Zo veel stro…

Vanmorgen om 8u waren Eefje en ikzelf alweer present op de werf, klaar om een volgende lading stro in ons dak te steken.

Ik begin alvast met een lading stro in onze bak te steken en deze omhoog te brengen terwijl Eefje nog wat strobalen bijscheert met de kettingzaag. Even later is ook Jens van de partij en staan we met zijn drieën op het dak om stro tussen de balken te duwen.

Plots horen we beneden een stem die vraagt of er iemand is. Het zijn Raf en Astrid met de kids die even langskomen. Raf komt ook mee het dak op en met een man meer gaat het werk dubbel zo vlot vooruit. Astrid en de kids gaan spelen in de zandbak van Circo Paradiso en zullen Raf rond de middag weer komen oppikken.

Tegen de middag is er een volledige strook strobalen in het dak gestoken en bedekt met een laag onderdak. Zo gaat dat lekker vooruit!

Na de middag werken Jens en ik samen de rest van het linker dak af en Eefje zorgt ervoor dat we niet zonder voorraad komen te zitten.

De onderste strook stro is het moeilijkste om tussen de balken te klemmen, omdat je niet echt veel ruimte hebt om op te staan onderaan op de stelling. Maar gelukkig is onze Jens “nen lenige” en met vereende krachten lukt het uiteindelijk om alles erin te krijgen.

Het onderdoek op zijn plaats leggen gaat ook maar moeizaam. We zijn geen van de twee groot genoeg om het latje bovenaan vast te nagelen en de doek mooi onder de doek erboven te schuiven. Dat wordt dus hang- en vliegwerk. En dat mag je bijna letterlijk nemen. Jens hangt zich vast aan de kraan en hijst zichzelf zo omhoog totdat hij aan de bovenkant van de doek aankan om deze vast te nagelen.

Ik zorg dat de latjes onderaan verder vastgezet worden waar ik op de stelling kan staan. De overige latjes nagelt Jens vast terwijl hij aan de kraan vasthangt.

Zo werken we de hele linkerkant van het dak uiteindelijk af alvorens we ermee stoppen voor vandaag. Stro in het dak steken is tot nu toe het meest vermoeiende in het bouwproces en dus zorgen we dat we niet oververmoeid geraken en stoppen we op tijd.

We bedanken Jens nog een keer voor het vele harde werk en gaan dan naar huis. Vanavond trakteren we onzelf op een filmpje in de Euroscoop van Maasmechelen. De boog kan immers niet altijd gespannen staan, he…