Categorieën
Ons Strohuisje

Een prachtig tuinhuis: Bouwfase 1

Vandaag konden we weer rekenen op de hulp van Papa Jef voor het bouwen van ons tuinhuis.

Eerst worden de dragende balken klaar gelegd.

Het eerste kader monteren we op de grond. De steunbalken hebben elk een pen waar de draagbalk van de zolder in geschoven moet worden. We monteren het kader op de grond en schroeven de draagbalk vast op de verticale steunbalken. Daarna zetten we het kader rechtop en verankeren we het met twee planken die we aan de zijkant vastschroeven en dan in de grond zetten. Een plank in elke richting zorgt ervoor dat het kader naar geen enkele richting kan omvallen.

Om te voorkomen dat vocht langs beneden in het hout kan indringen zetten we de steunbalken op een rubber van enkele millimeters dik.

Het eerste kader wordt met enkele planken verankerd zodat het niet kan omvallen.

Als volgende wordt het tweede kader op dezelfde manier op de grond gemonteerd en rechtgezet. De draagbalk die in de lengte komt te liggen hebben we naast de werkvloer gelegd zodat we weten waar het kader moet recht gezet worden. Als het tweede kader recht staat, zorgen we dat ook dit verankerd wordt en verbinden we de twee kaders met een kruis.

De twee kaders voor de zijwanden staan op hun plaats. Klaar om ze met mekaar te verbinden met de draagbalk in de lengte.

We zetten op elk uiteinde een ladder en gaan dan samen met de balk omhoog om hem op zijn plaats te laten zakken. Daarna verhuizen we de ladders naar de andere kant en herhalen dat voor de volgende balk.

Met een hamer en een waterpas controleren we dat de 4 steunbalken perfect loodrecht staan.
Het dragende kader staat op zijn plaats.

Nu wordt over de lengte van het tuinhuis aan weerzijden een extra balk bovenop de dragende constructie geschroefd. Deze balk heeft uitsparingen waar later de schuine balken van het dak in moeten passen.

De volgende stap is een stuk moeilijker. De driehoek van de twee zijgevels is in één stuk geleverd en die moeten we dus omhoog tillen om dan op de dragende constructie vast te schroeven. Papa Jef en ikzelf tillen de tip via de ladder omhoog en Eefje zorgt langs de binnenkant dat de driehoek niet kan omkantelen. Met twee lange schroeven wordt hij onderaan aan de dragende constructie vastgeschroefd en zo blijft hij netjes staan.

Als de twee tippen gemonteerd zijn is het de beurt aan de nokbalk om op zijn plaats gelegd te worden. Als we dat proberen lijkt deze bijna 10 cm te kort te zijn, maar eingelijk zijn het de tippen die niet 100% lood blijven staan omdat ze maar enkel op de basis met 2 schroeven vast staan. Daarom gebruiken we een plank langs de buitenkant van het huis om tegen de tip te duwen totdat deze lood staat en verankeren deze plank in de grond. Dan wordt de nokbalk op zijn plaats gelegd en vastgeschroefd. Zo zorgt de nok er meteen voor dat alles nu perfect loodrecht blijft staan.

De nok ligt op zijn plaats!

Tijd om de kepers van het dak op hun plaats te schroeven. Nu blijkt dat de draagbalk van de achtergevel een beetje gebogen is waardoor de kepers in het midden iets te kort uitkomen. Dit lossen we op door een plank vast te schroeven in het midden op deze balk. Aan het andere uiteinde van de plank wordt een stevig blokje hout vastgeschroefd met enkele stevige schroeven en dan gebruien we een grote spanvijs om te klemmen tussen de draagbalk aan de andere kant en het balkje op de plank. Door deze stevig aan te draaien wordt de balk recht getrokken en kunnen we beginnen met het vastzetten van de kepers van het dak.

De kepers worden van het midden naar buiten toe geplaatst. In het midden worden ook het tegenoverliggende paar meteen gemonteerd om te voorkomen dat het dak scheef geduwd wordt door enkel aan dezelfde kant de kepers vast te zetten.

De kepers worden van het midden naar buiten 1 voor 1 vastgeschroefd.
De kepers zijn eerst bovenaan vastgeschroefd. Hier zie je Papa Jef ze onderaan ook met een schroef vast zetten.

