Het grote dak…

Eefje en Papa Jef hadden vandeweek het kleine dak al verder afgewerkt.

Vrijdag zijn Eefje, Jens en Papa Ronny dan begonnen aan het grote dak, maar zijn toen moeten  gaan lopen voor een fikse regenbui. Het stro dat al in het dak zat is dus een beetje nat geworden en moet eerst drogen alvorens we dit met onderdak kunnen bedekken.

Vanmorgen om 8u30 zijn Jens, Eefje en ikzelf van de partij om verder te werken aan ons dak. Terwijl Jens aan de rechterkant van het kleine dak een paar plankjes vastnagelt om de onderste strobalen op hun plaats te houden, zorgen Eefje en ikzelf voor het scheren van enkele extra strobalen en het op maat splitsen van een aantal strobalen.

Op het uiteinde en halfweg het dak hebben we immers een aantal smallere strobalen nodig om tussen de balken te klemmen.

Iets later komt ook Karel ons een handje toesteken. Het splitsen van strobalen lijkt hem op het eerste zicht te ingewikkeld, dus zorgt hij voor het bijscheren van de strobalen terwijl Eefje nog een aantal strobalen op maat klaar maakt. Jens en ikzelf laden de bak vol met strobalen en klimmen dan op het dak om de strobalen op hun plaats te duwen en het onderdak op zijn plaats te leggen.

Rond de middag moet Karel helaas naar huis, want hij heeft nog andere verplichtingen, maar iets na de middagpauze komt Chris langs om te helpen. Ook Chris helpt Eefje bij het scheren en splitsen van de strobalen terwijl Jens en ikzelf verder werken in het dak.

Samen ontdekken Chris en Eefje een nieuwe techniek om de balen makkelijker en sneller op de juiste maat te splitsen. In plaats van eerst een sergeant te plaatsen op de afstand waar de strobaal gesplitst moet worden om deze samen te houden, zetten ze de strobaal vertikaal rechtop. Daarna worden de koorden doorgeknipt en wordt de nodige dikte van de strobaal afgesplitst en daarna met een nieuw koord weer goed aangespannen. Zo gaat het splitsen een stuk vlotter, zodat er nu een stevig aantal kleinere strobalen klaar liggen.

Rond 18u is het tijd om ermee te stoppen voor vandaag, want we moeten nog naar een verrassingsfeestje vanavond.

Eerst nog even langs de frituur, want we hebben toch wel honger gekregen van het zware werk en dan even langs ons mams in Zolder om heerlijk in bad te gaan.

Zaaaaaaalig genieten na een dag hard werken en dan is het tijd om naar het feestje te gaan. We blijven wel niet te laat, want morgen om 8u30 staan we weer paraat op onze werf.

Weermannen zijn onbetrouwbaar…

Het weerbericht gisteren had regen voorspeld voor vanavond, maar toen we vanmorgen wakker werden was het toch wel aan’t regenen, zekers! Ai, ai, als onze strobalen maar niet doorweekt zijn…

We bellen even naar Jens en vragen of hij de plastic rol die we bij hem in bewaring gegeven hebben wil meebrengen. Dan kunnen we alvast het stro beschermen tegen eventuele regen die nog komt. Daarna rijden we naar Paesen in Peer om daar enkele “big bags” op te halen. Het opruimen van het losse stro met vuilzakken is echt niet te doen en dus hebben we geopteerd om enkele big bags aan te schaffen. Voor €15,00 per stuk heb je dus letterlijk een supergrote zak waar je echt wel heeeeeeel veel stro in kan stoppen. Zodra we er eentje vol hebben, zullen we een foto posten.

Aangekomen op de werf, staat Jens ons al op te wachten. Het blijkt al bij al nog wel mee te vallen er zijn maar enkele strobalen nat geworden, dus dat is alvast een meevaller.

Eerste actiepunt van de dag is om de plastic af te rollen en deze proberen omhoog te hangen tegen de gevel vooraan en links zodat onze “stoschuur” beschermd is tegen de regen. Dat is al bij al niet zo eenvoudig. De plastic is volledig uitgeplooid maar liefst 6m breed, dus het vergt wel wat moeite om deze omhoog te hangen. We zijn hiermee nog volop bezig als Katleen ons een bezoekje komt brengen. Zoals altijd staat Katleen weer te popelen om een handje toe te steken en met wat hulp wordt de plastic vastgespijkerd aan de gevel met behulp van enkele latten.

