De eerste mijlpaal: de laatste balk van het dragende skelet ligt op zijn plaats!!!

Vanmorgen om 9u waren Jens, Eefje en ikzelf alweer present om verder te werken aan de dakconstructie van ons strohuisje.

Eefje bedient de kraan en Jens en ikzelf plaatsen de balken van spant 2 op hun plaats. Het is zwoegen om de balken op hun plaats te krijgen, maar tegen de middag hebben we uiteindelijk alle balken van het tweede spant op hun plaats liggen en beginnen we aan de eerste schuine van spant 1. Deze blijkt echter niet te willen meewerken. Halfweg moet deze balk ook nog met bouten vastgemaakt worden op de horizontale balk vooraan het huis en hier zit toch wel meer dan een centimer verschil op de gaten zodat er serieus gesleurd gaat moeten worden om deze balk op zijn plaats te krijgen.

We besluiten om eerst de lunch te nuttigen en even te bezinnen over hoe we hiervoor te werk zullen gaan.

Jean Marie draait "op het gevoel" de 45cm lange schroef verder in de balk zodat deze niet meer van zijn plaats kan.

Na de lunch probeert Jens de balk die niet wil luisteren op zijn plaats te trekken met een spanriem. Deze heeft echter zijn eigen willeke en kantelt om. Gdvdkk… Balk terug omhoog met de kraan en weer op zijn plaats leggen. Om de balk te verplichten ongeveer op zijn plaats te blijven zetten we hem eerst enigszins vast met een sergeant. Zo kan hij niet meer kantelen. Nu lukt het wel om hem met de spanriem aan te trekken zodat de bouten er bijna door kunnen. Jens geeft de horizontale balk nog een duwtje omhoog en dan kunnen de bouten er uiteindelijk door. Het was serieus zwoegen maar hij zit op zijn plaats!

De tegenligger aan de overkant wil al net zo min direct passen en dus passen we hier dezelfde techniek toe om hem op zijn plaats te krijgen. Serieus aantrekken met de spanriem en dan nog wat mankracht om hem omhoog te duwen.  De hamer brengt hier soelaas om uiteindelijk ook hier de bouten op hun plaats te krijgen. ’t Is ondertussen al halfdrie, maar we zijn vastbesloten om vandaag alle balken van het dragend skelet te plaatsen. Bovendien is Niels ons team komen versterken en dus krijgen we nieuwe moed!

Met vereende krachten wordt er verder gewerkt om het skelet klaar te krijgen.

Hierna wordt de tweede balk aan de rechterkant van het huis naar zijn plaats gebracht. We lopen opnieuw tegen hetzelfde probleem aan en dus wordt opnieuw de spanriem aangetrokken om de balk naar zijn plaats te trekken. Omhoog duwen lukt niet met de hand, dus hier moeten we iets anders gaan verzinnen. Niels heeft een lumineus idee: we zetten een krik op de vloer en een plank tussen de krik en de balk die omhoog moet. Daarna duwen we met de krik de balk omhoog en zo krijgen we de balk makkelijk naar zijn plaats en gaan de bouten erdoor.

Eefje brengt de tegenoverliggende balk naar boven, maar als we deze op zijn plaats leggen valt het ons op dat er precies twee gaten ontbreken om de bouten door te steken. Hm, even ’t nummerke nakijken en ja hoor. We zitten een balk mis. Dit blijkt de balk te zijn die op het uiterste punt moet liggen en niet de tussenliggende. Geen probleem, plaatsen we toch gewoon eerst deze zekers… Deze past bovendien een stuk makkelijker omdat deze balk enkel met de 45cm lange vijzen op zijn plaats gezet moet worden.

Daarna is het de beurt aan de tussenliggende balk aan dezelfde zijde. Dezelfde techniek met de krik wordt toegepast en zo gaan de bouten uiteindelijk vrij gemakkelijk op hun plaats.

Met een krik en een balk wordt de horizontale balk lichtjes omhoog geduwd zodat Jens de bouten door de balk kan duwen.

Het doel komt in zicht. Nog één balk te gaan en alle dragende balken zitten op hun plaats!

Eefje brengt de laatste balk naar omhoog...

