Behalve wat stickers op de inbouwkasten was er weinig kleur in hun kamer te bespeuren. Hoog tijd om daar wat aan te veranderen!

We hebben van de kerstvakantie gebruik gemaakt om met een beetje verf een heel verschil te maken. Het heeft zo zijn voordelen om getrouwd te zijn met een “meester in de schilderkunst”!

In de Ikea hebben we twee zwevende rekken gekocht waarop de meisjes hun eigen schilderwerkjes kunnen zetten. De raamkozijnen kregen een vrolijke kleur en op de muur staat nu een schitterende magnetische boom waardoor ze met een paar kleine maar sterke magneten hun eigen tekeningen en foto’s kunnen ophangen.

En hoe hebben we dat allemaal gedaan?

De raamkozijnen opvrolijken

Ikzelf ben geen kunstschilder, dus ik mag het makkelijkste schilderwerk voor mijn rekening nemen: de raamkozijnen van de dakramen.

Eerst goed afplakken rondom met schilderstape, dan primer zetten op de mdf van de raamkozijnen. Dat doen we in 2 lagen om een mooie egale dekking te krijgen.

Daarna de kleur zetten in maar liefst 3 lagen om een perfecte egale kleur te krijgen. Op Lien haar kamer wordt het raamkozijn zo prachtig roze, op Lotte haar kamer fel groen!

De rekjes voor de schilderwerken

Gekocht in de Ikea en saai wit, maar met een beetje verf wordt dat al gauw veel minder saai. De voorste zijde van de bodemplank krijgt een mooi kleurtje: opnieuw roze voor Lien, fel groen voor Lotte.

Eerst een laagje primer en dan de kleur in 2 lagen eroverheen met de roller: 3 keer 5 minuutjes werk, maar een wereld van verschil!

Een prachtige magnetische boom op de muur

Mijn vrouwke is een fantastische kunstschilder en dus mag zij de boom op de muur voor haar rekening nemen.

En daarmee is de meisjeskamer nu een echte meisjeskamer met elk hun eigen gekozen blitse kleuraccent!

Je kunt onze avonturen van vorig jaar nog eens nalezen in de volgende blog posts:

• Paasvakantie: Tijd om nog eens in ons strohuisje aan de slag te gaan!
• Extra H20 op de badkamere
• Waterdicht!
• Zorg dat het blijft plakken!
• De laatste voorbereidende laag is een feit
• Tadelakt zetten is vermoeiend

Doordat ik een zwaar verkeersongeval had midden tijdens de werken hebben we dit helaas nooit helemaal kunnen afwerken. En omdat de werken meer dan een jaar stil gelegen hebben, besloten we om voor de verdere afwerking te rekenen op echte vaklui.

Mathias van het leemniscaat raadde ons aan om met Saskia in zee te gaan. Saskia was ondertussen helaas haar tadelaktactiviteiten aan het afbouwen, maar voor ons wou ze er nog wel aan beginnen, samen met Suzan die haar werk zal gaan overnemen.

De eerste dag dat de dames langskomen zetten ze een nieuwe laag traskalk als basis voor de afwerking van het resterende oppervlakte tadelakt. Blijkbaar was de basis die wij al gezet hadden niet ruw genoeg. Één van de mogelijke oorzaken waarom er in ons gedeelte van de tadelakt wat barsten gekomen zijn.

Een week later komen Saskia en Suzan terug om nu effectief de tadelakt aan te brengen.

Als de tadelalkt mooi gelijk opgezet is gaan de beide dames deze te lijf met het houten schuurbord, de spaan en de plastic spaan en het voorlopig eindresultaat ziet er al mooi uit.

Omdat het al laat wordt en de tadelakt nog gepolierd moet worden met de halfedelsteen, wordt de tadelakt afgedekt met plastic. Zo zal hij niet uitdrogen en blijft hij bewerkbaar voor de volgende dag.

De verdere afwerking zal Suzan volledig voor haar rekening nemen. Er wordt hard gewerkt met schuurbord en spaan om de tadelakt netjes en gelijkmatig te verdelen.

