Tag: Strobalen

Weermannen zijn onbetrouwbaar…

Het weerbericht gisteren had regen voorspeld voor vanavond, maar toen we vanmorgen wakker werden was het toch wel aan’t regenen, zekers! Ai, ai, als onze strobalen maar niet doorweekt zijn…

We bellen even naar Jens en vragen of hij de plastic rol die we bij hem in bewaring gegeven hebben wil meebrengen. Dan kunnen we alvast het stro beschermen tegen eventuele regen die nog komt. Daarna rijden we naar Paesen in Peer om daar enkele “big bags” op te halen. Het opruimen van het losse stro met vuilzakken is echt niet te doen en dus hebben we geopteerd om enkele big bags aan te schaffen. Voor €15,00 per stuk heb je dus letterlijk een supergrote zak waar je echt wel heeeeeeel veel stro in kan stoppen. Zodra we er eentje vol hebben, zullen we een foto posten.

Aangekomen op de werf, staat Jens ons al op te wachten. Het blijkt al bij al nog wel mee te vallen er zijn maar enkele strobalen nat geworden, dus dat is alvast een meevaller.

Eerste actiepunt van de dag is om de plastic af te rollen en deze proberen omhoog te hangen tegen de gevel vooraan en links zodat onze “stoschuur” beschermd is tegen de regen. Dat is al bij al niet zo eenvoudig. De plastic is volledig uitgeplooid maar liefst 6m breed, dus het vergt wel wat moeite om deze omhoog te hangen. We zijn hiermee nog volop bezig als Katleen ons een bezoekje komt brengen. Zoals altijd staat Katleen weer te popelen om een handje toe te steken en met wat hulp wordt de plastic vastgespijkerd aan de gevel met behulp van enkele latten.

Daarna vliegen Jens en Katleen er in om stro in het dak te steken aan de recherkant van het kleine dak. Katleen kan maar eventjes blijven, dus wordt er niet getreuzeld. Ondertussen scheren Eefje en ik de volgende lading strobalen zodat we als de bak leeg is meteen een volgende lading omhoog kunnen brengen.

Nadat Katleen ons moet verlaten, gaat Eefje samen met Jens het dak op om het onderdak op de bovenste rijen stro vast te nagelen.

Jens en Eefje spijkeren het onderdak vast zodat de volgende rij stro eronder geplaatst kan worden.

Als het onderdak op zijn plaats ligt, is het tijd voor een welverdiende pauze. De zon is ondertussen immers alweer doorgebroken en met het zonneke boven je hoofd geraak je snel gaar gebakken op het dak.

Na de pauze is het mijn beurt om het dak op te gaan. Samen met Jens plaats ik nog enkele strobalen op hun plaats en daarna wordt een tweede strook onderdak op zijn plaats genageld. Niet zo simpel als het eruit ziet, echt niet… Eerst moet je de doek goed strak trekken, dan op de uiteinden de doek vastzetten met een latje. Dan in het midden op een keper nog een latje en opletten dat de doek goed strak blijft zitten. Daarna de doek definitief vastzetten met een latje op de overige kepers. De latjes worden telkens eerst op hun plaats gezet met een enkele nagel, waarna de laatste nagel van het latje erboven vastgezet wordt. Dan terwijl de doek telkens goed aangetrokken wordt de latjes naar beneden toe vastnagelen met een nagel om de 20-25cm.

Uiteraard moet je er ook op letten dat je de doek van de onderliggende strook ook goed onder de bovenliggende strook stopt. Zo kan het water mooi van boven naar beneden wegvloeien zonder dat het ergens tussen de doek door kan lopen.

We besluiten de dag met een tijdelijk zeil over de rest van het voorste dak te spannen zodat het volledige dak beschermd is tegen de regen en ons stro veilig geborgen.

Het was weer een vermoeiende dag en dus keren we moe naar huis terug.

Het eerste stro zit in het dak…

Gisterenmiddag hebben Jens en ik de laatste voorbereidingen getroffen om het stro in ontvangst te kunnen nemen. Er moesten nog een paar kleinigheden gebeuren, zoals de bak om het stro omhoog te halen afwerken, enkele bouten moesten nog aangedraaid worden en de koppelplaatjes in de nok moesten nog op hun plaats geslagen worden.

