Vandaag profiteren we weer van het betere weer om verder te werken aan het plantenrekje. Gisterenavond had ik al 2 lange planken geschuurd, maar met de hevige regen en onweer waren er nog 2 planken blijven liggen om te schuren. Die waren dus vanmorgen aan de beurt.
Als de laatste planken geschuurd zijn kan de montage beginnen.
Eerst worden de hoeken in mekaar geschroefd. Omdat het hout heel droog is worden de schroefgaten eerst voorgeboord, zo voorkomen we dat het hout ongewild gaat splijten bij het schroeven.
Eerst wordt er precies afgemeten waar er moet geboord worden.Eerst even voorboren met een fijn boortje.En dan nog vastschroeven.
Nadat de 4 hoeken in mekaar gezet zijn schroef ik de twee uiteinden aan mekaar met twee draagplankjes. Daarna leggen we de 4 lange planken die als dragers zullen dienen op hun plaats. Dat lijkt de makkelijkste manier om ervoor te zorgen dat alles mooi recht in mekaar gezet wordt. Terwijl Eefje alles goed tegen mekaar drukt, schroef ik de planken vast met een eerste schroef en daarna kan ik alles netjes verankeren met een tweede schroef per plank.
De lange planken worden vastgezet aan de zijkanten met schroeven en het plantenrekje krijgt al aardig vorm.Lien houdt alles weer goed in de gaten.
Als laatste wordt er in het midden nog een extra steun voorzien. Eerst wordt mooi in het midden een plank aan de zijkant vanstgeschroefd, daarna twee extra steunbalkjes ertegen en als laatste de tegenoverliggende rechtstaande plank.
En met wat planten erop is het helemaal compleet.En zo ziet het er van buiten af uit.
Het heeft aardig wat uren werk gekost, maar het resultaat mag gezien worden.
Gezien het weer nog wat mooi blijft profiteren we er ook nog van om de dorpels van de benedenverdieping alvast een tweede laagje te geven. Eerst even afschuren met fijn schuurpapier (korrel 180), stofvrij maken en dan de tweede laag erop. Zo, die kunnen er alvast weer een paar jaar tegen.
Vandaag was het eindelijk nog eens mooi weer en gezien donderdag mijn vrije dag is, kwam dat ideaal uit om enkele dringende karweitjes op te knappen.
In de voormiddag begin ik alvast met het maaien van ons “gras” van de achtertuin. Om te voorkomen dat ons onkruid weer te hoog opschiet doen we alsof er al gras staat en maaien we dat regelmatig kort. Met het natte weer van de afgelopen weken is dat helaas er niet van gekomen, waardoor het vandaag iets meer werk was dan gewoonlijk.
De dorpels van de ramen hebben erg te lijden gehad onder de weersomstandigheden en moeten dus dringend een nieuw laagje beschermende bijts krijgen. Omdat de oorspronkelijke laag er op sommige plaatsen bijna afgesleten is door zon en regen worden de dorpels eerst helemaal afgebeten.
Hiervoor worden de dorpels ingesapt met een afbijtmiddel van V33. Dit is een dikke gel die op enkele minuten tijd alle verfresten afbijt. Daarna worden de dorpels met een plamuurmes afgestoken en tenslotte met lauw water en een stijve borstel geschuurd. Daarna moeten we in principe 24u wachten alvorens we terug kunnen schilderen.
Terwijl we wachten begin ik alvast met een tweede projectje dat al een tijdje op onze agenda staat: het maken van een houten plantenrekje om in de keuken voor het raam te zetten.
Het ontwerp van ons plantenrekje voor in de keuken, getekend met Google SketchUp
Om dit plantenrekje te maken gaan we wat overschotten van schalieplanken die nog onder het huis liggen gebruiken. Die liggen daar al een hele tijd en zijn dus behoorlijk vuil geworden, maar het hout is nog gezond en is dus nog perfect bruikbaar voor dit projectje.
Ik begin met de planken op lengte te zagen: 4 van 1m85, 10 van 1m en 6 van 23cm. Daarna gebruik ik onze “multi-tool” om de planken weer proper te schuren.