De laatste balk gaat naar omhoog en we bereiden ons alweer voor om ook deze balk naar zijn plaats te trekken met de spanriem en de truuk met de krik, maar wonder boven wonder gaan de bouten hier meteen los door de gaten. Toch wel een opluchting!

Niels draait de laatste schroeven in de nok en daarmee is het houtskelet officieel klaar!

Niels draait de laatste schroeven met de hand door de balken van de nok terwijl wij alvast beginnen met het opruimen van de werf.

Het was een dag hard werken met veel sleuren en wringen, maar we mogen tevreden naar huis terugkeren. Het houtskelet is helemaal klaar. Tijdens de week gaan we de tussenbalken waar het stro tussen geperst zal worden nog op hun plaats leggen en dan zijn we klaar om volgend weekend het eerste stro te laten leveren. Streefdoel: volgend weekend het dak vol stro steken en de dakpannen erop!

Kunst- en vliegwerk – Deel 2…

De afgelopen dagen was ik zelf niet aanwezig op de bouw, vermits er ook bij mijn reguliere werkgever nog best wat werk te verzetten is…

Maar dat wil niet zeggen dat er niets gebeurd is! Integendeel! Mijn vrouwke heeft dat heel goed opgevolgd en samen met Jens, Papa Ronny en Papa Jef goed doorgewerkt. Resultaat is dat de dragende balken voor het dak van het achterste gedeelte van ons huis helemaal klaar liggen op het dak.

Er werd heel wat kiezel en zand uit de weg geschupt zodat de ruimte rond het huis vrij komt tegen dat er extra stellingen geplaatst moeten worden.

Vandaag werd er enkel in de voormiddag gewerkt, want namiddag ging ons broer, Jens letterlijk vliegen.

Jens en ik zorgen voor een extra verankering van de tussenbalken door er een plaatje tegen te slaan. Zo blijven ze stevig op hun plaats als later het stro er tussen geperst zal worden. Dit zorgt weer voor een beetje kunst- en vliegwerk, maar dit keer met een degelijke beveiliging!

Jens hangt in zijn harnas aan de veiligheidslijn terwijl hij de plaatjes die de balken met de draagbalken verbinden op hun plaats vast spijkert.

De rest van de voormiddag werd opgevuld met het op maat zagen van de overige balken die nog in het dak tussen de draagbalken moeten en het naar voor verplaatsen van de bouwkraan. Hiervoor konden we een beroep doen op onze overbuur die met zijn vrachtwagen de kraan enkele meters vooruit trok. Op die manier staat de kraan niet meer in de weg en kan eindelijk ook de laatste horizontale balk van de garage op zijn plaats gelegd worden.

Ik doe een poging om de balken met de cirkelzaag op basis van de mal uit te snijden, maar dat wil niet echt lukken. Papa Jef had het tjans goed voorgedaan en het leek allemaal heel simpel als je dat ziet doen, maar als je dat zelf moet doen… Toch Jens maar eens laten proberen en dat lukt al een stuk beter. Ik beperk me dus tot het op hun plaats leggen en aftekenen van de balken terwijl Jens zorgt dat ze mooi langs de lijn uitgesneden worden.

Tot slot brengen we al een deel van de balken naar boven zodat we die morgen makkelijk naar hun definitieve plaats kunnen brengen. Dan is het de hoogste tijd om de werf op te ruimen, want in de namiddag wordt Jens in Kiewit verwacht voor een initiatieles zweefvliegen.

Hieronder vind je het voorlopige resultaat van de noeste arbeid van de voorbije week. Morgen hopen we zover te geraken dat alle balken op het dak klaar liggen zodat we met wat geluk volgend weekend het stro in het dak kunnen gaan steken.

Het achterste deel van het dak is al klaar en het huis begint zijn definitieve vorm te tonen.

Kunst- en vliegwerk – Deel 1…

Vandaag was het zover: de eerste schuine balken gingen naar hun definitieve stek in spant 4.

We zouden er om 10u aan beginnen, maar de BBQ bij  schoonmoeder en Roeleke was een beetje uitgelopen waardoor we geen van allen echt goed uit ons bed konden vandaag. Uiteindelijk zijn we er om 11u aan begonnen: Jens, Niels en zijn vriendinneke Nadia, Eefje en ikzelf zijn present. Terwijl de dames de tussenbalken aan mekaar zetten, beginnen de heren aan de eerste balk.

