Categorieën
Ons Strohuisje

Schilderen…

Vandaag weer een poging gedaan om een keertje vroeger op te staan, maar blijkbaar waren we allebei goed moe van het harde werk gisteren en dus staan we tegen 10u op.

Na het ontbijt vertrekken we weer richting ons strohuisje, want vandaag gaan we zo veel mogelijk gebruik maken van het licht om ramen te schilderen. Alvorens we kunnen beginnen moeten er voor de verandering weer wat dingen verhuisd worden. Zo wordt de ruimte waar onze slaapkamer zal komen helemaal leeg gemaakt zodat we de afgewerkte ramen daar tijdelijk aan de kant kunnen zetten.

De schilderatlier / fotostudio zal gebruikt worden om de ramen te schilderen en we kunnen dus zeggen dat de ruimte echt gebruikt zal worden voor wat ze voorzien is: schilderen! Afgelopen vrijdag hebben Eefje en Papa Ronny deze ruimte alvast voorbereid door ze van de rest van de eerste verdieping af te schermen met plastiek. Zo werd er een aparte stofvrije ruimte gecreëerd. Daarenboven verkleint dit ook de ruimte om te verwarmen met het gehuurde warmtekanon. We hebben dit gehuurd omdat volgens de voorschriften van onze beits, deze enkel tussen 10°C en 25°C gebruikt kan worden en de huidige temperaturen liggen nu eenmaal een stukje lager.

Alvorens we beginnen met schilderen, worden de ramen stofvrij gemaakt door met de stofzuiger het zaagsel en schuurstof op te zuigen.

Eerst wordt het stof van de ramen verwijderd met de stofzuiger. Het is immers belangrijk dat deze stofvrij zijn om een perfect resultaat te krijgen.

We markeren ook de latjes die nog los in de ramen liggen, want het is belangrijk dat deze nadat ze geschilderd zijn weer perfect op de juiste plaats gelegd worden. We spreken een duidelijk en eenvoudig systeem af: We nummeren de ramen van eenzelfde kader van links naar rechts en markeren de latjes dan met Links 1, Rechts 1, Boven 1 en Onder 1 door met een nagel L1, R1, B1 en O1 in te krassen. Dit zal nadat het latje geschilderd werd nog perfect leesbaar blijven, dus is het uiteraard belangrijk dat je dit krast op een plaats waar je dit later niet meer ziet! Voor het tweede raam, wordt uiteraard de 1 door een 2 vervangen, dat spreekt voor zich.

Dan worden eerst de losse latjes geschilderd zodat deze al kunnen beginnen drogen terwijl het raam zelf geschilderd wordt.

Voor het raam zelf, beginnen we aan de achterkant, gevolgd door de zijkanten. Daarna wordt het raam omgedraaid en schilderen we de voorkant. Als het raam zo helemaal klaar is, wordt het even aan de kant gelegd om verder te drogen en beginnen we aan het volgende raam. Als het raam en de latjes droog genoeg zijn, wordt alles weer in mekaar gepuzzeld en in de “wachtzaal” aan de kant gelegd.

Het schilderen gebeurt in 3 stappen:

  1. Met de verfborstel de beits uitstrijken over het hout.
  2. Met een pluisvrije doek (we hebben hiervoor een lelijk oranje laken opgeofferd) de overbodige verf afstrijken. Zo voorkom je dat deze gaat doorlopen en lelijke druipranden creëert.
  3. Met de droge borstel nog een keer nastrijken voor een perfect eindresultaat.
Stap 3: met de droge borstel nog een keer nastrijken voor een perfecte afwerking van de eerste laag.

Ook heel belangrijk: regelmatig de verf opnieuw omroeren. Anders riskeer je dat het pigment naar de bodem zakt en je naarmate je naar het einde van je pot verf toekomt je verf donkerder is dan waar je mee begonnen bent.

We hebben ons dus de gewoonte aangekweekt om telkens als we verf op onze borstel doen eerst even de verf opnieuw om te roeren.

Het werk vordert goed en tegen 20u zijn er twee ramen helemaal klaar en zijn van het derde raam de losse latjes al geschilderd.

Categorieën
Ons Strohuisje

Krachttoeren…

Vanmorgen om 10u hebben we afgesproken om bij onze stroboer, Emmanuel, een 60-tal extra strobalen te gaan ophalen. Omdat Eefje in de voormiddag moet werken, zal Niels met mij meerijden om te helpen de strobalen in onze camionnette en remork te laden. En maar een geluk dat Niels erbij was, want achteruit rijden met nen remork, dat lukt mij echt nog altijd niet.

We rijden twee keer op en af, want we krijgen maar 30 strobalen per keer mee: 12 in de remork en 18 in onze camionette. En als alles gelost is, staat onze keuken weer vol met strobalen…

Op donderdag werd het glas voor de vaste ramen geleverd en dat moet vandaag binnen gezet worden. Nadat we de broodjes die Eefje is gaan halen verorberd hebben komt ook Papa Jef toe en samen dragen we het glas naar binnen en zetten we dit klaar op de verdieping waar het glas in de ramen gezet moet worden.

Om de ramen naar de eerste verdieping te halen, worden deze op een speciaal hiervoor gemaakte richel gezet en dan met de lier omhoog getrokken. Eefje en Papa Jef zetten deze beneden klaar op de richel en Niels en ik halen ze op de eerste verdieping er af.

