Categorieën
Ons Strohuisje

Een nieuwe ontdekking: PU schuim

Deze week hadden we ons voorgenomen om aan de muren van de garage vooraan het huis te beginnen.

Maar voordat we aan de muren kunnen beginnen, moet eerst de ruimte tussen de betonplaat en de dragende balken van het houtskelet opgevuld worden met PUR-platen. We hebben hiervoor isolatieplaten gehaald van 10cm dik, die net niet dik genoeg zijn om de ruimte helemaal op te vullen. Eefje heeft op school nog wat dunnere isolatieplaten van de container kunnen redden en die gebruiken we dus om op te vullen totdat de PUR-platen ongeveer gelijk komen met de onderkant van de balk.

De kier die nog overblijft wordt dan opgevuld met PU-schuim. Dit is een geweldig spectaculair product om mee te werken. Je spuit met het pistool het schuim in de voegen en dit zet meteen uit en vormt een schuim dat alles perfect luchtdicht afsluit.

Met PU-schuim worden de laatste voegen opgevuld voor een perfect luchtdicht resultaat.

Het schuim wordt vrijwel onmiddellijk hard, maar volgens de verpakking duurt het 6 uur eerdat dit belast mag worden. Er wordt zaterdagavond dus hard doorgewerkt om alle platen op hun plaats te krijgen en de kieren dicht te spuiten voor het donker wordt.

Zondag zijn we dan weer vroeg op de werf om te beginnen aan de stromuren van de garage.

Eerst wordt de ruimte tussen de balken van het skelet opgevuld met stro en goed aangedrukt en daarna beginnen we met het bouwen van onze muren, net als we ondertussen al gewoon zijn.

Als we hiermee bezig zijn krijgen we bezoek van Papa Jef en Martine. Voor een keertje komen ze langs als “toerist”. We nemen samen onze lunchpauze en terwijl Papa Jef en Martine gaan fietsen, bouwen wij verder aan onze stromuren.

Met de hitte van vandaag – nooit gedacht dat ik dat in oktober zou moeten schrijven – is het werk extra vermoeiend en tegen dat Papa Jef en Martine terug komen van fietsen is onze kaars ver uit. Er wordt dus opgeruimd, ondanks het feit dat de muur nog niet helemaal af is.

Categorieën
Ons Strohuisje

Een weekje muurtjes bouwen…

Maandagavond zijn we eerst begonnen met het plaatsen van de hoek van de rechtergevel en de carport vooraan. Daarna aansluitend het stukje muur onder het raam van de rechtergevel geplaatst en toen was het alweer de hoogste tijd om naar huis te gaan.

Dinsdagavond was de beurt aan het stukje muur van een halve meter boven het raam van de carport aan de voorgevel. Hiervoor worden er eerst aan beide zijden twee balkjes van 46cm geplaatst. Deze worden zijdelings vastgeschroefd op de steunbalken en zullen er voor zorgen dat de horizontale balken waarop het stro zal rusten op hun plaats komen.

Daarna worden de horizontale balken tussen de steunbalken geplaatst en met de zware hamer naar boven gemept tot ze mooi aansluiten tegen de korte balkjes. Daarmee zijn we meteen zeker dat deze ook mooi waterpas is en schroeven we de balken met enkele stevige schroeven vast in de verticale balkjes.

De hoogte komt mooi overeen met de breedte van een strobaal, of toch ongeveer… De balen tussen de balken klemmen blijkt niet zo evident en dus kruip ik op de stelling om vanop die hoogte de balen “nen goeie sjot” te kunnen geven. Zo lukt het wel. En als er twee balen op hun plaats staan, zetten we in het midden aansluitend nog twee verticale balkjes. Ook deze worden langs onder vastgeschroefd tegen de horizontale balken en daarmee voorkomen we dat de horizontale balken in het midden gaan doorbuigen.

We sluiten de avond af met het opvullen van het linker vak met twee extra strobalen om het muurtje compleet te maken.

Woensdagavond wordt de hoek tussen de achtergevel en de rechter zijgevel gemaakt. Dit hebben we al eerder gedaan en dus valt dat qua moeilijkheidsgraad wel mee. Het is wel belangrijk dat deze hoek mooi verticaal staat, want aansluitend hierop zal het raam met de schuifdeur naar het terras achteraan geplaatst worden. Daarna is het de beurt aan het stukje muur boven de voordeur.

