Categorieën
Ons Strohuisje

Stap 2 naar een geweldig tuinhuis: bodemplaat als fundering

Vanmorgen om 6u waren de mannen van Lucon floors paraat. Terwijl Eefje alvast koffie zet en verse koffiekoeken bakt wordt in de kuil die ik gegraven heb eerst een plastic zeil gelegd en daarna het wapennet op zijn plaats gelegd. Tussen de twee netten worden speciale afstandhouders geplaatst zodat het wapennet overal even ver uit mekaar ligt en we een perfecte wapening krijgen voor de betonnen bodemplaat.

Het wapnnet ligt op zijn plaats. We zijn klaar voor het storten van het beton.

Het wapennet ligt nog maar net op zijn plaats of de betonmixer is er ook al. Raf is precies op tijd om te komen helpen om het beton met kruiwagens naar de kuil te rijden om het daar te storten. Met 4 kruiwagens en evenveel kruiers kunnen we net snel genoeg volgen om het beton van de mixer naar de kuil te brengen en het daar met de kruiwagen te storten.

Terwijl we bezig zijn komt Chris ook nog toe om even een handje toe te steken en met nog een man meer gaat het nog vlotter.

Met behulp van de laser wordt het beton perfect uitgestreken zodat de vloerplaat netjes waterpas komt te liggen.
De betonmixer en de kruiwagens worden na gebruik direct netjes afgespoeld. Zo kan het beton niet uitharden en is alles perfect proper en klaar om opnieuw gebruikt te worden.
Het beton ligt perfect vlak en waterpas. De ideale vloer om ons tuinhuis op te bouwen.

De vloerplaat ligt perfect dankzij het professionele werk van de mannen van Lucon Floors en we kunnen samen genieten van de verse koffie en koffiekoeken.

Ons tuinhuis wordt geleverd tijdens de paasvakantie, dus heeft het beton ruim de tijd om uit te harden. Zo zijn we alvast zeker van een perfecte fundering waardoor het opbouwen van het tuinhuis een stuk gemakkelijker zal zijn.

Categorieën
Ons Strohuisje

Nog eventjes verder werken aan de fundering voor ons tuinhuis

De fundering was al ruw uitgegraven, maar nog niet overal even diep. Gezien het nogal wat geregend heeft de afgelopen weken was ik er nog niet aan toe gekomen om dit verder af te werken. Morgenvroeg komen de mannen van Lucon Floors de betonnen vloer leggen, dus werd het hoog tijd om dit verder af te werken.

Gisteravond ben ik er dan maar even ingevlogen om de laatste centimeters uit te graven met de schop en deze proberen zo vlak mogelijk uit te graven zodat de fundering overal minimum 15cm dik zal zijn. Als er iets is wat we geleerd hebben van de problemen met onze inrit is het dat een goede fundering heel belangrijk is!

Met de schop worden de laatste centimeters uitgegraven en wordt de vloer zo gelijk mogelijk gemaakt.

Ziezo, we zijn nu klaar om de mannen van Lucon Floors te ontvangen. Morgenvroeg om 6u zullen ze hier zijn om de wapennetten op hun plaats te leggen. De betonmixer wordt immers tegen 6u30 verwacht. Dat wordt dus pijnlijk vroeg opstaan morgen, zaterdag…

Categorieën
Ons Strohuisje

Onze inrit wordt gerenoveerd

We hadden onze inrit laten aanleggen door een tuinaannemer en dat is gebleken niet zo’n goed idee geweest te zijn. Onze inrit vertoond immers behoorlijk wat putten en spoorvorming. Al een half jaar na de aanleg lag onze inrit er eigenlijk al slecht bij en dit werd erger en erger tot het punt waar het gevaarlijk werd om met de auto binnen te rijden.

