Categorieën
Ons Strohuisje

De Paashaas is gisterenavond al geweest…

…en bracht voor onze twee schatten van dochters een schommel en een speeltoren met een blitse roze schuifaf. Hij heeft het wel als bouwpakket gebracht, dus hadden papa en mama vandaag werk om dit allemaal in mekaar te knutselen.

Na het ontbijt beginnen we eerst met de schommel.

De haken in de draagbalk draaien is best een zware klus, zeker gezien dit helemaal met de hand moet gebeuren. 

Als we even bezig zijn om met veel moeite de haken in te draaien, krijg ik een idee: we steken een dopsleutel door de haak en gebruiken deze op die manier als hefboom om meer kracht te kunnen zetten op de haak terwijl we hem in de draagbalk draaien. Dat gaat alvast een stuk vlotter.

Als de haken op hun plaats zitten worden ze langs boven vastgezet met behulp van twee bouten.

Daarna worden de draagbalken schuin aan mekaar bevestigd met behulp van draadbouten die we met een rakkejak indraaien. Tussen de twee balken wordt een extra versteviging bevestigd om een stevige verbinding te maken.

We proberen met ons tweeën om de draagbalk op de grond tussen de draagbalken te klemmen, maar dat wil niet echt lukken. We zullen ze eerst moeten rechtop zetten om dan de draagbalk er netjes in te laten zakken, maar dan komen we wel een mannetje te kort. Gelukkig is onze buurman, Marcel, bereid om even een handje toe te steken. Terwijl Marcel en Eefje de draagbalken rechtop houden laat ik de balk in de voorziene uitspring zakken. Met de zware hamer worden de steunbalken op de juiste afstand van het uiteinde van de draagbalk geslagen.

De draagbalk wordt met de dwarsbalk van de steunbalken verbonden door een extra verstevigingsbalk.

Eefje knutselt de dubbele schommel in mekaar en dan is de schommel klaar om al eens getest te worden door onze twee meisjes. En plezier dat ze hebben! Zelfs al mogen ze nog niet heel hoog gaan omdat we de schommel nog moeten verankeren in de grond, maar eerst beginnen we alvast met de bouw van de speeltoren met schuifaf.

Eerst het hekje vastschroeven op de steunpalen van het huisje.

Op de juiste afstand van de vloer wordt het hekje vastgeschroefd en verbindt zo twee steunpalen van de toren met mekaar. Daarna draaien we de constructie om en bevestigen we de steunbalk voor de vloer aan de andere kant. Als laatste wordt de derde steunpaal op het uiteinde van de steunbalk en de eerste gevel is klaar.

De tegenoverliggende gevel wordt op dezelfde manier gemonteerd en het derde hekje wordt alvast aan één kant op het uiteinde van één van de gevels bevestigd.

Dan is het weer tijd om onze buurman ter hulp te roepen om de twee gevels samen met Eefje op hun plaats recht te zetten zodat ik het hekje aan de tegenoverliggende gevel ook kan vastschroeven zodat de toren alvast op zichzelf kan blijven staan.

Het laatste hekje wordt op zijn plaats geschroefd en daarmee is de basisconstructie van de speeltoren klaar.

Als volgende leggen we de vloerplanken op hun plaats, maar we schroeven ze nog niet meteen vast om ervoor te zorgen dat de constructie nog een beetje speling geeft indien nodig.

Daarna monteren we de trap aan de achterzijde van de toren en hierbij merken we dat we een paar vloerplanken een beetje moeten verschuiven. Al een geluk dat we die nog niet hadden vastgeschroefd!

Dan is het de beurt aan de schuifaf en terwijl ik de vloerplanken nog vastschroef wordt deze al meteen getest door onze twee meisjes. Aan het gegiechel te horen werkt ze prima.

In het midden van de vloer wordt nog een extra steunbalk gemonteerd en dan is het tijd om het dak op de toren te plaatsen.