We gebruiken hier dezelfde techniek als voor het stukje muur boven het raam van de carport.

Eefje houdt de balk omhoog terwijl ik hem vastschroef. Om de één of andere reden vroeg dit gewoon om een foto...

Het grootste verschil is dat de ruimte boven de deur maar 28,5 cm breed is in plaats van een halve meter. We moeten dus een aantal balen op maat splitsen en dan deze ertussen klemmen. Niet evident, want vlak boven de stelling is er het plafond en dus is het best een uitdaging om het stro op zijn plaats te “sjotten”.

Eefje vult de ruimte tussen de balen op en daarmee is het stukje muur boven de voordeur ook helemaal af.

Donderdag en vrijdag werd er door andere verplichtingen niet gewerkt. We vonden het heel spijtig, want het muurtjes bouwen gaat eigenlijk best goed vooruit en bijgevolg zijn we gemotiveerd om verder te werken.

De zaterdag was net als de voorbije weken ook Papa Jef weer van de partij om verder te werken aan de raamkozijnen. Een preciesiewerkje dat ik graag aan hem overlaat.

Terwijl Eefje op school de kindjes leert schilderen zorg ik ervoor dat de afvoer door de balk op de hoek tussen de muur van de garage en de voorgevel geleid wordt en zo omhoog naar de studio. Zo zal later het water van de het pompbakje in de studio ook mooi naar beneden naar de centrale afvoer kunnen lopen.

Papa Jef steekt even een handje toe om het gat van 40mm te boren door de balk zodat ik gewoon de buis er moet doorsteken en alles netjes aan mekaar lijmen.

De afvoerbuis gaat dwars door de balk zodat ze vandaar omhoog naar de studio geleid kan worden.

Daarna leg ik de laatst dakpannen van het sierdakje op hun plaats. Er was nog één halve pan die gelegd moest worden en de 3 kantpannen moesten nog vastgezet worden. Alleen waren de schroeven om de pannen mee vast te zetten op en na op 3 verschillende plaatsen geweest te zijn zonder schroeven te vinden, lossen we het dan maar anders op. Vastschroeven met een paar stevige inox schroeven en dan met de siliconenspuit afdichten in plaats van met het rubbertje dat er normaal onder zit. Een creatief idee van Papa Jef.

Na het dak sla ik enkele metalen plaatjes in een hoek van 90° zodat dit L-ijzers worden die kunnen dienen om balken mee vast te zetten. Onze voorraad L-ijzers was op, dus het was de hoogste tijd dat we er nieuwe maakten!

En daarmee is het de hoogste tijd om de muur voor de trap te beginnen opvullen met stro. De lijm van de afvoer zal nu voldoende gehard zijn zodat het stro er onder, boven en langs geklemd kan worden zonder te riskeren dat de buizen lossen.

Eerst worden er weer twee balken verticaal geklemd en dan het stro tussen de balken geklemd, net als voor de andere muren. Ik ben net bezig met de eerste rij stro als mijn vrouwke terugkomt van lesgeven en mij een handje komt toesteken.

Met twee gaat het werk uiteraard iets vlotter en voor we het goed en wel beseffen is het alweer de beurt aan de laatste rij strobalen van deze muur. De gevreesde verticale strobalen. We willen het dit keer proberen om met onze voet de balen er tussen te drukken vanop de stelling. Maar omdat de trap in de weg staat, moet eerst deze even aan de kant gezet worden.

Daarna de stelling voor de muur en zo gaat het inderdaad een stuk vlotter om de strobalen op hun plaats te duwen.

Niels komt ook even langs op de werf om samen met Papa Jef te bespreken hoe hij zelf een mechanisme in mekaar gaat lassen om daarop een katrol te bevestigen om het glas voor de ramen mee omhoog te hijsen.

We sluiten onze werkdag af met de trap weer op zijn plaats te zetten en de werf op te ruimen.

Zondag hebben we een rustdagje ingelast om de batterijen op te laden voor de volgende werkweek. We gaan daarin proberen om de muren van de garage af te werken tegen het volgende weekend.

