Categorieën
Ons Strohuisje

Open Werf…

Gisteren waren we alweer vroeg op de werf, want we hadden heel wat op de planning staan.

Papa Jef is ook al vroeg van de partij en begint samen met mij met het opmeten van de ramen. Eefje en Jens werken ondertussen boven verder aan de verrekte muur van de zolder zodat die eindelijk ook af geraakt.

Na het opmeten begint Papa Jef met het monteren van de raamkaders van de eerste verdieping. Onze studio/atelier is een ideale werkplaats voor het op maat zagen en monteren van de raamkaders. Allereerst wordt het buitenkader aan mekaar gezet. Hiervoor worden de balken perfect op maat gezaagd met de verstekzaag met een zaagblad met een hele fijne tand. Ons zaagblad telt 48 tanden waardoor de balken perfect glad afgezaagd worden zonder te splinteren. Een echte must als je zelf je raamkaders wil maken, want met een grof zaagblad kun je niet precies zagen en krijg je grove randen.

Eerst worden de onderste en bovenste balken op lengte gezaagd over de volledige breedte van het raam. Daarna worden de verticale tussenstijlen op maat gezaagd, rekening houdend met de gemeten hoogte van het raam en de hoogte van de balken boven en onder. Dit kader wordt dan in mekaar geschroefd met drie lange schroeven per verbinding.

Voor de perfecte afwerking van het raam heeft Papa Jef op voorhand latjes van 25mm bij 25mm gemaakt waarin hij aan één zijde een groef van enkele milimeters uitgehaald heeft. Deze latjes worden met een verstek van 45° perfect op lengte gezaagd zodat ze per raam in het kader passen. Eerst worden de kortste latjes in het kader gelijmd en vastgenageld met een heel fijn nageltje, daarna worden de langste latjes ertussen geplaatst.

Papa Jef controleert of het latje perfect in het raamkader past alvorens het wordt vastgelijmd en genageld.

Omdat de langste latten nog kunnen buigen kunnen deze perfect tussen de andere latjes geklemd worden zodat er geen opening zichtbaar is in de hoeken. De nageltjes worden dan nog verborgen met behulp van wat “houtpasta”. Een preciesiewerkje, ideaal voor een kunstenares als mijn vrouwke!

Het eindresultaat is een perfect afgewerkt raam met een mooi randje rond het kader voor het glas.

Raam nummer 2 is ook helemaal klaar en afgewerkt.
Detail van een verstek

Terwijl we hier mee bezig zijn, merken we dat er vooraan op straat een lek in de waterleiding is. De brandweer wordt gebeld die op haar beurt de technische dienst van de watermaatschappij contacteert om het lek te komen herstellen.

Onze woning wekt blijkbaar de interesse van de mannen van de watermaatschappij, want als het lek hersteld is komen ze een kijkje nemen op de werf. Het blijft fascinerend zo’n strobalenwoning.

Om de ramen beneden te kunnen opmeten moeten er nog enkele lage muurtjes gemaakt worden en hiervoor moeten we eerst een “tafel” maken waarin het stro zal komen en ervoor zorgt dat de horizontale balk voldoende waterpas komt om er het raamkader op te plaatsen.

Om dit gedaan te krijgen in een raamopening van iets meer dan 4 meter, zetten we eerst de verticale steunen. We plaatsen er op elke hoek en op 2 strobalen afstand van de buitenkant van het raam. Zo krijgen we 4 steunpunten waarop we de horizontale balken kunnen leggen. De steunbalkjes zijn 46cm hoog zodat we onze strobalen die 50cm breed zijn 4cm kunnen aandrukken. Twee strobalen boven mekaar worden normaliter 6cm samengedrukt, dus dit zou voldoende moeten zijn voor de stevigheid van de muur.

Als de verticale balkjes op hun plaats staan, zetten we eerst de strobalen ertussen en leggen daarna de op lengte gezaagde horizontale balken erop. Deze balken worden met de krik naar beneden gedrukt tot ze op de verticale balkjes rusten en dan in de verticale balkjes vastgeschroefd met 3 lange schroeven. Zo krijgen we een tafeltje van 52cm hoog waarop onze ramen kunnen rusten.

Namiddag krijgen we nog bezoek van collega-strobouwers uit West-Vlaanderen. We geven Peter, Liesbet en Manon een uitgebreide rondleiding met de nodige tekst en uitleg. Je kan zo zien dat het bij hun ook kriebelt…

We hebben heel wat bezoek gehad vandaag, maar tussendoor werd er toch ook flink doorgewerkt. Zo zijn er al 2 raamkaders volledig afgewerkt, werd de verrekte stromuur in de hoek van de zolder eindelijk afgewerkt en is de moeilijkste “tafel” voor het raam in de living beneden klaar.

