Vandaag hebben Eefje en ik samen in de badkamer de laatste voorbereidende laag pleisterwerk gezet voordat we eindelijk aan de tadelact zelf kunnen beginnen.
Deze laag bestaat uit een laag trasskalk (of kalkpleister) van ongeveer 5 mm dik die met een speciale rol met gaten ruw gemaakt wordt.
De trasskalk wordt geleverd in zakken van 30kg en hier moet ongeveer 11,5 liter water aan toegevoegd worden volgens de verpakking. We merken alvast dat dat geen exacte wetenschap is en dus wordt de trasskalk eerder “op het gevoel” gemengd. Dat wil zeggen dat we eerst mengen met minder water en dan geleidelijk aan beetje bij beetje extra water toevoegen totdat de trasskalk juist de goede structuur heeft.
Wanneer heeft die nu de juist structuur? Wel als de trasskalk aan je spaan blijft kleven als je hem afstrijkt dan is hij goed. Als hij ervan af glijdt is hij ofwel te droog ofwel te nat en moet je dus extra water of trasskalk toevoegen.
We brengen de trasskalk weer aan met de stukadoorspaan in een laag van ongeveer 5 mm. Omdat de trasskalk niet zo vriendelijk is voor de huid, dragen we tijdens de verwerking een paar goeie werkhandschoenen.
Als de trasskalk gelijkmatig aangebracht is en ongeveer een half uurtje gedroogd heeft, brengen we structuur in de laag traskalk met de speciale spons met gaten. Even de spons in water dompelen en weer uitwringen alvorens over de trasskalk te rollen en dan krijg je meteen de juiste structuur.
Van links naar rechts zie je de evolutie van onze muur: de gekamde laag van vorige keer, de trasskalk zoals hij met de spaan is aangebracht en als laatste het geborstelde resultaat.Dit is de structuur die we krijgen na het borstelen met de rol met gaten. De trasskalk wordt dan ruw, maar zonder grote gaten of bulten.
Als alles geborsteld is moeten we weer wachten totdat deze laag uitgedroogd is. Volgens de verpakking is dat een dag per mm, dus gezien we ongeveer 5 mm aangebracht hebben zal dat een 5-tal dagen moeten duren.
Volgende week hebben we een verlengd weekend, het ideaal moment dus om aan de laatste laag te beginnen. Het echte werk: de tadelact!
Nadat we enkele dagen geveld waren door een lentegriepje, hebben Eefje en ik donderdag weer hard gewerkt in de badkamer.
Omdat we toch van een aantal stappen niet helemaal zeker waren hadden we de dag ervoor eerst even Mathias van het Leemniscaat gebeld om raad te vragen. Hij legde ons uit dat alvorens we de kalkpleister aanbrengen als basis voor de tadelact we eerst een hechtingslaag van 5mm moeten aanbrengen. We waren dus heel blij dat we Mathias gebeld hebben, want dat waren ze ons vergeten te vertellen!
We zijn dus deze week 2 dagen na mekaar bij Ecomat in Genk gepasseerd. Eerst om onze potten tadelact te gaan afhalen en daarna dus voor de SKS “Klebe- und Armierungsmörtel” en een wapennetje om hierin in te kammen.
We begin met onze wapennetjes al op maat te knippen zodat we die als de hechtingsmortel aangebracht is deze er meteen kunnen inkammen en niet dan nog moeten beginnen knippen. Dit wisten we nog van onze vorige pleisterwerken. Als het wapennet op voorhand geknipt is verlies je hier geen tijd mee en kun je vlot verder werken.
Volgens de omschrijving op de verpakking moet er bij een zak van 25kg mortel ongeveer 5 liter water toegevoegd worden en daarna goed gemixt worden. Onze ervaring is dat er een tikkeltje meer water bij moet om de mortel goed te kunnen uitsmeren, maar bij het toevoegen van water moet je er echt wel op letten dat je niet te veel water in één keer toevoegt om te voorkomen dat je een papje krijgt dat veel te vloeibaar is om aan te brengen. We waren één keer iets te enthousiast met water toevoegen en hebben dan behoorlijk wat mortel moeten toevoegen om terug de juiste dichtheid van mortel te verkrijgen.