In de laatste fase wordt de zeep ingewreven met behulp van de poliersteen. Een immens karwei en we hebben dan ook de nodige bewondering voor Suzan die dit karwei helemaal voor zich neemt.

Na 4 lange dagen werken is de tadelakt in de badkamer al heel mooi geworden. Nu moeten we enkel nog wachten totdat hij helemaal uitgedroogd is voor de laatste afwerking. We moeten dan Suzan verwittigen zodat ze de tadelakt komt behandelen met was om hem helemaal waterdicht te maken. Ze zal op dat ogenblik er ook voor zorgen dat de barsten in het gedeelte dat we zelf gezet hebben ook helemaal gedicht worden, zodat we (zodra de douche zelf geplaatst is) met een gerust hart zullen kunnen douchen.

Eerst wordt de deur lichtjes geschuurd met schuurpapier van korrel 180. Dat is niet superfijn, maar ook niet te ruw. Daarna wordt een eerste laagje erop gezet en als deze droog is opnieuw schuren en daarna een tweede laag beits erop en daarmee heeft onze deur nu ongeveer dezelfde kleur als de ramen. Veel mooier!

De traskalk is ondertussen al aardig opgedroogd en bij deze laten we jullie dus met veel plezier het eindresultaat zien!

Dinsdagmorgen is het dan zover. Er stoppen twee camionetten van ’t Leemniscaat en na een koffietje vliegen de mannen er meteen in. De afwerkingslaag wordt in 2 lagen gezet. Eerst wordt er opnieuw een laag traskalk zonder pigment gespoten waar opnieuw een wapennet in gekamd wordt. Zo worden meteen de grootste blutsen en builen uit de gevels gelijk gemaakt en tegen het einde van de dag heeft ons strohuisje al een grote metamorfose ondergaan. De voorgevel, de achtergevel en de zijgevel links zijn al helemaal van deze eerste basislaag voorzien.

Op woensdag worden de gevels die op dinsdag voorbereid werden met een laatste laag traskalk bezet, inclusief pigment deze keer. We hebben voor een okerkleurige tint gekozen. Deze leunt het meeste aan tegen de natuurlijke kleur van leem en geeft ons huisje een warmer uitzicht. We willen er een warme thuis van maken en dus willen we dat ons huisje warmte uitstraalt. Dat is ook de reden waarom we voor een “organische” en niet voor een superstrakke afwerking kiezen.

De traskalk met pigment wordt in een dunnere laag opgezet en meteen glad gestreken met spanen. Als deze enigszins uitgehard is wordt ook de traskalk gesponst, net als de tweede laag leem en de leemfinish binnen. Dit zorgt ervoor dat alle lijnen van het strijken verdwijnen en er een mooie egale structuur overblijft.

Op donderdag wordt dan ook de laatste gevel nog afgewerkt. Eerst weer de extra basislaag met wapennet en meteen erna de afwerkingslaag met pigment. Zo heeft ons huisje op 3 dagen tijd een serieuze metamorfose ondergaan. Maandag hadden we nog een saai grijs huisje en nu is het een netjes afgewerkt, oker en straalt het een en al warmte uit.

De stelling is afgebroken en de traskalk kan nu rustig drogen en dus vieren we de einde van de werken met een lekker stukje Limburgse vlaai. Een traditie die we met veel plezier in ere houden!

Als over een paar dagen de traskalk helemaal uitgehard en gedroogd is posten we zeker nog een foto van hoe ons huisje er nu uitziet, want de uiteindelijke kleur zal nog een stuk lichter worden.

En terwijl er buiten hard gewerkt werd heb ikzelf ook niet stil gezeten. Binnen in huis zijn ondertussen alle naden netjes afgekit en ook aan de achterdeur hebben we nu een verzonken vloermat liggen. Daarvoor heb ik een stukje uit de laminaat uitgezaagd en daarna het kader van de mat netjes vastgeschroefd en de mat gelegd. Een leuke verrassing voor Eefje. Zo kunnen we ons huisje een beetje beter proper houden, nietwaar!