We opteren voor de balk rechts achteraan van spant 4 die leunt tegen Gust 1 (de grootste vertikale balk in het midden van spant 4 voor de niet-ingewijden). Ik trek de balk vertikaal omhoog tot aan de rand van de goot waar hij op moet leunen. Daarna wordt de kraan gedraaid richting het midden zodat de balk geleidelijk aan schuin gaat en naar zijn plekje gaat. Het is geen sinecure om de balk op zijn plaats te krijgen en Niels en Jens moeten allebei bijspringen met wat trek- en duwwerk. Goed anderhalf uur zwoegen later ligt hij op zijn plaats. Hm, aan dit tempo gaat het nog wel even duren eerdat de laatste 22 balken op hun plaats liggen.

We draaien één schroef van 45cm in onderaan de balk zodat hij niet meer van plaats kan. Bovenaan zetten we hem nog niet helemaal vast zodat we hem indien nodig nog wat kunnen bijsturen. Daarna is het de beurt aan de balk er recht tegenover. Papa Jef had ons de raad mee gegeven om de balken afwisselend links en rechts op hun plaats te leggen. Dit zal iets trager gaan dan alle balken aan één kant eerst te leggen, maar in het laatste geval riskeren we dat de constructie scheef geduwd wordt door het gewicht van de balken. Deze zouden namelijk allemaal in dezelfde richting duwen.

We zorgen dus voor tegengewicht door de balk aan de andere kant op zijn plaats te leggen. De balk naar zijn plaats brengen met de kraan gaat al een stuk vlotter. Deze balk moet aan de linkerkant met twee lange bouten op zijn plaats gezet worden zodat de beide vertikale balken in spant 4 tussen twee schuine balken geklemd zullen komen te zitten. Dit vraagt toch wel om een beetje extra kunst- en vliegwerk. Jens wordt goed beveiligd, want op de rand balanceren op zo’n hoogte is anders toch wel te riskant. Met het nodige hamerwerk gaan de bouten er uiteindelijk goed door en zijn we klaar voor de volgende balk.

Balk nummer 2 aan de linkerkant is nu aan de beurt zodat we meteen de bouten op hun plaats kunnen zetten. Deze balk gaat heel vlotjes naar zijn plaats met de kraan. De ervaring begint te renderen en deze balk ligt even later ook op zijn plaats. De bouten helemaal vast zetten gaat niet, want blijkbaar hebben we de rack-‘n’-jack en de 24mm dop in de vrachtwagen van Papa Jef laten liggen. Jens draait hem dan maar voorlopig vast met een tang zodat de balk al geklemd zit, zij het nog niet helemaal perfect. De lange schroeven worden onderaan allemaal ingedraaid zodat de balken al niet meer van hun plaats kunnen en dus kunnen we beginnen aan de tegenhanger aan de rechterkant.

Deze gaat al verdacht vlot naar zijn plaats. Enkel het indraaien van de lange schroeven vergt toch wel een beetje extra handigheid van zowel Jens als Niels. We zorgen weer dat Jens goed vast zit zodat hij niet naar beneden kan donderen. Een voorzorgsmaatregel waar we gelukkig geen gebruik van moeten maken, maar we spelen het safe!

Het is ondertussen 4 uur in de namiddag en de zon was weer goed van de partij, dus een beetje verfrissing is wel welkom. Mijn schatteke is samen met Nadia ijsjes gaan halen en we genieten van de welkome verfrissing alvorens we beginnen aan de twee balken die helemaal op het uiteinde van de nok rusten.

Voordat we deze balken op hun plaats kunnen brengen, moet er echter eerst wat balken van plaats verhuizen. Je raadt het al: de balken die we nodig hebben liggen helemaal onderaan de resterende stapel… Met een goeie tip van Jens gaat het heel vlot om de stapel balken van plaats te verhuizen en we kunnen dus al gauw aan de balken die we nodig hebben. Hoe hebben we dat zo snel klaar gespeeld? Simpel: zorg dat er draagbalkjes klaar liggen links en rechts van de stapel, hang de haspel van de kraan boven de stapel. Lussen aan de uiteinden van de balk die verhuisd moet worden. Een stukje omhoog, stukje naar voor / achter, naar beneden. Lussen aan de balk los, lussen aan de volgende balk en herhalen. Zo verplaats je dus op een kwartiertje 12 balken.

