Omdat we zelf niet zo straf zijn in sanitair hebben we opnieuw een beroep gedaan op de mannen van Jeva om deze te installeren in onze badkamer. Om het een beetje uitdagend te maken voor de mannen waren er enkele probleempjes om op te lossen:

1. Doordat we de douchebak niet hebben laten liggen bij het plaatsen van de tadelact kon deze niet zomaar op zijn plaats gelegd worden. De tadelact zorgt er namelijk voor dat deze net een paar centimeter te breed was om tussen de twee muren te passen.
2. Onder de douchebak moest er iets voorzien worden zodat deze voldoende steun heeft als je op staan Want door deze enkel aan de randen te laten leunen op de voorziene balken leek ons niet zo’n goed idee.
3. Er moest nog een sifon geplaatst worden voor de afvoer van het douchewater en daarvoor was er natuurlijk niet voldoende ruimte in de verhoogde vloer waarop de douchebak moet geplaatst worden.

Voldoende uitdaging dus om dit zeker niet zelf te willen proberen…

En hoe hebben ze deze problemen nu voor ons opgelost?

1. Rondom werden de muren uitgeslepen zodat de douchebak daar in geschoven kan worden. Ook de plank op het einde van de verhoogde vloer wordt uitgenomen zodat de douchebak overal netjes past en perfect waterpas komt te liggen. Dit leek alvast een stuk simpeler dan het was.
2. Onder de douchebak werd beton gegoten waarop de douchebak kan rusten. Zo kan deze niet verschuiven. We hadden van anderen hun ervaring al geleerd dat stenen geen goed idee zijn omdat deze na verloop van tijd toch los blijken komen.
3. Waar het gat voor de afvoer in het plafond voorzien was werd wat extra ruimte voorzien om daarin netjes de sifon te laten passen. Rest ons nog enkel om dit beneden in de berging mooi weg te werken.

Het ophangen van de douchekraan zelf was uiteindelijk nog het makkelijkste om te doen, want dat is voor een goeie loodgieter een koud kunstje.

We kunnen nog niet meteen onze douche gaan gebruiken, want eerst moet het beton verder uitharden en daarna kan de douchebak rondom mooi afgekit worden zodat alles helemaal 100% waterdicht afgewerkt is.

We kijken er alvast naar uit!

Door de tadelakt met was in te wrijven en deze er weer met de steen in te wrijven wordt de tadelakt niet alleen extra glanzend maar ook perfect water afstotend gemaakt.

Daarmee is de muur nu helemaal klaar en kunnen we aan de verdere afwerking beginnen.

Vandaag wil dat zeggen laminaat leggen op het verhoogje waar later de inloopdouche zal komen. Ook hier leggen we dezelfde scheepsvloer laminaat als in de rest van de badkamer en we kiezen ervoor om deze in dezelfde richting te leggen als de vloer die er al ligt.

We beginnen uiteraard ook hier weer met het leggen van een waterdichte ondervloer.

De rol onderloer is net niet breed genoeg om de hele vloer in één keer te bedekken. Dus moeten we nog een kleine rand leggen die we ook netjes over de rand plooien en daar dan vast nieten. Bovendien plakken we de naad af met afdichtingstape waarvan we nog ergens een overschotje hadden liggen.

Daarna leggen we de laminaat van links naar rechts volgens hetzelfde principe als alle andere vloeren. De plank die we afzagen gebruiken we telkens om mee te beginnen op de volgende rij. Enkel als het overschotje te kort is (minder dan 15cm) wordt deze niet meer gebruikt en leggen we dat aan de kant. Het komt allemaal vrij goed uit waardoor we maar 2 overschotjes hebben. Mooi, want we houden niet van verspilling!

Op het einde moeten we nog een hoekje uitzagen en puzzelen, maar met een figuurzaag is ook dat een klein kunstje. ’t Is gewoon een kwestie van goed aftekenen en het te verwijderen stuk laminaat arceren aan de onderkant. Zo kun je je bij het uitzagen alvast niet vergissen.

