Het regent dat het riet…

Gisteren heeft het zowat de hele dag geregend gehad en dan is het niet plezant leem scheppen buiten en dus hebben we ervan gebruik gemaakt om binnen in huis nog wat muren te prepareren voor het lemen.

Er werd dus heel wat riet op maat geknipt en dan tegen de muren geniet.

Het is alweer laat in de avond als het laatste riet aan de achterdeur vastgeniet wordt.

Vanmorgen scheen het zonneke en dus was de motivatie weer groot om erin te vliegen. Met het zonneke dat schijnt is het toch altijd plezanter werken.

Eerst snel even langs de DHZ-zaak voor extra PU-schuim, want de bussen van gisteren zijn al lang leeg. Zoals we gisteren al vertelden gebruiken we PU-schuim om de grote kuilen achter het riet op te vullen om zo makkelijker te kunnen lemen. En aangezien er nogal wat kromme strobalen bij waren waardoor we de muren niet goed recht kregen met het scheren worden er redelijk wat putten opgevuld op die manier. Het spaart ons ettelijke uren werk in het afwerken van de eerste laag leem.

Het gaat aardig goed vooruit en als Astrid en Zje tegen de middag passeren is de muur van de TV-hoek en boven het raam van de carport al gespoten.

Zje komt een handje toesteken in de “tuin”, of beter ons stukje onkruid met een natuurlijk vergif behandelen zodat het oerwoud van onkruid toch een beetje in de hand te houden blijft. Onze geburen zullen tevreden zijn dat er deze zomer geen meters hoge distels zullen staan.

Zje besproeit de tuin met een biologisch afbreekbaar vergif. Zo voorkomen we dat we over enkele weken meters hoge distels in de tuin hebben staan.

Na de middag wordt er verder leem gemengd, want we willen zo veel mogelijk leem spuiten zolang de zon schijnt. Het is nu de beurt aan de muren waar we zonder stelling niet aan kunnen en dus moet eerst de stelling correct geplaatst worden. Astrid is fotograaf van dienst terwijl wij aan ’t lemen gaan, of beter willen gaan…  De leemspuit wil precies niet meewerken. Om de één of andere reden wil er geen lucht uit komen en krijgen we dus geen druk om de leem tegen de muur te spuiten. Na wat gepruts hebben we de oorzaak gevonden: de luchtslang zit verstopt!

Luchtslang proper en we kunnen weer aan de slag. We zijn nog geen vijf minuten bezig als de stop van de spuit vliegt. Blijkbaar is deze bij het loskeuteren van de leem in het buisje naar de luchtslang losgekomen. Nog even verder prutsen en we kunnen eindelijk weer echt aan de slag.

Terwijl ik de spuit bedien, houdt Eefje de slang omhoog. Zo is de leemspuit makkelijker hanteerbaar.

We spuiten, verplaatsen de stelling, spuiten, verplaatsen de stelling, … totdat de hele muur in de living/eetkamer gespoten is.

Zo ziet een mens er dus uit na een dagje lemen: geel...

Tussendoor komen Astrid en Zje nog een keertje langs. Ze zijn bij “ons mams” de brievenbus gaan vervangen door een nieuwe en in plaats van de oude naar het containerpark  te brengen, komen ze die bij ons afgeven. Zo kunnen wij deze een beetje restaureren en een nieuw leven geven voor ons strohuisje. We hebben al meteen concrete plannen hoe we hier iets moois van kunnen maken, maar meer hierover later…

Het is ondertussen ook weer beginnen regenen (’t was ook al even geleden) en dus werken we binnenshuis verder om nog wat riet tegen de muren te schieten.

Na ons welverdiend frietje van de frituur verhuizen we nog een deel van de plafondplanken die nog op zolder liggen naar beneden. We moeten daar immers ruimte maken om ook hier te kunnen lemen.

Er is nog heel wat werk te verrichten, maar we raken er stilaan van overtuigd dat we het tegen ’t einde van de week in orde krijgen.