De afgelopen dagen heeft Eefje zich geamuseerd met het beitsen van onze achterdeur. Net als de schuifdeur en de voordeur heeft deze immers nog geen beschermende laag gekregen en we willen het niet riskeren om deze een tweede winter aan de weerelementen bloot te stellen.
Eerst wordt de deur lichtjes geschuurd met schuurpapier van korrel 180. Dat is niet superfijn, maar ook niet te ruw. Daarna wordt een eerste laagje erop gezet en als deze droog is opnieuw schuren en daarna een tweede laag beits erop en daarmee heeft onze deur nu ongeveer dezelfde kleur als de ramen. Veel mooier!
Eefje schuurt de deur alvorens de tweede laag beits aan te brengenHet eindresultaat mag gezien worden. Dat heeft Eefje weer goe gedaan zie!
De traskalk is ondertussen al aardig opgedroogd en bij deze laten we jullie dus met veel plezier het eindresultaat zien!
Afgelopen zaterdag was er heel wat volk op de been om onze trap naar de zolder te plaatsen.
Papa Jef had die in ’t werkhuis helemaal klaar gemaakt en deze moest dus met de hand en in 1 stuk naar de eerste verdieping gehesen worden. Vermits dat met twee een beetje moeilijk is, was er wat extra volk meegekomen om te helpen: nonkel Marcel, nonkel Guy en mijne maat Chris komen Papa Jef en mezelf een handje toesteken.
Om half negen was iedereen paraat en tegen half elf stond de trap al helemaal op zijn plaats. Vastgeschroefd en al!
Als ge met genoeg volk zijt dan gaat dat dus heel vlot blijkbaar. Chris was zelfs zo vriendelijk om op ’t eerste het stof bij mekaar te keren (maar eigenlijk mocht ik dat niet zeggen).
Nadat we maandag alles netjes afgeplakt hebben en ons huis overal van stelling voorzien was, waren we heel ongeduldig in afwachting van de metamorfose die ons huis zou ondergaan, dankzij het vakwerk van ’t Leemniscaat.
Vooraan is het huis voorzien van een stelling tot bovenaan de nok, inclusief doeken om de traskalk tegen de regen te beschermen. De traskalk ligt alvast in zakken klaar…Ook opzij staat de stelling klaar en de ramen werden vakkundig door Eefje en mezelf afgeplakt.En natuulijk staat ook achteraan de stelling klaar. Hier zal wel nog een stukje stelling extra geplaatst moeten worden, want blijkbaar hadden we enkele stellingstukken te kort om helemaal tot boven aan de nok te raken.
Dinsdagmorgen is het dan zover. Er stoppen twee camionetten van ’t Leemniscaat en na een koffietje vliegen de mannen er meteen in. De afwerkingslaag wordt in 2 lagen gezet. Eerst wordt er opnieuw een laag traskalk zonder pigment gespoten waar opnieuw een wapennet in gekamd wordt. Zo worden meteen de grootste blutsen en builen uit de gevels gelijk gemaakt en tegen het einde van de dag heeft ons strohuisje al een grote metamorfose ondergaan. De voorgevel, de achtergevel en de zijgevel links zijn al helemaal van deze eerste basislaag voorzien.
Op woensdag worden de gevels die op dinsdag voorbereid werden met een laatste laag traskalk bezet, inclusief pigment deze keer. We hebben voor een okerkleurige tint gekozen. Deze leunt het meeste aan tegen de natuurlijke kleur van leem en geeft ons huisje een warmer uitzicht. We willen er een warme thuis van maken en dus willen we dat ons huisje warmte uitstraalt. Dat is ook de reden waarom we voor een “organische” en niet voor een superstrakke afwerking kiezen.
De traskalk met pigment wordt in een dunnere laag opgezet en meteen glad gestreken met spanen. Als deze enigszins uitgehard is wordt ook de traskalk gesponst, net als de tweede laag leem en de leemfinish binnen. Dit zorgt ervoor dat alle lijnen van het strijken verdwijnen en er een mooie egale structuur overblijft.