De deksels op de putten voor controle van de afvoer en de regenput lagen immers zo los dat als je er verkeerd over reed met de auto het kon gebeuren dat deze omhoog sloegen tegen je auto aan. Het was dus een kwestie van er heel voorzichtig over rijden of de putten proberen te vermijden. Als je weet dat we ook een waardevolle oldtimer hebben staan thuis, weet je dat dit niet langer kon blijven duren. Gezien de oorspronkelijke aannemer niet thuis gaf zijn we dan maar in zee gegaan met een nieuwe aannemer met goede reputatie: van Logten & Co.

Wilco, de zaakvoerder, was eerst eens komen kijken hoe erg de schade was en op het eerste zicht leek het nog mee te vallen, maar bij start van de werken werd al heel snel duidelijk dat er toch serieus wat meer problemen onder de oppervlakte zaten. Het blijkt dat de fundering en ondergrond van onze inrit compleet waardeloos was. Op sommige plekken zat er slechts 2cm stabilisé, waar dat 15cm voorgeschreven wordt. Het wordt dus een serieuze extra hap uit ons te spenderen budget voor dit jaar, maar het is nu niet anders. We zullen later wel zien wat we bij de vorige aannemer kunnen proberen recuperern gezien hij toch wel echt slecht werk geleverd heeft.

Bij deze een beschrijving van de werken tot nu toe:

DAG 1

De steentjes en de matten worden verwijderd om te zien wat er onder verborgen zit. Nu pas zien we hoe erg het gesteld is met onze inrit en de oorspronkelijke raming van de kosten was dus helaas iets te optimistisch. Jammer, maar we gaan toch verder met de werken. Een aantal andere plannen zullen we gewoon even moeten uitstellen.

DAG 2

De oude onderlaag wordt volledig afgegraven en in containers gesmeten om af te voeren.

DAG 3

Er wordt een nieuwe en dikkere laag fundering gelegd die stevig aangestampt wordt met de drilmachine. Dit zorgt voor een stevige onderlaag.

De nieuwe fundering wordt aangelegd. Veel dikker dan de vorige keer.
De fundering wordt stevig aangestampt met een speciaal daarvoor ontworpen drilmachine.

DAG 4

Gisteren was de 4de dag van de werken en werd er een stevige laag stabilisé gelegd. Deze nieuwe laag verschilt van de vorige in enkele belangrijke aspecten:

  • Ze is overal 15 cm dik
  • Ze werd stevig aangedrild (dus de aangevoerde stabilisé was zelfs een pak meer dan de uiteindelijke 15cm)
  • Ze werd op professionele wijze mooi vlak afgewerkt
Na het aandrillen wordt er met lange latten gewerkt om de stabilisé perfect gelijk te krijgen.
De ondergrond is bijna voltooid. Achtteraan zie je nog net het verschil voor en na het gelijk strijken.

En hoe gaat het nu verder?

Nu de stabilisé op zijn plaats ligt mogen we gedurende 20 dagen niet meer op onze oprit komen. Daarom wordt deze met een lint afgespannen en wordt de omheining aan de andere kant van het huis deels verwijderd. We kunnen immers onze voordeur niet meer bereiken en moeten nu langs de achterdeur naar binnen. Een klein ongemak dat we er graag bijnemen in afwachting van onze perfecte inrit.

Na ongeveer een week komen de werkmannen terug om de matten met de kiezels weer op hun plaats te leggen, maar ook daarna zullen we nog niet met de auto over de inrit mogen rijden om beschadiging te voorkomen.

Bij de aanleg vorige keer werd ons dat niet gezegd waardoor we onze inrit meteen in gebruik genomen hadden. Bovendien had de aannemer voor het verdelen van de kiezel er zelf al met een bobcat over gereden terwijl dat nu met de hand zal gaan gebeuren.

De wet van Murphy in de praktijk…

Normaal gezien zou onze bouwkraan op vrijdagavond gebracht worden zodat deze de zaterdag kon opgesteld worden. Omdat de bouwkraan onderweg echter een lekke band kreeg, moest deze noodgedwongen geparkeerd worden totdat deze band hersteld was.