Eerst worden de draagbalken in een hoek van 45* gemonteerd met behulp van een nokbalk. Dan moeten die op de steunpalen bevestigd worden en aan beide zijden even ver oversteken. We proberen dat eerst te doen doordat Eefje de draagbalken vasthoudt en ik ze meteen vastschroef, maar dat wil niet echt goed lukken. De tactiek wordt dus veranderd en we boren eerst op de juiste afstand even voor zodat de draadbouten er makkelijker indraaien en zo lukt het wel.

Terwijl ik de afstand tussen de dakplanken afteken op de draagbalken…
…zet Eefje alvast de nagels op hun plaats in de dakpkanken.

Door de nagels beneden al op de planken vast te zetten hoeven we die niet vast te houden om de planken op hun plaats vast te nagelen. Dat maakt het een stuk makkelijker om de planken netjes uit te lijnen op de uitgestippelde tussenafstand en dan vast te nagelen.

De laatste planken aan de voorzijde nagel ik vast op een stoel staand binnen in het huisje.

De laatste planken aan de achterzijde kan ik niet meer langs binnen nagelen en dus moeten we hier wat extra creativiteit aan de dag leggen. Eefje nagelt ze aan de zijde van het terrasje vast terwijl ze op een stoel staat en ik nagel de andere zijde vast op de hoogste sport van de trapladder die we mochten lenen van onze buurman. Ik zie vanop de ladder het streepje niet voor de tussenafstand, dus Eefje gidst me om de plank netjes uit te lijnen en dan kan ik ze perfect vastnagelen.

Als laatste wordt er nog een afwerkingslat tegen de zijkant van het dak genageld en daarmee is de toren helemaal klaar.

Het eindresultaat van een dagje zwoegen.

Uiteindelijk zijn we toch een goeie 10 uur bezig geweest om de twee speeltuigen in mekaar te knutselen. Dat viel dus best tegen, want we hadden gedacht dat op een voormiddagje klaar te krijgen.

Morgen moeten we nog de picknicktafel monteren en de schommel tegen de toren plaatsen en verankeren en dan is alles helemaal klaar voor gebruik. De tweede schommel was de paashaas nog vergeten, maar die zou hij ons zeker nog voor het paasweekend bezorgen, dus dat komt zeker nog in orde!

Categorieën
Ons Strohuisje

De inrit is klaar!

Dinsdagochtend zijn de mannen van van Logten & Co alweer heel vroeg van de partij. Nu de stabilisé een week tijd gehad heeft om uit te harden is het tijd om de grindmatten en kiezel terug te leggen om de inrit verder af te werken.

Een deel van de grindmatten is te zeer beschadigd om opnieuw gebruikt te worden en deze worden dan ook vervangen door nieuwe grindmatten. Waar de matten rond de putdeksels moeten komen te liggen worden deze zo nipt mogelijk uitgesneden en er netjes rond gelegd.

De matten worden van de straatkant richting de tuin op hun plaats gelegd.

Vooraan op de inrit worden de nieuwe matten gelegd. Daar is het het belangrijkste dat alles goed op zijn plaats ligt, want daar heeft de inrit het meeste te lijden onder het binnenrijden met de auto. Waar de inrit aansluit aan de tuin worden de matten als een heuse legpuzzele in mekaar gepuzzeld om zoveel mogelijk van de kapotte matten te kunnen recupereren.

De kiezelsteentjes zelf worden er met de kruiwagen en de schup verdeeld en daarna met de hark netjes verdeeld over de hele oppervlakte. Het is zo uiteraard heel wat meer werk dan met de bobcat, maar je bent dan wel zeker dat je de ondergrond niet beschadigt.

Met de kruiwagen worden kiezels in de matten gekieperd.
En dan wordt alles netjes met de hark verdeeld.
Het eindresultaat is een prachtige inrit die overal netjes gelijk ligt!

Vandaag waren het eindelijk de laatste loodjes voor een perfecte inrit: beton rond de putdeksels zorgt ervoor dat deze stabiel liggen en blijven. We zullen hier dus zonder problemen over kunnen rijden zonder ons zorgen te moeten maken of ze al dan niet op hun plaats blijven liggen.

De trap aan de ingang wordt ook terug op zijn plaats gezet en daarmee is het werk achter de rug.