Als de vloer op zijn plaats ligt wordt er nog gepoetst, want van het zagen komt er wel wat zaagsel te liggen overal. Daarna zetten we de kast met badspullen weer op zijn oorspronkelijke plaats in de hoek. Zo hebben we weer een mooie ruime badkamer.

Nu moeten we enkel nog het verticale stukje van het verhoogje afwerken. Hiervoor zullen we allemaal korte stukjes laminaat moeten zagen. Zo zal de laminaat optisch over de hele lengte van de badkamer gewoon doorlopen. De hoek moet dan nog afgewerkt worden met een hoekprofiel. Dat moeten we nog gaan halen en dus zal dat werkje voor een andere keer zijn…

Je kunt onze avonturen van vorig jaar nog eens nalezen in de volgende blog posts:

• Paasvakantie: Tijd om nog eens in ons strohuisje aan de slag te gaan!
• Extra H20 op de badkamere
• Waterdicht!
• Zorg dat het blijft plakken!
• De laatste voorbereidende laag is een feit
• Tadelakt zetten is vermoeiend

Doordat ik een zwaar verkeersongeval had midden tijdens de werken hebben we dit helaas nooit helemaal kunnen afwerken. En omdat de werken meer dan een jaar stil gelegen hebben, besloten we om voor de verdere afwerking te rekenen op echte vaklui.

Mathias van het leemniscaat raadde ons aan om met Saskia in zee te gaan. Saskia was ondertussen helaas haar tadelaktactiviteiten aan het afbouwen, maar voor ons wou ze er nog wel aan beginnen, samen met Suzan die haar werk zal gaan overnemen.

De eerste dag dat de dames langskomen zetten ze een nieuwe laag traskalk als basis voor de afwerking van het resterende oppervlakte tadelakt. Blijkbaar was de basis die wij al gezet hadden niet ruw genoeg. Één van de mogelijke oorzaken waarom er in ons gedeelte van de tadelakt wat barsten gekomen zijn.

Een week later komen Saskia en Suzan terug om nu effectief de tadelakt aan te brengen.

Als de tadelalkt mooi gelijk opgezet is gaan de beide dames deze te lijf met het houten schuurbord, de spaan en de plastic spaan en het voorlopig eindresultaat ziet er al mooi uit.

Omdat het al laat wordt en de tadelakt nog gepolierd moet worden met de halfedelsteen, wordt de tadelakt afgedekt met plastic. Zo zal hij niet uitdrogen en blijft hij bewerkbaar voor de volgende dag.

De verdere afwerking zal Suzan volledig voor haar rekening nemen. Er wordt hard gewerkt met schuurbord en spaan om de tadelakt netjes en gelijkmatig te verdelen.

In de laatste fase wordt de zeep ingewreven met behulp van de poliersteen. Een immens karwei en we hebben dan ook de nodige bewondering voor Suzan die dit karwei helemaal voor zich neemt.

Na 4 lange dagen werken is de tadelakt in de badkamer al heel mooi geworden. Nu moeten we enkel nog wachten totdat hij helemaal uitgedroogd is voor de laatste afwerking. We moeten dan Suzan verwittigen zodat ze de tadelakt komt behandelen met was om hem helemaal waterdicht te maken. Ze zal op dat ogenblik er ook voor zorgen dat de barsten in het gedeelte dat we zelf gezet hebben ook helemaal gedicht worden, zodat we (zodra de douche zelf geplaatst is) met een gerust hart zullen kunnen douchen.

Deze laag bestaat uit een laag trasskalk (of kalkpleister) van ongeveer 5 mm dik die met een speciale rol met gaten ruw gemaakt wordt.

