Gisterenavond hebben we onze garagepoort laten opmeten: 3m84 op 2m14! Da’s geen klein poortje, dus verwachten we ons aan een lange wachttijd omdat die op maat gemaakt moet worden, maar nee hoor. Over 3 weken kan deze al geleverd en geplaatst worden.
Dat valt dus al heel goed mee.
We kijken er al naar uit om eindelijk de garage te kunnen afsluiten en bovendien kan Matthias van het Leemniscaat niet aan de buitenkant verder werken vooraleer dat de poort netjes op zijn plaats hangt.
Wat we jullie ook nog waren vergeten vertellen: de elektriciteit is goedgekeurd! Dat wil dus zeggen dat we nu eindelijk een afspraak hebben kunnen vastleggen bij Infrax om de elektriciteitsmeter binnen te plaatsen zodat de werfkast buiten weg kan. Op 16/4 is het zover, dan kunnen we eindelijk de elektriciteit volledig benutten en hoeven we niet meer op te passen met het gelijktijdig gebruiken van meerdere grote stroomverbruikers. Alweer een mijlpaal die dichterbij komt…
Vandaag is het de eerste dag van de paasvakantie. Een dag waar we lang naar uitgekeken hebben, want vandaag zijn we begonnen met het lemen van de binnenmuren van ons strohuisje.
Omdat de cursus toch alweer een tijdje geleden is beginnen we in de garage. Als dat wat schots en scheef is, is dat minder erg, he. Mathias had hier zaterdag al een korte demonstratie gegeven aan de achterkant en dus gaan we hier alvast verder.
Alvorens we kunnen beginnen moet er natuurlijk leem gemengd worden met de leempomp van Mathias en onderaan de balken in de garage moet er eerst nog rietmatten vastgeniet worden, want zoal we al aangaven is jutte hier onvoldoende.
We zijn hiermee dan ook al druk in de weer als Kristien toekomt. Zij komt ons vandaag een flink handje helpen met het lemen.
Als het eerste mengsel klaar is, hebben Eefje en Kristien de rietmatten al op hun plaats hangen en gaan we aan de slag met de pomp. Gdvdmme. De leem wil niet goed hechten en door het gewicht valt hij weer naar beneden waar hij normaal door de jutte zou moeten dringen. Blijkbaar is onze leem een beetje te dun, spuit even afzetten en terug naar de leempomp om wat extra leem toe te voegen en zo het mengsel dikker te maken.
De leem hecht nu goed aan het stro, maar met de jutte wil het gdvdmme nog altijd niet goed lukken. Het zag er thans zo simpel uit toen de Mathias dat voordeed… We bellen even naar Mathias om raad. Blijkbaar moeten we eerst leem onder de jutte spuiten en daarna de jutte in de leem drukken. Zo gezegd zo gedaan en we gaan weer aan de slag.
Het blijkt gdvdmme toch nog altijd niet zo vlot te gaan. Het is niet evident om de spuit te volgen met het aandrukken van de jutte. De leemspuit gaat immers aan een hels tempo verder en Eefje kan niet volgen met het aandrukken van de jutte in de leem.
Gelukkig heeft Kristien een goed idee. We gebruiken de gemorste leem om deze met de hand aan te brengen onder de jutte. Zo is het makkelijker om de jutte in de leem aan te drukken en vervolgens hoef ik met de leemspuit “gewoon” de muur verder vol met leem te spuiten.
Terwijl ik het volgende mengsel prepareer, gaan Eefje en Kristien aan de slag om de zojuist gespoten muur verder af te werken. Eerst wordt er met de rei de leem zo goed mogelijk recht getrokken, daarna wordt een wapennet ingestreken met de kam. Waar het wapennet niet zo goed wil meewerken, schakelen ze over naar hun 10 geboden. Met de hand gaat het blijkbaar vaak een stuk makkelijker.
Eefje strijkt het wapennet in de leem. Dit moet ervoor zorgen dat de leem mooi samen blijft en niet gaat barsten.
Het tweede mengsel blijkt nu weer te dik te zijn waardoor het niet vlot uit de leemspuit komt. Gdvdmme! We gaan weer naar de leempomp en scheppen de te zware leem van de bak beneden terug in de mengbak waar we wat water toevoegen. We laten nu de leem eerst in de leempomp zelf circuleren om zo te controleren dat we de juiste formule gevonden hebben.
Van rechts naar links: een strook waar we enkel leem onder en tussen de jutte gesmeerd hebben, een strook waar de leem uitgestreken is en tenslotte een stuk waar het wapennet al ingestreken werd.Eefje strijkt het wapennet in de leem nadat Kristien deze ongeveer gelijk uitgestreken heeft.
Tegen het einde van de dag hebben we eindelijk het goede ritme gevonden en Kristien wil abosluut blijven helpen totdat de garage volledige geleemd is.
Kristien smeer met de hand het laatste stukje muur van de garage ongeveer gelijk, zodat Eefje hierna het wapennet erin kan strijken. Daarna hebben we alle drie ons avondeten meer dan verdiend!
Daarna eten we buiten ons avondeten en met nen dikke merci kan Kristien weer richting thuis vertrekken. Het is ondertussen alweer 20u30 en wij kruipen ook ons beddeke in. Dit keer rijden we hiervoor echter niet naar onze tijdelijke woning, maar blijven we in ons strohuisje slapen.
Op zolder hebben we een geïmproviseerde slaapkamer voorbereid met luchtmatras en slaapzak. We brengen vandaag dus onze eerste nacht door in ons strohuisje en schrijven deze blog live vanop de werf.