Het is ook best een vuil werkje, dus ik raad je aan om vloer die niet vuil mag worden te bedekken met stevige plastic of iets dergelijks om wat minder poetswerk te hebben achteraf.
Een illustratie van de verschillende fasen van de muur. Bovenaan zie je nog de oranje vloeibare folie. Onderaan zie je rechts de ruw opgezette hechtingsmortel. Links is een deel van het wapennet al ingekamd.
De mortel wordt met een normale stukadoorsspaan aangebracht, net zoals de leem of leemfinish in een laagje van ongeveer 5mm. Deze hoeft ook niet perfect glad uitgestreken te worden, want het gaat hier tenslotte slechts om een hechtingslaag. Uiteraard zorgen we wel dat de laag overal ongeveer even dik is zodat we geen putten en builen creëren die we later moeten uitvlakken in de volgende laag.
Als de mortel nog nat is kun je er makkelijk het wapennet met mazen van ongeveer 5 mm indrukken met je stukadoorsspaan. Daarna gebruik je een kam, ook met tanden van ongeveer 5 mm om structuur in de hechtingslaag te creëren.
Een duidelijker zicht op de structuur van de hechtingsmortel. Rechts voor het inkammen van het wapennet, en links terwijl het wapennet ingekamd wordt.En zo ziet dat er dan uit als alles netjes ingekamd is.
Omdat de mortel nogal kleverig en stevig van structuur is, moet ik toegeven dat het een stuk zwaarder werken is om deze met de mixer goed te mengen. Dat ging zelfs met de zware leem een stuk gemakkelijker! Maar gelukkig is onze mixer van het zware kaliber en geeft die geen krimp. Ikzelf daarentegen begon er toch al spontaan van te zweten…
De mixer doet goed zijn werk. Dit is echt één van onze beste investeringen geweest tijdens onze bouwwerkzaamheden.
De mortel moet ook binnen de 2 uur verwerkt zijn, dus maak je best geen te grote hoeveelheid in één keer. Zeker niet in het begin als je nog niet “in de zone” bent.
Tenslotte nog een tip om het inkammen van het wapennet te vergemakkellijken: Zorg dat je de mortel vochtig houdt door deze regelmatig lichtjes te besproeien met een plantenspuit met zuiver water. Uiteraard mag je de mortel ook niet te nat maken, maar dat spreekt voor zich.
Eefje gebruikt de spaan om het net in de natte mortel te drukken.
Door het wapennet met de spaan in de mortel te drukken, kun je waar er eventueel te weinig mortel is deze makkelijk aanvullen door de mortel die je elders wegschraapt. Houd je spaan daarom op een klein hoek terwijl je het net stevig indrukt. Een makkelijke manier om alles extra uit te vlakken!
Een gouden tip van Eefje: houd de mortel vochtig door af en toe met de plantenspuit te bevochtigen met zuiver water. Zo blijft deze zacht genoeg om makkelijk het wapennet in te kammen.
De scheidingswand van onze douche wordt ook afgewerkt met tadelact en om het net in de zijkant van de muur in te kammen gebruiken we een plamuurmes. Dat is makkelijker hanteerbaar en ideaal om het wapennet op dit smalle stukje in te kammen en mooi om de hoek te plooien. Zo krijgen we meteen een netjes afgeronde hoek.
Nog enkele tips bij het inkammen van de wapennetten:
Zorg er altijd voor dat je aaneensluitende stukken net minimum 10 centimeter laat overlappen. Dit is belangrijk om geen breuken te krijgen tussen twee los naast mekaar ingekamde netten.
In een binnenhoek kun je een platte steen gebruiken om het wapennet netjes in de hoek te duwen. Hierdoor wordt de hoek mooi afgerond en ben je zeker dat je je wapennet niet scheurt.
