Tag: Buitenmuren

Categorieën
Ons Strohuisje

Balken kunnen koppig zijn, maar de aanhouder wint!!!

Vanmorgen hebben Eefje en ik alvast ons sierdakje van onderdak voorzien. Ik vanop de stelling en Eefje vanop de ladder op de eerste verdieping. Zo kunnen we het onderdak samen goed strak trekken en vastnagelen met de tengellatten.

Daarna zijn we alvast begonnen met het verder verankeren van ons sierdakje. Zoals gisteren al gezegd zal dit een goeie 500 kg gaan wegen en dus zorgen we best dat er voldoende tegengewicht gecreëerd wordt om dit op zijn plaats te houden. We zouden niet willen dat een bezoeker dit op zijne kop krijgt, he…

Een nagel omhoog vastkloppen is niet zo eenvoudig. Je kan de concentratie zo op het gezicht van ons Eefje aflezen...
De laatste nagel gaat in het verankeringsijzer en daarmee staan de verticale balken vast die als tegengewicht moeten dienen.

Het enige wat we nu nog moeten doen om alles definitief te verankeren is de verticale balken extra verstevigen door een balk tussen de twee draagbalken van het houtskelet te zetten en de grote balken hieraan verankeren. Dat wordt werk voor morgen, want we willen vandaag de muur van de slaapkamer eerst afwerken.

Zo gezegd, zo gedaan en met goeie moed beginnen we met het aandrukken van de balen stro aan de rechterkant van de achterste muur. Gdvdmm! Die balk wil niet echt luisteren. De klassieke truuk met de krik onder het balkje tegen de zijkant gaat niet omdat we gewoon te weinig ruimte hebben en dus proberen we allerlei technieken uit:

  1. Balk boven de draagbalken van het skelet, schuine hoek tussen dit balkje en het dak en dan de krik eronder. No go, het balkje blijft niet op zijn plaats van zodra er druk op komt te staan.
  2. Een autokrik aan elke kant tussen de aandrukbalk en de draagbalk van het plafond van het houtskelet. Een balk erboven om te zorgen dat de krik in het midden druk kan zetten en draaien maar. Helaas, dit lukt ook niet omdat de ene krik zoveel druk niet aankan en omdat  de andere niet mooi in het midden geplaatst kan worden.
  3. We overwegen even om het stro in te slijpen en aan  te drukken met een balk, maar dit levert hetzelfde probleem als daarvoor. Geen plaats om aan te drukken.
  4. Uiteindelijk komen we tot de conclusie dat we de bovenste strobalen best bijscheren zodat ze iets smaller zijn, waardoor de  aandrukbalk lager komt te liggen en er voldoende ruimte zal zijn om onze potkrik tussen de balk en de draagbalk van het plafond te zetten. Boven de krik nog een balkje zodat we de twee aandrukbalken mooi gelijktijdig kunnen aandrukken. We moeten er wel ook even aan denken om onze wilgentakken enkele centimeters in te korten, anders zijn deze te lang om door de strobalen gestoken te worden.

Yes! Deze laatste poging loopt perfect en na bijna 3 uur zwoegen is dit stukje muur eindelijk aangedrukt! We passen dezelfde techniek toe voor het stukje muur in de hoek en dan is het alweer de hoogste tijd om op te ruimen en huiswaarts te keren.

Morgen gaan we het kader voor de buitendeur van de keuken uittimmeren zodat we die muur kunnen afwerken en daarna de muur erboven in de slaapkamer kunnen afwerken.

Categorieën
Ons Strohuisje

Waterleidingen en afvoer van de benedenverdieping

Vanmorgen hadden we om 10u afgesproken met Jef (niet Papa Jef, maar “Jef van Anja”) om het werk dat we al gedaan hebben aan het sanitair een keer na te kijken en even bij te springen om de sanitaire leidingen verder af te werken zodat we zo snel mogelijk onze vloer beneden verder kunnen afwerken.

Blijkbaar is er toch ’t een en ’t ander niet helemaal zoals het hoort. Jef en ik pakken samen de waterleidingen aan en leggen de meeste leidingen opnieuw en zorgen ervoor dat beide uiteinden correct gemerkt worden zodat we perfect weten welke leiding waar naartoe loopt. Zo brengen we merktekens aan als “K. KEUKEN”, “W. KEUKEN”, “K. FRIGO”, enz… Ik moet toegeven zo wordt alles een pak duidelijker om later correct aan te sluiten op de collectoren.