De trasskalk wordt geleverd in zakken van 30kg en hier moet ongeveer 11,5 liter water aan toegevoegd worden volgens de verpakking. We merken alvast dat dat geen exacte wetenschap is en dus wordt de trasskalk eerder “op het gevoel” gemengd. Dat wil zeggen dat we eerst mengen met minder water en dan geleidelijk aan beetje bij beetje extra water toevoegen totdat de trasskalk juist de goede structuur heeft.

Wanneer heeft die nu de juist structuur? Wel als de trasskalk aan je spaan blijft kleven als je hem afstrijkt dan is hij goed. Als hij ervan af glijdt is hij ofwel te droog ofwel te nat en moet je dus extra water of trasskalk toevoegen.

We brengen de trasskalk weer aan met de stukadoorspaan in een laag van ongeveer 5 mm. Omdat de trasskalk niet zo vriendelijk is voor de huid, dragen we tijdens de verwerking een paar goeie werkhandschoenen.

Als de trasskalk gelijkmatig aangebracht is en ongeveer een half uurtje gedroogd heeft, brengen we structuur in de laag traskalk met de speciale spons met gaten. Even de spons in water dompelen en weer uitwringen alvorens over de trasskalk te rollen en dan krijg je meteen de juiste structuur.

Als alles geborsteld is moeten we weer wachten totdat deze laag uitgedroogd is. Volgens de verpakking is dat een dag per mm, dus gezien we ongeveer 5 mm aangebracht hebben zal dat een 5-tal dagen moeten duren.

Volgende week hebben we een verlengd weekend, het ideaal moment dus om aan de laatste laag te beginnen. Het echte werk: de tadelact!

Omdat we toch van een aantal stappen niet helemaal zeker waren hadden we de dag ervoor eerst even Mathias van het Leemniscaat gebeld om raad te vragen. Hij legde ons uit dat alvorens we de kalkpleister aanbrengen als basis voor de tadelact we eerst een hechtingslaag van 5mm moeten aanbrengen. We waren dus heel blij dat we Mathias gebeld hebben, want dat waren ze ons vergeten te vertellen!

We zijn dus deze week 2 dagen na mekaar bij Ecomat in Genk gepasseerd. Eerst om onze potten tadelact te gaan afhalen en daarna dus voor de SKS “Klebe- und Armierungsmörtel” en een wapennetje om hierin in te kammen.

We begin met onze wapennetjes al op maat te knippen zodat we die als de hechtingsmortel aangebracht is deze er meteen kunnen inkammen en niet dan nog moeten beginnen knippen. Dit wisten we nog van onze vorige pleisterwerken. Als het wapennet op voorhand geknipt is verlies je hier geen tijd mee en kun je vlot verder werken.

Volgens de omschrijving op de verpakking moet er bij een zak van 25kg mortel ongeveer 5 liter water toegevoegd worden en daarna goed gemixt worden. Onze ervaring is dat er een tikkeltje meer water bij moet om de mortel goed te kunnen uitsmeren, maar bij het toevoegen van water moet je er echt wel op letten dat je niet te veel water in één keer toevoegt om te voorkomen dat je een papje krijgt dat veel te vloeibaar is om aan te brengen. We waren één keer iets te enthousiast met water toevoegen en hebben dan behoorlijk wat mortel moeten toevoegen om terug de juiste dichtheid van mortel te verkrijgen.

Het is ook best een vuil werkje, dus ik raad je aan om vloer die niet vuil mag worden te bedekken met stevige plastic of iets dergelijks om wat minder poetswerk te hebben achteraf.

De mortel wordt met een normale stukadoorsspaan aangebracht, net zoals de leem of leemfinish in een laagje van ongeveer 5mm. Deze hoeft ook niet perfect glad uitgestreken te worden, want het gaat hier tenslotte slechts om een hechtingslaag. Uiteraard zorgen we wel dat de laag overal ongeveer even dik is zodat we geen putten en builen creëren die we later moeten uitvlakken in de volgende laag.

