Vorige week donderdag hebben we de tweede helft van de muur langs de gang op de zolder afgewerkt met OSB en daarbij zijn onze vingers er bijna afgevroren. Buiten was het dan ook -8°C en binnen in ons huisje was het toch ook nog altijd dicht tegen het vriespunt. Het nog zal wel even duren eerdat het in ons huisje wat opgewarmd zal zijn.
Sinds hebben we dan ook niet meer verder gewerkt door de aanhoudende vrieskou. We sluiten ons voorlopig dus aan bij de bouwvakkers die door de vrieskou ook niet werken.
Afgelopen weekend zijn we wel enkele foto’s gaan nemen van ons strohuisje in de sneeuw en hebben we vastgesteld dat het opgevangen regenwater in onze regentonnen klompen ijs van 150kg geworden zijn…
Een zicht op de achtergevel.
De regenton is nu een blok ijs van 150kg!
Een ijspegel aan het dak verklaart meteen waarom er de laatste dagen geen activiteit was op onze werf...
Dit weekend hebben we eindelijk onze volgende mijlpaal kunnen aanvinken: alle ramen zijn geplaatst en ons huisje is dus nu officieel helemaal winddicht.
Terwijl ik het glas tegenhoud, zorgt Papa Jef dat het perfect gecentreerd wordt binnen het raamkader en steunt op de speciaal hiervoor voorziene blokjes. Zo zijn we er gerust in dat het glas niet door ongelijke druk gaat barsten.
Nadat het laatste raam geplaatst is beginnen we aan het kader van de laatste binnenmuren. Op zolder komen we wat betreft weer een nieuwe uitdaging tegen.
Doordat de nok van het dak ongeveer 4 meter boven de vloer van de zolder is, wordt de hoogte van de muur als we deze helemaal tot boven zouden laten doorlopen wel enorm hoog. Dat wil zeggen dat we hiervoor heel veel OSB en later leem zouden nodig hebben om deze enorme oppervlakte te bekleden. Daarenboven zou heel veel warmte verloren gaan doordat deze naar de nok van het dak zou trekken. Daarom beslissen we om het plafond hier te verlagen tot 2m50, naar analogie met de plafondhoogte op het gelijkvloers en de eerste verdieping.
Om dit te bewerkstelligen beginnen we op dezelfde manier als voor de andere muren: een plank op de vloer waarin de deuropening uitgespaard wordt, daarna een plank langs de steunbalk in het midden van het huis naar omhoog tot tegen de balk van de nok. Daarna wordt er een plank onder tegen de balk van de nok geschroefd en dan wordt het kader compleet gemaakt tegen de andere verticale balk.
Normaal zouden we nu tussen de bovenste en onderste plank verticaal om de 45cm een verticale plank plaatsen om zo de muur compleet te maken, maar hier gaan we net ietsje anders te werk. We plaatsen maar om de twee planken een plank verticaal tot bovenaan tegen de nok. Deze zorgen ervoor dat de muur verbonden wordt met het dak en dat de muur hierdoor stevig  verankerd wordt en niet kan beginnen “wiebelen”.
Daarna worden er tussen deze lange verticale planken horizontale plankjes geplaats, op 2m50 hoog (gemeten tot de bovenkant van de horizontale plank). Deze zullen dienen als basis voor het plafond later en het is dus belangrijk dat deze allemaal perfect op dezelfde hoogte en waterpas vastgeschroefd worden.
Tenslotte verstevigen we de muur op de klassieke manier door halfweg tussen twee lange planken een plank tussen de zonet geplaatste horizontale plank en de bodemplank te plaatsen. We eindigen uiteraard weer door tussen alle verticale planken op ongeveer 1m25 een kort plankje tussen de planken te zetten voor de stevigheid van de muur.
Eefje schroeft het korte horizontale plankje vast. Zo worden de muren stevig en echt "muurvast"...
