Het was zondag behoorlijk koud, maar toch wouden we nog verder werken aan de laatste muur op zolder.
Al gauw kwamen we tot de conclusie dat we te weinig aandrukbalken op voorraad hebben en na een paar uurtjes werken waren we dan ook technisch werkloos. Doeme, doeme, …
We besluiten om dan maar huiswaarts te keren en van de nood een deugd te maken en een keertje voor donker thuis te zijn. Net als we willen vertrekken stopt er een auto en stapt er iemand uit. Of ze even een kijkje mogen komen nemen op onze bouw. Uiteraard staan we hier altijd voor open. We delen maar wat graag onze passie voor strobouw met toekomstige strobouwers!
We geven een korte rondleiding en voorzien onze gasten van de nodige uitleg. We vinden het altijd leuk om onze ervaringen te delen, dus bezoek stoort ons eigenlijk nooit. Na de “toer” rijden we naar huis, met de welkome uitnodiging dat als ze een keertje willen helpen, ze uiteraard altijd welkom zijn.
Daarna naar huis, waar Eefje en ik samen genieten van een rustige avond en Papa Jef alvast onze bestelling voor extra aandrukbalken doorgeven.
Vandaag, maandag, heb ik op ’t werk even gezocht naar een mogelijke leverancier voor beits zodat we deze week alvast kunnen beginnen met het behandelen van de ramen en dan zaterdag hopelijk eindelijk de laatste stromuur kunnen afwerken…
Daarna zetten we aan de rechterkant twee balken rechtop om de schuine balk te ondersteunen waarop het stro moet rusten. Dit loopt niet meteen van een leien dakje, maar met het nodige puzzel- en hamerwerk staan ze uiteindelijk op hun plaats. Als de balk zo op zijn plaats staat, beseffen we dat we eigenlijk maar heel weinig stro uitsparen door meteen van beneden schuin omhoog te werken en we beginnen dus met een stromuur vanaf de vloer van de zolder, rechts van de verticale balk. Als de eerste twee rijen stro op hun plaats liggen wordt er weer eerst gezorgd dat de bovenste hoek opgevuld wordt.
Tegen die tijd is het alweer stikdonker en begint stillekesaan de vermoeidheid zijn tol te eisen.
Tradititiegetrouw belonen we ons weer met een frietje en “nen Bicky” alvorens we naar huis gaan. Morgen wordt er weer verder gewerkt totdat het hout op is, want we hebben ondertussen al wel gemerkt dat er nog wat extra aandrukbalken besteld gaan moeten worden…
Vandaag was het voor iedereen een feestdag, maar wij maakten van de extra vrije dag gebruik om verder te werken aan de muren van ons huis.
Onze L-ijzers waren alweer bijna op, dus passeerden we eerst “vlug eventjes” langs Papa Jef, want die was er nog gaan bijhalen voor ons. Uiteindelijk komen we rond 15u pas aan op de werf en nadat we eerst even een foto nemen van de afgewerkte voorgevel, vliegen we er meteen in.
Een zicht op onze voorgevel. Het stro zit netjes ingepakt achter de plastiek om het te beschermen tegen de regen.
Terwijl ik ook van de zolderverdieping enkele foto’s maak, begint Eefje alvast met de werken voor te bereiden door het werkmateriaal en nog wat aandrukbalken naar de zolder te dragen.
De linkerhelft van de achtergevel en het stukje boven het raam is de afgelopen week al afgewerkt.
We moeten enkel nog de benedenhoek boven de vide opvullen met stro. Dat dachten we op een uurtje of twee wel klaar te krijgen, maar heeft toch net iets langer geduurd… De twee onderste rijen stro waren een koud kunstje. Gewoon stapelen, stokken erin en aandrukken. Dat gebeurt ondertussen al routinematig.
Daarna even eerst de bovenste rij plaatsen, want als we verder omhoog werken, dan krijgen we deze er niet meer tussen. Dit loopt net iets anders dan in de bovenste hoeken, omdat we hier niet in een punt eindigen. We beginnen dus met een strobaal omhoog te steken en die met een touw vast te binden zodat hij op zijn plaats blijft hangen. Daarna plaatsen we de aandrukbalken daaronder om zo deze baal omhoog aan te drukken. De ruimte die overblijft is ongeveer 55cm hoog. Net te veel voor een strobaal op zijn kant dus.
Hm, we halen de aandrukbalk er terug tussenuit en leggen deze bovenop ons aandruktafeltje, dat we al eens eerder gebruikt hebben. Hierbovenop leggen we pakketjes stro van ongeveer 10cm hoog en daarboven de strobaal die omhoog moet. Als we dit aandrukken hebben we ongeveer 48cm over om op te vullen. Dat is net enkele centimeters minder dan een strobaal en dus ideaal om deze er nog tussen te klemmen.
