Gisterenmiddag hebben Jens en ik de laatste voorbereidingen getroffen om het stro in ontvangst te kunnen nemen. Er moesten nog een paar kleinigheden gebeuren, zoals de bak om het stro omhoog te halen afwerken, enkele bouten moesten nog aangedraaid worden en de koppelplaatjes in de nok moesten nog op hun plaats geslagen worden.

Terwijl we bezig zijn belt boer Emannuel om te vragen of het kan dat het stro iets vroeger geleverd wordt. Uiteraard is dat geen probleem, een uurtje vroeger begonnen is een uurtje vroeger gedaan. Even Karel en Chris verwittigen, want die komen ons straks helpen om het stro te lossen.

Rond 18u30 zijn Chris en Karel paraat. Het is wel nog eventjes wachten op het stro, maar zo rond 19u komt de traktor aan met twee aanhangwagens vol stro. Amaai! Waar gaan we die allemaal steken?

Alles in de garage stoppen zal duidelijk niet lukken, want zo groot is onze garage niet. Er zal een groot deel van het stro op de eerste verdieping bewaard moeten worden. De eerste aanhangwagen wordt tot vlak tegen het huis gereden zodat het stro makkelijker naar boven doorgegeven kan worden. We hebben de grootste moeite om te volgen om het stro een beetje ordentelijk te stapelen, want Erwin weet goed weg met de gaffel om het stro van de aanhangwagen te lossen. Bovendien is zo’n strobaal niet echt licht en met de hand is het iets moeilijker dan met de gaffel om ze te stapelen, maar we vliegen er allemaal samen in en even later is de eerste aanhangwagen gelost. Alle stro naar boven en er is nog wel wat ruimte over, dus wordt ook de tweede aanhangwagen tot tegen het huis gereden. Er wordt zoveel mogelijk stro bovenaan gestapeld, maar uiteindelijk zit het daar vol en moeten we naar beneden.

De traktor verplaatst eerst even de aanhangwagen en dan wordt de rest van het stro in de garage gestapeld. Na in totaal een goed uur hard doorwerken zijn de twee aanhangwagens leeg en is het bobijntje van zowel Jens, Chris, Karel als mij ver af. Ik spreek met Jens af om 8u ’s morgens om het eerste stro in het dak te steken.

Zo gezegd zo gedaan en iets na 8u zijn Jens, Eefje en ikzelf present op de werf.

We laden de bak vol met strobalen en vol goede moed, kruipen Jens en ik op het dak. De strobalen gaan er met heel veel moeite tussen en het vlot niet echt. Ik herinner me iets van triplex planken uit het lastenboek en dus rijden Eefje en ik even langs de Brico om twee triplex planken te gaan halen.

Daarna gaan Jens en ik,  gewapend met deze twee planken terug aan de slag. De planken blijven niet goed op hun plaats, waardoor ze in eerste instantie niet echt behulpzaam zijn. De planken dan maar even vastzetten met een paar spanvijzen, dat lukt al iets beter, maar het blijft wringen en wroeten om de strobalen tussen de planken te krijgen. Al snel is het 11u en we hebben nog niet eens een rij strobalen in het dak gekregen. Zo gaat het dus echt niet lukken. We hadden vanmorgen nog het idee om tegen het einde van het weekend het volledige dak vol stro te hebben zitten, maar op dit tempo, mogen we al blij zijn als we het voorste dak aan een kant erin krijgen.

We nemen een korte pauze en plegen wat overleg. De conclusie is: de planken staan iets te dicht tegen mekaar waardoor de strobalen te veel klemmen. Onze oplossing: de strobalen langs de zijkanten scheren zodat ze ietsje smaller worden en er dan hopelijk makkelijker tussen raken. Ik rijd dus eventjes naar ons moeder, want daar is een haagschaar die we hiervoor kunnen gebruiken. Met de haagschaar worden de strobalen een beetje bijgeschoren en in de bak gestapeld.

Het is ondertussen al bijna middag en ook Niels komt toe om een handje toe te steken. Terwijl Eefje broodjes gaat halen voor de lunch, worden de balen verder geschoren zodat we een hele stapel omhoog kunnen sturen na de lunch. Niels en Jens kruipen op het dak en nu lukt het een stuk beter om de strobalen tussen de balken te duwen. Oef!

Een goede raad dus voor collega-strobouwers: zorg dat je balken maar een goeie 2cm minder ver uit mekaar staan dan dat je strobalen breed zijn, anders vergt het te veel kracht om de strobalen er tussen te persen.

Als de eerste twee rijen strobalen op hun plaats liggen, is het tijd om het onderdak op zijn plaats te spannen. Dit gebeurt door het onderdak goed strak te spannen over de lengte van het dak en dan met latjes vast te nagelen op de dragende kepers. Het is hierbij belangrijk dat de latjes de juiste lengte hebben zodat er onderaan nog een flap losblijft waar de volgende strook onderdak onderin geschoven kan worden. Op die manier is er overlap van boven naar beneden en zijn we zeker dat het niet door het onderdak kan regenen.

Terwijl Niels en Jens het onderdak leggen, goed beveiligd met een veiligheidstouw dat aan de kraan hangt, zorgen Eefje en ikzelf ervoor dat een volgende lading strobalen op maat gemaakt wordt.

Terwijl we hard aan het werk zijn, komen ook Ward en Katleen, samen met de vader van Katleen eventjes langs op de werf. Het duurt ook niet lang eerdat het bij hun begint te jeuken om de handen uit de mouwen te steken en even later staan Katleen en haar “vake” ook op het dak om strobalen op hun plaats te zetten. Zo gaat het uiteraard alweer iets vlotter: Niels en Jens zorgen voor het onderdak, Katleen en vake leggen enkele strobalen op hun plaats en Eefje en ikzelf scheren lustig verder…

Rond 16u30 nemen we weer even een korte pauze om te bekomen van het harde werk en de zon die weer boven ons hoofd brandt. Eefje is extra water en enkele verfrissende ijsjes gaan halen. Een welkome verfrissing bij dit warme weer.

Na de pauze wordt er weer stevig doorgewerkt totdat uiteindelijk het voorste dak aan de linkerkant helemaal met stro opgevuld is.

De dag zit erop en iedereen is bekaf van het harde werk. Morgen zijn Jens, Eefje en ikzelf alvast weer van de partij om verder te werken. Afspraak tegen 10u, zodat we toch iets meer rust kunnen nemen.