Categorieën
Ons Strohuisje

Geen paaseieren, maar paasbalken…

De paashaas en paasklokken brachten voor ons dit jaar geen paaseieren of we hebben ze niet gevonden. Wel lagen er een hoop houten balken klaar om in het houtskelet op hun plaats gelegd te worden.

Mijn schoonbroerke Jens heeft zich overslapen en dus beginnen Eefje en ikzelf alvast met het verplaatsen van de stelling van spant 4 naar spant 3. Vandaag staat op het programma het voltooien van spant 3 en het plaatsen van de horizontale balken tussen spant 4 en spant 3. Afhankelijk van fysiek en uur zien we dan daarna wel wat we nog extra kunnen doen vandaag.

Als Jens toekomt staat de stelling al op haar plaats en zijn we klaar voor het plaatsen van de grootste vertikale balk, bijgenaamd Gust 2, in spant 3. Ikzelf bedien de kraan terwijl Eefje en Jens de balk naar zijn plaats begeleiden. Dit verloopt veel vlotter dan we verwacht hadden en voor we het goed en wel beseffen staat de balk op zijn plaats! Daarna is het de beurt aan de twee balken die horizontaal in spant 3 lopen zodat de vertikale balken degelijk verankerd zitten. De balk schuift met de kraan vlot naar zijn plaats. De balk mooi inschuiven in de voorziene inkepingen op de vertikale balken is iets moeilijker. Terwijl ikzelf de kraan bedien om de balk naar zijn plaats te schuiven, begeleiden Eefje en Jens de balk elk op een hoek van de stelling zodat hij mooi op zijn plaats komt.

Zover zo goed, nu nog vastzetten. Omdat er bouten zijn die dwars door deze balk, een centrale vertikale balk en de tegenoverliggende horizontale balk moeten en deze laatste er nog niet ligt, moet deze balk tijdelijk verankerd worden met enkele sergeanten. Door de sergeanten kruislings op de buitenste balk vast te zetten, eentje links bovenaan en eentje rechts onderaan dus, blijft de balk mooi op zijn plaats zitten. We nemen onze tijd om dit huzarenstukje teweeg te brengen, maar uiteindelijk lukt dit ook prima. Daarna is het de beurt aan de tegenoverliggende balk. Tussen de twee horizontale balken worden de vertikale balken geklemd zodat deze op hun plaats blijven zitten. Als de tweede balk op zijn plaats ligt, kunnen de sergeanten verwijderd worden en hebben we spant 3 klaar tot en met de vloer van de eerste verdieping.

Vervolgens willen we de balken die spant 4 en spant 3 met mekaar verbinden leggen. Dit zijn 5 identieke balken, maar uiteraard liggen die nog niet bovenaan klaar voor het oprapen. Eventjes enkele balken herleggen en dan kunnen de balken richting hun definitieve bestemming verplaatst worden. We plaatsen eerst de twee balken aan de rechterzijde van het huis, gevolgd door de centrale balk en als laatste de twee balken aan de linkerkant. Om de balken mooi in evenwicht te houden en ze zo perfect tussen de spanten te laten schuiven gebruiken we twee touwen die we aan het uiteinde om de balk leggen zodat deze met de kraan mooi horizontaal gelift kan worden en zodoende makkelijk tussen de spanten schuift. Eefje bestuurt de kraan terwijl Jens en ikzelf de balken elk op een hoek begeleiden en op hun plaats trekken/duwen/kloppen totdat ze in de vooraf vastgenagelde ijzers schuiven.

Deze 5 balken gaan er al bij al heel vlot tussen en na een kleine twee uur werk tellen we 8 extra balken die al op hun plaats staan! En volgens de waterpas staan ze nog perfect waterpas ook!

De eerste van de 5 tussenliggende balken proberen we met 1 centraal touw. Dit bleek toch iets moeilijker te zijn...
Als de verbindingsbalk op zijn plaats ligt wordt hij met pinnen vastgezet.

Het werk vlot goed en omdat ons broertje zich een beetje schuldig voelt vanwege het verslapen blijft hij wat langer om te helpen. We beginnen dus ook aan spant 2vandaag.

Mijn tweede schoonbroer, Niels en zijn vriendin zijn ondertussen ook toegekomen om een handje toe te steken en met een paar extra handen zijn we ervan overtuigd dat we spant 2 ook nog op zijn plaats krijgen vandaag.