Terwijl we bezig zijn belt boer Emannuel om te vragen of het kan dat het stro iets vroeger geleverd wordt. Uiteraard is dat geen probleem, een uurtje vroeger begonnen is een uurtje vroeger gedaan. Even Karel en Chris verwittigen, want die komen ons straks helpen om het stro te lossen.

Rond 18u30 zijn Chris en Karel paraat. Het is wel nog eventjes wachten op het stro, maar zo rond 19u komt de traktor aan met twee aanhangwagens vol stro. Amaai! Waar gaan we die allemaal steken?

Alles in de garage stoppen zal duidelijk niet lukken, want zo groot is onze garage niet. Er zal een groot deel van het stro op de eerste verdieping bewaard moeten worden. De eerste aanhangwagen wordt tot vlak tegen het huis gereden zodat het stro makkelijker naar boven doorgegeven kan worden. We hebben de grootste moeite om te volgen om het stro een beetje ordentelijk te stapelen, want Erwin weet goed weg met de gaffel om het stro van de aanhangwagen te lossen. Bovendien is zo’n strobaal niet echt licht en met de hand is het iets moeilijker dan met de gaffel om ze te stapelen, maar we vliegen er allemaal samen in en even later is de eerste aanhangwagen gelost. Alle stro naar boven en er is nog wel wat ruimte over, dus wordt ook de tweede aanhangwagen tot tegen het huis gereden. Er wordt zoveel mogelijk stro bovenaan gestapeld, maar uiteindelijk zit het daar vol en moeten we naar beneden.

De traktor verplaatst eerst even de aanhangwagen en dan wordt de rest van het stro in de garage gestapeld. Na in totaal een goed uur hard doorwerken zijn de twee aanhangwagens leeg en is het bobijntje van zowel Jens, Chris, Karel als mij ver af. Ik spreek met Jens af om 8u ’s morgens om het eerste stro in het dak te steken.

Zo gezegd zo gedaan en iets na 8u zijn Jens, Eefje en ikzelf present op de werf.

Het stro ligt gestapeld in de garage en op de eerste verdieping, klaar om in het dak geduwd te worden.

We laden de bak vol met strobalen en vol goede moed, kruipen Jens en ik op het dak. De strobalen gaan er met heel veel moeite tussen en het vlot niet echt. Ik herinner me iets van triplex planken uit het lastenboek en dus rijden Eefje en ik even langs de Brico om twee triplex planken te gaan halen.

Daarna gaan Jens en ik,  gewapend met deze twee planken terug aan de slag. De planken blijven niet goed op hun plaats, waardoor ze in eerste instantie niet echt behulpzaam zijn. De planken dan maar even vastzetten met een paar spanvijzen, dat lukt al iets beter, maar het blijft wringen en wroeten om de strobalen tussen de planken te krijgen. Al snel is het 11u en we hebben nog niet eens een rij strobalen in het dak gekregen. Zo gaat het dus echt niet lukken. We hadden vanmorgen nog het idee om tegen het einde van het weekend het volledige dak vol stro te hebben zitten, maar op dit tempo, mogen we al blij zijn als we het voorste dak aan een kant erin krijgen.

We nemen een korte pauze en plegen wat overleg. De conclusie is: de planken staan iets te dicht tegen mekaar waardoor de strobalen te veel klemmen. Onze oplossing: de strobalen langs de zijkanten scheren zodat ze ietsje smaller worden en er dan hopelijk makkelijker tussen raken. Ik rijd dus eventjes naar ons moeder, want daar is een haagschaar die we hiervoor kunnen gebruiken. Met de haagschaar worden de strobalen een beetje bijgeschoren en in de bak gestapeld.

Het is ondertussen al bijna middag en ook Niels komt toe om een handje toe te steken. Terwijl Eefje broodjes gaat halen voor de lunch, worden de balen verder geschoren zodat we een hele stapel omhoog kunnen sturen na de lunch. Niels en Jens kruipen op het dak en nu lukt het een stuk beter om de strobalen tussen de balken te duwen. Oef!

Een goede raad dus voor collega-strobouwers: zorg dat je balken maar een goeie 2cm minder ver uit mekaar staan dan dat je strobalen breed zijn, anders vergt het te veel kracht om de strobalen er tussen te persen.