De halve strobalen die we uit het dak gehaald hebben zijn hiervoor ideaal en dus steken we deze tussen de twee balken en drukken ze aan naar buiten. De laatste ruimte die overblijft wordt weer opgevuld met een op maat gemaakte baal en daarmee is ook de achtergevel helemaal klaar.
De laatste hoek boven de vide is ook helemaal opgevuld met stro.
Het is ondertussen al een tijdje donker en dus gaan we de ruimte tussen de twee daken laten voor morgen en zondag, maar voordat we weer huiswaarts keren, dragen we nog de strobalen die we nodig hebben naar boven. Deze liggen nog helemaal beneden en dus moeten er een 30-tal strobalen twee verdiepingen omhoog gedragen worden via de trap.
Als die allemaal boven op zolder liggen zijn we bekaf van het vele trappen lopen en leggen we ons eventjes neer op het stro dat we op zolder gestapeld hebben. Heerlijk! We zijn letterlijk volledig omgeven door stro en genieten even van het rustgevende effect van ons strohuisje.
Enfin, toch helemaal opgevuld met stro. Er moet uiteraard nog wel wat gebeuren eerdat hij echt klaar is: een raam plaatsen in de studio, glas in dat raam zetten en bepleisteren met traskalk. Maar het zware werk is achter de rug!
Woensdag werken we verder aan de achtergevel. Hier moeten op zolder nog twee grote driehoeken vol stro gestoken worden en dan is ook deze helemaal klaar. We zullen ook van de gelegenheid gebruik maken om nog eens wat foto’s te nemen. Kwestie dat onze trouwe lezers een gedacht krijgen van hoe het er nu ondertussen uitziet…
De laatste muren zijn blijkbaar ook absoluut de muren met de grootste uitdagingen.
In de bovenste piek van de muur moet er telkens een driehoek opgevuld worden met stro, net onder het dak. Er kan hier dus niet op de klassieke manier gewerkt worden om het stro aan te drukken. We beginnen op vrijdagavond met de eerste moeilijke muur, de achterste muur op zolder waar geen raam in moet.
De onderste lagen zijn nog vanzelfsprekend, want dat is een kwestie van stro stapelen en dan naar beneden aandrukken. Maar als we de tip naderen, moeten we een andere techniek gaan verzinnen. Even nadenken en overleggen, dus…
We komen uiteindelijk met de volgende oplossing:
2 balken van ongeveer 60cm zagen waarop de haken om ze aan het skelet vast te zetten alvast klaar gezet worden
de eerste balk houd ik omhoog aan de achterkant van de muur en Eefje hamert deze tegen de balken vast
vervolgens vullen we de holte boven de halve bank op met stro en drukken dit zo goed mogelijk aan
op de tweede balk wordt er een pakket stro vastgebonden, zodat ik dit samen met de balk omhoog kan drukken en zo het stro in de holte kan aandrukken
Eefje hamert de balk weer vast met de haken tegen het houtskelet
We hebben hiermee de piek goed opgevuld en terug een horizontale balk waartegen we onze krukken kunnen zetten om het stro van de lagere lagen aan te drukken.
Wanneer er geen strobaal meer tussen past, wordt de overblijvende ruimte opgevuld met op maat gemaakte strobalen. Een triplex plaat helpt hierbij om de balen goed te kunnen klemmen.
Op zaterdagmorgen is ook Papa Jef weer van de partij om de laatste ramen af te werken. Hij brengt ook extra stelling mee. Deze zullen we nodig hebben om het stukje muur boven de vide te kunnen bouwen.
Ook Niels komt langs om de steun voor de lier waarmee we het glas omhoog zullen trekken te verstevigen. Hij heeft een extra verstevigingsring gemaakt om rond de verticale buis op het zwakke punt vast te zetten. Van daaruit zal de steun extra verankerd worden met twee balken die verbonden worden met twee draagbalken van het houtskelet. Dit zou voldoende tegengewicht moeten geven zodat deze buis niet langer doorbuigt onder de grote last van het zware glas.
Voordat hij naar huis gaat, helpt Niels nog een handje bij het opbouwen van de stelling en het afwerken van het laatste stukje plafond op zolder. Eefje en ik kunnen ons zo volledig concentreren op muren bouwen en tegen de avond zijn we dan ook blij dat we twee volledige muurhelften klaar hebben, inclusief de moeilijke bovenste hoeken. De basislaag van de volgende muur ligt ook al op zijn plaats en daarmee zijn we even technisch werkloos, want de metalen hoeken die we nodig hebben om de aandrukbalken vast te zetten zijn op.
Daarmee hebben we onszelf nog een keertje een echte rustdag verdiend op zondag, maar maandagavond wordt er weer verder gewerkt. We willen immers over twee weken alle muren helemaal klaar hebben!
