwijderd kunnen worden.

Aan de kant waar mijn bureau staat hebben we onderaan in de plintjes ook nog twee dubbele stopcontacten geplaatst. Dat maakt het een stuk makkelijker om mijn computer, scherm en andere apparatuur van stroom te voorzien.

Net zoals in de binnenmuren wordt er eerst een gat uitgezaagd in de vorm van het potje dat er moet inkomen. Daarna trek ik de draden die onder de kast door lopen netjes door het potje en worden de stopcontacten aangesloten. Stopcontacten plaatsen is nog altijd een beetje routine, dus dat klusje is vrij snel geklaard en daarmee is de studio nu helemaal klaar.

En aangezien in een strobalenwoning de vloer al eens wat durft doorbuigen door het gewicht van de strobalen was dat zeker geen sinecure! Maar na een dag zwoegen mag het resultaat gezien worden en Eefje kijkt er alvast naar uit om onze studio/atelier om te vormen tot een opgeruimde ruimte.

Het plintje onderaan is nog niet geplaatst, maar dat gaan we ook pas doen als we eerst de vloer geschilderd hebben. Dat spaart alvast wat afplakwerk!

Rond kwart voor negen komt Papa Jef toe met de vrachtwagen en we vliegen er meteen in om alle onderdelen naar boven te dragen:

• 14 zijwanden
• 7 vloerplaten
• 7 topplaten
• 7 achterwanden
• 14 schuifdeuren
• alle geleiders en rolsystemen

Tegen dat alles boven is was ik alvast toe aan een pauze, want ’t is hard labeur om alles naar boven te dragen.

Na een korte pauze beginnen we er aan. Eerst wordt het kader van de kasten in mekaar gelijmd. Hiervoor gebruikt Papa Jef een sneldrogende lijm zodat deze binnen een uur voldoende droog is om de kasten rechtop te zetten. Om ervoor te zorgen dat de zijwanden goed aansluiten en niet openstaan gebruiken we een aantal grote spanvijzen om deze stevig aan te drukken.

Papa Jef meet de twee diagonalen per kast om zeker te zijn dat deze gelijk zijn. Als deze gelijk zijn weten we immers zeker dat alle hoeken recht zijn, da’s een kwestie van wiskunde toegepast in de praktijk!

Als de lijm ongeveer een uur gedroogd heeft is deze voldoende uitgehard om de spanvijzen te verwijderen en de kast voorzichtig rechtop te zetten. Zo worden de 7 kasten in mekaar gezet en dan is het de hoogste tijd om te pauzeren en wat te eten.

Na onze middagpauze pak ik de rolsystemen uit en maken we een werkbank om op te werken. Daarna worden de wieltjes en geleiders op de deuren gemonteerd terwijl de laatste twee kasten nog liggen te drogen. Om de één of andere reden lijken deze wat langer nodig te hebben om te drogen.

Als alle deurtjes van wieltjes voorzien zijn gaan we opnieuw aan de slag met de kasten zelf. De lijm is nu overal voldoende gedroogd zodat we ze met de voorkant naar beneden kunnen leggen om de rug erop vast te nagelen. De rug wordt eerst onderaan uitgelijnd en aan de hoeken vastgenageld. Daarna doen we hetzelfde bovenaan. Terwijl ik alvast begin met om de 5 cm een nageltje te kloppen aan de onderkant gebruikt Papa Jef een rechte rei om de zijwand die gebogen kan zijn door de lengte uit te rechten. Een nageltje in het midden van de rug zorgt ervoor dat deze netjes recht blijft. Daarna kunnen we rondom de rug vastnagelen.

Als de rug op een kast klaar is, zetten we de kast rechtop en monteren we de geleiders bovenaan en onderaan. Bovenaan worden deze geschroefd, onderaan gelijmd met Tec-7 montagelijm.

Om de juiste afstand voor de geleiders te bepalen, leggen we een onderste geleider los in de kast van onder. Daarna zetten we er één deur op en zorgen dat deze bovenaan en onderaan dezelfde afstand tot de rand van de kastwand heeft. Zo kun je zeker zijn dat de deur perfect recht staat en netjes achter de andere deur door schuift.

Dan meet je de afstand van de geleider tot de rand van de kast en zo heb je meteen de maat voor alle andere kasten.

Een streepje montagelijm en dan stevig aandrukken en deze kast is klaar.

Nu moet de lijm in de afgewerkte kasten nog verder uitharden alvorens deze op hun definitieve plaats gezet worden. Dat wordt een werkje voor maandag. Ik zal dan helaas niet kunnen helpen, maar ik kijk alvast uit naar het eindresultaat.

Vanmorgen kwam Papa Jef dan weer langs om een handje te komen toesteken. Hij heeft thuis alvast de treden en steunen voor de trap van de studio/atelier naar de gang van het 1ste alvast klaar gemaakt.