Vandaag werden de laatste loodjes gelegd om helemaal klaar te zijn voor het lemen:
Papa Jef heeft in de garage de hoek van een sokkel uitgehaald met de pikeur. Zo kunnen we daar nu de dorpel voor de garage opmeten en bestellen.
Papa Jef en ik hebben samen de garage van een plafondje voorzien door OSB-platen tegen het plafond te schroeven.
Eefje heeft de laatste stukken stro geschoren en voorzien van jutte.
Mathias is de leempomp komen brengen en heeft mij een demonstratie gegeven en uitgelegd hoe daarmee gewerkt moet worden. Detailuitleg met beeld krijgen jullie van zodra we er echt mee aan de slag gaan.
De stelling in de eetkamer en living staat klaar.
De trap werd afgebroken zodat ook in de hal geleemd kan worden.
Eefje is rietmatten gaan halen zodat we de dikke balken met rietmatten kunnen inpakken. Hiervoor is jutte niet geschikt wegens niet sterk genoeg om het gewicht van de leem te dragen. Jutte kan enkel gebruikt worden voor kleinere oppervlakten, voor grotere oppervlakten gebruik je best rietmatten.
Kortom we zijn er helemaal klaar voor en kijken er al naar uit om er vanaf maandagmorgen in te vliegen!! Veel vakantie zal er dus niet van komen, want we zullen moeten doorwerken als we tegen het einde van de vakantie het hele huis binnenin geleemd willen hebben…
Dat er heel wat stro in een strobalenwoning zit dat zal jullie ondertussen zeker niet meer verbazen.
Vandaag is Papa Ronny een handje komen toesteken in ons strohuisje. Terwijl hij de koorden doorknipt, scheert mijn vrouwke het stro van de studio/atelier alvast mooi gelijk. Als je daarmee bezig bent valt het meteen weer op hoeveel stro er van de muren komt bij het scheren! Als de studio geschoren is wordt het werk verhuisd naar onze garage.
Als ik van het werk thuiskom zit mijn vrouwke dan ook “verstopt” onder het huis. Ik moet dat toch ook een keer gedaan hebben, dus voor het laatste stukje kruip ik onder het huis. ’t Is een geluk dat we niet te breed gebouwd zijn…
Daarna verplaatsen we ons terug naar de studio waar we in de hoek een op de ondertussen bewezen methode een gat voor een dubbel stopcontact en een schakelaar voorzien.
Daarmee houden we het voor vandaag voor bekeken, want het is voor beiden al een behoorlijk lange dag geweest.
Deze week zijn we weer druk bezig geweest met het afwerken van extra muren.
Tijdens de week hebben Eefje en ikzelf ons geconcentreerd op de muur van de garage langs de voorkant van het huis. Deze leverde weer een extra uitdaging op, want hierin moeten we exact 2m stro opstapelen en dus kunnen we geen twee keer twee strobalen stapelen, want dan is er geen ruimte meer over om de laatste balk om het stro aan te drukken te leggen.
Daarom worden er eerst twee rijen strobalen geplaatst en op de normale manier aangedrukt. Daarboven leggen we een rij strobalen en daarbovenop enkele losgemaakt pakketjes van de strobalen. Deze drukken we dan aan zodat er exact genoeg ruimte overblijft om hier een strobaal op zijn kant tussen de laatste balk en het plafond te klemmen. Om deze laatste op zijn plaats te krijgen, zetten we een stelling op waar ik bovenop kan gaan liggen en dan met de voeten de strobaal ertussen sjotten. Niet comfortabel, en lichtjes claustrofobisch, maar het werkt wel!
Op zaterdag moet Eefje de hele dag gaan lesgeven en dus komt mijn schoonbroerke, Jens een handje toesteken. Terwijl Papa Jef verder werkt aan de ramen, werken Jens en ik de muur aan het overdekt terras van de garage af. Het werk vlot goed en dus zijn we al vrij vroeg klaar met deze muur. Het vergt wel veel energie om die laatste strobalen ertussen te duwen en omdat ik normaal gezien nog moet gaan tennissen houden we het daarna voor de zaterdag voor bekeken.
Op zondag zijn Eefje en ikzelf weer met ons tweetjes op de werf en wordt er op de stelling gewerkt om de muur van de woonkamer af te werken. Op de benedenverdieping was dit de eerste muur die we toen nog samen met onze architect gebouwd hebben. Nu was het dus de hoogste tijd om deze verder omhoog te trekken. Omdat deze muur boven de vide is, moeten we hier op de stelling werken. Best wel een uitdaging, want op een stelling sta je toch altijd net iets minder vast dan op de begane grond, nietwaar.
Omdat we op de stelling moeten werken, worden de balken om aan te drukken beneden op maat gezaagd, maar boven op de stelling pas aan mekaar gezet. Daarna leggen we deze samen op zijn plaats om aan te drukken. De eerste balk wordt op de klassieke manier aangedrukt. Voor de tweede hebben we maar 13cm vrije ruimte en moeten we dus weer iets nieuws fantaseren. We proberen een techniek die we eerder al toegepast hadden in de muur van de slaapkamer. Boven de plafondbalken van het skelet zetten we een driehoek tussen de balk en de schuine balken van het dak. Daaronder zetten we een balkje en de krik om aan te drukken. Zo lukt het ons om heel eenvoudig het stro aan te drukken met de balk.
De resterende ruimte van 19cm vullen we op met op maat gemaakte strobalen en daarmee is er weer een muur klaar.
De muur boven de vide is helemaal klaar! Jippie!!
Niels en Nadia komen ons nog verrassen met iets lekkers en daarna rijden we moe, maar voldaan weer naar huis.
Woensdag beginnen we aan de muur van de badkamer. Deze belooft ons ook weer voor de nodige uitdagingen te zorgen, maar meer hierover volgende week…