Nu de dragende constructie klaar is moeten de wanden geplaatst worden. Deze worden in één stuk geleverd en worden dus in één keer gemonteerd.

Onderaan bevestigen we met enkele nageltjes eerst weer een rubber van enkele millimeters zodat het hout nooit rechtstreeks in contact komt met de betonnen vloerplaat. Dan schuiven we het paneel op zijn plaats. Omdat het echt wel heel precies past gebruiken we weer een stevige plank om de steunende constructie een beetje op te tillen. Zo is het iets makkelijker om de panelen tussen de balken te krijgen, al komt een hamer hier echt wel goed van pas. Uiteraard beschermen we het hout door op een plankje te kloppen en niet rechtstreeks op het hout van de wanden zelf.

Telkens als een paneel op zijn plaats geslagen is, schroeven we het met stevige schroeven vast. De schroeven helpen ook om de constructie mooi dicht te trekken. Je kan terwijl je schroeft meteen zien hoe de balk tegen het paneel getrokken wordt. Een schroefboormachine met voldoende kracht is hier uiteraard een absolute must! Het paneel wordt met enkele schroeven rondom vastgezet aan de verticale balken en de horizontale balk bovenaan.

Op die manier monteren we in volgorde de achtergevel, de linker zijgevel, de deur, het paneel naast de deur en als laatste de rechter zijgevel.

Tussendoor monteren we ook nog eerst even de dragende balken van het meegeleverde zoldertje. Langs de zijkanten worden balken vastgeschroefd die een uitgefreesde opening hebben waar de dragende balken netjes in geschoven kunnen worden.

Als allen panelen op hun plaats staan, boort Papa Jef enkele verankeringsbouten in de betonnen vloer. Zo zijn we er meteen zeker van dat het tuinhuis bij een stevige wind niet kan gaan vliegen. Ik monteer ondertussen de klink en het slot in de deur van ons tuinhuis.

En daarmee houden we het voor vandaag voor bekeken. Als het weer morgen ook weer wil meewerken, zullen Eefje en ik de vloer van de zolder op zijn plaats leggen en het dak dicht timmeren.

Het eindresultaat van een dagje hard werken. De planken voor het dak liggen alvast klaar.
Het tuinhuis is een mini versie van ons eigen huis.
Categorieën
Ons Strohuisje

De speeltoren afgewerkt en meer kastruimte…

Vandaag hadden we nog twee “kleine klusjes” gepland: het afwerken van de speeltoren met een picknicktafel en het verankeren van de schommel.

Daarnaast is ook Papa Jef vandaag langs geweest om op zolder nog wat extra inbouwkasten op hun plaats te komen zetten op zolder. Omdat ikzelf vandaag veel last heb van mijn voet is Eefje genoodzaakt om te helpen om de kasten naar boven te sleuren.

Maar omdat ik mezelf toch ook nuttig wil maken, begin ik alvast met het eerste “kleine klusje”: het plaatsen van de picknicktafel.

Om er zeker van de te zijn dat de tafel netjes past tussen de poten van de speeltoren meet ik op één paal de afstand van de vloer tot de onderkant van de draagbalk af en zet op die afstand een schroef die ik genoeg laat uitsteken om de steunbalk op te laten rusten. Dan leen ik Eefje even om de balk met een waterpas erbovenop vast te houden en zo op de overliggende balk onder de draagbalk weer een hulpschroef te plaatsen. Zo ligt deze alvast 100% waterpas.

Dezelfde truuk wordt gebruikt om over te steken naar de tegenoverliggende zijde: we leggen bovenop de steunbalk een plank en de waterpas. En terwijl Eefje aan de overzijde de andere draagbalk op de juiste hoogte houdt zet ik de laatste twee hulpschroeven. Even rondom controleren dat alles echt perfect waterpas is en dan kunnen de steunbalken vastgezet worden met de houtmoeren.

Om dat wat makkelijker te maken boor ik eerst even voor met een boor die iets smaller is dan de bout die ingedraaid moet worden. Zo schroeft die een stuk makkelijker naar binnen en blijft de balk zonder moeite mooi op zijn plaats.

De planken die de zitbankjes en het tafelblad moeten vormen worden nu aan mekaar geschroefd op een steunbalkje. Om de afstand overal gelijk te houden gebruiken we de waterpas op zijn kant als tussenruimte tussen de planken. Zo liggen die perfect evenwijdig en is de afstand overal perfect gelijk.