Als de eerste twee rijen strobalen op hun plaats liggen, is het tijd om het onderdak op zijn plaats te spannen. Dit gebeurt door het onderdak goed strak te spannen over de lengte van het dak en dan met latjes vast te nagelen op de dragende kepers. Het is hierbij belangrijk dat de latjes de juiste lengte hebben zodat er onderaan nog een flap losblijft waar de volgende strook onderdak onderin geschoven kan worden. Op die manier is er overlap van boven naar beneden en zijn we zeker dat het niet door het onderdak kan regenen.

Niels en Jens bevestigen het onderdak met behulp van de op maat gezaagde latjes.

Terwijl Niels en Jens het onderdak leggen, goed beveiligd met een veiligheidstouw dat aan de kraan hangt, zorgen Eefje en ikzelf ervoor dat een volgende lading strobalen op maat gemaakt wordt.

Eefje scheert de strobalen bij zodat ze beter tussen de balken passen.

Terwijl we hard aan het werk zijn, komen ook Ward en Katleen, samen met de vader van Katleen eventjes langs op de werf. Het duurt ook niet lang eerdat het bij hun begint te jeuken om de handen uit de mouwen te steken en even later staan Katleen en haar “vake” ook op het dak om strobalen op hun plaats te zetten. Zo gaat het uiteraard alweer iets vlotter: Niels en Jens zorgen voor het onderdak, Katleen en vake leggen enkele strobalen op hun plaats en Eefje en ikzelf scheren lustig verder…

Rond 16u30 nemen we weer even een korte pauze om te bekomen van het harde werk en de zon die weer boven ons hoofd brandt. Eefje is extra water en enkele verfrissende ijsjes gaan halen. Een welkome verfrissing bij dit warme weer.

Na de pauze wordt er weer stevig doorgewerkt totdat uiteindelijk het voorste dak aan de linkerkant helemaal met stro opgevuld is.

Het resultaat van een dag hard labeur: de linkerkant van het dak zit vol stro.

De dag zit erop en iedereen is bekaf van het harde werk. Morgen zijn Jens, Eefje en ikzelf alvast weer van de partij om verder te werken. Afspraak tegen 10u, zodat we toch iets meer rust kunnen nemen.

De werkschoenen staan klaar om naar huis te gaan, maar waar is Niels?

De eerste strobalen kunnen er bijna in….

Gisteren en vandaag hebben papa Jef en ik, maar vooral papa Jef de latten tegen de onderkant van het plafond geklopt, of beter “geschoten”, zodat dit weekend de eerste strobalen in het dak kunnen.

Papa Jef schiet de latten vast met het nagelpistool.

Als alle latten op hun plaats liggen, is het tijd om de uitsparingen voor de Velux-ramen te voorzien. Papa Jef zaagt eerst de openingen voor de twee Velux-ramen, waarna er een kader geplaatst wordt waar dan later het raam in geplaatst kan worden.

Papa Jef plaats het kader voor de Velux-ramen.
Papa Jef staat op het dak om het kader langs de buitenkant vast te zetten.

Nadat de raamkaders voor de Velux-ramen klaar zijn, legt Papa Jef me uit hoe we tewerk moeten gaan om het stro in het dak te steken en het onderdak op zijn plaats te leggen.

We knutselen ook nog een bak om het stro in te leggen om deze dan met de kraan naar boven te hijsen zodat we niet baal per baal omhoog moeten brengen. Terwijl we daarmee bezig zijn komt mijn ventje thuis van het werk. Papa Jef legt ook aan hem uit wat er morgen allemaal moet gebeuren om het stro correct op zijn plaats te krijgen en het onderdak er boven te bevestigen zodat het er niet kan door regenen. De bak voor het stro moet ook nog verder afgewerkt worden, maar Jean Marie ziet dat allemaal zitten.

Hij spreekt met Jens af om morgen tegen 15u op de werf te zijn zodat er alvast met de voorbereidende werken gestart kan worden alvorens het stro geleverd wordt. De boer zal immers tegen de avond het stro komen leveren. Ik ben al lang blij dat we er niet weer extra vroeg uit moeten en eindelijk nog eens wat kunnen uitslapen…

Hieronder zien jullie dan het resultaat tot en met vandaag. Alles is klaar voor het stro. We kunnen bijna niet wachten!

Ziezo, hetdak is klaar voor het stro!!

Moet er nog zand zijn?