Daarna vliegen Jens en Katleen er in om stro in het dak te steken aan de recherkant van het kleine dak. Katleen kan maar eventjes blijven, dus wordt er niet getreuzeld. Ondertussen scheren Eefje en ik de volgende lading strobalen zodat we als de bak leeg is meteen een volgende lading omhoog kunnen brengen.

Nadat Katleen ons moet verlaten, gaat Eefje samen met Jens het dak op om het onderdak op de bovenste rijen stro vast te nagelen.

Jens en Eefje spijkeren het onderdak vast zodat de volgende rij stro eronder geplaatst kan worden.

Als het onderdak op zijn plaats ligt, is het tijd voor een welverdiende pauze. De zon is ondertussen immers alweer doorgebroken en met het zonneke boven je hoofd geraak je snel gaar gebakken op het dak.

Na de pauze is het mijn beurt om het dak op te gaan. Samen met Jens plaats ik nog enkele strobalen op hun plaats en daarna wordt een tweede strook onderdak op zijn plaats genageld. Niet zo simpel als het eruit ziet, echt niet… Eerst moet je de doek goed strak trekken, dan op de uiteinden de doek vastzetten met een latje. Dan in het midden op een keper nog een latje en opletten dat de doek goed strak blijft zitten. Daarna de doek definitief vastzetten met een latje op de overige kepers. De latjes worden telkens eerst op hun plaats gezet met een enkele nagel, waarna de laatste nagel van het latje erboven vastgezet wordt. Dan terwijl de doek telkens goed aangetrokken wordt de latjes naar beneden toe vastnagelen met een nagel om de 20-25cm.

Uiteraard moet je er ook op letten dat je de doek van de onderliggende strook ook goed onder de bovenliggende strook stopt. Zo kan het water mooi van boven naar beneden wegvloeien zonder dat het ergens tussen de doek door kan lopen.

We besluiten de dag met een tijdelijk zeil over de rest van het voorste dak te spannen zodat het volledige dak beschermd is tegen de regen en ons stro veilig geborgen.

Het was weer een vermoeiende dag en dus keren we moe naar huis terug.

Het eerste stro zit in het dak…

Gisterenmiddag hebben Jens en ik de laatste voorbereidingen getroffen om het stro in ontvangst te kunnen nemen. Er moesten nog een paar kleinigheden gebeuren, zoals de bak om het stro omhoog te halen afwerken, enkele bouten moesten nog aangedraaid worden en de koppelplaatjes in de nok moesten nog op hun plaats geslagen worden.

Terwijl we bezig zijn belt boer Emannuel om te vragen of het kan dat het stro iets vroeger geleverd wordt. Uiteraard is dat geen probleem, een uurtje vroeger begonnen is een uurtje vroeger gedaan. Even Karel en Chris verwittigen, want die komen ons straks helpen om het stro te lossen.

Rond 18u30 zijn Chris en Karel paraat. Het is wel nog eventjes wachten op het stro, maar zo rond 19u komt de traktor aan met twee aanhangwagens vol stro. Amaai! Waar gaan we die allemaal steken?

Alles in de garage stoppen zal duidelijk niet lukken, want zo groot is onze garage niet. Er zal een groot deel van het stro op de eerste verdieping bewaard moeten worden. De eerste aanhangwagen wordt tot vlak tegen het huis gereden zodat het stro makkelijker naar boven doorgegeven kan worden. We hebben de grootste moeite om te volgen om het stro een beetje ordentelijk te stapelen, want Erwin weet goed weg met de gaffel om het stro van de aanhangwagen te lossen. Bovendien is zo’n strobaal niet echt licht en met de hand is het iets moeilijker dan met de gaffel om ze te stapelen, maar we vliegen er allemaal samen in en even later is de eerste aanhangwagen gelost. Alle stro naar boven en er is nog wel wat ruimte over, dus wordt ook de tweede aanhangwagen tot tegen het huis gereden. Er wordt zoveel mogelijk stro bovenaan gestapeld, maar uiteindelijk zit het daar vol en moeten we naar beneden.

De traktor verplaatst eerst even de aanhangwagen en dan wordt de rest van het stro in de garage gestapeld. Na in totaal een goed uur hard doorwerken zijn de twee aanhangwagens leeg en is het bobijntje van zowel Jens, Chris, Karel als mij ver af. Ik spreek met Jens af om 8u ’s morgens om het eerste stro in het dak te steken.