Als de mortel nog nat is kun je er makkelijk het wapennet met mazen van ongeveer 5 mm indrukken met je stukadoorsspaan. Daarna gebruik je een kam, ook met tanden van ongeveer 5 mm om structuur in de hechtingslaag te creëren.

Omdat de mortel nogal kleverig en stevig van structuur is, moet ik toegeven dat het een stuk zwaarder werken is om deze met de mixer goed te mengen. Dat ging zelfs met de zware leem een stuk gemakkelijker! Maar gelukkig is onze mixer van het zware kaliber en geeft die geen krimp. Ikzelf daarentegen begon er toch al spontaan van te zweten…

De mortel moet ook binnen de 2 uur verwerkt zijn, dus maak je best geen te grote hoeveelheid in één keer. Zeker niet in het begin als je nog niet “in de zone” bent.

Tenslotte nog een tip om het inkammen van het wapennet te vergemakkellijken: Zorg dat je de mortel vochtig houdt door deze regelmatig lichtjes te besproeien met een plantenspuit met zuiver water. Uiteraard mag je de mortel ook niet te nat maken, maar dat spreekt voor zich.

Door het wapennet met de spaan in de mortel te drukken, kun je waar er eventueel te weinig mortel is deze makkelijk aanvullen door de mortel die je elders wegschraapt. Houd je spaan daarom op een klein hoek terwijl je het net stevig indrukt. Een makkelijke manier om alles extra uit te vlakken!

De scheidingswand van onze douche wordt ook afgewerkt met tadelact en om het net in de zijkant van de muur in te kammen gebruiken we een plamuurmes. Dat is makkelijker hanteerbaar en ideaal om het wapennet op dit smalle stukje in te kammen en mooi om de hoek te plooien. Zo krijgen we meteen een netjes afgeronde hoek.

Nog enkele tips bij het inkammen van de wapennetten:

• Zorg er altijd voor dat je aaneensluitende stukken net minimum 10 centimeter laat overlappen. Dit is belangrijk om geen breuken te krijgen tussen twee los naast mekaar ingekamde netten.
• In een binnenhoek kun je een platte steen gebruiken om het wapennet netjes in de hoek te duwen. Hierdoor wordt de hoek mooi afgerond en ben je zeker dat je je wapennet niet scheurt.
• Voor buitenhoeken gebruikten we zoals al aangegeven een flexibel plamuurmes om het net in te kammen. Hiermee kun je netjes de kromming van de ene muur naar de andere volgen en creëer je automatisch een mooi afgeronde hoek.

We zijn op dit stukje toch in totaal 11 uur bezig geweest, netjes op maat knippen en mixen inbegrepen uiteraard. Dus het is een werk’je’ dat je niet mag onderschatten. Desalniettemin is het een stap die je zeker niet mag overslaan om te voorkomen dat je kalkpleister weer los komt van de muur doordat deze niet goed hecht.

Nu moeten we wachten tot de hechtingsmortel uitgehard is en dan kunnen we volgende week de volgende laag zetten.

Ondertussen kunnen we alvast nadenken over hoe we een ander leuk ideetje dat we hebben om de tadelact in de rest van de badkamer te laten terugkomen technisch uit te werken. Maar hierover vertellen we dan meer in een volgende post.

Om de koude buiten te houden, plakken we een stuk karton voor het gat van de verluchting. Zo kan de koude ’s nachts niet ons huis binnen dringen ’s avonds.

Vanmorgen zijn we al vroeg uit de veren en als onze twee meisjes naar de crèche zijn gebracht, vliegen we er meteen met ons tweeën in. Eerst wordt het laatste stuk muur bovenaan helemaal ingesmeerd met de vloeibare folie zodat de volledige wind in principe waterdicht wordt en het water niet in de muur kan indringen. Als er dan later scheurtjes in onze tadelact zouden komen, dan heeft dit alvast geen dramatische gevolgen voor het stro in de muren.