Alvorens we aan spant 2 beginnen, plaatsen we eerst de binnenste van de achterste balken van de garage. Zo krijgen we iets meer tegengewicht voor spant 2.

Net als in de andere spanten beginnen we met de vertikale hoeken te plaatsen. Eerst links en daarna rechts. Daarna de balken in het midden, eerst de kleine aan de rechterkant en als (voorlopig) laatste plaatsen we Gust 3 op zijn plaats.

Daarna plaatsen we de horizontale balk aan de binnenkant van spant 2 op zijn plaats. Bij het vastzetten merken we echter dat alles niet waterpas staat. Hm, hoe moeten we dit oplossen? De balken in de haak duwen wil namelijk niet echt lukken. Even later realiseer ik me dat we nog twee vertikale balken op de hoeken vergeten te zetten zijn. We bekijken of we deze er kunnen tussen zetten om de vertikale balken zo waterpas te krijgen. Helaas, no go… Duwen, trekken, kloppen met kleine en zware hamer, het helpt allemaal niet. De horizontale balk zal er eerst weer tussenuit moeten.

We leggen deze even aan de kant op de stelling en plaatsen daarna eerst de hoeken die nog ontbraken. Hiermee lukt het wel om alles mooi waterpas te krijgen. Oef!

De horizontale balk kan weer op zijn plaats gelegd worden. Het begint alweer serieus donker te worden ondertussen en we moeten ons reppen willen we alles nog rond krijgen voor de zon onder is. Met vereende krachten gaan we aan de slag en even later ligt ook de tweede horizontale balk op zijn plaats en zijn we klaar om alles vast te zetten met de bouten. Terwijl Niels en ikzelf de bouten aandraaien beginnen Eefje en Nadia alvast met het opruimen van de werf en zorgen ze dat de vertikale balken verankerd worden aan de dragende horizontale balken. Zo zijn we zeker dat deze niet uit het lood kunnen komen tijdens de nacht. De horizontale verbindingsbalken zullen immers morgen pas op hun plaats gelegd kunnen worden.

Niels zorgt dat de bouten voldoende vast staan om de eerste horizontale balk op zijn plaats te houden.

De zon is al onder en het wordt al serieus donker als de laatste nagels om het verankeringskruis op zijn plaats te houden ingeslagen moeten worden. De eer van de laatste nagel op zijn plaats te kloppen gaat naar mij, bijgestaan met maar liefst 3 “lichtassistenten”…

Het was weer een lange dag en we keren vermoeid maar tevreden naar huis, maar niet zonder onze helpers te bedanken voor het harde werk!

Categorieën
Ons Strohuisje

Helaas, vandaag wordt er weer niet gebouwd…

De rem van de motor is bij het uitvlakken terug losgekomen zo blijkt. Gevolg: de rem moet opnieuw de oven in en dus kunnen we pas morgenvroeg terug over de motor beschikken. Hopelijk wordt er vandaag hout geleverd voor de balken in de vloer, dan kunnen we die alvast aaneen zetten en liggen die klaar om ingeschoven te worden als de rest van het skelet vervolledigd wordt…

Categorieën
Ons Strohuisje

Laat de zon maar schijnen…

De verkoper van Eternit is vanmiddag gepasseerd en heeft ons voorzien van een zeer deskundige uitleg.

We weten nu dus perfect welke investering we moeten doen en wat de voor- en nadelen zijn. Ons dak ligt niet ideaal georiënteerd om het maximale rendement uit onze zonnepanelen te halen, maar het dak of het huis heroriënteren is helaas geen optie. Rekening houdend met de actuele subsidies, groene stroomcertificaten en geschatte opbrengsten op basis van oriëntering van het dak en het aantal zonnepanelen zou de investering op 12 jaar terugverdiend moeten zijn. Vanaf het 13de jaar wordt er dus geld verdiend op elektriciteit.

De verkoper was zo vriendelijk om ons het rekenblad door te sturen zodat we alles nog eens goed kunnen narekenen alvorens definitief te beslissen. Het lijkt er op dat dit een haalbare investering wordt.

Dus: laat de zon maar schijnen: dan droogt de beton van de fundering alvast beter en krijgen we later een goed rendement van onze zonnepanelen…

Categorieën
Ons Strohuisje

De fundamenten zijn gelegd

Stipt om 8u stopt de eerste betonmixer van Paesen. Er is echter geen betonpomp meegereden. Blijkbaar is er iets misgelopen bij het doorgeven van de bestelling, want die had ik toch echt wel gevraagd. Geen probleem, de chauffeur pleegt even een kort telefoontje en de betonpomp komt eraan.