Gisterenavond was het dan tijd voor poging twee. Dit keer raakt de bouwkraan wel op zijn plaats. Bij aankomst in Zolder beslissen de weergoden om het even te laten gieten en aangezien het al halftwee was ondertussen wordt er beslist om de volgende morgen de bouwkraan definitief op zijn plaats te zetten.

Wij zijn om 7u30 alweer present op de werf en beginnen alvast met het verdelen van de rest van de worteldoek. Ondertussen komt ook ons (schoon)broerke, Jens toe om te helpen. En met ons gedrieën is de rest van de worteldoek snel op zijn plaats gelegd. De wind zou graag onze worteldoek ergens anders neerleggen, maar daar steken we een “plankske” voor.

Net als we klaar zijn met het leggen van het laatste stukje worteldoek komt de vrachtwagen van Paesen toe met de bestelde kiezel. Even overleggen met de chauffeur en we laten de kiezel zo veel mogelijk naar opzij kiepen, want we moeten ruimte laten zodat de bouwkraan nog op zijn plaats getrokken kan worden.

In afwachting dat Papa Jef ons komt vervoegen om de bouwkraan op zijn plaats te zetten, beginnen Jens, Eefje en ikzelf alvast met kiezel in kruiwagens te scheppen en deze dan op de worteldoek te kiepen en te verdelen in een laag van ongeveer 5cm dik. We scheppen zo veel mogelijk aan de kant van de inrit zodat we ruimte maken en de kraan op zijn plaats getrokken kan worden. Het is hard werk, maar we schieten goed op en even later is ook Papa Jef ter plaatse. Hij helpt eerst even mee met scheppen en kruien totdat er voldoende ruimte is voor de vrachtwagen om te passeren en de kraan op zijn plaats te trekken.

Ai, de vrachtwagen krijgt de zware bouwkraan niet van plaats. Gelukkig heb ik het telefoonnummer van de boer enkele huizen verderop en hij wil ons graag verder helpen. Met de traktor gaat het als een fluitje van een cent en de kraan schuift mooi naar zijn plaatsje op de werf. Terwijl Papa Jef aan de slag gaat om de kraan perfect waterpas te zetten verdelen wij de kiezel verder over de worteldoek. Het werk schiet goed op en tegen de middag zitten we al ruim over de helft!

We trakteren onze helpers op een lekker stukje “Limburgse vlaai” en bieden ook de buren een stukje aan. Ze hebben ons immers ook al flink geholpen gehad de voorbije dagen.

Na de middagpauze wordt de laatste kiezel verdeeld en helpen Jens en ikzelf Papa Jef om de kraan op te stellen. De draagarm wordt opengeplooid en verankerd. Ziezo de kraan is klaar om omhoog gezet te worden. Hiervoor hebben we elektriciteit nodig, dus wordt de stroomgroep opgestart en de kraan aangesloten. Helaas, geen beweging te krijgen in de kraan. We controleren even de stroomgroep en hier lijkt alles normaal te werken. Toch even het verhuurbedrijf bellen om wat extra uitleg bij de stroomgroep te vragen en zeker te zijn dat we niks verkeerd doen. Nope, alles zoals het zou moeten.

We testen de stroomgroep door er een boormachine op aan te sluiten en deze werkt. Dus er wordt stroom gegenereerd. De verlengkabel van de kraan naar de stroomgroep een keer vervangen, maar nog steeds geen oplossing. Na het nameten van de spanning op verschillende punten blijkt het probleem ergens in de kraan te zitten. Helaas is er geen elektricien in ons midden en dus moeten we rondbellen om een elektricien of onderhoudstechnicus voor bouwkranen te vinden die ons kan depanneren. Dat blijkt niet zo evident te zijn, want die technici van tegenwoordig werken enkel maar aan kranen die ze ook zelf verkopen. Uiteindelijk vinden we iemand die wil komen kijken, maar hij kan pas morgen langskomen. Jammer, maar helaas. Murphy heeft beslist dat we vandaag iets vroeger dan voorzien naar huis kunnen.