Na twee uur drogen zijn we klaar om een tweede laag van de vloeibare folie aan te brengen. Gelijktijdig wordt er in de hoeken Fermacell afdichtband aangebracht. Hiervoor wordt eerst vloeibare folie gesmeerd en de afdichtband dan in de nog natte folie ingewreven. Tenslotte wordt over de afdichtband nog een keer vloeibare folie gesmeerd. Hierdoor zijn de hoeken perfect waterdicht en kan er geen water via de hoeken indringen in de muur.

Daarmee is deze fase van de voorbereiding van de afwerking van de douchewanden klaar en dus kunnen we nu beginnen met de kalkpleister aan te brengen. Maar gezien we vandaag onvoldoende tijd hebben om dit helemaal klaar te krijgen, profiteren we deze namiddag wat van het mooie weer.

Maandag vliegen we er dan in om hopelijk op 1 dag de volledige laag kalkpleister aan te brengen.

Allereerst wordt er een kader gemaakt uit hout uit panlatten, met latjes die ongeveer om de 25 tot 30 cm uit mekaar staan. Deze wordt dan tegen de leemmuur vastgeschroefd op de plaatsen waar we weten dat er hout achter de leem staat. Zo kan de muur perfect uitgevlakt worden met behulp van dit kader.

Zoals je op de foto hierboven kan zien wordt om zeker te zijn dat het houten kader niet meer kan bewegen dit nog extra vastgezet met PU-schuim. Dit wordt achter de latten gespoten en zet dan automatisch uit, zodat dit niet meer krom kan gaan staan.

Als het houten kader helemaal klaar is, worden de H2O-platen er tegen geschroefd. Net als voor de andere muren worden die weer om de 25 tot 30 cm vastgeschroefd zodat deze perfect vlak staan. Om te weten waar het hout zit, trekken we onderaan een klein krijtstreepje om deze te markeren. Als de H2O-plaat dan op zijn plaats gezet is, kunnen we met behulp van de waterpas vanaf dit merkteken mooi recht naar boven een lijn trekken zodat we weten waar we kunnen schroeven.

Tussen de platen worden de voegen ook net als voor de andere muren weer gelijmd met de speciaal hiervoor ontwikkelde voegenlijm van Fermacell.

Ron het raampje wordt ook alles met H2O afgewerkt. Eerst zetten we de zijkanten, erbij letten dat we bovenaan net genoeg ruimte laten om de horizontale H2O-plaat hierboven tussen te kunnen schuiven. Om zeker te zijn dat deze bovenste plaat niet kan verzakken, schroeven we uiteraard ook die vast met enkele schroeven.

Als alle H2O-platen geplaatst zijn, zorgen we nog dat alles netjes afgeplakt is. We moeten immers wachten tot de lijm in de voegen hard geworden is alvorens we de voegen en de schroefgaten kunnen opvullen met voegengips. Dat zal een werkje voor morgen worden.

We hebben ons voor deze vakantie voorgenomen om de douche in onze badkamer af te werken met tadelact. Het zal een grote uitdaging zijn om alles klaar te krijgen, maar we gaan ervoor!

Degenen die onze blog gevolgd hebben, weten misschien nog dat de muren van de douche nog niet afgewerkt zijn. De wand van de douche en de onderkant van de buitenmuur werd al afgewerkt met H2O-platen van Fermaceel. De bovenzijde van de buitenmuur bestaat nog uit de eerste laag leem.

Oorspronkelijk waren we van plan om op deze eerste laag leem rechtstreeks de afwerking met tadelact te zetten, maar dat blijkt niet zo’n goed idee te zijn. Doordat de leem altijd wel wat blijft werken is dit geen stabiele ondergrond en dus niet geschikt voor tadelact. De tadelact zou hierdoor na verloop van tijd kunnen barsten, waardoor hij niet meer waterdicht is. En dat is natuurlijk nefast in een douchewand! (Zeker als daarachter een stromuur zit).