Categorieën
Ons Strohuisje

Vloeren, ramen en muren

Op zaterdagmorgen weer om 8u afgesproken met Papa Jef. Terwijl Eefje de kids op de kunstacademie leert schildren, begin ik alvast met het afwerken van de vloer beneden. Ik denk er nog net op tijd aan dat er eerst nog enkele elektriciteitsleidingen naar de garage en studio gelegd moeten worden, dus worden die eerst op hun plaats gelegd.

Daarna gebruik ik een spiksplinternieuwe stift om op de OSB-platen aan te duiden waar de waterleidingen en elektriciteitsdraden lopen. Zo voorkomen we verrassingen bij het nagelen van de afwerkingsvloer later.

Papa Jef werkt ondertussen verder aan de raamkozijnen en helpt ook even een handje om een OSB-plaat op zijn plaats te leggen die niet tussen enkele eerder gelegde platen wil schuiven. Hij zaagt er eerst aan de kant met de groef enkele milimeters af en daarna wordt de groef opnieuw uitgediept. Zo is de plaat enkele milimeters smaller en schuift ze er vlotjes tussen.

Als Eefje op de werf toekomt na het lesgeven, is het tijd om de OSB-platen onder de trap op hun plaats te leggen. Perfecte timing dus, want dat lukt echt niet alleen! Even later liggen eindelijk alle platen op hun plaats. Weer een mijlpaal afgewerkt!

Het is ondertussen 16u en houden het voor de zaterdag voor bekeken. Papa Jef heeft nog andere afspraken die hij moet nakomen en wij zijn allebei stikdood. Zaterdagavond wordt dus gebruikt om uit te rusten zodat we vandaag weer fit en fris waren om aan de muren te beginnen.

Het is alweer een tijdje geleden dat we nog stromuren gebouwd hebben en we moeten er dus even weer inkomen. Hoe ging dat nu weer? Gelukkig komt alles snel weer terug en tegen de avond is er alweer een muur helemaal klaar en zijn enkele balken op de juiste lengte gezaagd zodat we morgenavond meteen aan de slag kunnen.

De volgende weken zal er hard gewerkt worden om de muren zo snel mogelijk af te werken, zodat de ramen kunnen gemonteerd worden en het glas besteld.

Categorieën
Ons Strohuisje

OSB, OSB en nog eens OSB…

Nu de afvoer beneden helemaal op zijn plaats ligt, kunnen we eindelijk onze vloer op de benedenverdieping verder dichtleggen met OSB-platen.

Om zeker te zijn dat er nergens isolatiegaten ontstaan, hebben we alvast luchtdichte afdichtingstape gehaald en plakken we hiermee alle openingen van de afvoerbuizen die door het stro naar buiten gaan af. Daarmee is alles mooi luchtdicht onderaan.

We hebben deze week elke avond tot na het donker verder gewerkt en de vloer is bijna dicht. Nog een rij of 3 en alles ligt op zijn plaats! Dit weekend komt Papa Jef ons weer helpen. We zullen niet in oktober kunnen verhuizen, maar we werken nu keihard door om ons huisje zo snel mogelijk winddicht te krijgen. En dat mag je gerust letterlijk opnemen!

Categorieën
Ons Strohuisje

Eindelijk! De afvoer is klaar…

Het heeft bloed zweet en tranen gekost, maar het is eindelijk  gelukt!

Alle buizen beneden werden aan mekaar verbonden en het was best puzzelen, maar met de goedkeuring van “Jef van Anja” zijn we er gerust op. De vloer kan nu definitief dicht, maar voordat we dat doen zorgen we ervoor dat alle leidingen gefotografeerd en gedocumenteerd worden. Dit laatste zal de verplichte keuring van het afvoerwater aanzienlijk vereenvoudigen.

En voor onze trouwe lezers volgt hieronder een gedetailleerdere beschrijving van de hele aansluiting…

De afvoer van het pompbakje in het toilet onder de trap en deze van de pompbak aan het eiland in de keuken  worden via een tussenschot naar het midden geleid. Daar worden beiden aan een centrale afvoerbuis gekoppeld die het water afvoert naar buiten. De keukenafvoer wordt via een flexibele buis aangesloten op het uiteinde van de centrale afvoer.

De afvoer van keuken en toilet komen samen op een centrale afvoerbuis.

De afvoer van het het pompbakje in het toilet wordt met een flexibele buis en een Y-stuk gekoppeld. We gebruiken een Y-stuk omdat het afvoerwater geen te scherpe bochten mag maken. Door een Y-stuk te gebruiken loopt het water dus gemakkelijker weg.