Terwijl ik het laatste stukje laminaat in de keuken op zijn plaats leg, plaatst Papa Jef de trap op de studio/atelier. Hiervoor worden eerst in de laag leem tegen de draagbalk van het skelet gleuven uitgeslepen tot tegen de balk zodat de steunen rechtstreeks op de balk bevestigd kunnen worden. Daarna wordt er met een speciaal machientje een uitsparing gefreesd uit zowel de steun als uit de plank die als trede gaat dienen. Tenslotte worden de treden bevestigd met houtleem en met een “koekje” dat in de sleuven zit om de trede op zijn plaats te houden. Om de lijm te laten drogen wordt er een lat gespannen tussen de trede en het plafond zodat er voldoende druk wordt uitgeoefend en alles perfect in mekaar blijft zitten.

Om de keuken te kunnen opmeten gaan Papa Jef en ik daarna ons fornuis oppikken bij Elektro Schroeyen in Eversel. Als we dit op zijn plaats zetten in de keuken kunnen we perfect opmeten hoe breed de kasten gemaakt moeten worden. Ons fornuis, een Boretti met 6 vuren, blijkt helemaal niet zo licht te zijn en dus hebben we de grootste moeite om het in ons camionnetteke te laden. Dat belooft niet simpel te worden om het fornuis op zijn plaats te krijgen.

Ik doe een paar telefoontjes, maar blijkbaar is er niemand te bereiken vandaag. Het ziet er naar uit dat Papa Jef en ik deze klus onder ons getweeën gaan moeten klaren. We gebruiken riemen om onder de palet te schuiven en met deze riemen het fornuis te tillen en zetten het dan op een klein karreke met wieltjes dat we gelukkig nog hadden staan. Onder het karreke hebben we een stevige plaat multiplex gelegd, want in zand rijdt zo’n karreke niet goed, zeker niet met het gewicht van het fornuis er nog eens op. Dan leggen we voor de plaat een tweede plaat en rijden we het fornuis plaat per plaat een stukje verder tot achter aan de schuifdeur.

Daar wordt het fornuis uitgepakt en zo maken we het al een stuk lichter door de gietijzeren platen er af te nemen en alle schalen uit de oven te verwijderen. Daarna tillen we het met zijn tweeën naar binnen op twee styrofoam platen van de ondervloer. Nu kunnen we het netjes naar zijn plaats schuiven. Klus geklaard!

Terwijl Eefje in de voormiddag nog les geeft aan de kids van de kunstacademie, begin ik alvast en tegen dat Eefje rond de middag toekomt, zit ik bijna zover dat we omhoog moeten. Eerst wordt er gegeten (een mens moet zien dat hij voldoende eet, he!) en daarna bouwen we de stelling om in de hoogte te kunnen werken. We zetten de stelling zo dat we over de hele breedte van de muur een plateauke hebben om op te staan en we dus geen stelling hoeven te verplaatsen. We werken van onder naar boven en telkens als we op een hoogte komen dat we er niet meer bij kunnen, worden de planken een niveauke omhoog gelegd.

Ook het leem mengen gebeurt op de stelling, want zo’n kuip leem is te zwaar om omhoog op de stelling tillen. Een emmerke water en een emmerke leemzand daarentegen dat lukt nog wel (met wat hulp van de katrol uiteraard).

Er wordt hard doorgewerkt tot in de late uurtjes, want het is half één als we uiteindelijk stoppen. De leem is tegen dan helemaal tot boven aangebracht en de onderste helft van de muur is al gesponst. De bovenste helft is hiervoor nog te nat en we hebben geen zin om nog enkele uren te wachten, dus het sponsen van de bovenste helft zal voor vrijdag zijn.

Vrijdagmorgen wordt er stevig doorgesponst en rond de middag is de muur helemaal klaar. Het was zwaar werken, maar het resultaat mag er zijn. Een mooie aaneengesloten muur, van beneden helemaal tot boven. We zijn er zelfs in geslaagd om de muur redelijk vlak te krijgen. Hetgeen geen sincecure was, want er zaten redelijk wat blutsen en builen in de muur.

Omdat ik me niet 100% voel door een opkomend griepje en Eefje de namiddag moet gaan lesgeven, wordt er vrijdagnamiddag niet meer gewerkt.

De zaterdagmorgen komt Papa Jef weer een handje toesteken. Ikzelf ben thuis in mijn bed gebleven, wegens geveld door een griepje …

Dat wil wel niet zeggen dat er niet gewerkt is geweest de zaterdag. Integendeel!

Het plafond op de studio is helemaal afgewerkt. De laatste rij planchetten moesten nog tegen het plafond genageld worden, maar hiervoor hadden we wat hulp van onze professional nodig.

