Vanmorgen om 10u hebben we afgesproken om bij onze stroboer, Emmanuel, een 60-tal extra strobalen te gaan ophalen. Omdat Eefje in de voormiddag moet werken, zal Niels met mij meerijden om te helpen de strobalen in onze camionnette en remork te laden. En maar een geluk dat Niels erbij was, want achteruit rijden met nen remork, dat lukt mij echt nog altijd niet.
We rijden twee keer op en af, want we krijgen maar 30 strobalen per keer mee: 12 in de remork en 18 in onze camionette. En als alles gelost is, staat onze keuken weer vol met strobalen…
Op donderdag werd het glas voor de vaste ramen geleverd en dat moet vandaag binnen gezet worden. Nadat we de broodjes die Eefje is gaan halen verorberd hebben komt ook Papa Jef toe en samen dragen we het glas naar binnen en zetten we dit klaar op de verdieping waar het glas in de ramen gezet moet worden.
Om de ramen naar de eerste verdieping te halen, worden deze op een speciaal hiervoor gemaakte richel gezet en dan met de lier omhoog getrokken. Eefje en Papa Jef zetten deze beneden klaar op de richel en Niels en ik halen ze op de eerste verdieping er af.
Het moet gezegd na 23 ramen van tussen 44kg en 63kg per stuk begint de rug toch lichtjes te klagen en zijn we blij dat alle ramen netjes binnen staan.
Eefje heeft nog wat energie op overschot en dus wordt er nog een raam afgewerkt alvorens we de remork weer bij ons moeke afzetten en daarna onze welverdiende frietjes gaan eten.
De laatste muren zijn blijkbaar ook absoluut de muren met de grootste uitdagingen.
In de bovenste piek van de muur moet er telkens een driehoek opgevuld worden met stro, net onder het dak. Er kan hier dus niet op de klassieke manier gewerkt worden om het stro aan te drukken. We beginnen op vrijdagavond met de eerste moeilijke muur, de achterste muur op zolder waar geen raam in moet.
De onderste lagen zijn nog vanzelfsprekend, want dat is een kwestie van stro stapelen en dan naar beneden aandrukken. Maar als we de tip naderen, moeten we een andere techniek gaan verzinnen. Even nadenken en overleggen, dus…
We komen uiteindelijk met de volgende oplossing:
2 balken van ongeveer 60cm zagen waarop de haken om ze aan het skelet vast te zetten alvast klaar gezet worden
de eerste balk houd ik omhoog aan de achterkant van de muur en Eefje hamert deze tegen de balken vast
vervolgens vullen we de holte boven de halve bank op met stro en drukken dit zo goed mogelijk aan
op de tweede balk wordt er een pakket stro vastgebonden, zodat ik dit samen met de balk omhoog kan drukken en zo het stro in de holte kan aandrukken
Eefje hamert de balk weer vast met de haken tegen het houtskelet
We hebben hiermee de piek goed opgevuld en terug een horizontale balk waartegen we onze krukken kunnen zetten om het stro van de lagere lagen aan te drukken.
Wanneer er geen strobaal meer tussen past, wordt de overblijvende ruimte opgevuld met op maat gemaakte strobalen. Een triplex plaat helpt hierbij om de balen goed te kunnen klemmen.
Op zaterdagmorgen is ook Papa Jef weer van de partij om de laatste ramen af te werken. Hij brengt ook extra stelling mee. Deze zullen we nodig hebben om het stukje muur boven de vide te kunnen bouwen.
Ook Niels komt langs om de steun voor de lier waarmee we het glas omhoog zullen trekken te verstevigen. Hij heeft een extra verstevigingsring gemaakt om rond de verticale buis op het zwakke punt vast te zetten. Van daaruit zal de steun extra verankerd worden met twee balken die verbonden worden met twee draagbalken van het houtskelet. Dit zou voldoende tegengewicht moeten geven zodat deze buis niet langer doorbuigt onder de grote last van het zware glas.
Voordat hij naar huis gaat, helpt Niels nog een handje bij het opbouwen van de stelling en het afwerken van het laatste stukje plafond op zolder. Eefje en ik kunnen ons zo volledig concentreren op muren bouwen en tegen de avond zijn we dan ook blij dat we twee volledige muurhelften klaar hebben, inclusief de moeilijke bovenste hoeken. De basislaag van de volgende muur ligt ook al op zijn plaats en daarmee zijn we even technisch werkloos, want de metalen hoeken die we nodig hebben om de aandrukbalken vast te zetten zijn op.
Daarmee hebben we onszelf nog een keertje een echte rustdag verdiend op zondag, maar maandagavond wordt er weer verder gewerkt. We willen immers over twee weken alle muren helemaal klaar hebben!