Het eindresultaat is een mooie verzameling buizen die netjes samenkomen op een centraal punt en vandaar verdeeld worden in het huis.

De spaghetti van leidingen werd herleid tot een enkele stroom van water...

Het enige dat ons nu nog rest te doen is de afvoer van het pompbakske in de studio/atelier naar beneden leiden en alle afvoeren goed bevestigen zodat deze niet meer kunnen verzakken. Het is immers heel belangrijk dat het verloop constant blijft om te voorkomen dat water niet meer naar buiten stroomt en er verstoppingen komen.

Daarna moet er nog van de bovenverdieping een grote buis naar beneden geleid worden waarop alle afvoeren van de bovenverdieping zullen toekomen. Deze moeten we dan onder het huis naar buiten leiden. Dat wordt een lichtelijk claustrofobisch jobke voor de smalste van de bende (mij dus)…

De leidingen en afvoeren van de bovenverdieping kunnen we allemaal wegwerken in de nog te bouwen binnenmuren en deze kunnen we dus nog even uitstellen. Bijkomend voordeel is dat we geen extra valse vloer hoeven te leggen om onze buizen te verstoppen.

Om een beter inzicht te krijgen op de indeling van onze badkamer halen we er enkele kartonnen dozen bij die we opstellen alsof het de badmeubels zijn. Dat geeft ons een perfect beeld op de ruimte en maakt het makkelijker om te bepalen hoe de leidingen later zullen gelegd moeten worden.

Daarna beginnen we alvast aan het bouwen van de eerste stromuur op de eerste verdieping. We kiezen de muur aan de achterzijde van de grote slaapkamer omdat dit de enige muur is die volledig rust op een muur van de benedenverdieping, namelijk de muur van de keuken.

De aansluiting aan het vals dakje brengt enkele kopbrekens met zich mee en de balk om aan te drukken wil niet goed meewerken. Omdat de vermoeidheid ook begint toe te slaan besluiten we om deze morgen verder aan te pakken.

Categorieën
Ons Strohuisje

Muren bouwen

Nu het plafond op het gelijkvloers klaar is, hebben we ons vandaag geconcentreerd op het bouwen van de buitenmuren in stro van het gelijkvloers. We beginnen met het afwerken van de achterste muur in de keuken, waar we een hoek moeten vormen met de muur aan de achterkant van het huis.

We hadden gisteren de extra verticale balk al klaar gezet en deze moeten we dus vandaag eerst definitief vastzetten. Omdat de balk perfect moet aansluiten tegen de muur achteraan het huis om zo een hoek te kunnen vormen en geen koude brug te creëren, zetten we deze verticaal en klemmen hem tegen de achtermuur door de horizontale balk tussen de twee verticale balken er tussen te zetten.

Daarna plaatsen we de eerste twee lagen stro en drukken met de horizontale balk het stro aan. Hierdoor wordt de verticale balk perfect op zijn plaats gedrukt en kunnen we hem met enkele lange schroeven die we nog over hadden van het houtskelet vast zetten.

De verticale balk tegen de achtermuur zorgt dat de twee muren samen een perfecte hoek kunnen vormen.

Daarna kunnen we de overige strobalen op hun plaats zetten om de muur verder af te werken.

De volgende twee lagen strobalen worden op de balken gezet en de wilgentakken worden erdoor gestoken om de strobalen in verband te houden.

Eefje steekt de wilgentakken door de strobalen. Zoals je ziet vergt dit best wel wat inspanning...

 

Eefje slaat met een zware hamer de wilgentakken helemaal door de strobalen heen.

De laatste strobalen van de muur vormen altijd een extra uitdaging om op hun plaats te krijgen.

Om te beginnen heb je al weinig ruimte om aan de zijkant de balk waarmee het stro aangedrukt wordt vast te zetten en dus ga ik bovenop de balk liggen om zo de L-ijzers vast te schroeven met onze schroefboormachine.

Liggend op de balk die door de autokrikken op zijn plaats gehouden wordt, schroef ik de L-ijzers vast om de balk definitief vast te zetten.