De heren van ’t Leemniscaat zijn goed op mekaar ingewerkt. Terwijl de ene de traskalk van de afwerkingslaag er netjes opspuit, zorgt de ander er meteen voor dat deze glad gestreken wordt. Zo gaat het aardig goed vooruit!Voor en na: Links de gevel met de eerste laag traskalk die er bijna anderhalf jaar geleden opgezet werd. Rechts de afgewerkte laag van de achtergevel, inclusief pigmentlaag. Nu moet de muur enkel nog gesponst worden.Een zicht op de achtergevel en zijgevel nadat deze netjes gesponst werden en de regenpijpen terug gehangen werden.
Op donderdag wordt dan ook de laatste gevel nog afgewerkt. Eerst weer de extra basislaag met wapennet en meteen erna de afwerkingslaag met pigment. Zo heeft ons huisje op 3 dagen tijd een serieuze metamorfose ondergaan. Maandag hadden we nog een saai grijs huisje en nu is het een netjes afgewerkt, oker en straalt het een en al warmte uit.
Bovenaan wordt er al volop gesponst terwijl onderaan de laatste afwerkingslaag gespoten en glad gestreken wordt. Er wordt niet getreuzeld bij ’t Leemniscaat!Onze afgewerkte achtergevel. Mooi, mooi, mooi…
De stelling is afgebroken en de traskalk kan nu rustig drogen en dus vieren we de einde van de werken met een lekker stukje Limburgse vlaai. Een traditie die we met veel plezier in ere houden!
Als over een paar dagen de traskalk helemaal uitgehard en gedroogd is posten we zeker nog een foto van hoe ons huisje er nu uitziet, want de uiteindelijke kleur zal nog een stuk lichter worden.
En terwijl er buiten hard gewerkt werd heb ikzelf ook niet stil gezeten. Binnen in huis zijn ondertussen alle naden netjes afgekit en ook aan de achterdeur hebben we nu een verzonken vloermat liggen. Daarvoor heb ik een stukje uit de laminaat uitgezaagd en daarna het kader van de mat netjes vastgeschroefd en de mat gelegd. Een leuke verrassing voor Eefje. Zo kunnen we ons huisje een beetje beter proper houden, nietwaar!
Het was weeral een tijdje geleden dat we nog gevloerd hadden, maar gelukkig is laminaat leggen echt eenvoudig en waren we dit nog niet verleerd. Klassiek hebben we eerst de naden in de OSB-vloer luchtdicht afgeplakt en daarna de ondervloer gelegd om tenslotte hierboven de quick-step laminaat te leggen.
Als we de voet van de trap naderen krikken we de trap omhoog met behulp van een autokrik en enkele balkjes en verwijderen we de onderste twee tredes zodat we de vloer netjes onder de trap door verder kunnen leggen. Voor de voordeur hebben we in verzonken mat voorzien, dus moeten we daar bij het leggen van het laminaat zorgen dat we de ruimte hiervoor uitsparen in de vloer. Dan wordt eerst het frame in de voorziene opening gelegd en vastgeschroefd waarna de mat op zijn plaats gelegd wordt. Klaar is kees!
Als we de voordeur proberen te openen om te zien of alles netjes aansluit aan de dorpel, blijkt dat deze tegen de eerste plank laminaat stoot omdat de ondervloer deze blijkbaar net een paar milimeter te veel naar boven duwt. Dat euvel is snel genoeg verholpen met enkele extra schroeven om de laminaat naar beneden te houden. Nu gaat de deur netjes over de rand.
Ziezo, weer een mijlpaal bereikt. Alle vloer van de benedenverdieping is hiermee klaar en we kunnen stilaan beginnen uitkijken naar het leggen van de vloer op zolder.