We hebben ze meteen ook allemaal op hun kant gezet zodat we voor de volgende reeks geen enkele balk meer zullen moeten verhuizen. Dat spaart toch weer wat puzzelwerk als we zover zijn.

De laatste twee balken gaan relatief vlot naar hun plaats en rond 6 uur kan Jens de balken in de nok op hun plaats vastzetten met de lange schroeven. Uiteraard houden we weer rekening met zijn veiligheid en zorgen we voor de nodige verankering en ondersteuning.

Nog één balk en Spant nummer 4 is helemaal klaar...
Voordat Jens omhoog klimt naar de nok zorgen we voor de nodige beveiliging.
Jens zit bovenaan in de nok om de lange schroeven vast te zetten terwijl Niels en Jean Marie zorgen dat hij niet naar beneden kan vallen.

Als de laatste twee balken op hun plaats liggen, houden we het vandaag voor bekeken. We zijn weer allemaal goed gaar gebakken. De meisjes van beneden en wij van bovenaan in de brandende zon.

Maar het resultaat mag er zijn. Spant 4 is helemaal klaar!

Amai mijn voeten…..en handen :-)

Vandaag zal ik het er eens op wagen om de blog te schrijven…. Zoals ge ziet, heb ik wat last van mijn voeten, handen en ik voel nu juist, mijn schouders ook…. Jean Marie zijn (bouw)verlof is gedaan en mits mijn interimuren op school serieus verminderd zijn ben ik de volgende weken meer thuis. Ondertussen blijven de strokriebels de kop opsteken en zou ik graag willen dat het skelet er eigenlijk al staat. Dus heb ik besloten om papa Jef een handje te gaan helpen. Deze morgen, na enkele huishoudelijke klusjes,  heb ik mijn schoofzakske gemaakt en ben ik met mijn mooiste,  ahum,  werkoutfit naar de bouw vertrokken…. Nen echte bouwvakker zou je zeggen….Aangekomen op de bouw onmiddellijk de schup en werkhandschoenen genomen en hup naar de berg zand die dik in de weg ligt. Na een uurtje schuppen begonnen mijn benen al te trillen. ‘Doe maar op het gemakse’, had papa Jef nog gezegd. Ja, dat heb ik dus gedaan, maar ne mens kan ni echt rechtblijven op 20gr cornflakes. Dat was dus mijn ontbijt van deze morgen. Niet echt slim. Boterhammeke gegeten en nog een boterhammeke en voor ik het wist waren ze op. Ja, lap. Geen eten meer voor de rest van de dag. Er moesten nagels gehaald worden, dus profiteerde ik hiervan om ook even langs de bakker te gaan. Haha, lekkere koffiekoeken kunnen ne mens zijne dag toch goedmaken, vind ik. Voor papa Jef ook enkele meegenomen. Hmm, dat smaakte. En nu ik nagels had kon ik papa Jef helpen met latten aan elkaar te kloppen voor het plafond van de garage/vloer van de studio….De berg zand kon wachten. En ja, tegen de avond aan, nadat mijn ventje van zijn werk kwam, heeft hij ook nog een handje (kraantje) toegestoken. Want op mijn aaneengemaakte latten moesten er nog dwarslatten gelegd worden zodat je er over kan lopen. Veel kon ik hier niet mee helpen en de berg zand lokte mij en heb ik maar toegegeven om hem verder weg te schuppen. Ondertussen deden mijn handen/polsen al serieus pijn van het nagelen en het schuppen, maar we zijn er toch maar voor gegaan. De berg zand is bijna weg. Het was al laat en ne mens moet ook ’s avonds eten. Dus ben ik maar gestopt. De rest is voor donderdag…..

Bouwen op zijn zondags…

Vanmorgen hebben we op de bouw afgesproken om samen met Jens te bekijken wat we nog kunnen doen om mijn “bouwverlof” af te sluiten.