Als de laatste balk op zijn plaats ligt, wordt de ruimte hierboven opgevuld door strobalen verticaal tussen de balk en de bovenliggende draagbalk te klemmen. Hiervoor worden de strobalen op maat gesplitst en er dan tussen geperst.

Om het tussenin persen te vergemakkelijken, spannen we de koorden extra aan waardoor het stro dichter aangedrukt wordt en de strobalen er iets makkelijker tussen geraken. Om de touwen extra aan te spannen hebben we een eenvoudige truuk: steek een staaf of klein balkje onder het touw en draai deze zodat het touw er rond komt te zitten en je door verder te draaien het touw verder kan aanspannen. Je kan zo als het touw sterk genoeg is je stro een centimeter of twee extra aandrukken. Als de strobaal dan op zijn plaats zit, haal je de staaf er af. Het stro zet weer uit tussen de balken en zit letterlijk muurvast.

En dit is dan het resultaat van een dag hard zwoegen:

De muur van de keuken is klaar.
Categorieën
Ons Strohuisje

Het plafond op de gelijkvloers is klaar!

Vanmorgen rond kwart voor acht waren we alweer present. Jens komt ons vandaag immers weer een handje toesteken en aangezien Papa Ronny hem onderweg naar het werk komt afzetten verwachten we hem tussen 7u30 en 9u, afhankelijk van hoe laat Papa Ronny moet beginnen.

We zijn net begonnen met het recht zetten van de draagbalken van het plafond boven de traphal en de berging als Jens toekomt. Uiteraard zetten we hem meteen aan het werk en met zijn gedrieën storten we ons op het op maat zagen en vast kloppen van de planken die het plafond vormen. Met zijn gedrieën schiet het werk heel goed op en tegen de middag ligt het plafond helemaal dicht. Enkel het stukje waar de trap toekomt laten we voorlopig nog open, want hiervoor moet eerst onze voorlopig trap verplaatst worden en enkele extra draagbalken toegevoegd worden.

Terwijl Eefje en ik de camionette wegbrengen voor een onderhoudsbeurt, begint Jens alvast met het zagen van korte plankjes die net tussen de twee plafonds passen. In het midden tussen de twee kamers liggen de twee draagbalken van het houtskelet en omdat de planken parallel niet dragen in de opening van 10cm, leggen we korte plankjes in de andere richting. Een goed idee van mijn vrouwke!

We hadden als andere optie geprobeerd om tussen de balken enkele draagbalkjes tussen de draagbalken vast te slaan. Maar omdat de balkjes niet op hun plaats blijven bij het inslaan van de nagels laten we dit plan varen en gaan we voor plan B, de plankjes in de andere richting.

Het eindresultaat mag gezien worden!

Het plafond op het gelijkvloers is klaar.

Nadat het plafond klaar is wordt er verder gewerkt aan de muren op de benedenverdieping. We beginnen met de muur van de keuken. Daar moet een hoek gemaakt worden en deze brengt een extra uitdaging mee.

Om te beginnen wordt in de achtermuur het smalle stukje muur opgevuld met stro. De balken op maat zagen gaat met de verstekzaag als een fluitje van een cent en da’s al goed meegenomen.

Om de verbinding te maken in de hoek met de andere muur wordt er op het einde van de muur een extra verticale balk gezet. Deze perfect vastzetten op zijn plaats blijkt geen sinecure en aangezien het stilaan etenstijd geworden is, besluiten we om dit morgen verder op te lossen.

Categorieën
Ons Strohuisje

Het regent, het zegent, de pannekes worden nat…

Zo begint een kinderliedje uit mijn jeugdjaren en dat was vandaag echt wel toepasselijk.

Het heeft zo ongeveer de hele dag geregend en dus waren we wat blij dat we al een dak boven ons hoofd hadden en binnenshuis konden werken, weg uit de regen.

Voordat we op de werf toekwamen hadden we wel een spannende rit achter de rug. De auto gaf namelijk eerst een storing aan met het servostuur, waarna hij zwaarder stuurde dan een oude vrachtwagen. Naarmate we verder reden vielen alle elektrische systemen zo’n beetje uit met als gevolg dat het dashboard oplichtte als een kerstboom: geen ABS meer, geen airbag, geen airco, geen radio, ruitenwissers op “supersloom”, lichten uit, … Enfin, we waren wat blij dat we de garage gehaald hebben. Later blijkt het allemaal mee te vallen: kapotte alternator waardoor de batterij niet meer oplaadt en er dus geen elektriciteit meer beschikbaar is voor alle elektrische systemen van de auto.

