Categorieën
Ons Strohuisje

Ijzer, ijzer, ijzer, …

Vandaag had Paesen beloofd om het ijzer voor de fundering te leveren. Ik wacht op een telefoontje, de afspraak was immers dat ze een uurtje voordat ze gaan leveren telefonisch verwittigen.

Om 10u nog geen nieuws van Paesen, maar Papa Jef verwittigt me dat hij tegen 11u op de bouwwerf kan zijn. Ik rijd dus alvast naar ginds zodat we samen aan de voorbereidingen kunnen beginnen.

Er moeten immers nog een aantal dingen uitgegraven worden: een sleuf voor de installatie van de energiebocht moet nog uitgegraven worden. Deze moet een meter onder de grond liggen, dus daar hebben we nog wel wat graafwerk aan. Terwijl Papa Jef het uitgraven van de sleuf voor zijn rekening neemt, graaf ik een klein greppelke in de buitenste fundering waarin we de aardingslus leggen en deze dan terug afdekken met aarde. De aardingslus mag immers het betonijzer niet raken.

Ik moet ook nog de wachtbuizen gaan halen bij Paesen, dus eventjes naar Peer om deze te gaan ophalen. De buizen hebben een doormeter die perfect aansluit aan de opening van de energiebocht: 2 keer 110mm, 2 keer 50mm en nog eentje van 70mm. De lengte van de harde PVC buizen varieert tussen 4m voor de smalle en 5m voor de twee dikste buizen. Net iets te lang om in onze camionnette te steken, maar gelukkig is de magazijnier zo vriendelijk om alle buizen op 3m af te zagen. Zo hebben ze de perfecte lengte om tot buiten de fundering gelegd te worden en passen ze netjes in de camionnette.

Terug aangekomen op de werf, heeft Papa Jef de aardingslus ondertussen al in de grond gelegd en weer bedekt met aarde. Zo zijn we meteen klaar voor het plaatsen van de energiebocht en de wachtbuizen erop aan te sluiten. We stoppen eerst de wachtbuizen in de uiteinden van de energiebocht en laten deze daarna in de sleuf zakken. Aan de uiteinden wordt er terug zand in de sleuf gesmeten, zo voorkomen we dat de buizen niet op hun plaats blijven liggen en dat er beton in de sleuf loopt wanneer de beton in de fundering gegoten wordt. We graven de energiebocht zelf ook weer helemaal in, zodat deze enkel nog omhoog steekt waar later de elektriciteitskast en nutsleidingen in het huis toe zullen komen.

We hebben nog altijd geen nieuws van Paesen en dus bel ik nog een keertje om te informeren hoe het zit met de levering. Ik leg er de nadruk op dat er een afspraak gemaakt is om morgenvroeg om 8u beton te komen leveren en dat we voor dan nog ijzerkorven moeten kunnen plooien en plaatsen. De medewerker van Paesen belooft me dat hij ervoor zorgt dat het ijzer vandaag nog geleverd zal worden.

Net als we beginnen te vrezen dat het wel eens heel laat kan worden vandaag, komt er een bestelwagen aangereden met de betonijzers. De sympathieke chauffeur verzekert me dat hij er persoonlijk voor zorgen zal dat ook de ijzernetten nog geleverd gaan worden. We verspreiden de betonijzers taktisch langs de randen van de fundering zodat we ze er morgen terwijl de beton gegoten wordt makkelijk kunnen inleggen. We zijn bijna klaar als de chauffeur er alweer is met een kleine vrachtwagen met daarop de verwachte ijzernetten. Met ons gedrieën sleuren we de netten van de vrachtwagen en we kunnen eindelijk beginnen aan het plooien van de ijzerkorven.

We hebben in totaal 24 ijzerkorven nodig. Twee voor elke sokkel. De eerste twaalf korven worden geplooid in de vorm van een U met een afmeting van 70cm x 60cm x 70cm. Deze zullen met de benen omhoog in het beton van de fundering geplaatst worden en zorgen voor de verbinding van de fundering met de sokkels. De sokkels worden op een door Papa Jef bedacht en gelijktijdig vernuftig en eenvoudig systeem op hun plaats gehangen. Klaar om morgen perfect uitgelijnd te worden voordat de beton gestort wordt. De korven worden opgehangen aan enkele panlatten die ondersteund worden door enkele blokken hout. Zo kunnen we de korven makkelijk op hun plaats schuiven en kunnen we de beton nog onder de latten gelijk strijken. Zoals gezegd, gelijktijdig simpel en vernuftig! Per korf leggen we ook 4 plankjes klaar met 3 spijkers in. Deze leggen we morgen met de spijkers naar beneden in de beton van de fundering. Deze kunnen dan gebruikt worden om de bekisting van de sokkels aan vast te nagelen zodat deze perfect op zijn plaats blijft. Het is immers van kapitaal belang dat deze sokkels op de juiste plaats blijven liggen!