De gezaagde plankjes liggen klaar om geschuurd te worden.Elektrisch gaat het schuren een stuk vlotter, maar het blijft toch hard werken voor een “computermanneke”Terwijl papa buiten hard aan het werk is, kijkt ons Lientje toe door het keukenraam. ’t Is net alsof ik mijn persoonlijke opzichter heb…Na en voor het schuren. Toch een mooi verschil!
Zelfs met het schuurmachientje duurt het schuren toch behoorlijk lang en voor ik het goed en wel besef is het al 19u. Hoog tijd om iets te eten dus…
Na het eten worden de dorpels geschuurd met relatief ruw schuurpapier (korrel 120), met de hand dit keer. In plaats van klassiek schuurpapier gebruiken we hiervoor een speciaal schuursponsje dat herbruikbaar is. Milieuvriendelijk en goedkoop. Ideaal!
Na het schuren worden de dorpels grondig afgestofd en dan zet Eefje er alvast de eerste laag bijts op. Zo is het hout toch al beschermd tegen de regen die we morgen alweer verwachten.
Eefje sapt de dorpels met bijts van Sikkens.
We gebruiken deze keer op aanraden van papa Jef bijts van Sikkens. We hopen dat deze iets beter tegen de weerelementen zal bestand zijn, want de vorige was na 2 jaar al bijna helemaal van de dorpels afgesleten.
Het resultaat met de eerste laag bijts. Dat ziet er al heel wat beter uit.
Zoals beloofd was Papa Jef vandaag van de partij om onze eerste inbouwkast op onze fotostudio/schilderatelier te plaatsen.
En aangezien in een strobalenwoning de vloer al eens wat durft doorbuigen door het gewicht van de strobalen was dat zeker geen sinecure! Maar na een dag zwoegen mag het resultaat gezien worden en Eefje kijkt er alvast naar uit om onze studio/atelier om te vormen tot een opgeruimde ruimte.
De eerste rij kasten staat klaar om gevuld te worden.
Het plintje onderaan is nog niet geplaatst, maar dat gaan we ook pas doen als we eerst de vloer geschilderd hebben. Dat spaart alvast wat afplakwerk!
En zo zien de kasten er van opzij uit. Schoon, he!De overige 4 kasten staan te wachten om aan de tegenoverliggende muur op hun plaats gezet te worden.Maar voordat de tweede rij kasten geplaatst kan worden, valt er nog wel wat op te ruimen…
De afgelopen week heeft Papa Jef in de schrijnwerkerij alle “onderdelen” voor de inbouwkasten op de studio/atelier al voorbereid. En vandaag beginnen we er dan al aan om deze ter plaatse in mekaar te steken. Een volledige kast naar het eerste dragen zou immers veel te zwaar zijn.
Rond kwart voor negen komt Papa Jef toe met de vrachtwagen en we vliegen er meteen in om alle onderdelen naar boven te dragen:
14 zijwanden
7 vloerplaten
7 topplaten
7 achterwanden
14 schuifdeuren
alle geleiders en rolsystemen
Tegen dat alles boven is was ik alvast toe aan een pauze, want ’t is hard labeur om alles naar boven te dragen.
Na een korte pauze beginnen we er aan. Eerst wordt het kader van de kasten in mekaar gelijmd. Hiervoor gebruikt Papa Jef een sneldrogende lijm zodat deze binnen een uur voldoende droog is om de kasten rechtop te zetten. Om ervoor te zorgen dat de zijwanden goed aansluiten en niet openstaan gebruiken we een aantal grote spanvijzen om deze stevig aan te drukken.
Spanvijzen houden de kast samen totdat de lijm voldoende opgedroogd is om ze rechtop te zetten.Tussen de vijs en de kast stoppen we een hoekje om de kasten niet te beschadigen.
Papa Jef meet de twee diagonalen per kast om zeker te zijn dat deze gelijk zijn. Als deze gelijk zijn weten we immers zeker dat alle hoeken recht zijn, da’s een kwestie van wiskunde toegepast in de praktijk!
Als de lijm ongeveer een uur gedroogd heeft is deze voldoende uitgehard om de spanvijzen te verwijderen en de kast voorzichtig rechtop te zetten. Zo worden de 7 kasten in mekaar gezet en dan is het de hoogste tijd om te pauzeren en wat te eten.
Na onze middagpauze pak ik de rolsystemen uit en maken we een werkbank om op te werken. Daarna worden de wieltjes en geleiders op de deuren gemonteerd terwijl de laatste twee kasten nog liggen te drogen. Om de één of andere reden lijken deze wat langer nodig te hebben om te drogen.