De tweede betonmixer is al aanwezig terwijl we nog even op de betonpomp moeten wachten. Lang moeten we niet wachten, gelukkig ligt de betoncentrale van Paesen vlakbij… Het beton storten kan beginnen…

Het opstellen van de betonpomp op zich is al een spectaculair evenement op zich om gade te slaan. De beton wordt in de betonmixer ter plaatste gemixed, anders zou hij te veel bewegen tijdens het transport en is het onmogelijk om de vrachtwagen onder controle te houden.

Al gauw stroomt de beton uit de pomp naar beneden en de fundering loopt gestaag vol met vloeibaar beton. De korven  die we op voorhand klaargehangen hadden blijven helaas niet op hun plaats en worden door de betonstroom meegenomen. We halen de korven er dus maar even terug uit om ze later als de beton gestabiliseerd is er weer in te steken op de juiste plaats. Terwijl Papa Jef de sluis van de betonpomp een beetje in toom houdt, span ik de koorden opnieuw aan zodat we dadelijk de korven mooi op hun plaats kunnen zetten.

Terwijl de “pompbediende” de slang van de betonpomp beweegt en geleidelijk aan de fundering helemaal met beton vult, zorgen wij ervoor dat de korven weer op hun plaats komen en leggen we betonijzers in de sleuven. Met een stuk hout duwen de betonijzers naar beneden zodat ze goed in het beton zitten. We letten erop dat de ijzers de korven verbinden met de sleuven zodat er geen breuken in het beton kunnen komen.

Goed anderhalf uur en 41 kuub beton later is de fundering helemaal gevuld met beton en heeft Papa Jef de plankjes waar later de bekisting mee vastgezet zal worden op hun plaats gelegd. Zo, dat ging verbazend snel!

De basisfundering ligt erin

Ik krijg ondertussen een telefoontje van mijn schat van een vrouw. Ik ben blijkbaar met mijn slaapkop vanmorgen 3 dingen vergeten: mijn lunch, mijn drinken en mijn vrouwke een kusje geven. Foei (vooral voor dat laatste)! Vermits ik namiddag nog een afspraak heb met de verkoper van Eternit, gaat ze me mijn boterhammekes komen brengen. Zie je wel, dat ik een schat van een vrouwke heb!

Terwijl we op Eefje wachten, reinigen we ons werkmateriaal en plooien we de resterende 12 korven die als dak van de korf in de zuilen gaan dienen. Met behulp van deze korven worden de zuilen die later deze week op de betonnen fundering gezet worden met mekaar verbonden.

We zijn net aan de laatste korven bezig als mijn vrouwke toekomt met mijn boterhammekes. Ik geef haar dan ook een welverdiende knuffel en een dikke kus!

Categorieën
Ons Strohuisje

Ijzer, ijzer, ijzer, …

Vandaag had Paesen beloofd om het ijzer voor de fundering te leveren. Ik wacht op een telefoontje, de afspraak was immers dat ze een uurtje voordat ze gaan leveren telefonisch verwittigen.

Om 10u nog geen nieuws van Paesen, maar Papa Jef verwittigt me dat hij tegen 11u op de bouwwerf kan zijn. Ik rijd dus alvast naar ginds zodat we samen aan de voorbereidingen kunnen beginnen.

Er moeten immers nog een aantal dingen uitgegraven worden: een sleuf voor de installatie van de energiebocht moet nog uitgegraven worden. Deze moet een meter onder de grond liggen, dus daar hebben we nog wel wat graafwerk aan. Terwijl Papa Jef het uitgraven van de sleuf voor zijn rekening neemt, graaf ik een klein greppelke in de buitenste fundering waarin we de aardingslus leggen en deze dan terug afdekken met aarde. De aardingslus mag immers het betonijzer niet raken.

Ik moet ook nog de wachtbuizen gaan halen bij Paesen, dus eventjes naar Peer om deze te gaan ophalen. De buizen hebben een doormeter die perfect aansluit aan de opening van de energiebocht: 2 keer 110mm, 2 keer 50mm en nog eentje van 70mm. De lengte van de harde PVC buizen varieert tussen 4m voor de smalle en 5m voor de twee dikste buizen. Net iets te lang om in onze camionnette te steken, maar gelukkig is de magazijnier zo vriendelijk om alle buizen op 3m af te zagen. Zo hebben ze de perfecte lengte om tot buiten de fundering gelegd te worden en passen ze netjes in de camionnette.