Enige ervaring met leem opbrengen is meegenomen, maar niet strikt noodzakelijk. We zullen het stap voor stap demonstreren en uitleggen, zodat je naderhand deze ervaring kan meenemen om eventueel in je eigen huis aan de slag te kunnen.

Wat we je zullen leren:

• welk gereedschap heb je nodig?
• leemfinish correct mengen: juiste hoeveelheid water, stro toevoegen, …
• leemfinish aanbrengen met de spatel: hoe dik, techniek, …
• leemfinsh afwerken met de spons: wanneer beginnen, hoe te werk gaan, …

Wanneer?

Op een zaterdag tijdens de paasvakantie, exacte datum zal afhangen van wanneer de meeste mensen zich kunnen vrij maken.

Wat kost het?

Niks, nada, noppes. We zullen voor mensen die de hele dag blijven zelfs een lekkere zelf gekookte spaghetti voorzien ’s middags.

Heb je interesse? Stuur dan een berichtje via de blog waarin je vermeldt welke zaterdag(en) – 6 en/of 13 april - je kan komen en of je de hele dag of enkel voor- of namiddag kan. Zodra we voldoende volk hebben verwittigen we je dan van de definitieve datum.

Op oudejaar hadden we Papa Jef en Martine uitgenodigd en die hadden voor ons als verrassing het badkamermeubel meegebracht, dat meteen ook in de badkamer tegen de muur gehangen werd. Daarna heeft Papa Jef ook nog de deurtjes van het afwaseiland omhoog gehangen. Blijkbaar had ik enkele scharnieren omgewisseld waardoor ze niet pasten. Het was me niet opgevallen dat er 2 scharnieren tussen zaten die er anders uitzagen dan alle andere. Deze waren voorzien voor het middelste deurtje aan de kant waar er 3 deurtjes naast mekaar zaten. Met de juiste scharnieren op de juiste plaats is het een koud kunstje om de deurtjes correct omhoog te hangen.

Daarna hebben we genoten van onze eerste echte feestmaaltijd bereid in het strohuisje en onze eerste oudejaar en nieuwjaar gevierd.

Op 1 januari kunnen we het niet laten om toch de deurknoppen op de kastjes te hangen van het afwaseiland zodat dit nu echt helemaal af is.

De dagen daarna heeft Eefje het  badkamermeubel alvast van 2 lagen scheepsvernis voorzien. Zo is het badkamermeubel alvast beschermd tegen water, want dit zal ongetwijfeld al wel eens een keertje nat worden, nietwaar. Om het badkamermeubel helemaal af te werken moeten er nog een aantal dingen gebeuren:

• De stopcontacten moeten nog op hun plaats gemonteerd en aangesloten worden.
• De kranen moeten nog geplaatst en aangesloten worden op de waterleiding.
• De waskommen moeten nog geplaatst en aangesloten worden op de afvoer.

Vandaag zijn we dan nog eens langs den Brico geweest om daar enkele accessoires op te pikken voor de badkamer, allemaal een beetje in dezelfde stijl als ons bad. Zo hebben we ondertussen een handdoekenrek, een toiletborstelhouder en een shampoorekje omhoog gehangen. We kochten ook nog 2 handdoekringen voor het badkamermeubel, maar deze gaan we pas ophangen als we onze handdoekenkast geplaatst hebben. Kwestie van alles een beetje in verhouding tot mekaar te kunnen zetten.

We zijn ondertussen ook al op zoek naar een tafel voor de eetkamer, maar tot nu toe hebben we hier onze gading nog niet gevonden. Morgen gaan we hiervoor nog een keer verder zoeken en hopelijk vinden we dan wel de ideale tafel voor onze eetkamer, want zo 2 OSB-platen zijn toch niet echt ideaal, nietwaar.

