Gisterenavond hebben we alvoren ons beddeke in te kruipen nog snel even de voegen van de H2O-platen en de schroefgaatjes opgevuld met voegengips. Met zijn tweeën was dat vrij snel gebeurd en zo konden we vanmorgen meteen beginnen met de vloeibare folie om de wanden van onze douche helemaal waterdicht te maken.
Alle schroefgaatjes en voegen zijn netjes opgevuld met voegengips.
Om de koude buiten te houden, plakken we een stuk karton voor het gat van de verluchting. Zo kan de koude ’s nachts niet ons huis binnen dringen ’s avonds.
Vanmorgen zijn we al vroeg uit de veren en als onze twee meisjes naar de crèche zijn gebracht, vliegen we er meteen met ons tweeën in. Eerst wordt het laatste stuk muur bovenaan helemaal ingesmeerd met de vloeibare folie zodat de volledige wind in principe waterdicht wordt en het water niet in de muur kan indringen. Als er dan later scheurtjes in onze tadelact zouden komen, dan heeft dit alvast geen dramatische gevolgen voor het stro in de muren.
Eefje rolt de vloeibare folie op de H2O rond het raampje en daarmee is alles één keer ingesmeerd.
Na twee uur drogen zijn we klaar om een tweede laag van de vloeibare folie aan te brengen. Gelijktijdig wordt er in de hoeken Fermacell afdichtband aangebracht. Hiervoor wordt eerst vloeibare folie gesmeerd en de afdichtband dan in de nog natte folie ingewreven. Tenslotte wordt over de afdichtband nog een keer vloeibare folie gesmeerd. Hierdoor zijn de hoeken perfect waterdicht en kan er geen water via de hoeken indringen in de muur.
Ik breng de vloeibare folie aan over de aangedrukte afdichtband.Op deze foto zie je hoe de afdichtband met vloeibare folie ingewerkt wordt.Rond de uitsparingen voor de aansluiting van de kranen wordt een speciale afdichting gezet uit hetzelfde materiaal als de afdichtbanden van de hoeken. In het midden is er een speciale uitsparing waardoor later de S-bocht kan aangebracht worden.
Daarmee is deze fase van de voorbereiding van de afwerking van de douchewanden klaar en dus kunnen we nu beginnen met de kalkpleister aan te brengen. Maar gezien we vandaag onvoldoende tijd hebben om dit helemaal klaar te krijgen, profiteren we deze namiddag wat van het mooie weer.
Maandag vliegen we er dan in om hopelijk op 1 dag de volledige laag kalkpleister aan te brengen.
Omdat we nog extra H2O-platen moesten bevestigen op onze leemmuur in de badkamer en deze leemmuur uiteraard niet echt vlak staat, hadden we Papa Jef gevraagd om hierbij een handje te komen helpen. Die had vandaag tijd en dus heb ik vandaag samen met Papa Jef in de badkamer de laatste H2O-platen geplaatst.
Allereerst wordt er een kader gemaakt uit hout uit panlatten, met latjes die ongeveer om de 25 tot 30 cm uit mekaar staan. Deze wordt dan tegen de leemmuur vastgeschroefd op de plaatsen waar we weten dat er hout achter de leem staat. Zo kan de muur perfect uitgevlakt worden met behulp van dit kader.
Het eerste stuk van het houten kader waar later de H2O-platen op vastgeschroefd worden.
Zoals je op de foto hierboven kan zien wordt om zeker te zijn dat het houten kader niet meer kan bewegen dit nog extra vastgezet met PU-schuim. Dit wordt achter de latten gespoten en zet dan automatisch uit, zodat dit niet meer krom kan gaan staan.
Als het houten kader helemaal klaar is, worden de H2O-platen er tegen geschroefd. Net als voor de andere muren worden die weer om de 25 tot 30 cm vastgeschroefd zodat deze perfect vlak staan. Om te weten waar het hout zit, trekken we onderaan een klein krijtstreepje om deze te markeren. Als de H2O-plaat dan op zijn plaats gezet is, kunnen we met behulp van de waterpas vanaf dit merkteken mooi recht naar boven een lijn trekken zodat we weten waar we kunnen schroeven.