Terug aangekomen op de werf, heeft Papa Jef de aardingslus ondertussen al in de grond gelegd en weer bedekt met aarde. Zo zijn we meteen klaar voor het plaatsen van de energiebocht en de wachtbuizen erop aan te sluiten. We stoppen eerst de wachtbuizen in de uiteinden van de energiebocht en laten deze daarna in de sleuf zakken. Aan de uiteinden wordt er terug zand in de sleuf gesmeten, zo voorkomen we dat de buizen niet op hun plaats blijven liggen en dat er beton in de sleuf loopt wanneer de beton in de fundering gegoten wordt. We graven de energiebocht zelf ook weer helemaal in, zodat deze enkel nog omhoog steekt waar later de elektriciteitskast en nutsleidingen in het huis toe zullen komen.

We hebben nog altijd geen nieuws van Paesen en dus bel ik nog een keertje om te informeren hoe het zit met de levering. Ik leg er de nadruk op dat er een afspraak gemaakt is om morgenvroeg om 8u beton te komen leveren en dat we voor dan nog ijzerkorven moeten kunnen plooien en plaatsen. De medewerker van Paesen belooft me dat hij ervoor zorgt dat het ijzer vandaag nog geleverd zal worden.

Net als we beginnen te vrezen dat het wel eens heel laat kan worden vandaag, komt er een bestelwagen aangereden met de betonijzers. De sympathieke chauffeur verzekert me dat hij er persoonlijk voor zorgen zal dat ook de ijzernetten nog geleverd gaan worden. We verspreiden de betonijzers taktisch langs de randen van de fundering zodat we ze er morgen terwijl de beton gegoten wordt makkelijk kunnen inleggen. We zijn bijna klaar als de chauffeur er alweer is met een kleine vrachtwagen met daarop de verwachte ijzernetten. Met ons gedrieën sleuren we de netten van de vrachtwagen en we kunnen eindelijk beginnen aan het plooien van de ijzerkorven.

We hebben in totaal 24 ijzerkorven nodig. Twee voor elke sokkel. De eerste twaalf korven worden geplooid in de vorm van een U met een afmeting van 70cm x 60cm x 70cm. Deze zullen met de benen omhoog in het beton van de fundering geplaatst worden en zorgen voor de verbinding van de fundering met de sokkels. De sokkels worden op een door Papa Jef bedacht en gelijktijdig vernuftig en eenvoudig systeem op hun plaats gehangen. Klaar om morgen perfect uitgelijnd te worden voordat de beton gestort wordt. De korven worden opgehangen aan enkele panlatten die ondersteund worden door enkele blokken hout. Zo kunnen we de korven makkelijk op hun plaats schuiven en kunnen we de beton nog onder de latten gelijk strijken. Zoals gezegd, gelijktijdig simpel en vernuftig! Per korf leggen we ook 4 plankjes klaar met 3 spijkers in. Deze leggen we morgen met de spijkers naar beneden in de beton van de fundering. Deze kunnen dan gebruikt worden om de bekisting van de sokkels aan vast te nagelen zodat deze perfect op zijn plaats blijft. Het is immers van kapitaal belang dat deze sokkels op de juiste plaats blijven liggen!

Papa Jef knipt de roosters met een heel grote kniptang op de juiste breedte. Het plooien van de korven doen we eerst door een kleine inkeping te slijpen op de plaats waar ze geplooid moeten worden en ze daarna aan de inkeping te plooien. Dit gaat heel makkelijk, maar maakt de verbinding wel iets minder stevig. Onze toekomstige buurman, Marcel, suggereert om een plank op het ijzer te leggen en dan het ijzer te plooien, gebruik makend van deze plank. Dat blijkt ook te lukken en heeft als voordeel dat de hoeken van de korf niet breekbaar worden.

We zijn ongeveer klaar met het plooien van de korven en ze op hun plaats te hangen als er een vrachtwagen van Grondwerken Vanheel toekomt om de graafmachine die er nog stond op te halen. Best spectaculair om te zien hoe de graafmachine heel precies op de dieplegger gemanouvreerd wordt.

Het is ondertussen 18u en dus alweer de hoogste tijd om naar huis te gaan en onze knorrende maag het zwijgen op te leggen.

Morgenvroeg om 7u30 zijn we alweer present om de laatste voorbereidingen af te ronden en daarna de beton te gieten.