Na het ontbijt zetten we onze twee dochters achter de TV en vliegen Eefje en ik er samen weer in om verder te werken aan ons tuinhuis.
We beginnen met de vloer van het zoldertje. Deze bestaat uit planken met een tand en groef systeem dat we nog kennen van de vloerplanken in ons strohuisje. We zetten om te beginnen de eerste plank vast en meten dan na om zeker te zijn dat we netjes gelijk blijven werken tot aan het andere uiteinde van de vloer. Soms vergt dat wat extra kracht om de planken mooi te laten aansluiten, maar mooi gelijk werken is belangrijk weten we uit ervaring.
Voor de allerlaatste plank moeten we enkele centimeters van de vloerplank afzagen om deze netjes te laten passen. Eerst wordt het te verwijderen stuk afgetekend en dan met de cirkelzaag afgezaagd. Tenslotte wordt de laatste plank ingeschoven vanop de zijkant. Om dat te vergemakkelijken gebruiken we een balkje om tegen de vloerplank te houden en dan met de hamer deze er netjes tussen te kloppen. Nog even vastnagelen en de zoldervloer is klaar.
Nu is het tijd om aan het dak te beginnen. Ook voor het dak zijn er planken voorzien van een tand en groef. Er zijn 2 planken waarbij er enkel een tand voorzien is en dat zijn dus de planken waarmee we onderaan het dak mee moeten beginnen.
We zetten aan elk uiteinde van het tuinhuis een ladder en houden de eerste plank ongeveer op haar plaats. Dan schroeven we die aan het ene uiteinde vast met 1 schroef. Vervolgens leggen we in het midden de waterpas om te controleren dat de plank perfect horizontaal ligt en schroeven we ze ook aan het andere uiteinde vast. We zorgen er gelijk ook voor dat de onderzijde van de plank gelijk loopt met het uiteinde van de kepers van het dak. Dan wordt de plank van links naar rechts vastgeschroefd op alle kepers en zo is het fundament van de eerste dakzijde gelegd.
We hadden een plank over van de zoldervloer en uit deze plank knutselen we twee “stootblokjes” om de planken van het dak waar nodig met het nodige hamergeweld te laden aansluiten. Door een stootblokje te gebruiken met aan één kant een groef om op de tand van de onderliggende plank te zetten en aan de andere kant een vlak uiteinde om op te slaan kunnen we waar nodig stevig hameren zonder de tand van de onderliggende plank te beschadigen.
We zetten alle planken één voor één vast van links naar rechts er goed op lettende dat ze overal goed aansluiten. We beginnen hieraan door telkens onze ladder te verschuiven om langs buiten de planken vast te nagelen. Op een gegeven moment kunnen we niet meer hoog genoeg komen om te nagelen en dus moeten we langs binnen verder werken.
We gebruiken een ladder met enkele planken op om de afstand tussen de zolder en de tegenoverliggende steunbalk te overbruggen. Zo hebben we een loopvlak om op te staan en hoeven we geen ladders meer te verplaatsen en kunnen Eefje en ik samen werken om de planken van de ene kant naar de andere kant vast te nagelen. Dat gaat alvast een stuk vlotter omdat er heel wat minder trap op trap af gegaan moet worden.
We werken zo stevig verder tot we alle planken aan één zijde van het dak op hun plaats hebben liggen.
Het is ondertussen alweer avond geworden en dus de hoogste tijd om frietjes te gaan eten en te stoppen met werken voor vandaag.
Je ziet het op bovenstaande foto niet, maar aan de achterzijde moet het dak nog volledig gelegd worden. Dat zal werk worden voor volgende week woensdag wanneer ik een dagje vakantie heb om verder te werken aan ons tuinhuis.
]]>Daarnaast is ook Papa Jef vandaag langs geweest om op zolder nog wat extra inbouwkasten op hun plaats te komen zetten op zolder. Omdat ikzelf vandaag veel last heb van mijn voet is Eefje genoodzaakt om te helpen om de kasten naar boven te sleuren.
Maar omdat ik mezelf toch ook nuttig wil maken, begin ik alvast met het eerste “kleine klusje”: het plaatsen van de picknicktafel.
Om er zeker van de te zijn dat de tafel netjes past tussen de poten van de speeltoren meet ik op één paal de afstand van de vloer tot de onderkant van de draagbalk af en zet op die afstand een schroef die ik genoeg laat uitsteken om de steunbalk op te laten rusten. Dan leen ik Eefje even om de balk met een waterpas erbovenop vast te houden en zo op de overliggende balk onder de draagbalk weer een hulpschroef te plaatsen. Zo ligt deze alvast 100% waterpas.
