Zaterdag begonnen met het maken van de bekisting voor de bodemplaat onder de garage. Dat bleek toch echt wel niet zo eenvoudig te zijn als ik me dat had voorgesteld. Omdat we ’s avonds naar Jeff Dunham moesten in ’t Sportpaleis konden we ook niet echt lang doorwerken, dus is er van de vrije zondag niks in huis gekomen.

Maandagmorgen om 8u stipt wordt er immers het beton geleverd voor de bodemplaat en dus moet tegen dan de bekisting en het wapennet klaar zijn. Een beetje druk dus om alles tijdig klaar te krijgen…

Onze bereidwillige buur heeft ons zaterdagmiddag en zelfs zondagmiddag even een handje toegestoken. En gelukkig maar, want alleen was het toch echt niet makkelijk! We bellen ook even naar Papa Jef om raad te vragen, want eventjes zien we ’t niet meer zitten. Doordat de sokkels een beetje midden in de bodemplaat zitten, is het immers niet gewoon een rechthoek maken, maar eentje met hindernissen…

We laten het uiteindelijk niet aan ons hart komen en zijn dus vandaag vroeg in de morgen alweer terug in Zolder om de bekisting verder af te werken en de wapennetten erin te leggen.

We beginnen met twee planken aan boven mekaar vast te schroeven door middel van een klein plankje aan de achterkant. Dit plankje dient als verbindingsstuk en versteviging. Daarna wordt zo de plank van 20cm hoog perfect waterpas op de juiste hoogte geplaatst tegen en/of tussen de sokkels. Er wordt gezaagd, geschroefd en getimmerd om alle planken mooi op de juiste lengte te krijgen en ze daarna op hun plaats te zetten.

Om zeker te zijn dat de planken niet weggeduwd worden door de beton, slaan we op de hoeken en in het midden nog een plankje schuin tegen de geplaatste planken. Dit plankje wordt in de grond ingegraven en zorgt er zo voor dat alles verankerd zit en niet naar achter kan. En om helemaal 100% zeker te zijn, smijten we daarna nog een hoop zand tegen de planken als extra weerstand.

Dit werkt prima voor de planken die aansluiten op de sokkels, maar achter de sokkels moeten we de oppervlakte van de plaat nog naar achter verlengen en dus moeten we daar twee keer een hoek maken. Dit doen we door de eerste plank op zijn plaats te zetten, mooi op lengte en daarna via een L-ijzer de achterste plank ertegen te bevestigen. Aan de andere kant plaatsen we ook met behulp van een L-ijzer de andere plank ertegen en we zorgen dat alles mooi aansluit op het frame rond de sokkels. Dan alles mooi op hoogte en waterpas zetten en uiteindelijk verankeren, net zoals de rest van het kader.

Het werk wordt een paar keer onderbroken door bezoekers. Zo komt Dries die ons woensdag een handje komt toesteken bij de opbouw van het skelet alvast eens met vrouw en kinderen een kijkje nemen op onze werf. Even later komt ook Michael ook langsgefietst met vrouw en kinderen. Dit bezoekje blijkt heel nuttig te zijn, zo lees je enkele zinnen verderop hier… Verder ook nog enkele fietsers die gepasseerd zijn en eventjes komen piepen. Enfin, de verhalen dat een strowerf nooit verveeld omdat er altijd wel volk passeert zijn dus waar. Dat hebben we vandaag en gisteren aan den lijven ondervonden. ’t Was bij momenten net alsof het een “Open Werf” dag was.

Enfin, zo rond 17u zondag is de bekisting klaar. Maar nu, hoe krijgen we die wapennetten mooi op hun plaats?

Probleem 1: Ze passen niet echt perfect in onze rechthoek en dus moeten ze op maat “geknipt” worden. Weer eventjes Papa Jef storen op zondag. Oef, we kunnen zijn kniptang ophalen om daarmee alles mooi op de juiste lengte te knippen. Probleem 1 opgelost.

Probleem 2: De netten moeten in twee niveaus klaar gelegd worden zodat de beton er gewoon tussen kan stromen. Hm, geen stenen op onze bouwgrond, dus niks voorhanden om deze omhoog te leggen. Gelukkig hebben we vandaag wat bezoek gehad op onze werf. Zo stelde Michael voor om bij hem thuis enkele snelbouw bakstenen te komen afhalen die hij nog op overschot had. Als we deze met een bijtel en hamer splitsen hebben we meteen voldoende stenen om alles mooi op zijn plaats te leggen. Probleem 2 opgelost.

Probleem 3: Die netten wegen eigenlijk toch wel wat veel om met ons tweeën te dragen en op hun plaats te leggen. Net als we naar Papa Jef willen vertrekken om de kniptang te gaan halen, komen Papa Ronny en Jens toe om een kijkje te komen nemen op de werf. Jens biedt spontaan zijn hulp aan. En terwijl wij naar Papa Jef rijden voor de kniptang, gaan Papa Ronny en Jens eventjes iets eten in afwachting dat wij terugkomen.

Omstreeks 19u zijn we allemaal ter plaatse op de werf en worden meteen de handen uit de mouwen gestoken. (In mijn geval niet zo moeilijk, want een T-shirt was ook vandaag ruim warm genoeg!) Een goeie 2 uur later, net voordat het donker wordt ligt het laatste net op zijn plaats. Een beetje moe maar voldaan parkeren we de cammionette weer in Zolder bij ons moeder en na een welkom stukje taart (onze schoofzak is allang verteerd ondertussen) rijden we weer naar huis.

Nog eventjes deze blog schrijven en dan ons bed in, want morgen moeten we er weer heel vroeg uit…