Categorieën
Ons Strohuisje

Het eerste stukje plafond…

Vanmorgen vroeg om iets voor 8u staan wij bij Carlens Hout in Aarschot waar we afgesproken hebben met Papa Jef. Het hout voor onze plafond is klaar en we gaan dit samen met Papa Jef in de camion laden, want 200m² planken dat is best veel. Zo veel zelfs dat het niet allemaal in één keer in de camion kan en we dus nog een keer over en weer moeten rijden om een tweede lading hout op te halen.

Tegen de middag zijn we klaar met het uitladen van de tweede lading hout en wordt er gepauzeerd voor de lunch.

Na de lunch beginnen Papa Jef en ikzelf op het dak aan de linkerkant. Terwijl Papa Jef voor een perfecte uitmeting van de afstand tussen de pannen zorgt, breng ik alvast een berg dakpannen naar boven. Eefje zorgt ondertussen dat de eerste verdieping een beetje opgeruimd wordt zodat we daar ruimte krijgen om te werken.

Als we boven alles uitgemeten hebben is Eefje klaar met opruimen en kan Papa Jef even demonstreren hoe we de plafond moeten aanpakken. Zo kunnen we tijdens de volgende weken aan de muren en het plafond werken als het regent en als het droog blijft aan het dak. Daarmee zijn we meteen zeker van ons werk de komende weken.

Nu, het plafond op zijn plaats leggen: Je begint door in het midden van een plafond een verliesplank te leggen en deze vast te nagelen met één nagel aan de linkerkant en één nagel aan de rechterkant. Daarna zorg je dat er beneden iemand staat om te kijken of je draagbalken mooi recht staan. Als dat niet het geval is moet je de persoon boven aangeven naar welke kant de balk moet bijgesteld worden. Deze slaat dan met een hamer in de juiste richting tot de balk recht is en zet hem dan vast door de verliesplank vast te slaan met een nagel. Ga alle draagbalken van je plafond af van de ene kant naar de andere kant  totdat alle balken perfect rechtgezet zijn.

Wij hebben gekozen voor geschaafde planken van 21mm dik met een groef en een lipje zodat deze in mekaar kunnen klikken. Om deze op hun plaats te leggen, begin je aan het ene uiteinde van je plafond. Lijn een plank uit zodat ze perfect evenwijdig loopt met de muur en een stukje over de draagbalk ligt aan de muurkant. Als er vertikale balken tussendoor steken, moet je hier eventueel een stukje uitzagen zodat de plank perfect op haar plaats gelegd kan worden. Aan de uiteinden zorg je dat de plank enkele centimeters over de draagbalk aan de zijkant ligt aan de ene kant en aan de andere kant ongeveer halfweg op een steunbalk. Indien dit niet exact uitkomt, moet je de plank op de juiste plaats inkorten. Leg meteen de planken over de hele lengte van je plafond en zorg dat alles perfect evenwijdig met de muur blijft lopen. Nagel de planken vast door mooi in het midden van de steunbalken enkele nagels in te slaan. Zorg ervoor dat je niet op het uiteinde van de planken nagelt. Zo voorkom je dat deze gaat splijten aan het uiteinde.

Met de overschot van de laatste plank van de eerste rij begin je aan je volgende rij. Zorg opnieuw dat aan beide uiteinden de plank op de juiste manier overlapt op de steunbalken. Schuif de lip tussen de groef van de eerste rij en zorg dat de plank goed aansluit. Waar de plank niet goed wil aansluiten kun je deze tegen de vorige plank drukken door net ervoor een bijtel te plaatsen met de schuine kant tegen de balk. Lichtjes naar beneden slaan en dan de bijtel als hefboom gebruiken om de plank aan te drukken. Meteen vastnagelen en ze gaat niet meer van plaats en sluit perfect aan.

Als je op het einde komt, begin je weer opnieuw met de volgende rij en dit blijf je herhalen tot je plafond helemaal dicht ligt.