Vandaag wordt er weer niet gewerkt, want mijn vrouwke en ik vieren vandaag onze eerste huwelijksverjaardag en ’t wordt dus de hoogste tijd dat ik mijn computerke weer afzet…

Categorieën
Ons Strohuisje

Heel veel hout…

Ons hout begon zo stilletjes aan op te geraken. De hoogste tijd dus om een nieuwe stapel hout te laten leveren.

Vanmorgen waren we dus al vroeg op de werf om zeker te zijn dat we aanwezig waren om het hout in ontvangst te nemen en het zo snel mogelijk droog binnen te leggen. Het is immers weer een echte Belgische zomer en met doorweekt hout kan een mens nu eenmaal geen stromuren bouwen.

In afwachting van de vrachtwagen van Brems beginnen we alvast op Zolder met het afwerken van het hoekje. Geen eenvoudige klus en we zijn er dus nog mee bezig als we een vrachtwagen met hout zien stoppen. Onze levering is ter plaatse!

De vriendelijke chauffeur legt het hout zo dicht mogelijk bij ons huis, zodat we niet te ver met onze balken hoeven te sleuren. We vliegen er meteen in om alle hout binnen te brengen:

  • een boel geschaafde balken van 8cm x 6cm voor het maken van de raamkozijnen
  • 5 geschaafde balken van 16 x 5,5cm die we nog ontbraken voor het plafond van de studio / atelier
  • een heleboel gedrenkte balken van verschillende lengtes en 17,5cm x 6cm voor het aandrukken van het stro in de stromuren

De geschaafde balken worden in “de living” klaar gelegd en voor de gedrenkte balken maken we plaats in de garage. Na 2 uur zwoegen en sleuren liggen alle balken binnen en zijn wij pompaf. We nemen dus een iets langere middagpauze om weer op adem te komen.

Na de middag beginnen we met het op zijn plaats leggen van de resterende draagbalken van het plafond in de studio/atelier. Er is maar een balk die we niet zo dadelijk op zijn plaats krijgen. Deze moet aan een kant in een uitgefreesde opening gestoken worden die net onder een verticale balk zit. Hiervoor vragen we morgen even raad aan Papa Jef.

Daarna beginnen we opnieuw aan het hoekje op zolder. We weten niet goed hoe het stro hier goed op zijn plaats gezet kan worden en daarenboven ook nog eens aangedrukt worden. Uiteindelijk krijgt Eefje een lumineus idee: “Als we nu eens de laatste hoek eerst plaatsen en het stro naar boven aandrukken? Dan kunnen we de voorlaatste rij stro plaatsen zoals we in een normale muur de laatste rij stro zetten met op maat gemaakte verticale balen.

Goed plan! Maar hoe gaan we dit stro naar omhoog aandrukken? Nog eventjes brainstormen en uiteindelijk vinden we een mogelijke oplossing: We bouwen eerst een tafeltje waarop we de aandrukbalk leggen en daarbovenop de strobalen die moeten aangedrukt worden. Dan wordt alles met de potkrikken omhoog gekrikt.

Een beeld zegt meer dan 1000 woorden, dus:

Het "tafeltje" met de krikken eronder en de aandrukbalken en aan te drukken stro erboven.

Van onder naar boven:

  • het stro van de onderste lagen stro
  • aangedrukt op de normale manier
  • het “tafeltje” met de krikken eronder
  • de aandrukbalk om het stro naar boven te drukken
  • het aan te drukken stro: tussen de schuine balken van het dak geschoven en de hoek zo goed mogelijk opgevuld met pakketjes en los stro

We krikken alles omhoog en onze “uitvinding” lijkt te werken. Even door de Velux kijken om te zien dat we onze pannen en al niet omhoog gedrukt hebben. Neen, die liggen nog perfect op hun plaats. Conclusie: Het werkt, kapitein! Het werkt! Da’s een hele opluchting, want we gaan nog 5 van die hoeken moeten maken.

Categorieën
Ons Strohuisje

Van beneden tot op zolder

Vanmorgen zijn we nog eens goed op tijd op de werf. Het zal blijken dat dit geen overbodige luxe was, want we zijn het merendeel van de voormiddag zoet met het op zijn plaats leggen van de afvoer voor het toilet.