Ook Jens, Niels en Chris zijn van de partij om een handje te komen toesteken, want alvorens de sleuven van de riolering dicht kunnen moeten er nog een aantal buizen tot aan de rooilijn verlengd worden. De ervaring leert dat dat niet simpel is en dus is alle hulp welkom.

Het aansluiten van de afwateringsbuizen naar een central buis van 125mm loopt vlot, maar als we de overloop van de regenput willen verlengen, merken we dat deze een heel flauw bochtje nodig heeft om recht naar de straat toe te lopen. Helaas, geen flauw bochtje te vinden bij Jeva, dus lossen we het anders op: een bocht van 45° erop en dan de sleuf opnieuw uitgraven naar de straat in het verlengde van deze hoek. Zo komen de buizen bovendien vlakbij mekaar toe aan de rooilijn zodat we meer ruimte hebben in onze ‘voortuin’ in afwachting van de aansluiting van de riolering en we ook dit laatste gat kunnen dicht smijten.

Als de rioleringsbuizen er liggen, worden alle kuilen die dicht kunnen dichtgegooid en daarna verhuizen we de zakken leem die tussen de twee bergen zand liggen even opzij. Hierdoor is er ruimte om van de 2 bergen 1 berg te maken. Zo ligt onze voortuin er alvast een beetje ‘ordelijker’ bij!

Na de middag graaft Geert nog de sleuf langs het huis uit waarin de wachtbuizen moeten komen. Het stukje naar het huis toe graaf ik zelf met de schup, want we moeten hier voorzichtig zijn dat we geen buizen van de afvoer beschadigen.

Het is bloedheet en ik smelt bijna, maar we bijten door. Zo kunnen we maandagavond de wachtbuizen meteen op hun plaats leggen.

Omdat ik Eefje wil verrassen tegen dat ze op den bouw komt na het lesgeven, begin ik terwijl er buiten gegraven wordt ook alvast met het afborstelen van de afgewerkte leemmuren. Zo zijn die helemaal klaar tegen dat Eefje toekomt!

En na een kleine dag zwoegen in onze ‘voortuin’ kunnen we eindelijk onze auto terug op onzen hof parkeren!

Het moet gezegd dat naarmate we vorderden de techniek verbeterde zodat we kunnen stellen dat het laatste stukje muur echt wel heel strak staat (naar onze normen uiteraard). We hebben ons dan ook voorgenomen om eerdat we verhuizen de minder perfecte muren nog eens onderhanden te nemen en met een extra dun laagje leem ook deze nog ‘strak’ te zetten. Het geheim zit ‘m in het volgende:

1. Zorg dat je bij het aanbrengen van de 2de laag zo weinig mogelijk “lijnen” zichtbaar hebt. Dwz dat je met je spaan zodanig de leem uitstrijkt dat je altijd overlapt met een deel dat al mooi gelijk is terwijl je de spaan mooi evenwijdig tegen de muur aan strijkt. Zo krijg je al een heel goeie basis.
2. Sponsen, sponsen,sponsen! Hoe vaker je sponst hoe strakker de muur komt. Je hoeft hiervoor zelfs niet eens zoveel druk uit te oefenen op de spons zo blijkt. Gewoon herhalen totdat je het gewenste resultaat bekomt met een spons die voldoende nat is, maar dan ook weer niet doornat, want dan veeg je alle leem weer weg en krijg je een eerder ruw resultaat.
3. De kers op de taart krijg je door als de muren opgedroogd zijn deze nog eens af te borstelen met een zachte borstel. Hierdoor verdwijnen de laatste ruwe korrels die tijdens het sponsen ontstaan. Dit laatste moeten we nog wel doen, dus dit gaan we later nog bevestigen (of misschien ook tegenspreken).

Zaterdag zijn we dan begonnen met de afwerking van een aantal binnenmuren.

We zijn begonnen met alle schroefgaatjes in de fermacell platen te dichten met een “toefke” fermacell voegengips dat we met een spateltje mooi glad uitstrijken zodat de schroef mooi dichtgestopt is en je een gladde muur krijgt. Ook de naden tussen de platen worden op die manier opgevuld zodat de muren volledig gelijk worden, klaar om zodra de voegengips uitgehard is (ten vroegste na 4-6u) met Terrafino contact primer behandeld te worden.