Daarmee hebben we de muur langs de gang klaar om te bekleden met OSB.
Tenslotte verhuizen we nog een hoop hout die we tijdelijk aan de kant hadden liggen op zolder naar de andere kant van de zolder, want van zodra de OSB-platen er tegen staan, vrezen we dat we ze anders niet meer verhuisd krijgen…
Je zou het niet zeggen als je bovenstaande leest, maar daarmee is het alweer zondagavond geworden en is ons bobijntje meer dan af en snakken we naar ons welverdiend frietje!
Vanavond gingen we verder werken aan het stukje muur tussen de sprong in het dak.
Terwijl ik wacht tot Eefje toekomt op de werf, breng ik alvast het materiaal naar de zolder en zie precies “iets vliegen”. Ik denk eerst nog dat ik het me inbeeld, maar dan vliegt er opnieuw iets over mijn hoofd. Dit keer zie ik het goed: het is een uil die rakelings over mijn hoofd vliegt.
Meteen weten we ook welke vogel er verantwoordelijk is voor de vogelstrontjes op onze zolder. Omdat we deze prachtige vogel geen kwaad willen doen, ga ik even bij onze gebuur vragen om het telefoonnummer van de vogelbescherming van Heusden-Zolder. Terwijl ik wacht op de vogelbescherming komt ook Eefje toe en vertel ik over mijn avonturen met onze gevleugelde bewoner.
Even later komt de ploeg van het vogelasiel toe en samen gaan we naar de zolder, maar de vogel lijkt gevlogen. Onverrichterzake keren de mensen van het asiel terug en wij eten eerst even ons avondeten alvorens we uiteindelijk aan de slag gaan.
Ik sta nog maar net op de stelling als onze uil uit zijn schuilplaats tevoorschijn komt. Hij zat blijkbaar bovenaan onder de nok tussen de balken van het skelet verscholen. Ik bel nog een keer naar de vogelbescherming en in afwachting probeer ik een foto te nemen met mijn GSM. Net op zo’n moment heeft een mens natuurlijk zijn fototoestel niet bij. Uiteraard wilt de uil niet echt poseren, of wat had je gedacht?
Uiteindelijk kruipt de uil achter het stro tussen de plastiek en het stro omhoog en zit hij helemaal achterin. De mensen van de vogelbescherming zijn van mening dat we hem daar best laten zitten en dus keren wij naar huis.
Morgenvroeg zal de vogelbescherming langskomen en zien of ze onze gast overdag makkelijker kunnen vangen. Ik ben benieuwd…
Na een weekje inactiviteit konden we vandaag weer aan de slag. Papa Jef heeft voor extra hout gezorgd en een verstekzaag die we mogen lenen om de balken in een verstek van 45° te kunnen doorzagen. Onze eigen verstekzaag gaat niet diep genoeg, waardoor we onze balken niet schuin kunnen afzagen.
We beginnen met de schuine kanten aan de onderkant van de sprong in het dak. Hiervoor hadden we die verstekzaag nodig, want aan beide kanten moet deze balk in een hoek van 45° doorgezaagd worden zodat hij schuin tussen de twee verticale steunbalken gezet kan worden. We bevestigen de balk aan de buitenkant met hoekijzers aan de draagbalk van het skelet en schroeven hem met een paar lange schroeven vast aan de verticale balk in het midden.
De onderste driehoek wordt opgevuld met pakketjes stro en daarbovenop wordt een strobaal verticaal gezet met een kleine strobaal ernaast. De hoek links nog opvullen en deze hoek kan aangedrukt worden. Ook hier zagen we een verstek van 45° op de aandrukbalk aan de linkerkant, zodat deze mooi aansluit op de schuine steunbalk.
Voordat we verder omhoog werken, wordt eerste de bovenste hoek gemaakt, net als in de andere punten van het dak.
De tijd vliegt en het is alweer de hoogste tijd voor ons wekelijks frietje…