Daarna worden de “poten” van de tafel waarop het tafelblad moet rusten in mekaar gezet. Ook hier worden weer planken en de waterpas gebruikt om alles netjes vlak te leggen en zeker te zijn dat alles mooi gealigneerd is.

Daarna wordt alles exact afgemeten om zeker te zijn dat dit steunpunt perfect in het midden van de steunbalk vastgeschroefd wordt.

Als laatste worden de zitvlakken en het tafelblad op hun plaats vastgeschroefd, weer er op lettend dat alles netjes in het midden ligt en daarmee is de tafel klaar.

De meisjes nemen de picknicktafel meteen met veel plezier in gebruik.

Met al dat preciesiewerk aan de picknicktafel heeft Papa Jef ondertussen de kasten op zolder helemaal op hun plaats staan en zo hebben we op zolder alvast heel wat extra kastruimte om vanalles in op te bergen.

Perfect afgewerkte inbouwkasten op maat.

De draden die je bovenop de kasten ziet uitkomen zijn voorzien voor twee paar stopcontacten en een LED-strip voor sfeerverlichting. Om deze in te bouwen wordt er nog een verticale wand met een plexiglas strip voorzien bovenop de kast. Hierin kunnen dan de stopcontacten en de LED-strip mooi weggefoefeld worden voor een perfect en sfeervol eindresultaat.

Voor het laatste “kleine klusje” zijn we heel blij dat Papa Jef een extra handje kan toesteken, want de verankeringsschroeven voor de schommel in de grond draaien is een zware klus. Eefje en Papa Jef zetten de schommel op haar definitieve plaats en met een tenthaak per poot wordt gemarkeerd waar de verankeringsschroeven moeten komen. Daarna wordt de schommel even een klein stukje aan de kant gezet om de verankeringsschroeven te kunnen indraaien.

Hiervoor gebruikt Papa Jef een koevoet als hefboom en daarmee gaat dat “relatief vlot”.

Als laatste wordt de schommel weer op zijn plaats gezet en worden de poten met een schroef bevestigd aan de verankeringsschroeven die stevig in de grond zitten.

Met de verankering op zijn plaats kunnen de meisjes nu naar hartelust schommelen.
En ook papa vindt schommelen leuk zoals je kan zien…
Categorieën
Ons Strohuisje

De Paashaas is gisterenavond al geweest…

…en bracht voor onze twee schatten van dochters een schommel en een speeltoren met een blitse roze schuifaf. Hij heeft het wel als bouwpakket gebracht, dus hadden papa en mama vandaag werk om dit allemaal in mekaar te knutselen.

Na het ontbijt beginnen we eerst met de schommel.

De haken in de draagbalk draaien is best een zware klus, zeker gezien dit helemaal met de hand moet gebeuren. 

Als we even bezig zijn om met veel moeite de haken in te draaien, krijg ik een idee: we steken een dopsleutel door de haak en gebruiken deze op die manier als hefboom om meer kracht te kunnen zetten op de haak terwijl we hem in de draagbalk draaien. Dat gaat alvast een stuk vlotter.

Als de haken op hun plaats zitten worden ze langs boven vastgezet met behulp van twee bouten.

Daarna worden de draagbalken schuin aan mekaar bevestigd met behulp van draadbouten die we met een rakkejak indraaien. Tussen de twee balken wordt een extra versteviging bevestigd om een stevige verbinding te maken.

We proberen met ons tweeën om de draagbalk op de grond tussen de draagbalken te klemmen, maar dat wil niet echt lukken. We zullen ze eerst moeten rechtop zetten om dan de draagbalk er netjes in te laten zakken, maar dan komen we wel een mannetje te kort. Gelukkig is onze buurman, Marcel, bereid om even een handje toe te steken. Terwijl Marcel en Eefje de draagbalken rechtop houden laat ik de balk in de voorziene uitspring zakken. Met de zware hamer worden de steunbalken op de juiste afstand van het uiteinde van de draagbalk geslagen.

De draagbalk wordt met de dwarsbalk van de steunbalken verbonden door een extra verstevigingsbalk.

Eefje knutselt de dubbele schommel in mekaar en dan is de schommel klaar om al eens getest te worden door onze twee meisjes. En plezier dat ze hebben! Zelfs al mogen ze nog niet heel hoog gaan omdat we de schommel nog moeten verankeren in de grond, maar eerst beginnen we alvast met de bouw van de speeltoren met schuifaf.