Papa Jef knipt de roosters met een heel grote kniptang op de juiste breedte. Het plooien van de korven doen we eerst door een kleine inkeping te slijpen op de plaats waar ze geplooid moeten worden en ze daarna aan de inkeping te plooien. Dit gaat heel makkelijk, maar maakt de verbinding wel iets minder stevig. Onze toekomstige buurman, Marcel, suggereert om een plank op het ijzer te leggen en dan het ijzer te plooien, gebruik makend van deze plank. Dat blijkt ook te lukken en heeft als voordeel dat de hoeken van de korf niet breekbaar worden.

We zijn ongeveer klaar met het plooien van de korven en ze op hun plaats te hangen als er een vrachtwagen van Grondwerken Vanheel toekomt om de graafmachine die er nog stond op te halen. Best spectaculair om te zien hoe de graafmachine heel precies op de dieplegger gemanouvreerd wordt.

Het is ondertussen 18u en dus alweer de hoogste tijd om naar huis te gaan en onze knorrende maag het zwijgen op te leggen.

Morgenvroeg om 7u30 zijn we alweer present om de laatste voorbereidingen af te ronden en daarna de beton te gieten.

Funderingen en leem

Op zaterdag stonden er weer twee dingen tegelijk op de agenda:

In Zolder worden de funderingen uitgegraven. Jef Vanheel is al op post om 7u30 en Papa Jef houdt een oogje in het zeil.

Ondertussen zijn wij naar de leemcursus van Casa Calida. Op de werf van Hein zijn tandartspraktijk wordt vandaag door Casa Calida een cursus lemen gegeven in samenwerking met Matthias van het Leemniscaat.

We zijn in totaal met een zestiental cursisten en dus wordt de groep in twee gesplitst:

Groep 1 begint met Hein en leert hoe je leem mengt met water en stro zodat hij gebruiksklaar is om op de muren aan te brengen. We beginnen met de strohalmen van het scheren van de strobalen fijner te malen met behulp van een grasmaaier. Dan wordt de leem gemengd met water en aangevuld met de ingekorte strohalmen. Zo krijgen we een leem die genoeg kleeft en niet gaat barsten. Het stro zorgt voor structuur in de leem.

Groep 2 begint met Matthias die uitlegt hoe je met de door hem ontworpen machine leem op de muur spuit. Dit gaat toch een heel stuk makkelijker zo lijkt het.

We sluiten ons eerst aan bij de eerste groep en tot de middag mengen we leem met water en stro met behulp van de “mixer”. We brengen de leem aan op de muur en ondervinden dat dit toch wel hard werk is en als je ervoor kiest om het op deze manier te doen, je ofwel een heel tijdje bezig bent ofwel zorgt dat je veel vrienden hebt die komen lemen. Het is op zich niet moeilijk en dus kun je het gemakkelijk iedereen aanleren om te komen helpen.

Tijdens de middag gaan we op bezoek bij Hein en Geert thuis, waar Geert een heerlijke pastamaaltijd voor ons klaar gemaakt heeft. Onze complimenten, het was echt waar heel lekker. Je zou bijna voor het eten alleen al inschrijven voor de leemcursus!

’s Namiddags worden de groepen gewisseld en dus krijgen we nu de nodige uitleg van Matthias over het “geautomatiseerd lemen”. We ondervinden dat lemen met de spuitmachine ook zo zijn problemen met zich meebrengt. De slang waarlangs de leem omhoog gepompt wordt is best zwaar om te hanteren en we moeten af en toe stoppen als er een steen tussen de leem geraakt is. Hierdoor raakt de spuitmachine immers verstopt en dus moet deze eerst gedeblokkeerd worden alvorens je verder kan werken.

Als de eerste laag leem aangebracht is, brengen we een wapennet aan om te voorkomen dat de leem gaat barsten. Terwijl we deze netten met een kam in de leem wrijven proberen we, zoals Matthias het voordeed, de muren al zo recht mogelijk te krijgen. Dat bespaart een hoop werk in de tweede laag leem. Leem wordt altijd in twee lagen aangebracht, waarbij we de muren bij het plaatsen van de tweede laag “strak” zetten. Heel belangrijk tijdens het aanbrengen van de eerste laag is dat je houten balken bedekt met een rietmat bijvoorbeeld. De leem hecht zich immers niet aan het hout, maar wel op deze rietmatten.