De eerste H2O-plaat is op zijn plaats geschroefd. Je ziet de hulplijnen die we getekend hebben om zeker te zijn dat we in het hout en niet in het luchtledige schroeven nog op de plaat staan.
Tussen de platen worden de voegen ook net als voor de andere muren weer gelijmd met de speciaal hiervoor ontwikkelde voegenlijm van Fermacell.
Ook rond het raampje wordt H2O gezet.
Ron het raampje wordt ook alles met H2O afgewerkt. Eerst zetten we de zijkanten, erbij letten dat we bovenaan net genoeg ruimte laten om de horizontale H2O-plaat hierboven tussen te kunnen schuiven. Om zeker te zijn dat deze bovenste plaat niet kan verzakken, schroeven we uiteraard ook die vast met enkele schroeven.
Als alle H2O-platen geplaatst zijn, zorgen we nog dat alles netjes afgeplakt is. We moeten immers wachten tot de lijm in de voegen hard geworden is alvorens we de voegen en de schroefgaten kunnen opvullen met voegengips. Dat zal een werkje voor morgen worden.
Eefje plakt het tabletje waar we later onze douchel e.d. op kunnen zetten netjes af.Ook onderaan moet alles netjes afgeplakt worden.We laten ongeveer een halve centimeter ruimte tussen de muur en de afplaktape. Zo is er voldoende ruimte voor de bepleistering en kunnen we de afplaktape later makkelijk verwijderen.
Afgelopen weekend hebben Eefje en ikzelf het laatste deel van de schacht waarin de afvoerbuis van de kachel verstopt zit afgewerkt. We hebben meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om dit nog eens in beeld vast te leggen, want enkele foto’s maken de uitleg vaak veel duidelijker.
Net als op de badkamer en op zolder beginnen we eerst met het kader voor de schacht in mekaar te zetten. Hiervoor wordt eerst verticaal gemeten hoe hoog het plafond is en dan zagen we 4 panlatten exact op deze lengte. Dit zullen de verticale steunlatten van het kader worden.
Per wand van de schacht maken we dan een ‘ladder’ door tussen de twee verticale latten korte latten te schroeven van dezelfde lengte. De lengte van de korte latten komt overeen met de breedte van de wand van de schacht min de breedte van de twee verticale latten. De afstand tussen de korte latten wordt gelijk verdeeld afhankelijk van de hoogte, maar is nooit meer dan 50cm. Daarna wordt eerst de eerste wand tegen de muur vastgeschroefd. We zetten een schroef om de 45cm, dus net onder of boven de tussenlatten.
Het kader van de eerste wand van de schacht wordt vastgeschroefd. We gebruiken de waterpas en onze meter om ervoor te zorgen dat deze perfect waterpas tegen de muur vastgezet wordt.De waterpas zorgt ervoor dat we netjes recht blijven bij het vastschroeven van het kader.
Als de eerst wand tegen de muur vastgeschroefd is, wordt het kader van de tweede wand op zijn plaats gezet. Opnieuw worden de meter en waterpas gebruikt om ervoor te zorgen dat deze op de perfect afstand tegen de muur vastgeschroefd wordt. Tenslotte worden de twee wanden op de hoek tegen mekaar geschroefd om uiteindelijk een stevig kadrement te krijgen dat perfect haak op de muur staat.
De twee kaders worden tegen mekaar geschroefd om zo een stevig kadrement te vormen voor de schacht in wording.
Als het kader op zijn plaats staat wordt deze eerst bekleed met OSB. De OSB-platen worden van onder naar boven geplaatst en telkens exact op maat gezaagd, gelijk met de breedte van de wand.
De eerste wand wordt eerst van OSB voorzien. Van onder te beginnen.
We werken plaat per plaat naar boven. Voor het laatste stukje wordt net als bij de gewone muren de OSB-plaat op maat gezaagd en voorzien we deze aan de onderkant van een hoek ipv de normaal aanwezige groef door aan de achterkant van de OSB-plaat in te zagen totdat er enkel de inkeping overblijft.
De eerste OSB-wand van de schat is klaar.