Dezelfde truuk wordt gebruikt om over te steken naar de tegenoverliggende zijde: we leggen bovenop de steunbalk een plank en de waterpas. En terwijl Eefje aan de overzijde de andere draagbalk op de juiste hoogte houdt zet ik de laatste twee hulpschroeven. Even rondom controleren dat alles echt perfect waterpas is en dan kunnen de steunbalken vastgezet worden met de houtmoeren.
Om dat wat makkelijker te maken boor ik eerst even voor met een boor die iets smaller is dan de bout die ingedraaid moet worden. Zo schroeft die een stuk makkelijker naar binnen en blijft de balk zonder moeite mooi op zijn plaats.
De planken die de zitbankjes en het tafelblad moeten vormen worden nu aan mekaar geschroefd op een steunbalkje. Om de afstand overal gelijk te houden gebruiken we de waterpas op zijn kant als tussenruimte tussen de planken. Zo liggen die perfect evenwijdig en is de afstand overal perfect gelijk.
Daarna worden de “poten” van de tafel waarop het tafelblad moet rusten in mekaar gezet. Ook hier worden weer planken en de waterpas gebruikt om alles netjes vlak te leggen en zeker te zijn dat alles mooi gealigneerd is.
Daarna wordt alles exact afgemeten om zeker te zijn dat dit steunpunt perfect in het midden van de steunbalk vastgeschroefd wordt.
Als laatste worden de zitvlakken en het tafelblad op hun plaats vastgeschroefd, weer er op lettend dat alles netjes in het midden ligt en daarmee is de tafel klaar.
Met al dat preciesiewerk aan de picknicktafel heeft Papa Jef ondertussen de kasten op zolder helemaal op hun plaats staan en zo hebben we op zolder alvast heel wat extra kastruimte om vanalles in op te bergen.
De draden die je bovenop de kasten ziet uitkomen zijn voorzien voor twee paar stopcontacten en een LED-strip voor sfeerverlichting. Om deze in te bouwen wordt er nog een verticale wand met een plexiglas strip voorzien bovenop de kast. Hierin kunnen dan de stopcontacten en de LED-strip mooi weggefoefeld worden voor een perfect en sfeervol eindresultaat.
Voor het laatste “kleine klusje” zijn we heel blij dat Papa Jef een extra handje kan toesteken, want de verankeringsschroeven voor de schommel in de grond draaien is een zware klus. Eefje en Papa Jef zetten de schommel op haar definitieve plaats en met een tenthaak per poot wordt gemarkeerd waar de verankeringsschroeven moeten komen. Daarna wordt de schommel even een klein stukje aan de kant gezet om de verankeringsschroeven te kunnen indraaien.
Hiervoor gebruikt Papa Jef een koevoet als hefboom en daarmee gaat dat “relatief vlot”.
Als laatste wordt de schommel weer op zijn plaats gezet en worden de poten met een schroef bevestigd aan de verankeringsschroeven die stevig in de grond zitten.
Zo gaan we de inrit opnieuw aanpakken want deze heeft na nauwelijks 2 jaar al behoorlijk wat last van spoorvorming. Daarnaast liggen de deksels op de putjes voor waterleiding en riolering nog altijd los en deze gaan van kwaad naar erger. Het is ondertussen zo erg dat het gevaarlijk is om er overheen te rijden en we bijgevolg onze auto weer in “de wildernis” naast de inrit zetten.
Omdat dit binnenkort eindelijk zal aangepakt worden moest de trap aan de voordeur wel even tijdelijk weggenomen worden en daarvoor is Papa Jef gisteren even langs geweest.
Hij heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om ook op onze jongste spruit haar kamer de inbouwkasten op hun plaats te zetten. Zo is er weer een extra kamer netjes afgewerkt en kunnen de kleertjes die nog in een kast beneden lagen naar haar kamer verhuizen en komt er beneden extra kastruimte vrij. Prachtig!
Vandaag heeft Eefje dan haar “finishing touch” aangebracht door de kasten van enkele leuke Disney-stickers te voorzien en worden de nodige knuffels op hun plaats gezet om de slaapkamer van Lotte helemaal gezellig te maken.
Normaal gezien moeten er twee lichtarmaturen komen in de gang, eentje vooraan en eentje achteraan de gang, maar gezien er nog maar eentje op voorraad was en de levering van de tweede op zich laat wachten heb ik alvast de achterste opgehangen.