Bon, vandaag ben ik dan alvast begonnen met in het stuk muur waar de H2O-platen al staan de voegen en schroefgaten op te vullen met voegengips. Een werkje dat ik nog ken van de binnenmuren die al afgewerkt werden met leemfinish.

Nadat de voegengips overal aangebracht is, moeten de H2O-platen nog extra behandeld worden om 100% waterdicht te zijn. We willen in onze douche zeker geen risico lopen en dus volgen we alle stapjes zoals het hoort.

Daarom smeren we de douchewand in met “vloeibare folie” van Fermacell. Dit oranje goedje breng je aan met een verfrol of verfborstel in een dikke laag en die zorgt er dan voor dat de muur helemaal waterdicht wordt. Idealiter breng je dit aan in 2 of 3 lagen, waarbij je tussen elke laag telkens 2 tot 3 uur moet wachten om dit te laten drogen.

Ik heb maar 1 emmer van 5L ter beschikking en dus kan ik maar 1 laag zetten vandaag.

Het eindresultaat ziet er al wat afgewerkter uit. De oranje kleur van de vloeibare folie doet ons twijfelen over onze keuze van tadelact-afwerking. We hadden hier namelijk geopteerd voor “Delphi White”, maar nu twijfelen we toch een beetje. Want dat oranje werkt precies ook wel in combinatie met de “Delphi White” kleur van de leemfinish op de overige muren van de badkamer. Gelukkig hebben we onze tadelact nog niet gekocht en kunnen we ons dus nog bedenken.

Ik houd jullie voorlopig nog even in spanning voor de definitieve kleur (deels omdat we zelf nog altijd niet zeker weten wat het nu uiteindelijk gaat worden).

Dit weekend is er daarentegen weer vlijtig gewerkt aan de plafonds op zolder. Zo is het plafond van de voorste zolderkamer af op de afkasting van het zolderraam en de zoldertrap na. Op de achterste zolderkamer werd het schuin plafond al uitgevlakt met panlatten en is er al begonnen met de planchetten van het horizontaal stukje plafond. Het uitvlakken is het grootste werk, dus het afwerken met de planchetten gaat nu ook vlot vooruit gaan.

Vrijdag is Eefje onze spiegel gaan ophalen en die hebben Papa Jef en ik dit weekend alvast boven het badkamermeubel geplaatst. De spiegel rust op het verhoogje waar de kranen op gemonteerd staan en wordt bovenaan tegengehouden met een latje zodat hij niet kan omvallen. Één van de volgende weekends zal de spiegel van een kader voorzien worden waarin ik dan de LED strip voor verlichting kan aanbrengen. Als dat klaar is kunnen jullie je nog eens aan een foto verwachten van de badkamer.

Verder is er op de badkamer alvast ook een rail omhoog gehangen voor de verlichting en kunnen we dus op zoek gaan naar passende spotjes voor de sfeerverlichting in de badkamer.

Op vrijdagavond hebben Eefje en ik rekken gemaakt in onze berging. Dat kun je heel eenvoudig zelf doen met wat materiaal van ‘den Brico’:

• metalen bevestigingslatten om tegen de muur te schroeven waarin je speciale draaghaken kan inhaken
• de metalen draaghaken van de juiste lengte, even lang als de diepte die je aan je rek wil geven (in ons geval 35cm en 20cm)
• planken op de juiste breedte en lengte gezaagd, net even breed als de lengte van je haken (in ons geval dus weer 35cm en 20cm breed) en even lang als de lengte van je rek

We meten eerst de hoogte en de breedte van de rekken die we willen bouwen en noteren netjes alle maten zodat we ons aankooplijstje klaar hebben als we naar de Brico gaan. We plaatsen een verticale bevestigingslat, ongeveer om de 50cm zodat de planken voldoende ondersteund worden en er best wat gewicht op de rekken geplaatst kan worden.