We pikken de camionette op bij ons moeder en rijden verder naar de werf. Daar zijn Papa Ronny en Jens al druk in de weer. Er worden balken op lengte gezaagd zodat we aan onze volgende muur kunnen beginnen. Vandaag beginnen we met de muur aan de achterzijde van de keuken. Dit is een muur die breder is dan de maximale lengte die je met strobalen in één keer kan overbruggen en brengt dus een extra uitdaging met zich mee. Om de muur in twee te delen moet er eerst een balk verticaal geplaatst worden. Ons eerste idee was om deze mooi in het midden te plaatsen om zo twee gelijke delen te creëren, maar dat zou ervoor zorgen dat we meer balken moeten doorzagen en dus eventueel meer verlieshout opleveren. We opteren er dus voor om de muur te splitsen op de lengte van een balk en daarna enkel voor het korte overblijvende stuk de balken om naar beneden te drukken in te korten.

Jens en Papa Ronny zetten de balk op de juiste afstand perfect waterpas recht tussen de balken van het houtskelet. Zo wordt de muur in twee delen gesplitst en kunnen we deze twee delen met stro opvullen.

We beginnen met het opvullen van de muur aan de linkerkant van de balk. Dat loopt exact zoals de muur van gisteren en al gauw liggen de onderste twee rijen balen op hun plaats.

Nog één tik en de laatste wilgentak zit op zijn plaats en de balk om het stro aan te drukken kan op zijn plaats gelegd worden.

Alvorens we verder naar omhoog de muur opvullen willen we eerst rechts van de balk op gelijke hoogte het stro insteken om te voorkomen dat onze verticale balk te veel gaat plooien. Deze stelt ons echter voor een nieuw vraagstuk. Deze muur vormt namelijk een hoek waar twee muren aansluiten en dit stelt het probleem dat we iets moeten bedenken om de strobalen van de twee muren naar beneden te kunnen drukken en de horizontale balken vast te zetten.

Nu, hoe had onze architect dat gisteren weer uitgelegd? Doeme, ik heb blijkbaar niet zo heel goed opgelet, want ik weet het niet meer. Na even overleggen laten we dit even rusten om over na te denken.

We besluiten om alvast de OSB-platen van de vloer in de keuken definitief vast te nagelen zodat deze al afgewerkt zijn.

Als we daarmee klaar zijn vullen we de openingen in de stromuur van gisteren nog op met wat los stro zodat er geen isolatiegaten overblijven. We zijn daar net mee klaar als Esbjorn en Nele toekomen. Dit sympathiek koppel is ook van plan om een strobalen woning te bouwen en bereiden zich hierop terdege voor door enkele strowerven te gaan bezoeken. Vandaag waren wij dus aan de beurt en we geven met plezier een rondleiding in onze strohuisje in wording.

Als we bij het verhaal komen dat we nog wat gaten moeten opvullen omdat strobalen nu eenmaal niet mooi rechthoekig zijn, vertelt Esbjorn ons dat we die balen best wel wat rechter kunnen maken alvorens die te gebruiken. Verwondering alom (enfin, bij ons toch)… Als hij het even demonstreert blijkt dit nog vrij eenvoudig te zijn ook. Aan de ronde zijde van een strobaal, pluk je aan de uiteinden aan het stro zodat de strobaal rechter wordt en hij beter aansluit. Dat gaat ons ongetwijfeld heel wat tijd en energie sparen doordat er minder gaatjes gaan moeten opgevuld worden.

Na het bezoekje is het weer de hoogste tijd om de strowerf op te ruimen en naar huis te rijden. Morgenvoormiddag gaan we onze collega strobouwers, Ward en Katleen, een bezoekje brengen en een handje toesteken bij het leggen van de eerste balken van hun houtskelet. Leuk om een keer iets te kunnne terugdoen voor mensen die ons ook al goed geholpen hebben.

Er wordt beter weer verwacht morgen, dus hopelijk krijgen we aardig wat werk verzet en schiet er nog voldoende tijd over om ook bij ons nog wat verder te werken aan het dak.

De regenton is compleet vol. Dus voor ons hoeft het voorlopig niet meer te regenen...