Thuis worden de vrijwilligers voor morgen verwittigd. Hopelijk loopt morgen wel alles van een strodakje…

De bekisting heeft het gehouden!

Jawel, jullie lezen het goed. De bekisting die we helemaal zelf in mekaar geknutseld hebben werd vandaag vol beton gestort en ze heeft het gehouden. Geen druppelke beton is er ontsnapt!

Nu moeten we wel toegeven, dat we weer geluk hadden met de vrachtwagenchauffeur van Paesen. We hadden namelijk gedacht van de beton mooi glad te strijken met een lange plank vanop de kant. Dat lukt dus niet! Als je een betonplaat mooi gelijk wil trekken, moet je er met je voeten in gaan staan (met rubberen laarzen aan je voeten uiteraard) en ze dan gelijk trekken zodat het ongeveer waterpas is. Daarna wordt het perfect afgewerkt met een vlakke plank aan een steel.

Niks van dat alles hadden wij uiteraard beschikbaar op de werf. Gelukkig had onze chauffeur dit wel voorhanden en heeft hij ons een handje toegestoken om onze betonplaat perfect glad te krijgen. ’t Zijn echt toffe mannen daar bij Paesen!

Het resultaat mag er wezen: een perfect gladde betonplaat voor de garage!

We moeten ons nieuw domicilieadres nog officieel gaan laten registreren en vermits het nog vroeg is rijden we even naar het gemeentehuis van Meeuwen-Gruitrode om ons als (tijdelijke) nieuwe inwoners te laten registreren. We waren wel eventjes vergeten dat onze stroomgroep ook vandaag tussen 8u en 9u geleverd werd. Terwijl we onderweg zijn rinkelt mijn GSM, maar ik ben net te laat met opnemen. ‘k Zal straks wel terugbellen, eerst even onze paparassen op ’t gemeentehuis in orde brengen. Onderweg terug naar huis vraagt Eefje wanneer onze stroomgroep weer geleverd werd. Ikke: “Oeps, dat was tussen 8u en 9u vandaag.” Het begint me te dagen dat dat telefoontje vermoedelijk van de chauffeur met de stroomgroep is…

Snel even terugbellen om te zeggen dat we er aan komen. We moeten een paar keer terugbellen eerdat we de chauffeur terug aan de lijn krijgen. Hij heeft de stroomgroep op aangeven van onze buurman, Marcel, neergezet aan de straatkant, net voor het hout. Daar staat hij niet in de weg, dus dat is OK. Weer eens geluk gehad dus…

Terug op de werf beginnen we alvast met het verdelen van de worteldoek aan de achterkant van het huis. Zo hoeven we dat alvast morgen niet meer te doen als de kiezel gebracht wordt. Het leggen van de worteldoek gaat heel vlot en het is net geen middag als het deel dat we al kunnen leggen op zijn plaats ligt. We leggen er nog wat planken op om zeker te zijn dat hij op zijn plaats blijft liggen en nemen daarna een namiddagje vrijaf. Er valt zo dadelijk toch niets meer te doen.

We parkeren onze “mobiele werfkeet” weer bij ons moeder in Zolder en rijden dan weer naar huis. Daar ligt ook nog wel wat huishoudelijk en ander werk op ons te wachten: gras maaien, was sorteren, was plooien, poetsen, … Allemaal dingen die we ergens tussen het werk op de bouw in moeten passen.

Als alle karweitjes opgeknapt zijn sorteren we nog even onze facturen en offertes en dan is het tijd voor een avondje rust op de zetel. Morgen zal het immers weer een zware dag zijn…