We waren gisteren al de beugels gaan halen bij “den Brico” en vandaag gingen we die “snel even” op hun plaats zetten. Dat blijkt dus toch wel een beetje tegen te vallen. Om te beginnen moet de sleuf voor de eerste buis die uit het stro geslepen is verbreed worden, anders krijgen we onmogelijk de buis tussen de beugels geklemd. De beugels worden dan om de meter vastgeschroefd op het tussenschot, telkens een goeie centimeter lager zodat we het vereiste verval van een centimeter per meter krijgen.

De afvoerbuis in de beugels duwen lukt niet meteen van de eerste keer. We moeten hier en daar onze geul nog wat verbreden en/of verdiepen eerdat de buis eindelijk op haar plaats wil en we ze kunnen vastzetten.

Daarna is het de beurt aan de tweede buis die dwars door de tussenschotten ligt en naar buiten voert. Hier ligt nog geen stro, dus de beugels ophangen is hier alvast een stuk makkelijker omdat we beter aan de schroeven kunnen. Blijft nog het probleem van het inschuiven van de buis in de beugels. Dit moet zijdelings gebeuren en dus moeten de uitsparingen in de tussenschotten verbreed worden. Als dat gebeurd is, schuift de buis er makkelijk tussen en kan ze vastgezet worden.

De tweede buis ligt eindelijk ook op haar plaats en vast. Zo zijn we zeker dat het verval constant zal blijven.
De haak in deze bocht heeft heel wat zweet gekost, maar uiteindelijk hebben de aanhouders weer gewonnen!

Het is ondertussen al middag en dus heeft dit werkje ons al bij al bijna 3 uur tijd gekost!

Terwijl onze buurman, Marcel, het onkruid in onze tuin “een beetje bijsnoeit” omdat het in zijn tuin begint binnen te dringen, beginnen wij op zolder met het opbouwen van onze eerste schuine muur.

Omdat we bij het stro in het dak stoppen iets te ijverig geweest zijn en stro tot op de rand van het dak gestoken hebben, uitgezonderd de oversteek, moeten we eerst het stro tussen de twee schuine balken van het skelet verwijderen. Om dit te doen moeten eerst de planken die onder het stro zitten om dit op zijn plaats te houden doorgezaagd worden. Niet zo heel eenvoudig, vooral omdat er weinig ruimte is om te werken, maar al bij al gaat dat nog redelijk vlot. Daarna trekken we de strobalen eruit. Dat gaat heel makkelijk. Gelukkig maar!

Om de muur die aansluit aan het dak op te bouwen, beginnen we met eerst los stro in de hoek te duwen achter de aansluiting met het dak. Daarna zetten we de eerste strobaal op zijn kant tussen de twee schuine balken van het dak. De muur wordt dan verder opgebouwd zoals normaal en door het klemmen van de laatste strobaal wordt het stro in de hoek mee aangedrukt. Perfect! Laag 2 erop volgens hetzelfde principe en de lagen verbinden met de wilgentakken. Tot zover alles ok.

Daarna komt weer een leuke uitdaging: het aanpersen van dit stro! Mits we tussen de balken van het dak geen verticale steun hebben om ons balkje voor het aandrukken van de balken met de potkrik te monteren, moeten we hier improviseren. Onze oplossing: links en rechts op de balken een blokje gezet, plank eronder en daaronder de krik.

Creatief met aandrukbalkjes, deel "ik weet niet meer hoeveel"...

Aan de andere kant is er een verticale steun en kunnen we de klassieke oplossing toepassen. De balk aandrukken is daarna een fluitje van een cent. Maar daarmee zijn nog niet alle problemen van de baan, nee hoor… De L-ijzers vastzetten aan de verticale balk vormen geen probleem. Daar hebben we ruimte zat. Maar tussen de balken… Jongens, heb ik geluk dat ik nogal “ne smalle” ben en half tussen de balken kan kruipen om deze vast te zetten. Een smallere boor zou hier alvast iets makkelijker werken vermoed ik, maar ja we moeten roeien met de riemen die we hebben.

De L-ijzers tussen de balken zijn moeilijk te bereiken, maar ook hier is het weer de aanhouder dat wint!

Het was een dagje zweten en zwoegen, maar uiteindelijk is ons huisje toch alweer een stukje verder af!