Voor buitenhoeken gebruikten we zoals al aangegeven een flexibel plamuurmes om het net in te kammen. Hiermee kun je netjes de kromming van de ene muur naar de andere volgen en creëer je automatisch een mooi afgeronde hoek.
We zijn op dit stukje toch in totaal 11 uur bezig geweest, netjes op maat knippen en mixen inbegrepen uiteraard. Dus het is een werk’je’ dat je niet mag onderschatten. Desalniettemin is het een stap die je zeker niet mag overslaan om te voorkomen dat je kalkpleister weer los komt van de muur doordat deze niet goed hecht.
Nu moeten we wachten tot de hechtingsmortel uitgehard is en dan kunnen we volgende week de volgende laag zetten.
Ondertussen kunnen we alvast nadenken over hoe we een ander leuk ideetje dat we hebben om de tadelact in de rest van de badkamer te laten terugkomen technisch uit te werken. Maar hierover vertellen we dan meer in een volgende post.
Ik weet het de titel is gepikt, maar hij is wel absoluut van toepassing op onze tuin.
De afgelopen weken is er tussen onze werkzaamheden door namelijk druk gewerkt in de tuin om deze klaar te maken voor de zomer:
Vooraan het huis werd er steenpuin gelegd zodat we onze auto daar kunnen parkeren zonder dat hij in de modder staat. Handig voor als we bezoek hebben bijvoorbeeld.
Achteraan en opzij werd de grond meerder keren gefreesd zodat deze perfect voorbereid was om gras te zaaien.
Langs de rand van ons grasperk in spé hebben we een betonnen rand van ongeveer 20cm laten leggen. Deze zal later handig zijn als we onze maairobot hebben. Die kan namelijk netjes over de rand van het gras rijden zodat wij ons niet moeten bezig houden met kanten maaien. Ik weet het, liever lui dan moe, maar ik heb dan ook geen groene vingers.
Gisteren werd het gras ingezaaid, zodat we nu elke dag met spanning gaan kijken of er al grassprieten te voorschijn komen.
Zo glad als een biljartlaken!Mooi, hè!
Achteraan het huis hebben we ook nog worteldoek met kiezel over gelegd die tijdelijk als terras zal dienen.
Later komt hier ons verhoogd terras te liggen, maar daarvoor is het eerst weer wachten op centen natuurlijk.
Gisterenavond hebben we alvoren ons beddeke in te kruipen nog snel even de voegen van de H2O-platen en de schroefgaatjes opgevuld met voegengips. Met zijn tweeën was dat vrij snel gebeurd en zo konden we vanmorgen meteen beginnen met de vloeibare folie om de wanden van onze douche helemaal waterdicht te maken.
Alle schroefgaatjes en voegen zijn netjes opgevuld met voegengips.
Om de koude buiten te houden, plakken we een stuk karton voor het gat van de verluchting. Zo kan de koude ’s nachts niet ons huis binnen dringen ’s avonds.
Vanmorgen zijn we al vroeg uit de veren en als onze twee meisjes naar de crèche zijn gebracht, vliegen we er meteen met ons tweeën in. Eerst wordt het laatste stuk muur bovenaan helemaal ingesmeerd met de vloeibare folie zodat de volledige wind in principe waterdicht wordt en het water niet in de muur kan indringen. Als er dan later scheurtjes in onze tadelact zouden komen, dan heeft dit alvast geen dramatische gevolgen voor het stro in de muren.
Eefje rolt de vloeibare folie op de H2O rond het raampje en daarmee is alles één keer ingesmeerd.
Na twee uur drogen zijn we klaar om een tweede laag van de vloeibare folie aan te brengen. Gelijktijdig wordt er in de hoeken Fermacell afdichtband aangebracht. Hiervoor wordt eerst vloeibare folie gesmeerd en de afdichtband dan in de nog natte folie ingewreven. Tenslotte wordt over de afdichtband nog een keer vloeibare folie gesmeerd. Hierdoor zijn de hoeken perfect waterdicht en kan er geen water via de hoeken indringen in de muur.