Eefje en ik beginnen alvast met enkele van onze kepers van het dak aan mekaar te nagelen. Net als de tussenschotten in de vloer waar het stro tussen komt moeten we ook voor het dak twee balken boven mekaar zetten die dan later tussen de dragende kepers gezet worden om het stro tussen te steken. We hebben nog maar een beperkt aantal koppelplaatjes kunnen bemachtigen (we verwachten nog een levering van 450 stuks), dus we kunnen ze nog niet allemaal aan mekaar zetten. Doordat de balken zeer lang zijn moeten we ook heel voorzichtig te werk gaan bij het verplaatsen van de balken. Ze buigen sterk door en we zijn heel voorzichtig omdat we willen voorkomen dat ze breken. Daarom verplaatsen we de afgewerkte balken per drie in één keer met de kraan. Zo zijn we zeker dat ze niet te fel doorbuigen en breken.

Ondertussen maakt Jens een mal om te proberen de uitsparingen in de balken van de tweede verdieping te frezen. Zo besparen we Papa Jef wat werk en kunnen wij al een vloer leggen op het tweede als deze balken geplaatst worden. Het frezen lukt prima, maar de mal exact op maat maken dat blijkt toch echt een precieziewerkje voor specialisten. We besluiten dat we dit toch best overlaten aan de specialist terzake en dus gaan we aan de slag om de balken op hun plaats te leggen en ze ter plaatse te laten frezen.

Dit blijkt moeilijker dan verwacht omdat de dragende balk aan de linkerkant van het huis enkele milimeters te hoog uitkomt. Hierdoor vergt het heel wat trek en duwwerk om de balk op zijn plaats te krijgen. Onze buurman Marcel ziet dat we hem er niet tussen krijgen en biedt spontaan aan om te komen helpen. Ondertussen komen ook Ward en Katleen toevallig voorbij en met hun hulp wil de balk eindelijk op zijn plaats. Links een beetje wegschaven van de dragende balk en dan met twee sergeanten trekken en duwen en uiteindelijk schuift de balk op zijn plaats. Da’s één! De tegenoverliggende balk gaat al even moeilijk en we zijn maar wat blij dat we extra hulp hebben om de balk op zijn plaats te wringen.

Jens ontdekt enkele voorgeboorde gaten aan de bovenzijde van de balken en we controleren even op ons bouwplan hoe de balken op de dragende balken bevestigd moeten worden. Dit blijkt te moeten met schroeven van 8mm dik en 45cm lang. Dat moet zo ongeveer de langste schroef geweest zijn dat we in ons leven gezien hebben. Jens draait ze met onze boormachine in tot op enkele centimeters na. Blijkbaar is onze boormachine niet sterk genoeg om ze helemaal in te draaien. De laatste paar centimeter gebeurt dus met de hand! Hiermee liggen de achterste twee balken van de zolderverdieping op hun plaats.

Het laatste stukje van de schroeven van 45cm worden door Jens met de hand ingedraaid.

Het is nog vrij vroeg en dus beslissen we om ook de twee balken van spant 3 op hun plaats te leggen. Deze lijken op het eerste zicht iets eenvoudiger te zijn omdat ze maar op één plaats tussen de centrale balk geklemd moeten worden. Ik zeg wel duidelijk lijken eenvoudiger te zijn, want ook hier moet er weer serieus gewerkt worden om de balk op zijn plaats te krijgen.

Mijn schoonmoeder, Tine en haar vriend, Raoul zijn ook op de bouw aanwezig om een kijkje te nemen en Raoul helpt ons zelfs in zijn zondags kostuum om de eerste van de twee balken op hun plaats te krijgen.

Bouwen op zijn zondags.

Na nog een heleboel trek- en sleurwerk met sergeanten en zware hamers krijgen we uiteindelijk ook deze twee balken op hun plaats.

Jens en Jean Marie zwoegen om de laatste balk op zijn plaats te krijgen.

Jens draait er de enorme schroeven nog in om ze vast te zetten terwijl Eefje en ikzelf nog enkele kepers aan mekaar koppelen met de koppelplaatjse totdat alle spijkers op zijn.

De twee balken van spant 2 laten we voorlopig voor wat ze zijn, want zonder vloer op de eerste verdieping om op te staan is dit te gevaarlijk om nu aan te beginnen.

Het resultaat van een dag zwoegen op 4 balken...

Bedankt iedereen die vandaag een extra handje toestak. Zonder jullie hulp was het ons niet gelukt om deze balken op hun plaats te krijgen.