Terwijl Eefje planken legt, vastnagelt en op lengte zaagt, gaan Papa Jef en ikzelf weer aan het werk op het dak.

Ik breng de pannen aan en Papa Jef legt ze uit mekaar. We beginnen aan het linker uiteinde van het dak omdat onze kraan niet helemaal tot aan het uiteinde raakt en als we dus rechts beginnen moeten we op het einde alle pannen met de hand naar boven brengen. Uiteraard lijkt ons dat iets te vermoeiend en beginnen we daarom aan de linkerkant. Het werk vlot zeer goed en tegen 17u liggen de pannen tot aan de opening voor het eerste dakraam op hun plaats.

Hard genoeg gewerkt en dus ruimen we de werf op en stoppen ermee voor vandaag.

Na het avondeten gaan we even langs de Brico in Hasselt om een verstekzaag te kopen. Met behulp van deze verstekzaag kunnen we makkelijker de balken op de juiste lengte zagen die in de muren gebruikt worden om de strobalen aan te drukken, als vertikale verbindingsbalk moeten dienen en later de balken om de kaders van onze ramen mee te maken. Vooral deze laatste moeten heel nauwkeurig gezaagd worden. Terwijl we rondwandelen in de winkel stoten we toevallig op geluidisolerende ondervloer. De prijs valt extreem goed mee en dus nemen we meteen 80m² mee. Voldoende om het plafond van de benedenverdieping te isoleren.

Morgen nemen we een welverdiende rustdag. Zo zijn we maandag weer op en top fit om er stevig in te vliegen!

Categorieën
Ons Strohuisje

Het regent, het zegent, de pannekes worden nat…

Zo begint een kinderliedje uit mijn jeugdjaren en dat was vandaag echt wel toepasselijk.

Het heeft zo ongeveer de hele dag geregend en dus waren we wat blij dat we al een dak boven ons hoofd hadden en binnenshuis konden werken, weg uit de regen.

Voordat we op de werf toekwamen hadden we wel een spannende rit achter de rug. De auto gaf namelijk eerst een storing aan met het servostuur, waarna hij zwaarder stuurde dan een oude vrachtwagen. Naarmate we verder reden vielen alle elektrische systemen zo’n beetje uit met als gevolg dat het dashboard oplichtte als een kerstboom: geen ABS meer, geen airbag, geen airco, geen radio, ruitenwissers op “supersloom”, lichten uit, … Enfin, we waren wat blij dat we de garage gehaald hebben. Later blijkt het allemaal mee te vallen: kapotte alternator waardoor de batterij niet meer oplaadt en er dus geen elektriciteit meer beschikbaar is voor alle elektrische systemen van de auto.

We pikken de camionette op bij ons moeder en rijden verder naar de werf. Daar zijn Papa Ronny en Jens al druk in de weer. Er worden balken op lengte gezaagd zodat we aan onze volgende muur kunnen beginnen. Vandaag beginnen we met de muur aan de achterzijde van de keuken. Dit is een muur die breder is dan de maximale lengte die je met strobalen in één keer kan overbruggen en brengt dus een extra uitdaging met zich mee. Om de muur in twee te delen moet er eerst een balk verticaal geplaatst worden. Ons eerste idee was om deze mooi in het midden te plaatsen om zo twee gelijke delen te creëren, maar dat zou ervoor zorgen dat we meer balken moeten doorzagen en dus eventueel meer verlieshout opleveren. We opteren er dus voor om de muur te splitsen op de lengte van een balk en daarna enkel voor het korte overblijvende stuk de balken om naar beneden te drukken in te korten.

Jens en Papa Ronny zetten de balk op de juiste afstand perfect waterpas recht tussen de balken van het houtskelet. Zo wordt de muur in twee delen gesplitst en kunnen we deze twee delen met stro opvullen.

We beginnen met het opvullen van de muur aan de linkerkant van de balk. Dat loopt exact zoals de muur van gisteren en al gauw liggen de onderste twee rijen balen op hun plaats.