Ik breng de vloeibare folie aan over de aangedrukte afdichtband.Op deze foto zie je hoe de afdichtband met vloeibare folie ingewerkt wordt.Rond de uitsparingen voor de aansluiting van de kranen wordt een speciale afdichting gezet uit hetzelfde materiaal als de afdichtbanden van de hoeken. In het midden is er een speciale uitsparing waardoor later de S-bocht kan aangebracht worden.
Daarmee is deze fase van de voorbereiding van de afwerking van de douchewanden klaar en dus kunnen we nu beginnen met de kalkpleister aan te brengen. Maar gezien we vandaag onvoldoende tijd hebben om dit helemaal klaar te krijgen, profiteren we deze namiddag wat van het mooie weer.
Maandag vliegen we er dan in om hopelijk op 1 dag de volledige laag kalkpleister aan te brengen.
Omdat we nog extra H2O-platen moesten bevestigen op onze leemmuur in de badkamer en deze leemmuur uiteraard niet echt vlak staat, hadden we Papa Jef gevraagd om hierbij een handje te komen helpen. Die had vandaag tijd en dus heb ik vandaag samen met Papa Jef in de badkamer de laatste H2O-platen geplaatst.
Allereerst wordt er een kader gemaakt uit hout uit panlatten, met latjes die ongeveer om de 25 tot 30 cm uit mekaar staan. Deze wordt dan tegen de leemmuur vastgeschroefd op de plaatsen waar we weten dat er hout achter de leem staat. Zo kan de muur perfect uitgevlakt worden met behulp van dit kader.
Het eerste stuk van het houten kader waar later de H2O-platen op vastgeschroefd worden.
Zoals je op de foto hierboven kan zien wordt om zeker te zijn dat het houten kader niet meer kan bewegen dit nog extra vastgezet met PU-schuim. Dit wordt achter de latten gespoten en zet dan automatisch uit, zodat dit niet meer krom kan gaan staan.
Als het houten kader helemaal klaar is, worden de H2O-platen er tegen geschroefd. Net als voor de andere muren worden die weer om de 25 tot 30 cm vastgeschroefd zodat deze perfect vlak staan. Om te weten waar het hout zit, trekken we onderaan een klein krijtstreepje om deze te markeren. Als de H2O-plaat dan op zijn plaats gezet is, kunnen we met behulp van de waterpas vanaf dit merkteken mooi recht naar boven een lijn trekken zodat we weten waar we kunnen schroeven.
De eerste H2O-plaat is op zijn plaats geschroefd. Je ziet de hulplijnen die we getekend hebben om zeker te zijn dat we in het hout en niet in het luchtledige schroeven nog op de plaat staan.
Tussen de platen worden de voegen ook net als voor de andere muren weer gelijmd met de speciaal hiervoor ontwikkelde voegenlijm van Fermacell.
Ook rond het raampje wordt H2O gezet.
Ron het raampje wordt ook alles met H2O afgewerkt. Eerst zetten we de zijkanten, erbij letten dat we bovenaan net genoeg ruimte laten om de horizontale H2O-plaat hierboven tussen te kunnen schuiven. Om zeker te zijn dat deze bovenste plaat niet kan verzakken, schroeven we uiteraard ook die vast met enkele schroeven.
Als alle H2O-platen geplaatst zijn, zorgen we nog dat alles netjes afgeplakt is. We moeten immers wachten tot de lijm in de voegen hard geworden is alvorens we de voegen en de schroefgaten kunnen opvullen met voegengips. Dat zal een werkje voor morgen worden.
Eefje plakt het tabletje waar we later onze douchel e.d. op kunnen zetten netjes af.Ook onderaan moet alles netjes afgeplakt worden.We laten ongeveer een halve centimeter ruimte tussen de muur en de afplaktape. Zo is er voldoende ruimte voor de bepleistering en kunnen we de afplaktape later makkelijk verwijderen.