Een verslagje van drie dagen activiteit op de werf dit keer.

Donderdag 28 april 2011

Vanmorgen zijn we eerst even langs Emannuel Stassen gepasseerd om een voorbeeld strobaal op te halen. Zo kunnen we testen of we de tussenschotten in de vloer op de juiste afstand van mekaar plaatsen en we het stro er tussen geperst krijgen. Emannuel raadt ons aan om de planken ongeveer 46cm uit mekaar te plaatsen. De strobalen meten allemaal 50cm breed maal 36cm hoog maal ongeveer 80cm lang. Zo gaan de strobalen er nog vlot tussen en klemmen ze voldoende tussen de planken. Als we de planken dichter op mekaar zetten bestaat de kans dat we het stro er niet meer tussen krijgen. Hij geeft ons ook de raad mee om langs de twee kanten van buiten naar binnen te werken bij het opvullen van de vloer. Zo voorkomen we dat de planken allemaal in dezelfde richting verbogen worden en de laatste rij strobalen zeer moeilijk tussen de planken te krijgen zijn. Een goeie raad die we in ons achterhoofd houden voor wanneer het zover is.

Emannuel is zo vriendelijk van ons twee strobalen mee te geven van verschillende lengte. Zo hebben we meteen een idee van de variatie in lengte van de strobalen en kunnen we testen wat het geeft als we twee strobalen naast mekaar tussen de tussenschotten klemmen.

Eefje moet vandaag les gaan geven, dus kunnen we pas in de namiddag naar de strowerf. Gewapend met twee strobalen begeven we ons naar onze strowerf in Zolder. We bevestigen de tussenschotten met de dragende plank die we er onderaan tegen geslagen hadden naar beneden met metalen bevestigingshoekjes aan de dragende balken van het huis en schuiven dan de balken ertussen. Daarna worden de balken zijdelings en tegen de dragende balk vastgenageld zodat ze niet meer los kunnen. We plaatsen zo een drietal balken zonder ze echt definitief vast te nagelen en testen dan even met de twee strobalen die we meekregen of we het stro er goed tussen krijgen. Dat lukt perfect en dus slaan we de extra nagels in het bevestigingshaakje zodat de plank muurvast zit. Na ongeveer 2 uur zwoegen en zweten (België is net een subtropisch land tegenwoordig!) zitten we halfweg de achterzijde van het huis en houden we er mee op voor vandaag.

Vrijdag 29 april 2011

Vanmorgen staan we stipt om 8u aan onze bouwwerf. Er wordt vandaag immers een extra lading hout geleverd door de firma Brems uit Halen. Bij aankomst staat de vrachtwagen ons al op te wachten. Het zijn daar blijkbaar stipte jongens bij Brems! De stapel hout vooraan de werf begon op te geraken naargelang het skelet vorderde, maar nu ligt er dus alweer een verse stapel hout te wachten om verwerkt te worden…

Terwijl we samen met de vrachtwagenchauffeur het hout lossen komt ook mijn schoonbroerke Jens toe. Jens zal ons vandaag ook weer een welkome hand komen toesteken.

Als alle hout gelost is beginnen we maar meteen aan het plaatsen van de overige tussenschotten en het verplaatsen van enkele bergen zand die een beetje in de weg liggen. Terwijl Jens en ik het makkelijke werk voor onze rekening nemen: plaatjes vastnagelen en planken inschuiven, begint Eefje aan het zwaardere werk. Ze schupt het zand dat extra zwaar is nu doordat het geregend gehad heeft in de kruiwagen en verplaatst zo twee bergen zand van de zijkant naar achter toe. Op die manier krijgen we mooi plaats naast de stelling aan de rechterkant om aangenaam te werken.

Tegen de middag aan liggen de meeste tussenschotten op hun plaats en heeft Eefje de twee bergen zand verplaatst. Zwaar werk en dus de hoogste tijd voor een welverdiende middagpauze!

Na de lunch zorgen we dat de laatste tussenschotten in de vloer op hun plaats gelegd worden. Om het aftekenen van de afstand tussen de planken te vergemakkelijken knutsel ik even een winkelhaak in mekaar, zo kan ik makkelijk bovenaan op de balk aftekenen en met behulp van de winkelhaak een lijn recht naar beneden trekken. Zo kan Jens makkelijker de haken op hun plaats hangen. Hij is daar duidelijk handiger in dan ikzelf.