De toegang wordt wel nog even afgespannen, want we moeten nog minimum een week wachten voordat we met de auto over onze inrit mogen rijden. Een goeie raad die we zeker gaan opvolgen.

In ieder geval zijn we zeer tevreden met het eindresultaat. Nu wordt het weer sparen om de rest va de voortuin op dezelfde manier te laten aanleggen. We weten nu wat het ongeveer zal kosten, dus kunnen we ons weer een extra doel voorop stellen.

De putdeksels liggen perfect op hun plaats met een solide betonnen fundering eronder.
Categorieën
Ons Strohuisje

Stap 2 naar een geweldig tuinhuis: bodemplaat als fundering

Vanmorgen om 6u waren de mannen van Lucon floors paraat. Terwijl Eefje alvast koffie zet en verse koffiekoeken bakt wordt in de kuil die ik gegraven heb eerst een plastic zeil gelegd en daarna het wapennet op zijn plaats gelegd. Tussen de twee netten worden speciale afstandhouders geplaatst zodat het wapennet overal even ver uit mekaar ligt en we een perfecte wapening krijgen voor de betonnen bodemplaat.

Het wapnnet ligt op zijn plaats. We zijn klaar voor het storten van het beton.

Het wapennet ligt nog maar net op zijn plaats of de betonmixer is er ook al. Raf is precies op tijd om te komen helpen om het beton met kruiwagens naar de kuil te rijden om het daar te storten. Met 4 kruiwagens en evenveel kruiers kunnen we net snel genoeg volgen om het beton van de mixer naar de kuil te brengen en het daar met de kruiwagen te storten.

Terwijl we bezig zijn komt Chris ook nog toe om even een handje toe te steken en met nog een man meer gaat het nog vlotter.

Met behulp van de laser wordt het beton perfect uitgestreken zodat de vloerplaat netjes waterpas komt te liggen.
De betonmixer en de kruiwagens worden na gebruik direct netjes afgespoeld. Zo kan het beton niet uitharden en is alles perfect proper en klaar om opnieuw gebruikt te worden.
Het beton ligt perfect vlak en waterpas. De ideale vloer om ons tuinhuis op te bouwen.

De vloerplaat ligt perfect dankzij het professionele werk van de mannen van Lucon Floors en we kunnen samen genieten van de verse koffie en koffiekoeken.

Ons tuinhuis wordt geleverd tijdens de paasvakantie, dus heeft het beton ruim de tijd om uit te harden. Zo zijn we alvast zeker van een perfecte fundering waardoor het opbouwen van het tuinhuis een stuk gemakkelijker zal zijn.

Categorieën
Ons Strohuisje

Nog eventjes verder werken aan de fundering voor ons tuinhuis

De fundering was al ruw uitgegraven, maar nog niet overal even diep. Gezien het nogal wat geregend heeft de afgelopen weken was ik er nog niet aan toe gekomen om dit verder af te werken. Morgenvroeg komen de mannen van Lucon Floors de betonnen vloer leggen, dus werd het hoog tijd om dit verder af te werken.

Gisteravond ben ik er dan maar even ingevlogen om de laatste centimeters uit te graven met de schop en deze proberen zo vlak mogelijk uit te graven zodat de fundering overal minimum 15cm dik zal zijn. Als er iets is wat we geleerd hebben van de problemen met onze inrit is het dat een goede fundering heel belangrijk is!

Met de schop worden de laatste centimeters uitgegraven en wordt de vloer zo gelijk mogelijk gemaakt.

Ziezo, we zijn nu klaar om de mannen van Lucon Floors te ontvangen. Morgenvroeg om 6u zullen ze hier zijn om de wapennetten op hun plaats te leggen. De betonmixer wordt immers tegen 6u30 verwacht. Dat wordt dus pijnlijk vroeg opstaan morgen, zaterdag…

Categorieën
Ons Strohuisje

Onze inrit wordt gerenoveerd

We hadden onze inrit laten aanleggen door een tuinaannemer en dat is gebleken niet zo’n goed idee geweest te zijn. Onze inrit vertoond immers behoorlijk wat putten en spoorvorming. Al een half jaar na de aanleg lag onze inrit er eigenlijk al slecht bij en dit werd erger en erger tot het punt waar het gevaarlijk werd om met de auto binnen te rijden.