Daarna herhalen we het proces voor de tweede wand, er goed op lettende dat de OSB-platen exact even breed als de wand, inclusief de eerder geplaatste OSB-plaat is. Zo krijgen we een perfecte hoek.
De OSB-schacht is helemaal klaar.
Na de OSB moet de schacht nog bekleed worden met Fermacell, net als de andere binnenmuren. Dit is zoals altijd het meest vervelende werkje, want het doorzagen van de Fermacell platen zorgt voor het nodige stof. Een stofmasker is hiervoor dus absoluut geen overbodige luxe!
Plaat per plaat wordt de Fermacell tegen de schacht geschroefd.
De laatste plaat bovenaan de schacht is niet zo makkelijk om exact te laten passen. We kiezen er daarom voor om tussen de laatste plaat en de bovenste plaat een kleine opening te laten en deze laatste plaat mooi te laten aansluiten met het plafond. Het is met de voegengips immers makkelijk om de spleet tussen twee platen perfect op te vullen.
De schacht inclusief Fermacell.
Nu de schacht helemaal bekleed is met Fermacell kan deze met voegengips en primer afgewerkt worden en daarna kunnen we hier de leemfinish op de muren zetten, zodat deze zolderkamer ook weer een stukje meer afgewerkt kan worden.
Daarmee zit de zondag er op en gaan we traditioneel weer genieten van onze wekelijkse frieten!
Vorige week hebben we behalve woensdag nog elke dag verder gewerkt om de 2de laag in de studio/atelier verder af te werken. De teller staat op 7 dagen voor de volledige afwerking van de 2de laag leem in de studio/atelier. Nu is dit wel een zeer grote ruimte, met 8m op 4m en een plafond hoogte van 3m en komt deze oppervlakte dus eigenlijk overeen met twee normale ruimten.
Het moet gezegd dat naarmate we vorderden de techniek verbeterde zodat we kunnen stellen dat het laatste stukje muur echt wel heel strak staat (naar onze normen uiteraard). We hebben ons dan ook voorgenomen om eerdat we verhuizen de minder perfecte muren nog eens onderhanden te nemen en met een extra dun laagje leem ook deze nog ‘strak’ te zetten. Het geheim zit ‘m in het volgende:
Zorg dat je bij het aanbrengen van de 2de laag zo weinig mogelijk “lijnen” zichtbaar hebt. Dwz dat je met je spaan zodanig de leem uitstrijkt dat je altijd overlapt met een deel dat al mooi gelijk is terwijl je de spaan mooi evenwijdig tegen de muur aan strijkt. Zo krijg je al een heel goeie basis.
Sponsen, sponsen,sponsen! Hoe vaker je sponst hoe strakker de muur komt. Je hoeft hiervoor zelfs niet eens zoveel druk uit te oefenen op de spons zo blijkt. Gewoon herhalen totdat je het gewenste resultaat bekomt met een spons die voldoende nat is, maar dan ook weer niet doornat, want dan veeg je alle leem weer weg en krijg je een eerder ruw resultaat.
De kers op de taart krijg je door als de muren opgedroogd zijn deze nog eens af te borstelen met een zachte borstel. Hierdoor verdwijnen de laatste ruwe korrels die tijdens het sponsen ontstaan. Dit laatste moeten we nog wel doen, dus dit gaan we later nog bevestigen (of misschien ook tegenspreken).
Zaterdag zijn we dan begonnen met de afwerking van een aantal binnenmuren.
We zijn begonnen met alle schroefgaatjes in de fermacell platen te dichten met een “toefke” fermacell voegengips dat we met een spateltje mooi glad uitstrijken zodat de schroef mooi dichtgestopt is en je een gladde muur krijgt. Ook de naden tussen de platen worden op die manier opgevuld zodat de muren volledig gelijk worden, klaar om zodra de voegengips uitgehard is (ten vroegste na 4-6u) met Terrafino contact primer behandeld te worden.
Met zo “toefkes” op de schroefgaten te zetten en voegen op te vullen hebben we ons ook al een paar avonden kunnen amuseren en vanavond hadden we weer zin in “iets nieuws”.