Nog één tik en de laatste wilgentak zit op zijn plaats en de balk om het stro aan te drukken kan op zijn plaats gelegd worden.

Alvorens we verder naar omhoog de muur opvullen willen we eerst rechts van de balk op gelijke hoogte het stro insteken om te voorkomen dat onze verticale balk te veel gaat plooien. Deze stelt ons echter voor een nieuw vraagstuk. Deze muur vormt namelijk een hoek waar twee muren aansluiten en dit stelt het probleem dat we iets moeten bedenken om de strobalen van de twee muren naar beneden te kunnen drukken en de horizontale balken vast te zetten.

Nu, hoe had onze architect dat gisteren weer uitgelegd? Doeme, ik heb blijkbaar niet zo heel goed opgelet, want ik weet het niet meer. Na even overleggen laten we dit even rusten om over na te denken.

We besluiten om alvast de OSB-platen van de vloer in de keuken definitief vast te nagelen zodat deze al afgewerkt zijn.

Als we daarmee klaar zijn vullen we de openingen in de stromuur van gisteren nog op met wat los stro zodat er geen isolatiegaten overblijven. We zijn daar net mee klaar als Esbjorn en Nele toekomen. Dit sympathiek koppel is ook van plan om een strobalen woning te bouwen en bereiden zich hierop terdege voor door enkele strowerven te gaan bezoeken. Vandaag waren wij dus aan de beurt en we geven met plezier een rondleiding in onze strohuisje in wording.

Als we bij het verhaal komen dat we nog wat gaten moeten opvullen omdat strobalen nu eenmaal niet mooi rechthoekig zijn, vertelt Esbjorn ons dat we die balen best wel wat rechter kunnen maken alvorens die te gebruiken. Verwondering alom (enfin, bij ons toch)… Als hij het even demonstreert blijkt dit nog vrij eenvoudig te zijn ook. Aan de ronde zijde van een strobaal, pluk je aan de uiteinden aan het stro zodat de strobaal rechter wordt en hij beter aansluit. Dat gaat ons ongetwijfeld heel wat tijd en energie sparen doordat er minder gaatjes gaan moeten opgevuld worden.

Na het bezoekje is het weer de hoogste tijd om de strowerf op te ruimen en naar huis te rijden. Morgenvoormiddag gaan we onze collega strobouwers, Ward en Katleen, een bezoekje brengen en een handje toesteken bij het leggen van de eerste balken van hun houtskelet. Leuk om een keer iets te kunnne terugdoen voor mensen die ons ook al goed geholpen hebben.

Er wordt beter weer verwacht morgen, dus hopelijk krijgen we aardig wat werk verzet en schiet er nog voldoende tijd over om ook bij ons nog wat verder te werken aan het dak.

De regenton is compleet vol. Dus voor ons hoeft het voorlopig niet meer te regenen...
Categorieën
Ons Strohuisje

Ijsjes en smurfen…

Er is de afgelopen dagen weer heel wat werk verricht op de werf, de hoogste tijd dus om onze trouwe lezers op de hoogte te brengen van onze vorderingen.

Donderdagavond heb ik me een avondje geamuseerd met het weghalen van een deel van de pannen aan de rechterkant van het grote dak omdat deze niet mooi op een lijn lagen. We zijn een beetje perfectionistisch en dus moesten ze er af zodat we ze opnieuw kunnen leggen en dit keer perfect op een lijn.

Vrijdag hebben Jens, Papa Ronny en Eefje hun amusement gehad om het stro dat tijdelijk in de keuken gestapeld was te verplaatsen zodat er in de keuken gewerkt kon worden aan de vloer. Eerst werd de afvoer van het kookeiland op zijn plaats gelegd en daarna werden de OSB-platen op hun plaats gelegd.

