Zoals beloofd was Papa Jef vandaag van de partij om onze eerste inbouwkast op onze fotostudio/schilderatelier te plaatsen.
En aangezien in een strobalenwoning de vloer al eens wat durft doorbuigen door het gewicht van de strobalen was dat zeker geen sinecure! Maar na een dag zwoegen mag het resultaat gezien worden en Eefje kijkt er alvast naar uit om onze studio/atelier om te vormen tot een opgeruimde ruimte.
De eerste rij kasten staat klaar om gevuld te worden.
Het plintje onderaan is nog niet geplaatst, maar dat gaan we ook pas doen als we eerst de vloer geschilderd hebben. Dat spaart alvast wat afplakwerk!
En zo zien de kasten er van opzij uit. Schoon, he!De overige 4 kasten staan te wachten om aan de tegenoverliggende muur op hun plaats gezet te worden.Maar voordat de tweede rij kasten geplaatst kan worden, valt er nog wel wat op te ruimen…
De afgelopen week heeft Papa Jef in de schrijnwerkerij alle “onderdelen” voor de inbouwkasten op de studio/atelier al voorbereid. En vandaag beginnen we er dan al aan om deze ter plaatse in mekaar te steken. Een volledige kast naar het eerste dragen zou immers veel te zwaar zijn.
Rond kwart voor negen komt Papa Jef toe met de vrachtwagen en we vliegen er meteen in om alle onderdelen naar boven te dragen:
14 zijwanden
7 vloerplaten
7 topplaten
7 achterwanden
14 schuifdeuren
alle geleiders en rolsystemen
Tegen dat alles boven is was ik alvast toe aan een pauze, want ’t is hard labeur om alles naar boven te dragen.
Na een korte pauze beginnen we er aan. Eerst wordt het kader van de kasten in mekaar gelijmd. Hiervoor gebruikt Papa Jef een sneldrogende lijm zodat deze binnen een uur voldoende droog is om de kasten rechtop te zetten. Om ervoor te zorgen dat de zijwanden goed aansluiten en niet openstaan gebruiken we een aantal grote spanvijzen om deze stevig aan te drukken.
Spanvijzen houden de kast samen totdat de lijm voldoende opgedroogd is om ze rechtop te zetten.Tussen de vijs en de kast stoppen we een hoekje om de kasten niet te beschadigen.
Papa Jef meet de twee diagonalen per kast om zeker te zijn dat deze gelijk zijn. Als deze gelijk zijn weten we immers zeker dat alle hoeken recht zijn, da’s een kwestie van wiskunde toegepast in de praktijk!
Als de lijm ongeveer een uur gedroogd heeft is deze voldoende uitgehard om de spanvijzen te verwijderen en de kast voorzichtig rechtop te zetten. Zo worden de 7 kasten in mekaar gezet en dan is het de hoogste tijd om te pauzeren en wat te eten.
Na onze middagpauze pak ik de rolsystemen uit en maken we een werkbank om op te werken. Daarna worden de wieltjes en geleiders op de deuren gemonteerd terwijl de laatste twee kasten nog liggen te drogen. Om de één of andere reden lijken deze wat langer nodig te hebben om te drogen.
Eerst even voorboren. Zo voorkom je dat je plaat splitst als je de geleider er op schroeft.De geleiders worden bovenaan op de schuifdeuren geschroefd.De geleider bovenaan de schuifdeur zorgt ervoor dat deze zonder haperen in de rail schuift.Onderaan de schuifdeur wordt op de twee uiteinden een wieltje gemonteerd.De wieltjes zullen later op de onderste geleider lopen voor een vlotte schuifbeweging.
Als alle deurtjes van wieltjes voorzien zijn gaan we opnieuw aan de slag met de kasten zelf. De lijm is nu overal voldoende gedroogd zodat we ze met de voorkant naar beneden kunnen leggen om de rug erop vast te nagelen. De rug wordt eerst onderaan uitgelijnd en aan de hoeken vastgenageld. Daarna doen we hetzelfde bovenaan. Terwijl ik alvast begin met om de 5 cm een nageltje te kloppen aan de onderkant gebruikt Papa Jef een rechte rei om de zijwand die gebogen kan zijn door de lengte uit te rechten. Een nageltje in het midden van de rug zorgt ervoor dat deze netjes recht blijft. Daarna kunnen we rondom de rug vastnagelen.
Gezien ik geen 45 jaar ervaring heb, kan ik niet echt volgen met nagelen, maar ik doe toch mijn best om ook mij deel van de nageltjes te kloppen.
Als de rug op een kast klaar is, zetten we de kast rechtop en monteren we de geleiders bovenaan en onderaan. Bovenaan worden deze geschroefd, onderaan gelijmd met Tec-7 montagelijm.
Even voorboren en dan worden de rails bovenaan vastgeschroefd.
Om de juiste afstand voor de geleiders te bepalen, leggen we een onderste geleider los in de kast van onder. Daarna zetten we er één deur op en zorgen dat deze bovenaan en onderaan dezelfde afstand tot de rand van de kastwand heeft. Zo kun je zeker zijn dat de deur perfect recht staat en netjes achter de andere deur door schuift.
