Stipt om 8u stopt de eerste betonmixer van Paesen. Er is echter geen betonpomp meegereden. Blijkbaar is er iets misgelopen bij het doorgeven van de bestelling, want die had ik toch echt wel gevraagd. Geen probleem, de chauffeur pleegt even een kort telefoontje en de betonpomp komt eraan.

De tweede betonmixer is al aanwezig terwijl we nog even op de betonpomp moeten wachten. Lang moeten we niet wachten, gelukkig ligt de betoncentrale van Paesen vlakbij… Het beton storten kan beginnen…

Het opstellen van de betonpomp op zich is al een spectaculair evenement op zich om gade te slaan. De beton wordt in de betonmixer ter plaatste gemixed, anders zou hij te veel bewegen tijdens het transport en is het onmogelijk om de vrachtwagen onder controle te houden.

Al gauw stroomt de beton uit de pomp naar beneden en de fundering loopt gestaag vol met vloeibaar beton. De korven  die we op voorhand klaargehangen hadden blijven helaas niet op hun plaats en worden door de betonstroom meegenomen. We halen de korven er dus maar even terug uit om ze later als de beton gestabiliseerd is er weer in te steken op de juiste plaats. Terwijl Papa Jef de sluis van de betonpomp een beetje in toom houdt, span ik de koorden opnieuw aan zodat we dadelijk de korven mooi op hun plaats kunnen zetten.

Terwijl de “pompbediende” de slang van de betonpomp beweegt en geleidelijk aan de fundering helemaal met beton vult, zorgen wij ervoor dat de korven weer op hun plaats komen en leggen we betonijzers in de sleuven. Met een stuk hout duwen de betonijzers naar beneden zodat ze goed in het beton zitten. We letten erop dat de ijzers de korven verbinden met de sleuven zodat er geen breuken in het beton kunnen komen.

Goed anderhalf uur en 41 kuub beton later is de fundering helemaal gevuld met beton en heeft Papa Jef de plankjes waar later de bekisting mee vastgezet zal worden op hun plaats gelegd. Zo, dat ging verbazend snel!

Ik krijg ondertussen een telefoontje van mijn schat van een vrouw. Ik ben blijkbaar met mijn slaapkop vanmorgen 3 dingen vergeten: mijn lunch, mijn drinken en mijn vrouwke een kusje geven. Foei (vooral voor dat laatste)! Vermits ik namiddag nog een afspraak heb met de verkoper van Eternit, gaat ze me mijn boterhammekes komen brengen. Zie je wel, dat ik een schat van een vrouwke heb!

Terwijl we op Eefje wachten, reinigen we ons werkmateriaal en plooien we de resterende 12 korven die als dak van de korf in de zuilen gaan dienen. Met behulp van deze korven worden de zuilen die later deze week op de betonnen fundering gezet worden met mekaar verbonden.

We zijn net aan de laatste korven bezig als mijn vrouwke toekomt met mijn boterhammekes. Ik geef haar dan ook een welverdiende knuffel en een dikke kus!