Het gaat heel goed vooruit met de machine van Matthias en dus schieten we aardig op.

De tijd vliegt voorbij en voor we het goed en wel doorhebben is het alweer tijd voor het vieruurtje. Geert trakteert ons op koffie, fruitsap en lekkere Limburgse vlaai.

Na het vieruurtje toont Matthias ons hoe we de geleemde muren recht maken met behulp van een tweede laag leem die zich hecht aan de eerste laag. Het geheim bestaat erin om bij het aanbrengen van de leem niet te zuinig te zijn en deze meteen uit te smeren. Eerst moet je immers zien dat je voldoende massa hebt om deze daarna met behulp van een rechte lat gelijk te trekken. Waar er te veel is schraap je zo wat leem weg, die je dan weer inwrijft op plaatsen waar er leem te kort is.

Alvorens je deze tweede lag kan zetten, moet je de eerste laag ongeveer een maand lang laten drogen. We noteren dat we hiermee in onze planning rekening gaan moeten houden, zeker als we onze streefdatum willen halen!

Als de muren recht zijn, zien we nog enkele strepen in de leem van de plank waarmee we de leem gelijk getrokken hebben. Om deze weg te werken moeten we wachten tot de dag erna. Met behulp van een vlakke spons, die we een beetje vochtig maken kun je door middel van cirkelvormige bewegingen de muren perfect afwerken.

Na de demonstratie door Matthias gaan we zelf aan de slag en het gelijk trekken van de muren lukt me vrij aardig, al zeg ik het zelf… We maken gebruik van een fijne leem, gesponsord door Ecomat. We werken verder totdat alle gemengde afwerkingsleem opgewerkt is.

Daarna toont Matthias binnen in het huis nog hoe je met een speciale afwerkingsleem (naam even vergeten) ook verkrijgbaar via Ecomat een muur perfect kunt afwerken, inclusief een kleurtje naar eigen smaak. Deze fijne leem wordt heel dun aangebracht op de muur en kan daarna bijna meteen strak gezet worden met behulp van de spons.

Ziezo, de dag is om en we hebben het lemen van begin tot einde kunnen inoefenen onder deskundige begeleiding van Hein en Matthias. We zitten zelf ook helemaal onder de leem, maar dat vinden we niet erg. We hebben een leerrijke dag achter de rug en we zijn er meer dan ooit van overtuigd dat we dit wel gaan klaar krijgen.

Ah ja, voordat we het vergeten. We hebben alles gefilmd van het begin tot het einde. Eefje zal haar uiterste best doen om dit allemaal mooi samen te knippen en van de nodige commentaar te voorzien zodat we er een echte “leemcursus instructievideo” van kunnen maken. Een beetje geduld wel, mensen. Want hier is toch wel wat werk aan. Zodra het filmpje klaar is zullen we hem bezorgen aan Casa Calida zodat zij hem op de website kunnen plaatsen en/of doorsturen naar de cursisten.

Categorieën
Ons Strohuisje

Meten is weten!

De bodem van onze bouw is perfect gelijk gemaakt en dus konden we vandaag de lijnen voor de funderingen uitzetten.

Terwijl Eefje gaat solliciteren in Sittard, ga ik naar onze bouwgrond waar we afgesproken hebben om 9u met onze architect, Peter Vos, Papa Jef en Nonkel Marcel. Ik ben om kwart voor 9 ter plaatse en blijkbaar zijn mijn collega’s al ter plaatse.

Ik kan meteen zien dat ze niet aan hun proefstuk toe zijn, want alle benodigd materiaal is voorhanden:

  • balken van 6 vierkant, aangescherpt zodat ze als piquetten kunnen dienen. Er zijn korte en langere voorzien, zodat deze kunnen gebruikt worden afhankelijk van hoe diep ze geslagen moeten worden.
  • een heel grote hamer, piquetten kloppen met een korte hamer dat lukt echt niet
  • een verzameling nagels en schroeven
  • meters en meters koord
  • een waterpas en een pasdarm
  • een rolmeter waarmee we afstanden van meer dan 20m kunnen opmeten

We beginnen met het uitzetten van de bouwlijn aan de kant van de straat. Omdat ons huis op dezelfde hoogte moet komen als onze buurman, gebruiken we zijn voorgevel als referentiepunt. Er wordt een touw gespannen, evenwijdig met de straat om de bouwlijn af te bakenen. Na de bouwlijn aan de straatkant, meten we eerst de lijn langs de linkergevel uit. Deze is het belangrijkste om de minimum afstand ten opzichte van onze buur te bewaken. We stellen vast dat we een half metertje naar rechts moeten opschuiven met de hoekpunten die we op de bouwlijn hadden uitgezet.