De afvoer van de keuken wordt over de afvoer van het toilet geleid en via een flexibele buis gekoppeld aan de centrale afvoerbuis.

De afvoer van het pompbakje op de studio/atelier wordt via de muur naar beneden gebracht en dan via de buitenkant naar het midden, waar we een best ingewikkelde constructie gemaakt hebben om alles samen te brengen.

In de hoek komt zowel de centrale afvoer, als deze van de studio en een grote buis die het water van de badkamer boven naar beneden brengt samen en om dat in goede banen te leiden hadden we wel wat puzzelwerk.

We beginnen met een centraal verzamelpunt aan te maken met behulp van twee T-stukken van doormeter 110mm, aan de ene kant worden hierop twee bochten van 45° gezet en aan de andere kant plaatsen we een mof die een overgang van 110mm naar 40mm maakt. Op deze mof wordt de afvoer van de studio aangesloten.

De afvoer van de studio wordt via een flexibele buis en een mof aangesloten op het centrale afvoer "puzzelstuk".

Om alles aan mekaar te koppelen zagen we enkele korte stukken van een overschotje van een buis van 110mm om als koppelstuk te dienen tussen de puzzelstukken. Het eerste T-stuk zorgt voor de afvoer naar beneden en dus naar buiten. Het tweede T-stuk wordt ook voorzien van een mof om de centrale afvoerbuis van 40mm te laten toekomen.

Klinkt ingewikkeld? Een beeld is beter dan duizend woorden en de foto hieronder zal de boel ongetwijfeld een heel stuk verduidelijken…

Het verzamelpunt van alle afvoerwater. Hier hebben we best wel wat aan gepuzzeld eerdat alles mooi in mekaar paste.

Als alles in mekaar gepuzzeld is, testen we eerst even alles uit met een bekertje water. Voordat we alles vastlijmen willen we immers zeker zijn dat alles mooi afloopt zoals het hoort.

Gelukkig maar. Alle water komt netjes aan het uiteinde er weer uit. Om zeker te zijn dat alles bij het verlijmen nog mooi terug op zijn plaats komt, gebruiken we een handige tip van Jef van Anja.

We tekenen de rand van de buis af en tekenen een kruis op de aansluiting. Zo zien we perfect tot hoever we moeten lijmen en bij het terug in mekaar zetten hoeven we enkel ervoor te zorgen dat de lijnen terug tegenover mekaar staan om zeker te zijn dat alles weer zit zoals het zat.

Nog een tip als je een brede buis moet doorzagen: probeer dit niet in een keer te doen van boven naar beneden. Zo ga je gegarandeerd scheef en het is net heel belangrijk dat de buis mooi recht afgezaagd wordt. Anders sluit ze immers niet goed aan in de koppelstukken en heb je kans dat hier water gaat blijven staan en op den duur lekken veroorzaakt. Daarom is het best dat je met een stift de buis rondom aftekent en daarna met een goede ijzerzaag de buis stuk per stuk doorzaagt. Dat wil zeggen dat je begint te zagen tot je door de buis zit en dan de buis een stukje verder draait en zo beetje per beetje de buis rond gaat totdat je aan de andere kant weer uitkomt waar je begonnen was. Als je mooi langs je getekende lijn blijft zagen krijg je zo een perfect recht afgezaagde buis. Als laatste gebruik je wat fijn schuurpapier om de draadjes weg te schuren zodat je een mooi glad afgezaagde buis krijgt.

Als alles verlijmd is doen we nog een laatste watertest om zeker te zijn dat alles afloopt zoals het hoort alvorens we de vloer terug beginnen dicht leggen. Jawel, het water loopt perfect naar buiten. Oef!

We beginnen met het terug leggen van de OSB-platen in de keuken. De gaten komen uiteraard niet meer perfect overeen met de oorspronkelijke gaten, omdat de buizen nu netjes tegen een tussenschot liggen en dus moeten er ook nieuwe gaten geboord worden. Al bij al gaat dat vrij vlot en we kunnen de week afsluiten met een gerust gemoed. De vloer in de keuken is weer compleet.

Volgende week gaan we de rest van de vloer beneden dicht leggen zodat we tegen het einde van de week kunnen beginnen aan onze stromuren.