In de badkamer wordt de sokkel afgewerkt met waterdichte OSB-platen. Papa Jef heeft er netjes voor gezorgd dat deze verhoogde vloer afloopt naar de douche. Zo kunnen we er gerust in zijn dat er geen water in de badkamer zal staan als we een douche genomen hebben.

De muur in ’t salon moest ook nog geborsteld worden voor de perfecte afwerking. Hier is Eefje van boven naar beneden aan begonnen. Zo kon de stelling ook al deels afgebroken worden van boven naar beneden. Enkel het rechter deel voor het raam laten we nog even staan, want de ramen moeten nog afgekit worden en daar kan de stelling nog perfect voor gebruikt worden.

Papa Jef had ook al de platen mee om de vloer op de benedenverdieping 2cm te verhogen alvorens deze afgewerkt wordt met laminaat. Deze kunststof platen samen met de laminaat zullen ervoor zorgen dat de vloer perfect aansluit aan de ramen.

De planken liggen op hun plaats, maar alvorens we de vloer echt als helemaal af beschouwen, moet hij nog wel gevernist worden. Maar dat zal zijn voor als we zeker zijn dat er geen stof meer gecreëerd wordt…

We zijn ook een keer langs E.V.I. gereden om daar de stopcontacten om in te bouwen op te halen, 66 stuks in totaal. Volgens Carine van E.V.I. een dagje werk en die zitten er in. Hm, da’s misschien waar als je een handige elektricien bent, voor ons was het toch niet zo evident zo blijkt… Terwijl Eefje het laatste stukje leemfinish op de muur in de salon zet, probeer ik enkele stopcontacten aan te sluiten. Voor een enkel stopcontact lukt dat vrij goed, maar bij het dubbel stopcontact loopt dat toch niet echt van een leien dakje. Het lukt me niet om de twee ijzeren plaatjes mooi samen en vlak vast te zetten in het inbouwdoosje en dit terwijl de draden netjes erachter opgeborgen zitten.

Als Eefje klaar is komt ze helpen, maar ook met ons twee samen wil het niet echt meewerken. We laten het voorlopig even rusten en nemen ons voor om dit morgen of zo een keer opnieuw te proberen als we “wat frisser zitten.” Duimen maar dat het lukt! Als jullie hiervoor tips hebben, dan horen we het graag!

Vanavond hebben we de laatste H20 afgewerkt in de badkamer en is Papa Jef even gepasseerd om op te meten hoe het verloop van de vloer op het verhoogje naar de douche moet gemaakt worden. Het is immers de bedoeling dat deze afloopt in de richting van de douche, zodat er nooit water in de badkamer zelf te staan zal komen. (Enfin, toch geen water afkomstig van de douche…)

Gisteren hebben we het huis flink opgeruimd en de studio/atelier helemaal leeggemaakt. Eefje heeft vanavond ook de OSB-vloer hier al gestofzuigd en een keer gedweild zodat deze picobello is om er de afwerkingsvloer op te leggen.

Na het meetwerk demonstreert Papa Jef ons hoe we te werk moeten gaan om onze vloerplanken in de studio correct en mooi aansluitend moeten leggen.

Eerst leggen we een strook ondervloer, evenwijdig met de muur waar we met de vloer beginnen. Dit is een speciale, geluidwerende ondervloer van nauwelijks 3mm dik, maar het effect ervan laat zich al meteen horen als je stapt op een stukje afgewerkte vloer en daarna op de OSB. Zeker de moeite waard dus om dit te doen!

Daarna wordt de eerste lat tegen het ene uiteinde gelegd en mooi evenwijdig gezet met de lijnen van de OSB-platen. Deze liggen perfect evenwijdig met de balk van het skelet en zijn bijgevolg de perfecte referentie om gelijk te blijven. Met het nagelpistool en hele fijne nageltjes wordt de lat vastgeschoten, er goed op lettend dat deze mooi recht loopt. Onze vloerplanken die we eerder ook al gebruikt hebben om de vloeren van de rest van de eerste verdieping en zolder te maken zijn voorzien van een tand en een groef waardoor ze perfect in mekaar schuiven.

Je begint met de tand naar de muur en schuift daarna de volgende plank in de vorige en zorgt ervoor dat deze mooi aansluit alvorens je ze weer vastschiet met het pistool. De werkwijze is heel gelijkaardig aan het leggen van de vloerplanken op de draagbalken voor de vloer/plafond en dus zijn we er vrij snel mee weg.

Als Papa Jef weg is werken we nog even verder totdat we iets meer dan een meter gelegd hebben en dan is het alweer tijd om naar huis te gaan. Morgen is het immers weer heel vroeg dag!

