Gisteren konden we nog niet beginnen aan de bouw van het skelet omdat we nog moesten wachten op de herstelling van de motor van de kraan.

Daarom hebben we ons “geamuseerd” met het boven mekaar vastzetten van balken zodat deze ongeveer 36cm hoog worden en in de vloer kunnen gebruikt worden als tussenschot tussen de strobalen die als isolatie in de vloer zitten. Onderaan de balken wordt een lat geslagen waar het stro op kan rusten. We hebben voor de benedenverdieping ongeveer 40 van die balken nodig, dus daar zijn we wel eventjes mee zoet geweest. Dit voorbereidend werk is dan ook al gebeurd en deze balken liggen klaar tegen dat we de vloer gaan beginnen leggen.

Hoe hebben we deze balken op mekaar gemonteerd?

Eerst leggen we de twee balken op een vlakke ondergrond (de balken van het houtskelet konden hiervoor perfect dienen), daarna worden deze met twee sergeanten tegen mekaar vastgezet en tenslotte worden de balken aan mekaar genageld met behulp van 4 koppelingsplaatjes. Twee aan elke kant, telkens afwisselend een plaatje vlak bij het uiteinde en eentje op 2/3de afstand. Zo krijgen we een stevige verbinding. Daarna worden de balken op lengte gezaagd en wordt er onderaan een lat tegenaan geslagen. Heel wat hamerwerk dus en onze nieuwe hamer van de Gamma heeft al goed gerendeerd gisteren.

Vanmorgen kwam dan uiteindelijk het verlossend telefoontje van Ludo van LMB Bouwmachines in Opglabbeek. De motor is tegen de middag klaar en Jens en ik zorgen dat we stipt om 11u30 ter plaatse zijn om de motor op te halen. Daarna terug naar de werf waar Jens en Papa Jef de motor terug op de kraan monteren.

Nadat de motor gemonteerd is eventjes proefdraaien… Oeps de trolley van de kraan loopt in de verkeerde richting volgens onze afstandsbediening. Geen erg, eventjes twee draden omwisselen in de zekeringkast van de kraan en alles loopt in de juiste richting. Daarna kan de kraan weer opgericht worden zodat we eindelijk aan het werk kunnen beginnen. Terwijl de kraan omhoog rijst vallen er twee veiligheidspinnen naar beneden. Gdvdmme… Niels is ondertussen ook toegekomen om te helpen en biedt aan om in de kraan te kruipen en deze pinnen weer op hun plaats te zetten. Dus even later is ook dit probleem verholpen en zijn we eindelijk klaar om verder te werken aan het houtskelet.

We beginnen met nog enkele balken te verplaatsen, want de vorige keer hadden we al vastgesteld dat net de balken die we nodig hebben helemaal onderaan de stapel balken liggen. Omdat Papa Jef niet altijd op de bouw aanwezig zal zijn toont hij Niels en mezelf hoe we de kraan moeten bedienen. Als we dat voorzichtig genoeg doen levert dat geen problemen, maar als je iets te hevig bent gaan de balken aan het zwieren en bestaat het risico dat je met de balk een andere balk (of het huis van de buren) beschadigt. Voorzichtigheid is dus geboden!

We beginnen met het vervolledigen van het vloerbed zodat er voldoende verankering aanwezig is om de vertikale balken op hun plaats te houden. Als het kader volledig op zijn plaats ligt controleren we even of alles mooi recht staat door weer de stelling van Pythagoras toe te passen: 3m van de ene hoek, 4m van de andere hoek aanteken en dan moet de afstand tussen de twee markeringen 5m zijn. Als je dit controleert op twee tegenover mekaar liggende hoeken, mag je op beide oren slapen. In dat geval staat je rechthoek perfect “haaks”. Een nuttige tip van onze buurman, Marcel.

Het is ook tijd om te beginnen met het verankeren van de balken in de sokkels. De boor van Papa Jef blijkt iets te dun te zijn en de draadstangen gaan er niet in. Papa Jef en ik rijden dus naar de Brico in Heusden om een nieuwe boor te halen van 18mm. De dikte die we nodig hebben. Marcel bewijst een expert te zijn in het boren van de gaten voor het chemisch anker, hetgeen best hard labeur is. Vooral omdat de gaten niet echt makkelijk bereikbaar zijn. Om het boren te vergemakkelijken schroeven we de bouten eerst naar buiten toe om ruimte te laten voor de boor, als het gat geboord is en de ijzers verankerd zijn draaien we de bouten dan om zodat ze niet aan de buitenkant uitsteken. Dat zal het vlak zetten van de muren achteraf vergemakkelijken.

Daarna worden de vertikale balken op de hoeken rechtgezet, gevolgd door de overige vertikale balken van de achterste spant van het huis. Dries is ondertussen ook toegekomen om een handje toe te steken en vele handen maken licht werk zodat we aardig goed opschieten. Toch wel indrukwekkend als we de grootste vertikale balk rechtop gezet hebben. Als je er onder gaat staan lijkt hij torenhoog boven je uit te steken.

Als alle vertikale balken van de achterste spant op hun plaats staan is het tijd om de eerste horizontale balk van de vloer van de eerste verdieping op zijn plaats te leggen. Voor mij een spannend moment, want deze moet echt wel overal exact passen.

Papa Jef heeft voor stellingen gezorgd en deze worden eerst opgesteld zodat we probleemloos op de juiste hoogte kunnen gaan staan om de ballk die door de kraan naar zijn plaats gehesen wordt perfect naar zijn plaats te begeleiden. Hij schuift er uiteindelijk perfect in. Oef! Dat verliep vlotter dan verwacht (dankzij een zware hamer van Dries…)

Even stellingen ombouwen en dan is het de beurt aan de horizontale balk er tegenover zodat de dubbele balk achteraan op zijn plaats ligt.

Nadat de twee horizontale balken op hun plaats liggen worden alle balken vastgezet door met balken een kruis te nagelen dat alles op zijn plaats moet houden in afwachting van de vervollediging van het skelet. Deze stabiliteitsbalken zullen nog een tijdje op hun plaats blijven totdat de muren opgevuld worden met stro.

De magen beginnen zo stilletjes aan te knorren (’t is uiteindelijk al ruim na etenstijd!) en dus zorgt Eefje voor de catering… De frituur tegenover het Muze in Zolder waar ze echt lekkere frieten hebben blijkt een uitstekende keuze.

Na het avondeten worden nog enkele balken klaar gelegd voor morgen en slaan we als voorbereiding al enkele verbindingstukken op de balken zodat we deze morgen “gewoon” omhoog moeten heisen en op hun plaats leggen. De tussenliggende balken kunnen dan direct op hun plaats gelegd worden.

Het is ondertussen al stilletjes aan donker aan’t worden en terwijl Marcel, Jens en ikzelf de laatste nagels in het hout slaan om de verbindingsstukken vast te zetten ruimt de rest van de groep de werf op. Een propere werf is een veilige werf!

Alle helpers zijn bedankt dat het schandalig is en daarna gaan we moe maar tevreden naar huis. Uiteindelijk hebben we vandaag flink wat werk kunnen verzetten.