Dan meet je de afstand van de geleider tot de rand van de kast en zo heb je meteen de maat voor alle andere kasten.
Een streepje montagelijm en dan stevig aandrukken en deze kast is klaar.
De onderste geleider is gelijmd zodat er geen zichtbare schroeven zijn.
Nu moet de lijm in de afgewerkte kasten nog verder uitharden alvorens deze op hun definitieve plaats gezet worden. Dat wordt een werkje voor maandag. Ik zal dan helaas niet kunnen helpen, maar ik kijk alvast uit naar het eindresultaat.
De kasten staan in de studio/atelier te wachten om volgende week op hun plaats gezet te worden.
Hij ligt er ondertussen al een tijdje “onzen oprit”, maar het eindresultaat hadden jullie nog niet gezien.
Bovenop de stabilisé laag worden eerst de honinggraatmatten gelegd. Deze hebben zoals de naam het zegt de vorm van een honinggraat waardoor deze een heel sterke structuur hebben. Zo sterk zelfs dat je er met de graafmachine overheen kan rijden zonder dat er al grind in ligt! En ondanks het feit dat deze matten zo sterk zijn, kun je ze toch makkelijk met een stanley mes bijsnijden. De moderne techniek staat werkelijk voor niets. Onderaan zijn de matten voorzien van een worteldoek zodat er geen onkruid langs onder naar boven kan komen.
Als laatste stap worden de matten opgevuld met grind. Met het graafmachientje is dat snel gedaan zodat tegen dat ik thuiskwam van het werk de oprit al helemaal klaar was en ik dus helaas geen foto’s heb van de werken in uitvoering. Maar het eindresultaat is er eentje dat gezien mag worden!
De oprit – het eindresultaat., gezien vanaf de straat.En zo ziet onze inrit eruit, gezien vanaf onze voordeur.
Zo is er alweer een groot werk achter de rug. Doordat de steentjes in de honinggraatmatten liggen blijven deze vast liggen en kun je er moeiteloos met de fiets of een rolstoel bijvoorbeeld over rijden. Bovendien hoef je niet om de zoveel jaar opnieuw je steentjes aan te vullen omdat de helft weggereden of weggezakt is.
Zaterdagmorgen 7u en Kris is stipt op de afspraak. Ikzelf had ook geen wekker nodig om op tijd op te zijn, want ons Lientje vond dat het om 5u30 al tijd was om op te staan, dus ik was al een tijdje present.
Even later stopt ook de vrachtwagen die 12 ton stabilisé komt droppen om de oprit netjes vlak te maken en die er ook voor zorgt dat deze niet zal doorzakken. Het volledig uitharden van de stabilisé duurt ongeveer 4 tot 5 weken, gemiddeld zo’n week per centimeter naar het schijnt.
De stabilisé is al op voorhand gemengd met de juiste verhouding rijnzand, cement en water zodat deze gewoon netjes verdeeld moet worden over de oprit. Het graafmachientje de drilmachine en een rei zijn hierbij heel nuttige hulpmiddelen.
Om de stabilisé met de rij makkelijk waterpas te krijgen worden er eerst over de lengte drie dunne latten gelegd zodat deze als geleiding kunnen dienen om met de rei de stabilisé perfect vlak te trekken.
Opzij wordt er een betonnen ‘borduurke’ gezet zodat alles mooi afgebakend wordt en dat we in afwachting van de aanleg van de tuin en het gras voor het huis onze inrit niet doen instorten door er over te rijden.
Een betonnen borduurke zorgt ervoor dat de oprit netjes afgebakend is.De oprit, versie 2, gezien richting de straat.De oprit gezien vanaf de straat. Je ziet mooi de groef die de geleidingplank achtergelaten heeft in de stabilisé.Op het uiteinde is de borduur nog niet afgesloten. Zo kunnen we maandag als we zien dat we voldoende materiaal hebben om de oprit te verlengen deze nog iets verder laten doorlopen.
Deze week is er begonnen met de aanleg van onze oprit. Aangezien dit toch wel een serieus werk is hebben we hiervoor de hulp van een vakman ingeroepen.
Ook voor onze oprit hebben we een ecologische keuze gemaakt. Onze inrit zal bestaan uit witte kiezel, maar in plaats van deze los op de inrit te kappen zal deze in speciale matten in de vorm van een honinggraat liggen.
Alvorens er met de inrit kan begonnen worden, moet eerst de regenpijpen ondergronds aangesloten worden. Gezien het graafmachientje toch beschikbaar is hebben we ervan geprofiteerd om dat met het machientje te laten graven ipv met de hand. Dat gaat een stuk sneller en is ook veel minder vermoeiend!
Vandaag is er dan eerst een deel zand afgegraven waarna er een laag steengruis werd gelegd die moet zorgen voor een stevige ondergrond. Deze eerste laag steengruis werd ook al een eerste keer stevig aangestampt en dat geeft al meteen een heel ander uitzicht.
Het einde van een dagje zwoegen gezien vanaf de straat.En zo ziet dat er uit als je vanaf de voordeur naar ’t straat kijkt.
De boordstenen en de matten liggen al klaar en de “stabilisé” zal morgenvroeg om 7u geleverd worden. Uitslapen zal er dus niet in zitten, vrees ik…