We beginnen nu met het bouwen van een referentiekader rond de volledige bouwgrond. Deze wordt zo recht mogelijk gebouwd, zodat we hierop onze referentiepunten kunnen uitmeten en dan touwen spannen tussen het kader om de lijnen uit te zetten. Zodra we het kader hebben, wordt het funderingsplan gebruikt om de lijnen exact uit te meten. We beginnen met het uitmeten van de 4 bouwlijnen. Om zeker te zijn dat deze loodrecht op mekaar staan, meten we de twee diagonalen na met behulp van de rolmeter. Als de twee diagonalen exact even lang zijn, dan kun je gerust zijn dan de hoeken recht op mekaar staan. Door de toepassing van de stelling van Pytagoras (A kwadraat + B kwadraat = C kwadraat, waarbij A en B de rechte zijden en C de schuine zijde van een driehoek voorstellen) weten we ook exact hoe lang deze diagonaal moet zijn. Nonkel Marcel heeft dat al op voorhand uitgerekend, zodat wij gewoon moeten weten ter controle.

Oeps, een afwijking van 3 centimeter. Blijkbaar staat het referentiekader niet helemaal exact parallel en we moeten dus een beetje corrigeren. Even later staan de bouwlijnen perfect correct en we krijgen al een goed zicht op de oppervlakte van ons toekomstig droomhuis.

Hoog tijd voor de middagpauze! Want de tijd vliegt als je bezig bent. Echt waar!

Na de middagpauze gaan we verder met het uitmeten van de sleuven. Het referentiekader wordt hier gebruikt om de lijnen perfect uit te meten en een koord te spannen dat de lijn weergeeft. Met de schup wordt een lijn getrokken naast een plank die we perfect onder het koord leggen met behulp van de waterpas. Terwijl Papa Jef en Nonkel Marcel verderwerken, begeef ik me naar Paesen in Peer, want er moeten een aantal dingen dringend besteld / afgehaald worden:

De volgende dingen moeten immers geplaatst worden voordat de funderingen gegoten worden:

  • de “energiebocht”
  • de aardingslus
  • de wachtbuizen voor de nutsleidingen
  • plastiek in de sleuven, zodat het zand niet mengt met de beton wanneer deze gestort wordt

Verder zorg ik ook dat de nodige ijzers en beton besteld worden zodat alles binnen de vooropgestelde timing geleverd wordt.

Ik begeef me dus, gewapend met het funderingsplan naar Paesen. De energiebocht, aardingslus (50m in ons geval) en een rol plastiek van 300 vierkante meter neem ik meteen mee. Omdat ik niet helemaal zeker ben wat de diameter van de wachtbuizen betreft, spreek ik af dat ik die de maandagmorgen kom ophalen nadat ik Peter terug gesproken heb. Het ijzer voor de wapening en beton wordt voor me uitgerekend en ze zullen proberen om dat maandag te leveren. Da’s mooi. Veel sneller dan we verwacht hadden!

Ik begeef me terug naar onze bouwgrond, net op tijd om te zien dat alle lijnen, inclusief de vierkanten voor de sokkels uitgetekend zijn. Onze grondwerker, Jef Vanheel komt ook net toe en neemt de planning voor morgen even met me door. Omdat Eefje en ikzelf morgen op leemcursus zijn bij Casa Calida, zal Papa Jef zorgen dat hij er is om dit mee op te volgen en op film vast te leggen. De grondwerker komt al tegen 7u30!  Hij vroeg wel om in het kader aan de voorzijde enkele extra openingen te voorzien zodat de graafmachine daar makkelijker tussen kan manouvreren. Eventjes een belletje naar Papa Jef en hij zal zorgen dat hij er is om 7u.

Als ik weer thuis ben, krijg ik een telefoontje van Paesen. De korven op maat maken duurt anderhalve week. Dat is voor ons uiteraard geen optie, dus moeten we iets anders bedenken. Even overlegd met Papa Jef  en we laten de wapennetten volledig bezorgen en zullen ze zelf op maat snijden en plooien zodat we korven krijgen. Dit doen we op maandag en de beton laten we dan op dinsdag leveren. Paesen verwittigd een uurtje op voorhand voor het ijzer, zodat we tijdig op de bouw aanwezig kunnen zijn. De beton zal op dinsdag rond 8u geleverd worden.

We zijn weer een stapje dichter bij ons droomhuis. ’t Spannendste nu zal de aansluiting van de elektriciteit en werfkast zijn zodat we onze bouwkraan van de nodige stroom kunnen voorzien…