Dan tellen we het aantal leggers per muur waar we een rek voorzien hebben en dat getal vermenigvuldigen we met het aantal verticale latten per muur. Zo weten we meteen hoeveel draaghaken we gaan nodig hebben.

We meten uiteraard ook de breedte van de muur om te weten hoe breed we onze leggers kunnen maken.

Per muur schatten we ook in hoe diep we de rekken willen maken zodat er voldoende ruimte op de rekken zal zijn en dat we er ook nog tussen kunnen.

Met de breedte en diepte weten we op welke maat we onze planken gaan moeten laten zagen. We hebben ervoor gekozen om onze planken te laten zagen uit enkele MDF-platen. Dat was een stuk goedkoper en de vriendelijke man van de Brico in Heusden heeft die netjes voor ons op maat gezaagd. Da’s een stuk makkelijker dan dat we dat thuis zelf hadden moeten doen.

Thuis gekomen gaan we meteen aan de slag om onze rekken in mekaar te knutselen.

Met behulp van een waterpas zorgen we ervoor dat alle bevestigingslatten perfect verticaal staan en bovenaan en onderaan gelijk lopen. Dit laatste is belangrijk om er later zeker van te zijn dat je planken niet gaan golven of niet overal ondersteund worden. Omdat onze muren uit OSB bestaan kunnen we de verticale latten heel makkelijk vastschroeven. Daarna verdelen we de haken over de verticale latten op de juiste afstand van mekaar. En tenslotten moeten we dan enkel nog de op maat gezaagde leggers op hun plaats leggen en onze rekken zijn al klaar! Eenvoudiger kan echt niet.

Op zaterdag is Papa Jef weer een handje komen toesteken. Eerst worden buiten de regenpijpen van het kleine dak aangesloten op de regenwater afvoer. Aan één kant had ik die er per ongeluk vanaf gelopen en aan de ander kant was die nog niet aangesloten op de afvoer omdat deze rechtstreeks naar een tijdelijke regenton liep. Vermits deze regenton nu weg is en we een grote regenput van 10 000 liter kunnen vullen, is het tijd om ook deze naar de afvoer te laten lopen.

Als dat klusje geklaard is werkt Papa Jef op zolder verder aan het plafondje op de eerste zolderkamer en ondertussen zitten Eefje en ikzelf ook niet stil. Eefje richt onze berging in door al onze werkspullen en andere ‘rommel’ die we in de berging kwijt willen een plaatsje te geven in de rekken die we de dag ervoor geknutseld hebben. Één rek wordt voorbehouden om de was te sorteren. Heel praktisch als je weet dat de wasmachine en droogkast ook in de berging staan. Ikzelf doe mijn best om in de badkamer eindelijk de laatste kraan aan te sluiten door de stop die vastzit op de waterleiding te proberen verwijderen. Het wil niet echt lukken en uiteindelijk komt Papa Jef me ter hulp. Met een klemtang krijgt hij uiteindelijk grip op de stop om hem los te draaien en daarmee kan ik eindelijk aan de slag.

Het kraantje en de afvoer van de waskom aansluiten is daarna een koud kunstje, want dat hebben we al een keer gedaan en dat kennen we ondertussen dus. Een klein half uurtje later is de tweede waskom en kraan dan ook aangesloten en hebben Eefje en ik elk onze eigen waskom om ons te wassen en onze tanden poetsen. Luxe! Nu nog de spiegel met verlichting en het badkamermeubel zal helemaal in orde zijn.

Na de lunch help ik boven op zolder met het plaatsen van onze zoldertrap. Vorige week was daar al een trapgat voor klaar gemaakt en vandaag hebben we dan een speciale zoldertrap die je kan opplooien en wegklappen in het trapgat geplaatst.

Zo kunnen we nu makkelijk onze zolder op om daar eventuele herstellingen uit te voeren.