Zo gezegd zo gedaan en iets na 8u zijn Jens, Eefje en ikzelf present op de werf.

Het stro ligt gestapeld in de garage en op de eerste verdieping, klaar om in het dak geduwd te worden.

We laden de bak vol met strobalen en vol goede moed, kruipen Jens en ik op het dak. De strobalen gaan er met heel veel moeite tussen en het vlot niet echt. Ik herinner me iets van triplex planken uit het lastenboek en dus rijden Eefje en ik even langs de Brico om twee triplex planken te gaan halen.

Daarna gaan Jens en ik,  gewapend met deze twee planken terug aan de slag. De planken blijven niet goed op hun plaats, waardoor ze in eerste instantie niet echt behulpzaam zijn. De planken dan maar even vastzetten met een paar spanvijzen, dat lukt al iets beter, maar het blijft wringen en wroeten om de strobalen tussen de planken te krijgen. Al snel is het 11u en we hebben nog niet eens een rij strobalen in het dak gekregen. Zo gaat het dus echt niet lukken. We hadden vanmorgen nog het idee om tegen het einde van het weekend het volledige dak vol stro te hebben zitten, maar op dit tempo, mogen we al blij zijn als we het voorste dak aan een kant erin krijgen.

We nemen een korte pauze en plegen wat overleg. De conclusie is: de planken staan iets te dicht tegen mekaar waardoor de strobalen te veel klemmen. Onze oplossing: de strobalen langs de zijkanten scheren zodat ze ietsje smaller worden en er dan hopelijk makkelijker tussen raken. Ik rijd dus eventjes naar ons moeder, want daar is een haagschaar die we hiervoor kunnen gebruiken. Met de haagschaar worden de strobalen een beetje bijgeschoren en in de bak gestapeld.

Het is ondertussen al bijna middag en ook Niels komt toe om een handje toe te steken. Terwijl Eefje broodjes gaat halen voor de lunch, worden de balen verder geschoren zodat we een hele stapel omhoog kunnen sturen na de lunch. Niels en Jens kruipen op het dak en nu lukt het een stuk beter om de strobalen tussen de balken te duwen. Oef!

Een goede raad dus voor collega-strobouwers: zorg dat je balken maar een goeie 2cm minder ver uit mekaar staan dan dat je strobalen breed zijn, anders vergt het te veel kracht om de strobalen er tussen te persen.

Als de eerste twee rijen strobalen op hun plaats liggen, is het tijd om het onderdak op zijn plaats te spannen. Dit gebeurt door het onderdak goed strak te spannen over de lengte van het dak en dan met latjes vast te nagelen op de dragende kepers. Het is hierbij belangrijk dat de latjes de juiste lengte hebben zodat er onderaan nog een flap losblijft waar de volgende strook onderdak onderin geschoven kan worden. Op die manier is er overlap van boven naar beneden en zijn we zeker dat het niet door het onderdak kan regenen.

Niels en Jens bevestigen het onderdak met behulp van de op maat gezaagde latjes.

Terwijl Niels en Jens het onderdak leggen, goed beveiligd met een veiligheidstouw dat aan de kraan hangt, zorgen Eefje en ikzelf ervoor dat een volgende lading strobalen op maat gemaakt wordt.

Eefje scheert de strobalen bij zodat ze beter tussen de balken passen.

Terwijl we hard aan het werk zijn, komen ook Ward en Katleen, samen met de vader van Katleen eventjes langs op de werf. Het duurt ook niet lang eerdat het bij hun begint te jeuken om de handen uit de mouwen te steken en even later staan Katleen en haar “vake” ook op het dak om strobalen op hun plaats te zetten. Zo gaat het uiteraard alweer iets vlotter: Niels en Jens zorgen voor het onderdak, Katleen en vake leggen enkele strobalen op hun plaats en Eefje en ikzelf scheren lustig verder…

Rond 16u30 nemen we weer even een korte pauze om te bekomen van het harde werk en de zon die weer boven ons hoofd brandt. Eefje is extra water en enkele verfrissende ijsjes gaan halen. Een welkome verfrissing bij dit warme weer.

Na de pauze wordt er weer stevig doorgewerkt totdat uiteindelijk het voorste dak aan de linkerkant helemaal met stro opgevuld is.