Zaterdag waren Papa Jef en Mario ’s morgens vroeg alweer present om ons te komen helpen. Papa Jef moest nog eventjes terug op en af naar de houthandel om een voorraad “juffers” op te halen. De “juffers” zijn gedrenkte balken van 18cm x 6cm die zullen gebruikt worden om het stro in de muren aan te drukken. Aangezien woensdag onze architect, Peter Vos, langskomt om ons te begeleiden bij het bouwen van onze eerste muur, moeten we zorgen dat er voldoende materiaal aanwezig is en dat we klaar zijn om aan de muren te beginnen. Tot we zover zijn is er nog veel werk te doen en dus vliegen we er maar meteen in. Eefje en ikzelf rijden ook nog even langs de groene kachel om onze pelletkachel te bestellen en alvast een stuk buis op te halen zodat we deze door het dak kunnen steken om zo onze schoorsteen op de juiste plaats te kunnen zetten. Ondertussen zorgen Papa Ronny en Mario ervoor dat er aan het plafond van ons overdekt terras vooraan alvast onderdak vastgeniet wordt. Met schaliebord zorgen ze dat er een draagvlak is om de strobalen in de vloer van de studio te stapelen. De schaliebord-planken worden 30cm uit mekaar vastgenageld, net als in het dak. Daarna worden de strobalen in de vloer gestoken. Daarmee zijn ze alvast begonnen als wij terugkomen van de groene kachel.

Het lukt niet zo goed om het stro in de vloer te steken, maar dat komt vooral omdat ze geen triplex plank gebruiken om het stro makkelijker tussen de balken te doen glijden. Eventjes demonstreren hoe het moet en het gaat meteen een stuk vlotter. Terwijl Papa Ronny en Eefje het stro doorgeven naar boven, duwen Mario en ikzelf het stro tussen de balken.

Als Papa Jef terugkomt van de houthandel met de “juffers” worden deze met vereende krachten van de remork gelost en in de keuken gestapeld. Het ziet er net uit als een blits groen kookeiland…

Daarna kruipen Papa Jef, Mario en ikzelf op het dak om aan de linkerkant van het grote dak de panlatten op hun plaats te leggen. Na de middag komen ook Jens en Niels toe om een handje toe te steken. Samen met Papa Ronny en Eefje werken zij beneden verder op de afvoer van de toiletten op hun plaats te leggen.

Het werk vlot goed en als de ijsboer voorbij rijdt vinden we dan ook dat we een ijsje verdiend hebben. Papa Jef wuift vanop het dak naar de ijsboer dat hij moet stoppen en ik haast me naar beneden om ijsjes te gaan bestellen. Als ik binnen kom blijkt mijn vrouwke naar de winkel te zijn om enkele koppelstukken te kopen voor de afvoer. Eventjes bellen om te zien hoe lang ze nog wegblijft en stiekem hopen dat ik een extra ijsje kan opeten, maar ze blijkt al op de terugweg te zijn. Dan toch maar een ijsje delen… Straffer nog mijn vrouwke is langs de bakker geweest en heeft een echte smurfenvlaai meegebracht. We hadden begrepen dat Mario een beetje zot is van smurfenvlaai, vandaar.

Na ons ‘vieruurtje’ wordt er nog even verder gewerkt, maar niet te lang want Eefje en ik hebben afgesproken met de maten om te gaan eten en we worden om 18u30 verwacht in Beringen. Terwijl wij ons haasten langs ons moeder om ons op te frissen, werken Papa Ronny, Jens en Niels nog even verder aan de afvoer totdat deze op zijn plaats zegt.

Vanmorgen om 9u zijn Eefje en ikzelf alweer op de werf. Eefje begint met het opvullen van de gaten tussen de balen in de vloer met los stro en ikzelf ga het dak op om de kantpannen en de bovenste twee rijen pannen op het grote dak links te leggen. Onder ons tweeën vlot het werk uiteraard niet zo goed als gisteren, toen we met zijn zevenen bezig waren, maar we gaan dapper door. ’s Namiddags komen ook Papa Ronny en Jens ons weer een handje toesteken. In ons enthousiasme om de vloer op zijn plaats te leggen in de keuken, waren we vergeten om naast de afvoer ook te zorgen voor toevoer van water en dus moet de vloer terug los (gelukkig waren de OSB-platen maar met één nagel tijdelijk op hun plaats geslagen en viel dat best mee).