Met zo “toefkes” op de schroefgaten te zetten en voegen op te vullen hebben we ons ook al een paar avonden kunnen amuseren en vanavond hadden we weer zin in “iets nieuws”.

Daarom zijn we alvast op de slaapkamer begonnen om onze eerste binnenmuur van contact primer te voorzien. Hierbij gaan we als volgt te werk:

1. Afplakken met schilderstape van alles wat niet met leem/contact primer besmeurd mag worden: raamkozijnen en houten balken die zichtbaar blijven bv.
2. Met een borstel eerst langs de rand van de te behandelen muur de contact primer aanbrengen. Zo voorkom je dat je met je rol helemaal tot tegen de afplaktape aan moet schilderen en toch nog erover heen schildert.
3. Met de verfrol de contact primer uitrollen over de oppervlakte van de muur.

Dit gaat aardig goed vooruit, al moeten we wel zeggen dat je maar een zeer kleine oppervlakte kan doen per keer dat je de contact primer op je verfrol aanbrengt. De primer wordt immers relatief dik op de muur aangebracht om zodoende de muren voldoende structuur te geven en er zeker van te zijn dat later de leemfinish er goed aan hecht.

Morgen proberen we nog een keer enkele foto’s te nemen van onze vorderingen, maar nu is het weer de hoogste tijd om in ons bed te kruipen…

Omdat dit een grote driehoek was (de achterste muur van het zoldertje) was dit op zich al een extra uitdaging, maar het grote voordeel was dat alles gewoon verticaal tegen de muur gesmeerd moest worden. Uiteindelijk zijn we er toch nog een goeie 3 uur mee zoet geweest om alles ongeveer recht te trekken en van een wapennet te voorzien.

We gaan nu een paar dagen welverdiende rust nemen en dit weekend wordt een “poetsweekend”. De vloer is overal goed vuil van al dat leem en bovendien ligt er nog veel stof en zaagsel van de diverse werken van de afgelopen weken/maanden. De hoogste tijd dus voor een eerste grondige poetsbeurt van ons strohuisje. Zo zal het daarna een stuk aangenamer zijn om in een opgeruimd huis te werken.

We beginnen dan met volle moed aan het afwerken van de muren op de benedenverdieping. Doordat de leem hier en daar al wat uitgehard is laat deze zich niet zo makkelijk uitstrijken om de muren te effennen. Daarom gebruiken we een plantenspuit om de leem terug een beetje te bevochtigen zodat we eerst de bulten eruit kunnen strijken alvorens de kuilen op te vullen met extra leem. Het is best zwaar werk, zeker na de lange dagen van de voorbije twee weken en dus krijgen we niet alles helemaal klaar tegen de zondagavond.

Op maandagavond wordt er dan ook nog verder gewerkt op de benedenverdieping. De zijkanten rond de ramen (links, rechts en boven) moeten nog gebeuren. Eefje begint hier alvast aan terwijl ik buiten de “real mean leenmachien” zuiver maak met de tuinslag, geleend van onze buurman, Marcel. We willen de machine immers in de staat dat we ze gekregen hebben teruggeven. Er gaat liefst 500 liter water door van onze regenton tegen dat deze klus geklaard is en er heeft zich een serieuze plas water gevormd onder de machine. Aangezien ze door de overvloedige regen van de voorbije weken al wat ingezakt is, wil ik verder inzakken voorkomen en dus wordt er een grachtje gegraven naar de riolering zodat het water kan weglopen.

Tegen dat ik daarmee klaar ben is het alweer donker en heeft Eefje binnen de ramen bijna helemaal klaar. Ik spring nog even bij voor de laatste loodsjes en dan is het alweer de hoogste tijd om naar huis te rijden. Morgen moeten we er immers allebei weer vroeg uit.