We hebben ons voor deze vakantie voorgenomen om de douche in onze badkamer af te werken met tadelact. Het zal een grote uitdaging zijn om alles klaar te krijgen, maar we gaan ervoor!

Degenen die onze blog gevolgd hebben, weten misschien nog dat de muren van de douche nog niet afgewerkt zijn. De wand van de douche en de onderkant van de buitenmuur werd al afgewerkt met H2O-platen van Fermaceel. De bovenzijde van de buitenmuur bestaat nog uit de eerste laag leem.

Oorspronkelijk waren we van plan om op deze eerste laag leem rechtstreeks de afwerking met tadelact te zetten, maar dat blijkt niet zo’n goed idee te zijn. Doordat de leem altijd wel wat blijft werken is dit geen stabiele ondergrond en dus niet geschikt voor tadelact. De tadelact zou hierdoor na verloop van tijd kunnen barsten, waardoor hij niet meer waterdicht is. En dat is natuurlijk nefast in een douchewand! (Zeker als daarachter een stromuur zit).

Bon, vandaag ben ik dan alvast begonnen met in het stuk muur waar de H2O-platen al staan de voegen en schroefgaten op te vullen met voegengips. Een werkje dat ik nog ken van de binnenmuren die al afgewerkt werden met leemfinish.

Nadat de voegengips overal aangebracht is, moeten de H2O-platen nog extra behandeld worden om 100% waterdicht te zijn. We willen in onze douche zeker geen risico lopen en dus volgen we alle stapjes zoals het hoort.

Daarom smeren we de douchewand in met “vloeibare folie” van Fermacell. Dit oranje goedje breng je aan met een verfrol of verfborstel in een dikke laag en die zorgt er dan voor dat de muur helemaal waterdicht wordt. Idealiter breng je dit aan in 2 of 3 lagen, waarbij je tussen elke laag telkens 2 tot 3 uur moet wachten om dit te laten drogen.

Ik heb maar 1 emmer van 5L ter beschikking en dus kan ik maar 1 laag zetten vandaag.

Het eindresultaat ziet er al wat afgewerkter uit. De oranje kleur van de vloeibare folie doet ons twijfelen over onze keuze van tadelact-afwerking. We hadden hier namelijk geopteerd voor “Delphi White”, maar nu twijfelen we toch een beetje. Want dat oranje werkt precies ook wel in combinatie met de “Delphi White” kleur van de leemfinish op de overige muren van de badkamer. Gelukkig hebben we onze tadelact nog niet gekocht en kunnen we ons dus nog bedenken.

Ik houd jullie voorlopig nog even in spanning voor de definitieve kleur (deels omdat we zelf nog altijd niet zeker weten wat het nu uiteindelijk gaat worden).

Die avond werden ook alle schroefgaatjes en spleten waar we eerst niet aan konden verder opgevuld met de Fermacell voegengips en dan was het alweer tijd om naar huis te gaan.

Gisterenavond was de voegengips al ruim voldoende uitgehard om de muren met de contact primer te bezetten. Het werk vlot goed, en de spetters primer vliegen in ’t rond. Die spatvrije rol is toch niet zo spatvrij blijkbaar en naar ’t schijnt zat zelfs mijn haar vol met spatjes primer. Tja, als een mens enthousiast bezig is dan let hij daar niet zo op, he…

Nu voordat we het goed en wel beseften was het toch alweer 23u gepasseerd en dus de hoogste tijd om weer naar huis te gaan.

Vandaag was een rustdagje door andere verplichtingen en morgenvroeg staan de mannen van Jeva alweer paraat om het sanitair verder af te werken. Jippie!!!

Het moet gezegd dat naarmate we vorderden de techniek verbeterde zodat we kunnen stellen dat het laatste stukje muur echt wel heel strak staat (naar onze normen uiteraard). We hebben ons dan ook voorgenomen om eerdat we verhuizen de minder perfecte muren nog eens onderhanden te nemen en met een extra dun laagje leem ook deze nog ‘strak’ te zetten. Het geheim zit ‘m in het volgende:

1. Zorg dat je bij het aanbrengen van de 2de laag zo weinig mogelijk “lijnen” zichtbaar hebt. Dwz dat je met je spaan zodanig de leem uitstrijkt dat je altijd overlapt met een deel dat al mooi gelijk is terwijl je de spaan mooi evenwijdig tegen de muur aan strijkt. Zo krijg je al een heel goeie basis.
2. Sponsen, sponsen,sponsen! Hoe vaker je sponst hoe strakker de muur komt. Je hoeft hiervoor zelfs niet eens zoveel druk uit te oefenen op de spons zo blijkt. Gewoon herhalen totdat je het gewenste resultaat bekomt met een spons die voldoende nat is, maar dan ook weer niet doornat, want dan veeg je alle leem weer weg en krijg je een eerder ruw resultaat.
3. De kers op de taart krijg je door als de muren opgedroogd zijn deze nog eens af te borstelen met een zachte borstel. Hierdoor verdwijnen de laatste ruwe korrels die tijdens het sponsen ontstaan. Dit laatste moeten we nog wel doen, dus dit gaan we later nog bevestigen (of misschien ook tegenspreken).

Zaterdag zijn we dan begonnen met de afwerking van een aantal binnenmuren.

We zijn begonnen met alle schroefgaatjes in de fermacell platen te dichten met een “toefke” fermacell voegengips dat we met een spateltje mooi glad uitstrijken zodat de schroef mooi dichtgestopt is en je een gladde muur krijgt. Ook de naden tussen de platen worden op die manier opgevuld zodat de muren volledig gelijk worden, klaar om zodra de voegengips uitgehard is (ten vroegste na 4-6u) met Terrafino contact primer behandeld te worden.

Met zo “toefkes” op de schroefgaten te zetten en voegen op te vullen hebben we ons ook al een paar avonden kunnen amuseren en vanavond hadden we weer zin in “iets nieuws”.

Daarom zijn we alvast op de slaapkamer begonnen om onze eerste binnenmuur van contact primer te voorzien. Hierbij gaan we als volgt te werk:

1. Afplakken met schilderstape van alles wat niet met leem/contact primer besmeurd mag worden: raamkozijnen en houten balken die zichtbaar blijven bv.
2. Met een borstel eerst langs de rand van de te behandelen muur de contact primer aanbrengen. Zo voorkom je dat je met je rol helemaal tot tegen de afplaktape aan moet schilderen en toch nog erover heen schildert.
3. Met de verfrol de contact primer uitrollen over de oppervlakte van de muur.

Dit gaat aardig goed vooruit, al moeten we wel zeggen dat je maar een zeer kleine oppervlakte kan doen per keer dat je de contact primer op je verfrol aanbrengt. De primer wordt immers relatief dik op de muur aangebracht om zodoende de muren voldoende structuur te geven en er zeker van te zijn dat later de leemfinish er goed aan hecht.

Morgen proberen we nog een keer enkele foto’s te nemen van onze vorderingen, maar nu is het weer de hoogste tijd om in ons bed te kruipen…