Terwijl ik verder werk op het dak, zorgt de rest ervoor dat alle leidingen van de keuken op hun plaats liggen en dat de afvoer van de toiletten definitief op hun plaats liggen en naar buiten geleid worden. Als ik klaar ben op het dak is er beneden ook flink doorgewerkt, want er ligt al vloer in de keuken, de eetkamer en de living! We zetten ons eventjes in een plooistoeltje in de living, kwestie van het gevoel van ruimte te ervaren dat we zullen hebben als we hier binnenkort zullen wonen. Zalig!

Het waren zware dagen, maar mede dankzij iedereen dat ons een handje is komen toesteken is er weer heel wat werk verricht en is ons strohuisje weer een beetje meer af.

Morgen gaan we ons boodschappenlijstje afwerken, want er moet her en der nog wat materiaal opgehaald worden en dinsdag wordt er dan weer flink door gewerkt…

Categorieën
Ons Strohuisje

8 ton!!!

Vanmorgen habben we om 8u afgesproken op onze werf. De boer zou immers rond 8u een volgende lading stro leveren zodat de rest van de vloer kan opgevuld worden en we aan de muren kunnen beginnen.

We waren goed op tijd vertrokken om zeker op tijd te zijn, maar een vrachtwagen vond het vanmorgen blijkbaar nodig om de volledige snelweg te versperren en dus zijn we pas rond 8u bij ons moeder in Zolder, waar we de camionette moeten oppikken. Kathy (mijn jongste zus) en Mario, een kameraad van mijn zuske staan ons al op te wachten als we op de werf aankomen. Van onze stroboer is er dan nog niks te bespeuren.

Iets voor 9u hebben we nog altijd geen nieuws van onze stroboer en dus belt Eefje even om te informeren of ze ons niet vergeten zijn. We horen een “Oei” en dan een “Oei, oei, oei” en daarna een “Ah, OK”. Hm, mysterieus… Wat zou er aan de hand zijn? Blijkbaar werd onze boer door enkele “ijverige politieagenten” tegengehouden omdat zijn lading 20cm te hoog was. Het had wat voeten in de aarde, maar uiteindelijk is hij toch verder mogen rijden zonder eerst een deel van de lading te moeten afladen. Oef!

Terwijl we wachten gaat ons Kathy langs de bakker voor koffiekoeken. Zo kunnen we genieten van een worstebroodje en croissant als ontbijt. Da’s mooi meegenomen. Merci, zus!

Even later komen Papa Jef en onze “Freddy” toe met onze OSB-platen. Deze wegen zo’n 2 ton en moeten afgeladen worden voordat onze boer toekomt met zijn stro. We schieten dus meteen in actie en terwijl Papa Jef ze van de remork haalt, geven Freddy en ikzelf de OSB-platen door naar boven, waar Mario en Eejfe ze aannemen en in 4 stapels op de studio leggen. Zo nemen ze geen ruimte in beneden, waar we alle ruimte kunnen gebruiken voor het stro.

Elke plaat weegt zo’n 18kg en na een tijdje begint dat flink door te wegen. Papa Jef biedt aan om even over te nemen om de platen omhoog te steken en laat mij de overige van de remork halen. Na nog even doorzetten hebben we alle platen naar boven gebracht en hebben we onze eerste pauze ruimschoots verdiend!

Even later komt ook onze boer toe met onze tweede lading stro.

De boer komt toe met onze tweede lading stro.

Raf komt ook net toe en schiet meteen mee in actie. Met vereende krachten wordt de eerste aanhangwagen gelost en alle strobalen netjes in de garage gestapeld. We vormen een ketting van aan de aanhangwagen tot in de garage zodat de strobalen makkelijk kunnen doorgegeven worden tot bij Mario, die alles netjes opstapelt. Zo met wat extra volk gaat het lossen vrij vlot, maar het blijft toch zwaar werk om de strobalen te stapelen. Ze blijven tenslotte tussen 10 en 15kg wegen per stuk, he.