Als alle haken op hun plaats liggen, worden de resterende balken erin geschoven en vast genageld. We zorgen er wel voor dat we de balken boven de energiebocht nog niet definitief vast nagelen. De energiebocht moet immers nog geïsoleerd worden en dat wordt een beetje moeilijk als je er niet meer aan kunt.

Als alle balken op hun plaats liggen, bedekken we de planken met “schaliebord”. Dat zijn dus die groene planken die later onderaan tegen de kepers geslagen zullen worden en die het stro in het dak gaan dragen. Zo krijgen we een blitse groene vloer waar we makkelijk op kunnen lopen en een ladder of stelling kunnen plaatsen.

We genieten eventjes van ons werk door een zeteltje te zetten waar later onze eetkamer zal komen voor een kort vieruurtje. We sluiten de dag af met het verplaatsen van de draagbalken voor het plafond. Dit zijn mooi geschaafde en behandelde balken van Noorse rode den en die willen we zo goed mogelijk beschermen. Terwijl we hiermee bezig zijn begint er net een hevig onweer en moeten we noodgedwongen ons werk voor de dag beëindigen.

Zaterdag 30 april 2011

Eefje gaat vandaag samen met een vriendin naar de kunstbeurs in Brussel, maar Papa Jef en Jens zijn weer van de partij om een handje toe te steken. Papa Jef en ikzelf beginnen alvast met het verder bouwen aan de stellingen. Er moet immers nog een valbeveiliging voorzien worden en aan de linkerkant van het huis wordt nog een extra stelling opgebouwd.

Daarna zaagt Papa Jef de balken voor het plafond op de juiste lengte zodat we deze in de gefreesde uitsparingen in de draagbalken van het skelet kunnen inschuiven. Ik probeer de balken al naar hun plaats te dragen, maar deze wegen op den duur toch wel door. Het gaat hier om massief hard hout en ik heb een beetje te weinig geslapen vannacht. (Interclub tennis was wat uitgelopen…)

Gelukkig is Jens er tegen de middag ook om een handje toe te steken. Als ik terugkom van de broodjeszaak liggen de dragende balken achteraan het huis al bijna allemaal op hun plaats! Om het inschuiven van de balken te vergemakkelijken schaaft Papa Jef aan de uiteinden een klein stukje van de balken. Ze passen immers exact en anders krijgen we de balken er niet in. Hier en daar komt er een zware hamer aan te pas om de balken op hun plaats te kloppen maar al bij al gaat het inschuiven van de balken heel vlot. Terwijl Papa Jef de overige balken op lengte zaagt breng ik met de kraan enkele “schalieborden” naar boven die Jens dan uit mekaar legt als vloer op de eerste verdieping. Zo krijgen we ook op het eerste een tijdelijk vloer, net als beneden op het gelijkvloers. Als bijkomend voordeel hebben we hiermee ook een ruimte met schaduw om in te werken.

Jens en ik leggen de balken vooraan op hun plaats en Papa Jef nagelt ze langs boven vast zodat ze perfect op hun plaats blijven.

Ondertussen komt ook Niels toe op de werf. Samen met Niels plaatsen we de laatste hoek achteraan het huis op de eerste verdieping, gevolgd door de twee horizontale balken van de kroonlijst aan de linkerkant van het huis. Ondertussen is het alweer 4 uur en houden we het voor vandaag voor bekeken.

De werf wordt nog opgeruimd en dan bekijken Jens en ik even de planning voor morgen. We zijn er nog niet helemaal uit wat we kunnen doen morgen, maar we besluiten om alvast te beginnen met het op hun plaats leggen van de dragende balken voor de tweede verdieping.

Stellingen bouwen…

Gisteren is er in verhouding tot de vorige dagen niet zoveel veranderd aan de constructie.

Niet dat er minder gewerkt is, het is alleen niet zo zichtbaar in het resultaat. Er moest vandaag eerst een stelling gebouwd worden alvorens we verder konden werken en om hiervoor plaats te maken moest er eerst wat zand van plaats veranderen. Niet zo’n prettig werkje in de hitte van gisteren, maar Jens en ik schuppen en kruien de zand opzij zodat er voldoende ruimte is om de stelling naast het huis te plaatsen. Terwijl wij schuppen, freest Papa Jef de laatste inkepingen in de achterbouw zodat alles klaar is om de steunbalken in het plafond te leggen zodra het hout hiervoor geleverd wordt.