Het moet gezegd dat naarmate we vorderden de techniek verbeterde zodat we kunnen stellen dat het laatste stukje muur echt wel heel strak staat (naar onze normen uiteraard). We hebben ons dan ook voorgenomen om eerdat we verhuizen de minder perfecte muren nog eens onderhanden te nemen en met een extra dun laagje leem ook deze nog ‘strak’ te zetten. Het geheim zit ‘m in het volgende:

1. Zorg dat je bij het aanbrengen van de 2de laag zo weinig mogelijk “lijnen” zichtbaar hebt. Dwz dat je met je spaan zodanig de leem uitstrijkt dat je altijd overlapt met een deel dat al mooi gelijk is terwijl je de spaan mooi evenwijdig tegen de muur aan strijkt. Zo krijg je al een heel goeie basis.
2. Sponsen, sponsen,sponsen! Hoe vaker je sponst hoe strakker de muur komt. Je hoeft hiervoor zelfs niet eens zoveel druk uit te oefenen op de spons zo blijkt. Gewoon herhalen totdat je het gewenste resultaat bekomt met een spons die voldoende nat is, maar dan ook weer niet doornat, want dan veeg je alle leem weer weg en krijg je een eerder ruw resultaat.
3. De kers op de taart krijg je door als de muren opgedroogd zijn deze nog eens af te borstelen met een zachte borstel. Hierdoor verdwijnen de laatste ruwe korrels die tijdens het sponsen ontstaan. Dit laatste moeten we nog wel doen, dus dit gaan we later nog bevestigen (of misschien ook tegenspreken).

Zaterdag zijn we dan begonnen met de afwerking van een aantal binnenmuren.

We zijn begonnen met alle schroefgaatjes in de fermacell platen te dichten met een “toefke” fermacell voegengips dat we met een spateltje mooi glad uitstrijken zodat de schroef mooi dichtgestopt is en je een gladde muur krijgt. Ook de naden tussen de platen worden op die manier opgevuld zodat de muren volledig gelijk worden, klaar om zodra de voegengips uitgehard is (ten vroegste na 4-6u) met Terrafino contact primer behandeld te worden.

Met zo “toefkes” op de schroefgaten te zetten en voegen op te vullen hebben we ons ook al een paar avonden kunnen amuseren en vanavond hadden we weer zin in “iets nieuws”.

Daarom zijn we alvast op de slaapkamer begonnen om onze eerste binnenmuur van contact primer te voorzien. Hierbij gaan we als volgt te werk:

1. Afplakken met schilderstape van alles wat niet met leem/contact primer besmeurd mag worden: raamkozijnen en houten balken die zichtbaar blijven bv.
2. Met een borstel eerst langs de rand van de te behandelen muur de contact primer aanbrengen. Zo voorkom je dat je met je rol helemaal tot tegen de afplaktape aan moet schilderen en toch nog erover heen schildert.
3. Met de verfrol de contact primer uitrollen over de oppervlakte van de muur.

Dit gaat aardig goed vooruit, al moeten we wel zeggen dat je maar een zeer kleine oppervlakte kan doen per keer dat je de contact primer op je verfrol aanbrengt. De primer wordt immers relatief dik op de muur aangebracht om zodoende de muren voldoende structuur te geven en er zeker van te zijn dat later de leemfinish er goed aan hecht.

Morgen proberen we nog een keer enkele foto’s te nemen van onze vorderingen, maar nu is het weer de hoogste tijd om in ons bed te kruipen…

Zaterdagmorgen om 9u zijn we alweer present. Vandaag komen Leen en Vanessa ons een handje toesteken met het lemen in de slaapkamer. We hebben net twee kuipen leem klaar als Leen en Vanessa toekomen en na een korte rondleiding in het huis, vliegen we er met zijn vieren tesamen in. Eerst wordt er nog een derde kuip leem gemixt en dan toont Eefje even aan onze werkvrouwen hoe het moet.

Eefje begint aan het raam in de slaapkamer, het stukje boven het raam is altijd moeilijk en dus zal ze daar wel een tijdje zoet mee zijn. Leen en Vanessa werken samen aan de langste muur en ikzelf neem de korte muur naast het raam voor mijn rekening. Tegen dat Leen en Vanessa ons moeten verlaten zijn we rondom zo ver dat de muren hun 2de laag leem gehad hebben tot de hoogte waar we zonder stelling aan kunnen.

Eefje en ik werken nog verder tot alweer 23u30 om het resterende gedeelte nog af te werken.

De zondag hebben we dan wat langer uitgeslapen om te recupereren van de lange dagen. We werken de plafond op de studio verder af en sponsen de muren in de slaapkamer zodat ook deze helemaal afgewerkt zijn.

Dan is het alweer de hoogste tijd voor ons wekelijks frietje en keren we alweer moe maar tevreden naar huis.