Het was al een tijdje geleden dat ik nog aan de elektriciteit gewerkt had, maar een lamp ophangen is in een huis waarin alles uit hout bestaat echt niet moeilijk:
Alleen het programmeren van de domotica wil deze keer niet zo helemaal lukken. Er zit dus ergens iets verkeerd in de bedrading van de drukknoppen of mijn documentatie klopt niet. Gevolg: op de gang op het eerste werken de knoppen perfect zoals geprogrammeerd, maar de knoppen op zolder die willen niet doen wat ze moeten doen. Dat gaan we dus één van de volgende dagen eens moeten uitpluizen.
]]>En het moet gezegd: het eindresultaat is niet alleen veilig, het ziet er nog heel mooi uit ook!
Ons huisje is bij deze dus weer helemaal kindveilig zodat we ons niet ongerust hoeven te maken dat ons Lientje van de zolder naar beneden dondert bijvoorbeeld.
]]>De laatste vierkante meters laminaat op zolder zijn gelegd en daarmee is dat hoofdstuk ook helemaal afgerond.
Ons Lientje heeft nu dus haar eigen kamertje op zolder. Eefje heeft hier haar creativiteit laten spreken en ervoor gezorgd dat ons Lientje haar kamer een gezellig plekje is geworden om te slapen.
Voorlopig is er hier nog een zee van ruimte, maar ik vermoed dat dit stapsgewijs naargelang ze ouder wordt wel zal veranderen…
Bovendien kunnen we nu onze laatste spullen die nog bij Papa Ronny gestockeerd staan gaan ophalen en op onze eigen zolder zetten, waar we die dan netjes kunnen sorteren onder “bijhouden” en “klaar voor de rommelmarkt”!
]]>Ik moet toegeven zo’n hele dag babbelen voor een groep mensen is toch best vermoeiend. Respect voor alle leerkrachten die dit dag in dag uit doen gedurende een hele dag. Mijn stem was al vermoeid na twee sessies van twee uur :-)
Op maandag hebben Eefje en ik op zolder nog wat verder gewerkt aan de vloer zodat de vloer van de “polyvalente ruimte” nu helemaal ligt en het zolderke voor 3/4de klaar is. Tegen het einde van de week hopen we de rest van de vloer op zolder te kunnen afwerken en dan kunnen we beginnen met ons Lien haar slaapkamer in te richten.
]]>En terwijl de papa druk aan’t werk is houdt ons Lientje alles goed in ’t oog. Zagen, kloppen en hameren. Het deert ons Lien allemaal niet.
Tegen de avond is de vloer op de overloop helemaal klaar en zit ik ook halfweg het zolderke.
Morgen kunnen we niet verder werken, want dan verwachten we volk voor de opendeur van Ecobouwers.be
]]>Om de laatste rijen planchetten van het plafond te plaatsen moesten er aan één kant enkele vervelende hoeken uitgezaagd worden, maar dankzij de deskundige begeleiding van Papa Jef hebben we wat dat betreft al heel wat bijgeleerd. Het is voor mij nog altijd geen koud kunstje om zo’n planchette op 45° af te zagen, maar het is uiteindelijk wel gelukt en het plafond sluit netjes aan!
Omdat ikzelf mijn duim verstuikt had bij het mengen van de leem – als je die staafmixer niet goed vast houdt, krijg je daar een flinke slag van als je ‘m aanzet – heeft Eefje het zetten van de tweede laag leem op de achterste muur helemaal alleen voor haar rekening genomen. Gelukkig was het niet zo’n hele grote muur en bovendien doet Eefje dat sowieso een stuk sneller dan ikzelf.
En het eindresultaat mag gezien worden:
Nu het plafond en de leem op zolder helemaal afgewerkt zijn, kunnen we stilaan beginnen aan de afwerking van de vloer op zolder met ondervloer en laminaat. Het zou ideaal zijn moesten we dat tegen zondag klaar hebben, want dan is er de open deur van Ecobouwers.be. Of het gaat lukken, zal een beetje afhangen van de tijd die we in de volgende dagen ’s avonds gaan over hebben.
]]>Papa Jef had die in ’t werkhuis helemaal klaar gemaakt en deze moest dus met de hand en in 1 stuk naar de eerste verdieping gehesen worden. Vermits dat met twee een beetje moeilijk is, was er wat extra volk meegekomen om te helpen: nonkel Marcel, nonkel Guy en mijne maat Chris komen Papa Jef en mezelf een handje toesteken.
Om half negen was iedereen paraat en tegen half elf stond de trap al helemaal op zijn plaats. Vastgeschroefd en al!
Als ge met genoeg volk zijt dan gaat dat dus heel vlot blijkbaar. Chris was zelfs zo vriendelijk om op ’t eerste het stof bij mekaar te keren (maar eigenlijk mocht ik dat niet zeggen).