Het resultaat van een dag hard labeur: de linkerkant van het dak zit vol stro.

De dag zit erop en iedereen is bekaf van het harde werk. Morgen zijn Jens, Eefje en ikzelf alvast weer van de partij om verder te werken. Afspraak tegen 10u, zodat we toch iets meer rust kunnen nemen.

De werkschoenen staan klaar om naar huis te gaan, maar waar is Niels?

Fase 1 van het dak is klaar!

Vanmorgen extra vroeg opgestaan zodat ik heel vroeg op ’t werk was en dus ook vroeg naar huis kon om verder te helpen op onze werf.

Schoonbroer Jens en Papa Ronny waren vanmorgen al present om te beginnen met het plaatsen van de tussenbalken in het dak waar het stro tussen geklemd zal worden. Tegen dat ikzelf zo tegen 15u45 op de werf kwam lagen de balken tussen spant 2 en spant 3 dan ook al op hun plaats. Dat is alvast flink gewerkt!

Het middelste gedeelte van het dak was al helemaal klaar toen ik aankwam op de werf.

Even meesnoepen van het vieruurtje, want mijn vrouwke had voor haar verjaardag een overheerlijke cake gebakken en dat konden we toch niet laten liggen, he! Helaas voor de kandidaat-meesnoepers, hij is ook helemaal op…

Na het vieruurtje beginnen we aan het dak boven de garage / studio vooraan het huis. Eefje bedient de kraan om de balken naar hun plaats te trekken. Papa Ronny en ikzelf zorgen dat de balken onderaan op de juiste afstand van mekaar vastgezet worden op de draagbalken. Eerst wordt er een nagel schuin door de balk en in de draagbalk geslagen langs weerszijden zodat hij niet meer van plaats kan, daarna doet Jens bovenaan op de nok hetzelfde. Tot slot wordt onderaan een L-ijzer gebruikt om de balk op de draagbalk te verankeren. We leggen eerst alle balken aan de linkerkant van het huis. Met vier gaat het werk vlot en goed anderhalf uur later liggen alle zeven de tussenbalken op hun plaats, inclusief verankeringsplaatjes onderaan!

De balken aan de linkerkant liggen op hun plaats!

Na een korte drankpauze beginnen we aan de rechterkant van het gebouw. Hier zorgt de opgestelde stelling voor een extra moeilijkheidsfactor. Om de balken omhoog te kunnen tillen moeten we ze eerst eventjes laten uitsteken langs de zijkant van het huis, maar hiervoor staat de stelling in de weg. Geen nood, we smijten de planken van de stelling zodat enkel het frame er nog staat en dan lukt het wel om de balken ver genoeg naar buiten te brengen om ze over de draagbalk te tillen en op hun plaats te laten zakken. Ook hier zorgen Papa Ronny en ikzelf er weer voor dat ze onderaan verankerd worden. Jens klopt bovenaan een koppelplaatje tussen de twee balken in de nok zodat deze met mekaar verbonden zijn. Daarmee zijn de balken onderaan aan weerszijden verankerd met de draagbalken en op de nok aan mekaar verankerd. Zo kunnen ze niet meer van plaats als we er dit weekend het stro tussen duwen.

Het resultaat mag er zijn. Om 20u liggen alle balken op hun plaats en kunnen we moe maar tevreden naar huis.

Het resultaat van een dag noeste arbeid: alle balken van het dak liggen op hun plaats!

Alles ligt nu klaar om er morgen onderaan de latten tegen te slaan waarop het stro zal rusten en dan kunnen we uitkijken naar het weekend wanneer we het eerste stro kunnen gaan plaatsen!

De eerste mijlpaal: de laatste balk van het dragende skelet ligt op zijn plaats!!!

Vanmorgen om 9u waren Jens, Eefje en ikzelf alweer present om verder te werken aan de dakconstructie van ons strohuisje.

Eefje bedient de kraan en Jens en ikzelf plaatsen de balken van spant 2 op hun plaats. Het is zwoegen om de balken op hun plaats te krijgen, maar tegen de middag hebben we uiteindelijk alle balken van het tweede spant op hun plaats liggen en beginnen we aan de eerste schuine van spant 1. Deze blijkt echter niet te willen meewerken. Halfweg moet deze balk ook nog met bouten vastgemaakt worden op de horizontale balk vooraan het huis en hier zit toch wel meer dan een centimer verschil op de gaten zodat er serieus gesleurd gaat moeten worden om deze balk op zijn plaats te krijgen.

