De wet van Murphy in de praktijk…

Normaal gezien zou onze bouwkraan op vrijdagavond gebracht worden zodat deze de zaterdag kon opgesteld worden. Omdat de bouwkraan onderweg echter een lekke band kreeg, moest deze noodgedwongen geparkeerd worden totdat deze band hersteld was.

Gisterenavond was het dan tijd voor poging twee. Dit keer raakt de bouwkraan wel op zijn plaats. Bij aankomst in Zolder beslissen de weergoden om het even te laten gieten en aangezien het al halftwee was ondertussen wordt er beslist om de volgende morgen de bouwkraan definitief op zijn plaats te zetten.

Wij zijn om 7u30 alweer present op de werf en beginnen alvast met het verdelen van de rest van de worteldoek. Ondertussen komt ook ons (schoon)broerke, Jens toe om te helpen. En met ons gedrieën is de rest van de worteldoek snel op zijn plaats gelegd. De wind zou graag onze worteldoek ergens anders neerleggen, maar daar steken we een “plankske” voor.

Net als we klaar zijn met het leggen van het laatste stukje worteldoek komt de vrachtwagen van Paesen toe met de bestelde kiezel. Even overleggen met de chauffeur en we laten de kiezel zo veel mogelijk naar opzij kiepen, want we moeten ruimte laten zodat de bouwkraan nog op zijn plaats getrokken kan worden.

In afwachting dat Papa Jef ons komt vervoegen om de bouwkraan op zijn plaats te zetten, beginnen Jens, Eefje en ikzelf alvast met kiezel in kruiwagens te scheppen en deze dan op de worteldoek te kiepen en te verdelen in een laag van ongeveer 5cm dik. We scheppen zo veel mogelijk aan de kant van de inrit zodat we ruimte maken en de kraan op zijn plaats getrokken kan worden. Het is hard werk, maar we schieten goed op en even later is ook Papa Jef ter plaatse. Hij helpt eerst even mee met scheppen en kruien totdat er voldoende ruimte is voor de vrachtwagen om te passeren en de kraan op zijn plaats te trekken.

Ai, de vrachtwagen krijgt de zware bouwkraan niet van plaats. Gelukkig heb ik het telefoonnummer van de boer enkele huizen verderop en hij wil ons graag verder helpen. Met de traktor gaat het als een fluitje van een cent en de kraan schuift mooi naar zijn plaatsje op de werf. Terwijl Papa Jef aan de slag gaat om de kraan perfect waterpas te zetten verdelen wij de kiezel verder over de worteldoek. Het werk schiet goed op en tegen de middag zitten we al ruim over de helft!

We trakteren onze helpers op een lekker stukje “Limburgse vlaai” en bieden ook de buren een stukje aan. Ze hebben ons immers ook al flink geholpen gehad de voorbije dagen.

Na de middagpauze wordt de laatste kiezel verdeeld en helpen Jens en ikzelf Papa Jef om de kraan op te stellen. De draagarm wordt opengeplooid en verankerd. Ziezo de kraan is klaar om omhoog gezet te worden. Hiervoor hebben we elektriciteit nodig, dus wordt de stroomgroep opgestart en de kraan aangesloten. Helaas, geen beweging te krijgen in de kraan. We controleren even de stroomgroep en hier lijkt alles normaal te werken. Toch even het verhuurbedrijf bellen om wat extra uitleg bij de stroomgroep te vragen en zeker te zijn dat we niks verkeerd doen. Nope, alles zoals het zou moeten.

We testen de stroomgroep door er een boormachine op aan te sluiten en deze werkt. Dus er wordt stroom gegenereerd. De verlengkabel van de kraan naar de stroomgroep een keer vervangen, maar nog steeds geen oplossing. Na het nameten van de spanning op verschillende punten blijkt het probleem ergens in de kraan te zitten. Helaas is er geen elektricien in ons midden en dus moeten we rondbellen om een elektricien of onderhoudstechnicus voor bouwkranen te vinden die ons kan depanneren. Dat blijkt niet zo evident te zijn, want die technici van tegenwoordig werken enkel maar aan kranen die ze ook zelf verkopen. Uiteindelijk vinden we iemand die wil komen kijken, maar hij kan pas morgen langskomen. Jammer, maar helaas. Murphy heeft beslist dat we vandaag iets vroeger dan voorzien naar huis kunnen.

Thuis worden de vrijwilligers voor morgen verwittigd. Hopelijk loopt morgen wel alles van een strodakje…