Daarom zijn we alvast op de slaapkamer begonnen om onze eerste binnenmuur van contact primer te voorzien. Hierbij gaan we als volgt te werk:
Afplakken met schilderstape van alles wat niet met leem/contact primer besmeurd mag worden: raamkozijnen en houten balken die zichtbaar blijven bv.
Met een borstel eerst langs de rand van de te behandelen muur de contact primer aanbrengen. Zo voorkom je dat je met je rol helemaal tot tegen de afplaktape aan moet schilderen en toch nog erover heen schildert.
Met de verfrol de contact primer uitrollen over de oppervlakte van de muur.
Dit gaat aardig goed vooruit, al moeten we wel zeggen dat je maar een zeer kleine oppervlakte kan doen per keer dat je de contact primer op je verfrol aanbrengt. De primer wordt immers relatief dik op de muur aangebracht om zodoende de muren voldoende structuur te geven en er zeker van te zijn dat later de leemfinish er goed aan hecht.
Morgen proberen we nog een keer enkele foto’s te nemen van onze vorderingen, maar nu is het weer de hoogste tijd om in ons bed te kruipen…
Vandaag hebben we om 10u afgesproken op den bouw met Jens. Hij zal ons vandaag een extra handje komen toesteken omdat ik donderdag mijn rug een beetje geforceerd heb met het verslepen van de zakken leemfinish. Een IT’er zijn rug is nu eenmaal niet gebouwd om 27 zakken van 25kg elk 3 keer van plaats te verhuizen.
Terwijl ik buiten de dompelpomp in de regenput hang en via enkele buizen een waterweg aanleg naar de riolering om het overtollige water uit onze regenput te pompen (deze loopt immers al over en er wordt nog wel wat regen verwacht de komende dagen), beginnen Eefje en Jens alvast beneden in de berging om de buitenmuur met OSB te bekleden. Zo is alles klaar voor de mannen van Jeva om volgende week het sanitair verder af te werken.
Ik begin alvast met in de muur van de gang glaswol te stoppen zodat ook deze muur geluidwerend zal zijn. Tegen dat ik daarmee klaar ben, hebben Eefje en Jens beneden in de berging de OSB-muur afgewerkt en samen beginnen we dan met de muur van de gang dicht te maken. Eerst met OSB, hetgeen heel vlot loopt tot de laatste rij OSB waarin we de balken die over de traphal lopen moeten uitsparen.
Om dit te vergemakkelijken leggen we tegen de balken een lange lat waarop we markeren waar de balken uitgehaald moeten worden. Deze lat wordt dan als meetlat gebruikt om de OSB af te tekenen. Zo is het een stuk eenvoudiger om de OSB-platen correct uit te zagen waar nodig. Het is daarna nog wat wringen, maar uiteindelijk past alles perfect in mekaar. We merken wel al dat het bovenste stuk Fermacell een uitdaging gaat worden, want daar raken we vanop onze verhoogde stelling net niet aan. Voorlopig nog zorgen voor later.
Na een korte pauze beginnen we aan de Fermacell en ook dit loopt heel vlot tot we aan de bovenzijde toekomen. Om het ons iets “makkelijker” te maken, meten we eerst de ruimte tussen de laatste rij platen en de balken op en plaatsen we eerst deze smalle strook. Daarna hoeven we dan enkel nog simpelweg de ruimte tussen de balken op te vullen. “Simpelweg” is wel niet zo simpel als je er niet aankunt natuurlijk. Na even overleggen hebben we een idee: buiten ligt nog een lange ladder. Als we die nu eens keer schuin omhoog zetten in de gang? Moet lukken en klinkt eenvoudig. Totdat je merkt dat de ladder wel erg recht omhoog staat en je er dus toch niet zo stabiel op staat.
Maar met het nodige hang- en vliegwerk lukt het uiteindelijk.
Jens en ik wisselen af op de ladder, want dat is best vermoeiend werk terwijl Eefje ervoor zorgt dat we alles netjes aangereikt krijgen en de plaatjes mooi op maat gezaagd worden.
Tegen de avond is de gang helemaal klaar en hebben we onze wekelijks frietje weer verdiend!