Het moet gezegd na 23 ramen van tussen 44kg en 63kg per stuk begint de rug toch lichtjes te klagen en zijn we blij dat alle ramen netjes binnen staan.

Eefje heeft nog wat energie op overschot en dus wordt er nog een raam afgewerkt alvorens we de remork weer bij ons moeke afzetten en daarna onze welverdiende frietjes gaan eten.

Categorieën
Ons Strohuisje

Een nieuwe bewoner in ons strohuisje…

Vanavond gingen we verder werken aan het stukje muur tussen de sprong in het dak.

Terwijl ik wacht tot Eefje toekomt op de werf, breng ik alvast het materiaal naar de zolder en zie precies “iets vliegen”. Ik denk eerst nog dat ik het me inbeeld, maar dan vliegt er opnieuw iets over mijn hoofd. Dit keer zie ik het goed: het is een uil die rakelings over mijn hoofd vliegt.

Meteen weten we ook welke vogel er verantwoordelijk is voor de vogelstrontjes op onze zolder. Omdat we deze prachtige vogel geen kwaad willen doen, ga ik even bij onze gebuur vragen om het telefoonnummer van de vogelbescherming van Heusden-Zolder. Terwijl ik wacht op de vogelbescherming komt ook Eefje toe en vertel ik over mijn avonturen met onze gevleugelde bewoner.

Even later komt de ploeg van het vogelasiel toe en samen gaan we naar de zolder, maar de vogel lijkt gevlogen. Onverrichterzake keren de mensen van het asiel terug en wij eten eerst even ons avondeten alvorens we uiteindelijk aan de slag gaan.

Ik sta nog maar net op de stelling als onze uil uit zijn schuilplaats tevoorschijn komt. Hij zat blijkbaar bovenaan onder de nok tussen de balken van het skelet verscholen. Ik bel nog een keer naar de vogelbescherming en in afwachting probeer ik een foto te nemen met mijn GSM. Net op zo’n moment heeft een mens natuurlijk zijn fototoestel niet bij. Uiteraard wilt de uil niet echt poseren, of wat had je gedacht?

Uiteindelijk kruipt de uil achter het stro tussen de plastiek en het stro omhoog en zit hij helemaal achterin. De mensen van de vogelbescherming zijn van mening dat we hem daar best laten zitten en dus keren wij naar huis.

Morgenvroeg zal de vogelbescherming langskomen en zien of ze onze gast overdag makkelijker kunnen vangen. Ik ben benieuwd…

Categorieën
Ons Strohuisje

Eindelijk weer aan het werk…

Na een weekje inactiviteit konden we vandaag weer aan de slag. Papa Jef heeft voor extra hout gezorgd en een verstekzaag die we mogen lenen om de balken in een verstek van 45° te kunnen doorzagen. Onze eigen verstekzaag gaat niet diep genoeg, waardoor we onze balken niet schuin kunnen afzagen.

We beginnen met de schuine kanten aan de onderkant van de sprong in het dak. Hiervoor hadden we die verstekzaag nodig, want aan beide kanten moet deze balk in een hoek van 45° doorgezaagd worden zodat hij schuin tussen de twee verticale steunbalken gezet kan worden. We bevestigen de balk aan de buitenkant met hoekijzers aan de draagbalk van het skelet en schroeven hem met een paar lange schroeven vast aan de verticale balk in het midden.

De onderste driehoek wordt opgevuld met pakketjes stro en daarbovenop wordt een strobaal verticaal gezet met een kleine strobaal ernaast. De hoek links nog opvullen en deze hoek kan aangedrukt worden. Ook hier zagen we een verstek van 45° op de aandrukbalk aan de linkerkant, zodat deze mooi aansluit op de schuine steunbalk.

Voordat we verder omhoog werken, wordt eerste de bovenste hoek gemaakt, net als in de andere punten van het dak.

De tijd vliegt en het is alweer de hoogste tijd voor ons wekelijks frietje…

Categorieën
Ons Strohuisje

Technische werkloosheid…

Het was zondag behoorlijk koud, maar toch wouden we nog verder werken aan de laatste muur op zolder.

Al gauw kwamen we tot de conclusie dat we te weinig aandrukbalken op voorraad hebben en na een paar uurtjes werken waren we dan ook technisch werkloos. Doeme, doeme, …

We besluiten om dan maar huiswaarts te keren en van de nood een deugd te maken en een keertje voor donker thuis te zijn. Net als we willen vertrekken stopt er een auto en stapt er iemand uit. Of ze even een kijkje mogen komen nemen op onze bouw. Uiteraard staan we hier altijd voor open. We delen maar wat graag onze passie voor strobouw met toekomstige strobouwers!

We geven een korte rondleiding en voorzien onze gasten van de nodige uitleg. We vinden het altijd leuk om onze ervaringen te delen, dus bezoek stoort ons eigenlijk nooit. Na de “toer” rijden we naar huis, met de welkome uitnodiging dat als ze een keertje willen helpen, ze uiteraard altijd welkom zijn.

Daarna naar huis, waar Eefje en ik samen genieten van een rustige avond en Papa Jef alvast onze bestelling voor extra aandrukbalken doorgeven.

Vandaag, maandag, heb ik op ’t werk even gezocht naar een mogelijke leverancier voor beits zodat we deze week alvast kunnen beginnen met het behandelen van de ramen en dan zaterdag hopelijk eindelijk de laatste stromuur kunnen afwerken…