Eerst het hekje vastschroeven op de steunpalen van het huisje.

Op de juiste afstand van de vloer wordt het hekje vastgeschroefd en verbindt zo twee steunpalen van de toren met mekaar. Daarna draaien we de constructie om en bevestigen we de steunbalk voor de vloer aan de andere kant. Als laatste wordt de derde steunpaal op het uiteinde van de steunbalk en de eerste gevel is klaar.

De tegenoverliggende gevel wordt op dezelfde manier gemonteerd en het derde hekje wordt alvast aan één kant op het uiteinde van één van de gevels bevestigd.

Dan is het weer tijd om onze buurman ter hulp te roepen om de twee gevels samen met Eefje op hun plaats recht te zetten zodat ik het hekje aan de tegenoverliggende gevel ook kan vastschroeven zodat de toren alvast op zichzelf kan blijven staan.

Het laatste hekje wordt op zijn plaats geschroefd en daarmee is de basisconstructie van de speeltoren klaar.

Als volgende leggen we de vloerplanken op hun plaats, maar we schroeven ze nog niet meteen vast om ervoor te zorgen dat de constructie nog een beetje speling geeft indien nodig.

Daarna monteren we de trap aan de achterzijde van de toren en hierbij merken we dat we een paar vloerplanken een beetje moeten verschuiven. Al een geluk dat we die nog niet hadden vastgeschroefd!

Dan is het de beurt aan de schuifaf en terwijl ik de vloerplanken nog vastschroef wordt deze al meteen getest door onze twee meisjes. Aan het gegiechel te horen werkt ze prima.

In het midden van de vloer wordt nog een extra steunbalk gemonteerd en dan is het tijd om het dak op de toren te plaatsen.

Eerst worden de draagbalken in een hoek van 45* gemonteerd met behulp van een nokbalk. Dan moeten die op de steunpalen bevestigd worden en aan beide zijden even ver oversteken. We proberen dat eerst te doen doordat Eefje de draagbalken vasthoudt en ik ze meteen vastschroef, maar dat wil niet echt goed lukken. De tactiek wordt dus veranderd en we boren eerst op de juiste afstand even voor zodat de draadbouten er makkelijker indraaien en zo lukt het wel.

Terwijl ik de afstand tussen de dakplanken afteken op de draagbalken…
…zet Eefje alvast de nagels op hun plaats in de dakpkanken.

Door de nagels beneden al op de planken vast te zetten hoeven we die niet vast te houden om de planken op hun plaats vast te nagelen. Dat maakt het een stuk makkelijker om de planken netjes uit te lijnen op de uitgestippelde tussenafstand en dan vast te nagelen.

De laatste planken aan de voorzijde nagel ik vast op een stoel staand binnen in het huisje.

De laatste planken aan de achterzijde kan ik niet meer langs binnen nagelen en dus moeten we hier wat extra creativiteit aan de dag leggen. Eefje nagelt ze aan de zijde van het terrasje vast terwijl ze op een stoel staat en ik nagel de andere zijde vast op de hoogste sport van de trapladder die we mochten lenen van onze buurman. Ik zie vanop de ladder het streepje niet voor de tussenafstand, dus Eefje gidst me om de plank netjes uit te lijnen en dan kan ik ze perfect vastnagelen.

Als laatste wordt er nog een afwerkingslat tegen de zijkant van het dak genageld en daarmee is de toren helemaal klaar.

Het eindresultaat van een dagje zwoegen.

Uiteindelijk zijn we toch een goeie 10 uur bezig geweest om de twee speeltuigen in mekaar te knutselen. Dat viel dus best tegen, want we hadden gedacht dat op een voormiddagje klaar te krijgen.

Morgen moeten we nog de picknicktafel monteren en de schommel tegen de toren plaatsen en verankeren en dan is alles helemaal klaar voor gebruik. De tweede schommel was de paashaas nog vergeten, maar die zou hij ons zeker nog voor het paasweekend bezorgen, dus dat komt zeker nog in orde!

Categorieën
Ons Strohuisje

De inrit is klaar!

Dinsdagochtend zijn de mannen van van Logten & Co alweer heel vroeg van de partij. Nu de stabilisé een week tijd gehad heeft om uit te harden is het tijd om de grindmatten en kiezel terug te leggen om de inrit verder af te werken.