Eerst even voorboren. Zo voorkom je dat je plaat splitst als je de geleider er op schroeft.De geleiders worden bovenaan op de schuifdeuren geschroefd.De geleider bovenaan de schuifdeur zorgt ervoor dat deze zonder haperen in de rail schuift.Onderaan de schuifdeur wordt op de twee uiteinden een wieltje gemonteerd.De wieltjes zullen later op de onderste geleider lopen voor een vlotte schuifbeweging.
Als alle deurtjes van wieltjes voorzien zijn gaan we opnieuw aan de slag met de kasten zelf. De lijm is nu overal voldoende gedroogd zodat we ze met de voorkant naar beneden kunnen leggen om de rug erop vast te nagelen. De rug wordt eerst onderaan uitgelijnd en aan de hoeken vastgenageld. Daarna doen we hetzelfde bovenaan. Terwijl ik alvast begin met om de 5 cm een nageltje te kloppen aan de onderkant gebruikt Papa Jef een rechte rei om de zijwand die gebogen kan zijn door de lengte uit te rechten. Een nageltje in het midden van de rug zorgt ervoor dat deze netjes recht blijft. Daarna kunnen we rondom de rug vastnagelen.
Gezien ik geen 45 jaar ervaring heb, kan ik niet echt volgen met nagelen, maar ik doe toch mijn best om ook mij deel van de nageltjes te kloppen.
Als de rug op een kast klaar is, zetten we de kast rechtop en monteren we de geleiders bovenaan en onderaan. Bovenaan worden deze geschroefd, onderaan gelijmd met Tec-7 montagelijm.
Even voorboren en dan worden de rails bovenaan vastgeschroefd.
Om de juiste afstand voor de geleiders te bepalen, leggen we een onderste geleider los in de kast van onder. Daarna zetten we er één deur op en zorgen dat deze bovenaan en onderaan dezelfde afstand tot de rand van de kastwand heeft. Zo kun je zeker zijn dat de deur perfect recht staat en netjes achter de andere deur door schuift.
Dan meet je de afstand van de geleider tot de rand van de kast en zo heb je meteen de maat voor alle andere kasten.
Een streepje montagelijm en dan stevig aandrukken en deze kast is klaar.
De onderste geleider is gelijmd zodat er geen zichtbare schroeven zijn.
Nu moet de lijm in de afgewerkte kasten nog verder uitharden alvorens deze op hun definitieve plaats gezet worden. Dat wordt een werkje voor maandag. Ik zal dan helaas niet kunnen helpen, maar ik kijk alvast uit naar het eindresultaat.
De kasten staan in de studio/atelier te wachten om volgende week op hun plaats gezet te worden.
Hij ligt er ondertussen al een tijdje “onzen oprit”, maar het eindresultaat hadden jullie nog niet gezien.
Bovenop de stabilisé laag worden eerst de honinggraatmatten gelegd. Deze hebben zoals de naam het zegt de vorm van een honinggraat waardoor deze een heel sterke structuur hebben. Zo sterk zelfs dat je er met de graafmachine overheen kan rijden zonder dat er al grind in ligt! En ondanks het feit dat deze matten zo sterk zijn, kun je ze toch makkelijk met een stanley mes bijsnijden. De moderne techniek staat werkelijk voor niets. Onderaan zijn de matten voorzien van een worteldoek zodat er geen onkruid langs onder naar boven kan komen.
Als laatste stap worden de matten opgevuld met grind. Met het graafmachientje is dat snel gedaan zodat tegen dat ik thuiskwam van het werk de oprit al helemaal klaar was en ik dus helaas geen foto’s heb van de werken in uitvoering. Maar het eindresultaat is er eentje dat gezien mag worden!
De oprit – het eindresultaat., gezien vanaf de straat.En zo ziet onze inrit eruit, gezien vanaf onze voordeur.
Zo is er alweer een groot werk achter de rug. Doordat de steentjes in de honinggraatmatten liggen blijven deze vast liggen en kun je er moeiteloos met de fiets of een rolstoel bijvoorbeeld over rijden. Bovendien hoef je niet om de zoveel jaar opnieuw je steentjes aan te vullen omdat de helft weggereden of weggezakt is.