Op zaterdagmorgen weer om 8u afgesproken met Papa Jef. Terwijl Eefje de kids op de kunstacademie leert schildren, begin ik alvast met het afwerken van de vloer beneden. Ik denk er nog net op tijd aan dat er eerst nog enkele elektriciteitsleidingen naar de garage en studio gelegd moeten worden, dus worden die eerst op hun plaats gelegd.
Daarna gebruik ik een spiksplinternieuwe stift om op de OSB-platen aan te duiden waar de waterleidingen en elektriciteitsdraden lopen. Zo voorkomen we verrassingen bij het nagelen van de afwerkingsvloer later.
Papa Jef werkt ondertussen verder aan de raamkozijnen en helpt ook even een handje om een OSB-plaat op zijn plaats te leggen die niet tussen enkele eerder gelegde platen wil schuiven. Hij zaagt er eerst aan de kant met de groef enkele milimeters af en daarna wordt de groef opnieuw uitgediept. Zo is de plaat enkele milimeters smaller en schuift ze er vlotjes tussen.
Als Eefje op de werf toekomt na het lesgeven, is het tijd om de OSB-platen onder de trap op hun plaats te leggen. Perfecte timing dus, want dat lukt echt niet alleen! Even later liggen eindelijk alle platen op hun plaats. Weer een mijlpaal afgewerkt!
Het is ondertussen 16u en houden het voor de zaterdag voor bekeken. Papa Jef heeft nog andere afspraken die hij moet nakomen en wij zijn allebei stikdood. Zaterdagavond wordt dus gebruikt om uit te rusten zodat we vandaag weer fit en fris waren om aan de muren te beginnen.
Het is alweer een tijdje geleden dat we nog stromuren gebouwd hebben en we moeten er dus even weer inkomen. Hoe ging dat nu weer? Gelukkig komt alles snel weer terug en tegen de avond is er alweer een muur helemaal klaar en zijn enkele balken op de juiste lengte gezaagd zodat we morgenavond meteen aan de slag kunnen.
De volgende weken zal er hard gewerkt worden om de muren zo snel mogelijk af te werken, zodat de ramen kunnen gemonteerd worden en het glas besteld.
Gisteren waren we alweer vroeg op de werf, want we hadden heel wat op de planning staan.
Papa Jef is ook al vroeg van de partij en begint samen met mij met het opmeten van de ramen. Eefje en Jens werken ondertussen boven verder aan de verrekte muur van de zolder zodat die eindelijk ook af geraakt.
Na het opmeten begint Papa Jef met het monteren van de raamkaders van de eerste verdieping. Onze studio/atelier is een ideale werkplaats voor het op maat zagen en monteren van de raamkaders. Allereerst wordt het buitenkader aan mekaar gezet. Hiervoor worden de balken perfect op maat gezaagd met de verstekzaag met een zaagblad met een hele fijne tand. Ons zaagblad telt 48 tanden waardoor de balken perfect glad afgezaagd worden zonder te splinteren. Een echte must als je zelf je raamkaders wil maken, want met een grof zaagblad kun je niet precies zagen en krijg je grove randen.
Eerst worden de onderste en bovenste balken op lengte gezaagd over de volledige breedte van het raam. Daarna worden de verticale tussenstijlen op maat gezaagd, rekening houdend met de gemeten hoogte van het raam en de hoogte van de balken boven en onder. Dit kader wordt dan in mekaar geschroefd met drie lange schroeven per verbinding.
Papa Jef controleert of het latje perfect in het raamkader past alvorens het wordt vastgelijmd en genageld.
Omdat de langste latten nog kunnen buigen kunnen deze perfect tussen de andere latjes geklemd worden zodat er geen opening zichtbaar is in de hoeken. De nageltjes worden dan nog verborgen met behulp van wat “houtpasta”. Een preciesiewerkje, ideaal voor een kunstenares als mijn vrouwke!
Het eindresultaat is een perfect afgewerkt raam met een mooi randje rond het kader voor het glas.
Raam nummer 2 is ook helemaal klaar en afgewerkt.Detail van een verstek
Terwijl we hier mee bezig zijn, merken we dat er vooraan op straat een lek in de waterleiding is. De brandweer wordt gebeld die op haar beurt de technische dienst van de watermaatschappij contacteert om het lek te komen herstellen.
Onze woning wekt blijkbaar de interesse van de mannen van de watermaatschappij, want als het lek hersteld is komen ze een kijkje nemen op de werf. Het blijft fascinerend zo’n strobalenwoning.
Om de ramen beneden te kunnen opmeten moeten er nog enkele lage muurtjes gemaakt worden en hiervoor moeten we eerst een “tafel” maken waarin het stro zal komen en ervoor zorgt dat de horizontale balk voldoende waterpas komt om er het raamkader op te plaatsen.