Een deel van de grindmatten is te zeer beschadigd om opnieuw gebruikt te worden en deze worden dan ook vervangen door nieuwe grindmatten. Waar de matten rond de putdeksels moeten komen te liggen worden deze zo nipt mogelijk uitgesneden en er netjes rond gelegd.

De matten worden van de straatkant richting de tuin op hun plaats gelegd.

Vooraan op de inrit worden de nieuwe matten gelegd. Daar is het het belangrijkste dat alles goed op zijn plaats ligt, want daar heeft de inrit het meeste te lijden onder het binnenrijden met de auto. Waar de inrit aansluit aan de tuin worden de matten als een heuse legpuzzele in mekaar gepuzzeld om zoveel mogelijk van de kapotte matten te kunnen recupereren.

De kiezelsteentjes zelf worden er met de kruiwagen en de schup verdeeld en daarna met de hark netjes verdeeld over de hele oppervlakte. Het is zo uiteraard heel wat meer werk dan met de bobcat, maar je bent dan wel zeker dat je de ondergrond niet beschadigt.

Met de kruiwagen worden kiezels in de matten gekieperd.
En dan wordt alles netjes met de hark verdeeld.
Het eindresultaat is een prachtige inrit die overal netjes gelijk ligt!

Vandaag waren het eindelijk de laatste loodjes voor een perfecte inrit: beton rond de putdeksels zorgt ervoor dat deze stabiel liggen en blijven. We zullen hier dus zonder problemen over kunnen rijden zonder ons zorgen te moeten maken of ze al dan niet op hun plaats blijven liggen.

De trap aan de ingang wordt ook terug op zijn plaats gezet en daarmee is het werk achter de rug.

De toegang wordt wel nog even afgespannen, want we moeten nog minimum een week wachten voordat we met de auto over onze inrit mogen rijden. Een goeie raad die we zeker gaan opvolgen.

In ieder geval zijn we zeer tevreden met het eindresultaat. Nu wordt het weer sparen om de rest va de voortuin op dezelfde manier te laten aanleggen. We weten nu wat het ongeveer zal kosten, dus kunnen we ons weer een extra doel voorop stellen.

De putdeksels liggen perfect op hun plaats met een solide betonnen fundering eronder.
Categorieën
Ons Strohuisje

Stap 2 naar een geweldig tuinhuis: bodemplaat als fundering

Vanmorgen om 6u waren de mannen van Lucon floors paraat. Terwijl Eefje alvast koffie zet en verse koffiekoeken bakt wordt in de kuil die ik gegraven heb eerst een plastic zeil gelegd en daarna het wapennet op zijn plaats gelegd. Tussen de twee netten worden speciale afstandhouders geplaatst zodat het wapennet overal even ver uit mekaar ligt en we een perfecte wapening krijgen voor de betonnen bodemplaat.

Het wapnnet ligt op zijn plaats. We zijn klaar voor het storten van het beton.

Het wapennet ligt nog maar net op zijn plaats of de betonmixer is er ook al. Raf is precies op tijd om te komen helpen om het beton met kruiwagens naar de kuil te rijden om het daar te storten. Met 4 kruiwagens en evenveel kruiers kunnen we net snel genoeg volgen om het beton van de mixer naar de kuil te brengen en het daar met de kruiwagen te storten.

Terwijl we bezig zijn komt Chris ook nog toe om even een handje toe te steken en met nog een man meer gaat het nog vlotter.

Met behulp van de laser wordt het beton perfect uitgestreken zodat de vloerplaat netjes waterpas komt te liggen.
De betonmixer en de kruiwagens worden na gebruik direct netjes afgespoeld. Zo kan het beton niet uitharden en is alles perfect proper en klaar om opnieuw gebruikt te worden.
Het beton ligt perfect vlak en waterpas. De ideale vloer om ons tuinhuis op te bouwen.

De vloerplaat ligt perfect dankzij het professionele werk van de mannen van Lucon Floors en we kunnen samen genieten van de verse koffie en koffiekoeken.

Ons tuinhuis wordt geleverd tijdens de paasvakantie, dus heeft het beton ruim de tijd om uit te harden. Zo zijn we alvast zeker van een perfecte fundering waardoor het opbouwen van het tuinhuis een stuk gemakkelijker zal zijn.