We besluiten om eerst de lunch te nuttigen en even te bezinnen over hoe we hiervoor te werk zullen gaan.

Jean Marie draait "op het gevoel" de 45cm lange schroef verder in de balk zodat deze niet meer van zijn plaats kan.

Na de lunch probeert Jens de balk die niet wil luisteren op zijn plaats te trekken met een spanriem. Deze heeft echter zijn eigen willeke en kantelt om. Gdvdkk… Balk terug omhoog met de kraan en weer op zijn plaats leggen. Om de balk te verplichten ongeveer op zijn plaats te blijven zetten we hem eerst enigszins vast met een sergeant. Zo kan hij niet meer kantelen. Nu lukt het wel om hem met de spanriem aan te trekken zodat de bouten er bijna door kunnen. Jens geeft de horizontale balk nog een duwtje omhoog en dan kunnen de bouten er uiteindelijk door. Het was serieus zwoegen maar hij zit op zijn plaats!

De tegenligger aan de overkant wil al net zo min direct passen en dus passen we hier dezelfde techniek toe om hem op zijn plaats te krijgen. Serieus aantrekken met de spanriem en dan nog wat mankracht om hem omhoog te duwen.  De hamer brengt hier soelaas om uiteindelijk ook hier de bouten op hun plaats te krijgen. ’t Is ondertussen al halfdrie, maar we zijn vastbesloten om vandaag alle balken van het dragend skelet te plaatsen. Bovendien is Niels ons team komen versterken en dus krijgen we nieuwe moed!

Met vereende krachten wordt er verder gewerkt om het skelet klaar te krijgen.

Hierna wordt de tweede balk aan de rechterkant van het huis naar zijn plaats gebracht. We lopen opnieuw tegen hetzelfde probleem aan en dus wordt opnieuw de spanriem aangetrokken om de balk naar zijn plaats te trekken. Omhoog duwen lukt niet met de hand, dus hier moeten we iets anders gaan verzinnen. Niels heeft een lumineus idee: we zetten een krik op de vloer en een plank tussen de krik en de balk die omhoog moet. Daarna duwen we met de krik de balk omhoog en zo krijgen we de balk makkelijk naar zijn plaats en gaan de bouten erdoor.

Eefje brengt de tegenoverliggende balk naar boven, maar als we deze op zijn plaats leggen valt het ons op dat er precies twee gaten ontbreken om de bouten door te steken. Hm, even ’t nummerke nakijken en ja hoor. We zitten een balk mis. Dit blijkt de balk te zijn die op het uiterste punt moet liggen en niet de tussenliggende. Geen probleem, plaatsen we toch gewoon eerst deze zekers… Deze past bovendien een stuk makkelijker omdat deze balk enkel met de 45cm lange vijzen op zijn plaats gezet moet worden.

Daarna is het de beurt aan de tussenliggende balk aan dezelfde zijde. Dezelfde techniek met de krik wordt toegepast en zo gaan de bouten uiteindelijk vrij gemakkelijk op hun plaats.

Met een krik en een balk wordt de horizontale balk lichtjes omhoog geduwd zodat Jens de bouten door de balk kan duwen.

Het doel komt in zicht. Nog één balk te gaan en alle dragende balken zitten op hun plaats!

Eefje brengt de laatste balk naar omhoog...

De laatste balk gaat naar omhoog en we bereiden ons alweer voor om ook deze balk naar zijn plaats te trekken met de spanriem en de truuk met de krik, maar wonder boven wonder gaan de bouten hier meteen los door de gaten. Toch wel een opluchting!

Niels draait de laatste schroeven in de nok en daarmee is het houtskelet officieel klaar!

Niels draait de laatste schroeven met de hand door de balken van de nok terwijl wij alvast beginnen met het opruimen van de werf.

Het was een dag hard werken met veel sleuren en wringen, maar we mogen tevreden naar huis terugkeren. Het houtskelet is helemaal klaar. Tijdens de week gaan we de tussenbalken waar het stro tussen geperst zal worden nog op hun plaats leggen en dan zijn we klaar om volgend weekend het eerste stro te laten leveren. Streefdoel: volgend weekend het dak vol stro steken en de dakpannen erop!