Papa Jef toont ons hoe we de stelling correct opstellen en Jens en ik beginnen er samen aan. Jens kruipt op de stelling, want ik voel me daar voorlopig nog niet 100% veilig op. Zolang de stelling niet klaar is, staat er immers geen rugleuning en dus laten we dat over aan de jeugd. Die staat iets stabieler op de stelling, vandaar…

Tussendoor gaan Jens en ik ook nog bij het lokale tankstation (zo goed als om de hoek van de straat) om daar rode mazout te halen voor de stroomgroep. De meter neigt immers richting leeg en met de reserve mazout die we van Papa Jef gekregen hadden komen we maar tot een kwartvulling. Het ingieten met de trechter loopt niet zo heel vlot, dus gebruiken we bij de tweede kruik mazout een lege fles water om dat te vergemakkelijken. Ik snijd er de voet vanaf en zo wordt de fles als verlengstuk van de trechter gebruikt en dat giet een stuk vlotter. De tank kan blijkbaar ongeveer 75 liter mazout bevatten, want na twee keer op en af rijden met een kruik van 25 liter is de tank zo goed als helemaal vol en zijn we weer klaar om enkele dagen verder te werken.

Iets na de middag krijgen we telefoon van Eefje. Zij en Papa Ronny hebben voor broodjes gezorgd. Wil het nu lukken dat wij net terug zijn van de broodjeszaak. Spijtig. Eefje en Papa Ronny komen in de namiddag toch eventjes langs op de werf (Eefje moest vanmorgen naar de tandarts, vandaar dat zij pas namiddag kon komen). De broodjes blijven in de frigo zodat we die ’s avonds kunnen eten. Dat spaart alweer een dagje koken uit.

Samen met Papa Jef kruipt Jens in de stelling en ik bedien de kraan. Zo leggen we de balken van de kroonlijst van het dak op hun plaats en krijgen we al een indruk van de hoogte waar het dak zal beginnen. Dat is toch wel best hoog moet ik zeggen…

Papa Jef en Jens plaatsen samen een verbindingsijzer tussen de buitenste en binnenste balk van de kroonlijst.

Als deze balken op hun plaats liggen, kunnen we even niet meer verder, want we moeten nu wachten op hout dat besteld moet worden bij Brems. Op de verlanglijst:

  • Balken voor in het plafond. Deze balken moeten geschaafd en kleurloos gedrenkt worden, dus deze zullen vermoedelijk pas donderdag geleverd worden.
  • Een heel pak “schaliebord”. Dit zijn waterbestendige planken die we kunnen gebruiken als tijdelijke vloer en naderhand onder tegen de kepers van het dak zullen nagelen zodat het stro hierop kan rusten. Multifunctioneel hout dus.
  • Balken waarmee we de kepers tussen de kepers van het houtskelet maken en waarop de panlatten zullen rusten. De isolerende strobalen in het dak zullen tussen deze balken geschoven worden. Deze balken moeten we ter plaatse aan mekaar maken op hetzelfde principe als deze van in de vloer en daarna worden hiermee exacte kopieën gemaakt van de kepers van het skelet.

Daarmee hebben we vandaag heel vroeg gedaan met werken, hetgeen ik niet zo heel erg vind omdat ik echt wel doodmoe ben van het harde werken en de korte nachten van de afgelopen dagen.

Vandaag kan er op de werf ook niet echt veel gebeuren en dus wordt de dag van vandaag benut om wat rust in te halen en om enkele bestellingen op te volgen.

We moeten onze stroboer contacteren voor de exacte afmetingen van de strobalen. Het is belangrijk dat we de juiste afmetingen hebben zodat we de tussenliggende balken in de vloer alvast op hun plaats kunnen leggen en hier een tijdelijke vloer op leggen. We moeten ook op zoek naar zo’n 500 koppelplaatjes om de balkenvan het dak aan mekaar te bevestigen.

Verder is er ook nog wat administratief werk op te knappen en ook dat proberen Eefje en ik vandaag in orde te krijgen.

Morgen gaan we dan hopelijk de tijdelijke vloer op de eerste verdieping leggen zodat we verder naar boven kunnen bouwen.