Als de eerste wagen leeg is, wordt het los stro dat van de strobalen komt in zakken gestopt en houden we even een korte pauze om te bekomen terwijl onze boer de volgende aanhangwagen voorrijdt. ’t Is toch nen krak met zijn traktor en aanhangwagen, want in het achteruitrijden loopt de band van de aanhangwagen exact in het eerste spoor. Ge moet het maar kunnen!

Een deel van de tweede aanhangwagen wordt nog mee in de garage gestopt totdat deze tot aan het plafond vol steekt met stro. De rest van het stro wordt in de keuken opgestapeld. De ketting wordt een beetje verder uit mekaar gezet zodat we de strobalen tot achteraan kunnen doorgeven en even later is ook de tweede aanhangwagen helemaal leeg. Het is ondertussen bijna middag en dus de hoogste tijd voor een korte pauze.

Raf gaat even langs thuis om te eten, maar komt namiddag terug.

Terwijl we onze boterhammekes eten, komt Chris toe om ook een hand toe te steken. Om te beginnen op het dak moet er in een deel van de pannen een gat geboord worden zodat deze met een schroef verankerd kunnen worden. Zo moeten alle gevelpannen verankerd worden om te voorkomen dat ze bij een hevige storm van het dak waaien.

Chris boort een gat in een dakpan, zodat deze verankerd kan worden.

Terwijl Freddy en Eefje beneden stro in de vloer steken, gaan Papa Jef en Raf het dak op om de pannen te verdelen over het dak. Chris en ik laden een pallet vol met pannen en brengen deze dan met de kraan omhoog. Om zeker te zijn dat de pannen overal gelijkmatig verdeeld worden, gaan we als volgt te werk:

  1. de gevelpannen aan de rechterkant van het dak worden eerst op hun plaats gelegd en verankerd met een schroef
  2. langs de gevelpannen wordt één rij pannen gelegd, een halve en een hele pan worden afgewisseld zodat de pannen in verband komen te liggen
  3. daarna worden zowel bovenaan tegen de nok de laatste rij, als beneden de onderste rij pannen gelegd over de hele breedte van het dak er zorgvuldig op lettend dat bovenaan en onderaan exact evenveel pannen liggen
  4. om te zorgen dat we later bij het opvullen van het dak mooi op lijn blijven, wordt er met behulp van een smetkoord een lijn getrokken van boven naar beneden en dit om de 4 pannen
  5. door te zorgen dat de rand van de pannen gelijk blijft met de lijntjes die op de panlatten getekend worden, zijn we zeker dat alle pannen mooi op een lijn zullen liggen
Papa Jef verankert de gevelpannen.
De dakpannen worden gelijk verdeeld over het dak.

Er wordt flink doorgewerkt en tegen 17u ligt een groot deel van de rechterkant van het grote dak dicht met pannen.

Onze helpers worden elders verwacht en dus zit het werk er voor vandaag op, wat het dak betreft.

Iedereen is ook goed moe van het zware werk, want niet te vergeten: Er is vandaag na de 2 ton OSB-platen ook ongeveer 6 ton stro gelost en nog ettelijke kilo’s dakpannen op hun plaats gelegd. Er is dus letterlijk een berg werk verzet vandaag.

De vloer beneden zit vol met strobalen. Eefje en Freddy hebben hier hard gewerkt zodat er morgen enkel nog de gaten opgevuld moeten worden.

Het was een lange en zware dag, maar we zijn tevreden want er is heel wat werk verzet. Vele handen maken zwaar werk licht en dus willen we al onze helpers nog eens extra bedanken. Merci mannen!