Om dit gedaan te krijgen in een raamopening van iets meer dan 4 meter, zetten we eerst de verticale steunen. We plaatsen er op elke hoek en op 2 strobalen afstand van de buitenkant van het raam. Zo krijgen we 4 steunpunten waarop we de horizontale balken kunnen leggen. De steunbalkjes zijn 46cm hoog zodat we onze strobalen die 50cm breed zijn 4cm kunnen aandrukken. Twee strobalen boven mekaar worden normaliter 6cm samengedrukt, dus dit zou voldoende moeten zijn voor de stevigheid van de muur.
Als de verticale balkjes op hun plaats staan, zetten we eerst de strobalen ertussen en leggen daarna de op lengte gezaagde horizontale balken erop. Deze balken worden met de krik naar beneden gedrukt tot ze op de verticale balkjes rusten en dan in de verticale balkjes vastgeschroefd met 3 lange schroeven. Zo krijgen we een tafeltje van 52cm hoog waarop onze ramen kunnen rusten.
Namiddag krijgen we nog bezoek van collega-strobouwers uit West-Vlaanderen. We geven Peter, Liesbet en Manon een uitgebreide rondleiding met de nodige tekst en uitleg. Je kan zo zien dat het bij hun ook kriebelt…
We hebben heel wat bezoek gehad vandaag, maar tussendoor werd er toch ook flink doorgewerkt. Zo zijn er al 2 raamkaders volledig afgewerkt, werd de verrekte stromuur in de hoek van de zolder eindelijk afgewerkt en is de moeilijkste “tafel” voor het raam in de living beneden klaar.
Vandaag wordt er weer niet gewerkt, want mijn vrouwke en ik vieren vandaag onze eerste huwelijksverjaardag en ’t wordt dus de hoogste tijd dat ik mijn computerke weer afzet…
Gisteren hebben we ons geamuseerd met het verwijderen van een aantal OSB-platen van de vloer op de benedenverdieping. We hadden namelijk bij controle gemerkt dat de afvoer die eronder ligt niet correct afliep. Hoe weten we dat? Simpel: water dat je aan de ingang ingiet moet er aan de uitgang uitkomen en dat was dus niet het geval!
Als de OSB-platen verwijderd zijn, slijpen we met de kettingzaag een gleuf langs de zijkant van een tussenschot in de vloer. Zo kan de afvoerbuis hierin gelegd worden. Om zeker te zijn van een correct verloop – we mikken op een verval van ongeveer 1cm per meter – zullen we de buizen met speciaal daarvoor ontworpen klemmen op het tussenschot vastzetten. Als de gleuven klaar zijn, rijden we dus langs “den Brico” om daar vast te stellen dat alle klemmen op zijn. Nondedekke! Dan even Jef van Anja gebeld. Hij heeft nog wel enkele van die klemmen op voorraad en die mogen we gaan ophalen.
We zijn iets te lang blijven plakken bij Anja, waardoor het bevestigen van de buizen uitgesteld werd naar vandaag. Gisterenavond zijn we nog langs Papa Jef geweest om daar een doos korte gedraaide nagels op te halen en te overlopen hoe de ramen moeten gemaakt worden.
Vanmorgen beginnen we dan met het ophangen van de afvoerbuizen voor het water van het pompbakje in het toilet en het pompbakje op de studio / atelier. Eerst meten we nauwkeurig om de 40cm van de bovenkant van de plank naar beneden telkens een halve centimeter extra af. Dan worden de klemmen op hun plaats vastgeschroefd en als laatste stap worden de buizen in de klemmen gedrukt.
De afvoerbuis zit met klemmen vast op de balk. Zo zijn we zeker dat het verloop constant blijft.
Nog even testen met een bekertje water en ja hoor, nu loopt het water er mooi aan de andere kant uit. Vermits de buizen nu vastgezet werden zijn we meteen ook zeker dat dat zo zal blijven!
In de namiddag rijden we langs RaameXpress in Beringen. Daar hebben we een afspraak met een verkoper om een aantal deuren te bekijken en we maken van de gelegenheid gebruik om ook een indicatieve prijs op te vragen voor het glas voor de ramen, de schuifdeur van het terras achteraan en de kipramen. Het lijkt erop dat we hier een paar duizend euro goedkoper gaan uitkomen dan oorspronkelijk in ons budget opgenomen. Da’s een mooie meevaller!
Het gesprek met de verkoper loopt ook een beetje uit, waardoor het niet meer de moeite is om nog terug naar de werf te gaan. Het was een goed gesprek met veel nuttige informatie en enkele goeie tips om onze ramen op een betere manier te maken zodat we een betere isolatiewaarde zullen bekomen. We zullen een keertje met Papa Jef bespreken of het haalbaar is om dit zelf zo te maken. Als het kan, zullen we dat in detail beschrijven als het zover is.
Doordat we een keertje vroeger thuis zijn hebben we eindelijk ook eens tijd om het gras te maaien zodat dit niet meer op een mini-jungle gelijkt…