De deksels op de putten voor controle van de afvoer en de regenput lagen immers zo los dat als je er verkeerd over reed met de auto het kon gebeuren dat deze omhoog sloegen tegen je auto aan. Het was dus een kwestie van er heel voorzichtig over rijden of de putten proberen te vermijden. Als je weet dat we ook een waardevolle oldtimer hebben staan thuis, weet je dat dit niet langer kon blijven duren. Gezien de oorspronkelijke aannemer niet thuis gaf zijn we dan maar in zee gegaan met een nieuwe aannemer met goede reputatie: van Logten & Co.

Wilco, de zaakvoerder, was eerst eens komen kijken hoe erg de schade was en op het eerste zicht leek het nog mee te vallen, maar bij start van de werken werd al heel snel duidelijk dat er toch serieus wat meer problemen onder de oppervlakte zaten. Het blijkt dat de fundering en ondergrond van onze inrit compleet waardeloos was. Op sommige plekken zat er slechts 2cm stabilisé, waar dat 15cm voorgeschreven wordt. Het wordt dus een serieuze extra hap uit ons te spenderen budget voor dit jaar, maar het is nu niet anders. We zullen later wel zien wat we bij de vorige aannemer kunnen proberen recuperern gezien hij toch wel echt slecht werk geleverd heeft.

Bij deze een beschrijving van de werken tot nu toe:

DAG 1

De steentjes en de matten worden verwijderd om te zien wat er onder verborgen zit. Nu pas zien we hoe erg het gesteld is met onze inrit en de oorspronkelijke raming van de kosten was dus helaas iets te optimistisch. Jammer, maar we gaan toch verder met de werken. Een aantal andere plannen zullen we gewoon even moeten uitstellen.

DAG 2

De oude onderlaag wordt volledig afgegraven en in containers gesmeten om af te voeren.

DAG 3

Er wordt een nieuwe en dikkere laag fundering gelegd die stevig aangestampt wordt met de drilmachine. Dit zorgt voor een stevige onderlaag.

De nieuwe fundering wordt aangelegd. Veel dikker dan de vorige keer.
De fundering wordt stevig aangestampt met een speciaal daarvoor ontworpen drilmachine.

DAG 4

Gisteren was de 4de dag van de werken en werd er een stevige laag stabilisé gelegd. Deze nieuwe laag verschilt van de vorige in enkele belangrijke aspecten:

  • Ze is overal 15 cm dik
  • Ze werd stevig aangedrild (dus de aangevoerde stabilisé was zelfs een pak meer dan de uiteindelijke 15cm)
  • Ze werd op professionele wijze mooi vlak afgewerkt
Na het aandrillen wordt er met lange latten gewerkt om de stabilisé perfect gelijk te krijgen.
De ondergrond is bijna voltooid. Achtteraan zie je nog net het verschil voor en na het gelijk strijken.

En hoe gaat het nu verder?

Nu de stabilisé op zijn plaats ligt mogen we gedurende 20 dagen niet meer op onze oprit komen. Daarom wordt deze met een lint afgespannen en wordt de omheining aan de andere kant van het huis deels verwijderd. We kunnen immers onze voordeur niet meer bereiken en moeten nu langs de achterdeur naar binnen. Een klein ongemak dat we er graag bijnemen in afwachting van onze perfecte inrit.

Na ongeveer een week komen de werkmannen terug om de matten met de kiezels weer op hun plaats te leggen, maar ook daarna zullen we nog niet met de auto over de inrit mogen rijden om beschadiging te voorkomen.

Bij de aanleg vorige keer werd ons dat niet gezegd waardoor we onze inrit meteen in gebruik genomen hadden. Bovendien had de aannemer voor het verdelen van de kiezel er zelf al met een bobcat over gereden terwijl dat nu met de hand zal gaan gebeuren.