Categorieën
Ons Strohuisje

Vloeren…

Eigenlijk wouden we vandaag beginnen met de dakpannen en zonnepanelen, maar we hebben dat uitgesteld om 2 redenen:

  • geen volk beschikbaar om te helpen (en met twee is het echt wel heel zwaar!)
  • de bevestigingshaken en/of schroeven om de pannen waar nodig te verankeren werden niet meegeleverd met de pannen blijkbaar. Hiervoor gaat Eefje maandag Paesen “op zijn donder geven”.

We hebben ons dan maar noodgedwongen beperkt tot het opvullen van de vloer in de keuken en eetkamer met stro. Hier moeten geen leidingen door en dus kunnen we daar alvast het stro in de vloer steken.

Net als gisteren, worden er eerst triplex planken in de tussenschotten gelegd en daarna worden de triplex planken bedekt met dampzeil. Om het dampzeil makkelijk op maat te kunnen afsnijden, gebruiken we een triplex plank van ongeveer 60cm en daarrond wikkelen we het dampzeil. Door dan met een scherp mes langs de rand af te snijden krijgen we allemaal stroken van ongeveer 60cm die we dan perfect in de tussenschotten kunnen leggen en vastnieten.

Eefje en Jens snijden het dampzeil af op de juiste breedte zodat het perfect in de tussenschotten past.

Met een nietpistool op luchtdruk gaat het nieten heel snel vooruit en zo schieten we heel goed op met het leggen van het dampzeil in de schotten.

Het dampzeil ligt op zijn plaats en de schotten zijn dus klaar om het stro tussen te steken.

Het stro steken we in de tussenschotten door aan één kant een triplex plank te zetten. Deze plank vereenvoudigt het klemmen van het stro om de eenvoudige reden dat deze triplex plank veel gladder is dan de balken van de tussenschotten.

We steken het stro schuin tussen de schotten en drukken het goed aan tegen de vorige baal of de balk van het skelet. De strobalen klemmen heel goed, want regelmatig mogen we er met ons volledig gewicht op staan springen om ze er goed tussen te krijgen. We moeten dus niet ongerust zijn dat we door onze vloer gaan zakken. Ik heb er lustig op los gesprongen en heb niet één keer een triplex plank horen kraken.

Terwijl Jens de triplex plank op haar plaats houdt, stampt Jean Marie de strobaal op zijn plaats.

Het zwaarste werk is eigenlijk het opvullen van de gaten tussen de strobalen met los stro. Er gaat flink wat los stro in sommige gaten en we drukken het goed aan met behulp van een plank, waardoor we hopelijk overal een gelijke isolatiewaarde krijgen. Één van de nadelen van met natuurlijk materiaal werken: strobalen zijn niet perfect rechthoekig en dus sluiten ze niet altijd even goed aan mekaar aan. Gelukkig hebben we nog heel wat los stro van het scheren over en hoeven we ons niet in te houden bij het opvullen van de gaten. We zien er een extra voordeel in: zo raakt de garage waar we de zakken met los stro hebben staan een beetje opgeruimd.

De vloer van de keuken. Resultaat juist voor het opvullen van de gaten.

Ik zou het nog bijna vergeten te vermelden: uiteraard komt het aantal strobalen dat je in een schot stopt ook niet juist uit zodat ze er exact tussen passen. Op het uiteinde moet er dus altijd nog een halve of een derde strobaal tussen gestoken worden om een rij volledig op te vullen. Vandaag moesten we nog geen extra strobalen splitsen, want we hadden nog een aantal halve strobalen over van het werk op het dak.

Ons stro is nu bijna op en dus wordt het de hoogste tijd om een nieuwe lading te bestellen bij onze stroboer, Emmanuel. Gelukkig heeft hij nog heel veel stro op voorraad.

We hopen uiteraard ook dat we wat volk opgetrommeld krijgen om het stro zo snel mogelijk te lossen en te stapelen en niet te vergeten om de dakpannen die ongeduldig liggen te wachten op het dak te leggen…

De dakpannen wachten vol ongeduld om op het dak gelegd te worden...