Categorieën
Ons Strohuisje

Sanitair, deuren en ramen…

Gisteren hebben we ons geamuseerd met het verwijderen van een aantal OSB-platen van de vloer op de benedenverdieping. We hadden namelijk bij controle gemerkt dat de afvoer die eronder ligt niet correct afliep. Hoe weten we dat? Simpel: water dat je aan de ingang ingiet moet er aan de uitgang uitkomen en dat was dus niet het geval!

Als de OSB-platen verwijderd zijn, slijpen we met de kettingzaag een gleuf langs de zijkant van een tussenschot in de vloer. Zo kan de afvoerbuis hierin gelegd worden. Om zeker te zijn van een correct verloop – we mikken op een verval van ongeveer 1cm per meter – zullen we de buizen met speciaal daarvoor ontworpen klemmen op het tussenschot vastzetten. Als de gleuven klaar zijn, rijden we dus langs “den Brico” om daar vast te stellen dat alle klemmen op zijn. Nondedekke! Dan even Jef van Anja gebeld. Hij heeft nog wel enkele van die klemmen op voorraad en die mogen we gaan ophalen.

We zijn iets te lang blijven plakken bij Anja, waardoor het bevestigen van de buizen uitgesteld werd naar vandaag. Gisterenavond zijn we nog langs Papa Jef geweest om daar een doos korte gedraaide nagels op te halen en te overlopen hoe de ramen moeten gemaakt worden.

Vanmorgen beginnen we dan met het ophangen van de afvoerbuizen voor het water van het pompbakje in het toilet en het pompbakje op de studio / atelier. Eerst meten we nauwkeurig om de 40cm van de bovenkant van de plank naar beneden telkens een halve centimeter extra af. Dan worden de klemmen op hun plaats vastgeschroefd en als laatste stap worden de buizen in de klemmen gedrukt.

De afvoerbuis zit met klemmen vast op de balk. Zo zijn we zeker dat het verloop constant blijft.

Nog even testen met een bekertje water en ja hoor, nu loopt het water er mooi aan de andere kant uit. Vermits de buizen nu vastgezet werden zijn we meteen ook zeker dat dat zo zal blijven!

In de namiddag rijden we langs RaameXpress in Beringen. Daar hebben we een afspraak met een verkoper om een aantal deuren te bekijken en we maken van de gelegenheid gebruik om ook een indicatieve prijs op te vragen voor het glas voor de ramen, de schuifdeur van het terras achteraan en de kipramen. Het lijkt erop dat we hier een paar duizend euro goedkoper gaan uitkomen dan oorspronkelijk in ons budget opgenomen. Da’s een mooie meevaller!

Het gesprek met de verkoper loopt ook een beetje uit, waardoor het niet meer de moeite is om nog terug naar de werf te gaan. Het was een goed gesprek met veel nuttige informatie en enkele goeie tips om onze ramen op een betere manier te maken zodat we een betere isolatiewaarde zullen bekomen. We zullen een keertje met Papa Jef bespreken of het haalbaar is om dit zelf zo te maken. Als het kan, zullen we dat in detail beschrijven als het zover is.

Doordat we een keertje vroeger thuis zijn hebben we eindelijk ook eens tijd om het gras te maaien zodat dit niet meer op een mini-jungle gelijkt…

Categorieën
Ons Strohuisje

De buitenmuren van de slaapkamer zijn klaar

Vandaag pas tegen de middag op de werf aangekomen en er dan meteen ingevlogen.

We beginnen met de draagbalken van het plafond in de studio/atelier. Balk per balk wordt eerst op maat gezaagd en daarna op zijn plaats gelegd in de daarvoor voorziene uitgefreesde openingen. De eerste twee balken liggen op de vloer van de studio en die halen we dus met de ladder omhoog. De overige balken liggen op de zolderverdieping en die kunnen we dus makkelijker op hun plaats leggen door ze eerst over de ernaast liggende balk te schuiven. Dat spaart een pak krachten uit die we kunnen gebruiken bij het op hun plaats slaan van de balken. Om het inschuiven van de balken te vergemakkelijken schuren we de uiteinden met schuurpapier. Zo worden ze iets smaller en gladder.

Na de middagpauze werken we de muren in onze slaapkamer op de eerste verdieping verder af. Zoals altijd is de laatste rij strobalen weer de moeilijkste. Hiervoor moet immers elke strobaal op lengte gesplitst worden en dan tussen de laatste aandrukbalk en de balk erboven geperst worden. We bijten door tot de beide muren van de slaapkamer klaar zijn en dan is het weer de hoogste tijd om naar huis te gaan.